Macro

14
11

Κωστής Παπαϊωάννου: Σ’εσένα που φοβάσαι. Ένα γράμμα τώρα που έσβησαν τα κάρβουνα από το μπάρμπεκιου

Πρέπει να ακούσεις μια «πικρή» αλήθεια: έτσι κι αλλιώς θα ζήσουμε με αυτούς τους ανθρώπους. Αν όχι με όλους, πάντως με τους περισσότερους. Οι επιστροφές που σου υπόσχονται δεν θα γίνουν, γιατί δεν μπορούν να γίνουν. Και θα ζήσουμε και με άλλους που θα έρθουν. Γιατί θα συνεχίσουμε να έχουμε αφίξεις. Κανένας δεν χαίρεται, δεν το διαλέξαμε. Έτσι έχει κάτσει η φάση, για να σ' το πω απλά. Οπότε πες τι σε φοβίζει και προσπάθησε να δεις λογικά τα πράγματα. Ο «αγανακτισμένος» που ψήνει πανσέτες στα Διαβατά παίζει μπάλα στην πλάτη σου. Σπεκουλάρει. Σε κοροϊδεύει. Είναι προς το συμφέρον σου να τον κάνεις στην άκρη αυτόν, να τον απομονώσεις.
Περισσότερα »
14
11

Κατέ Καζάντη: Μαυρουδής Βορίδης, ο οργανικός διανοούμενος του αυταρχισμού

Σήμερα, το μείζον ζήτημα για την ηγεμονία της Νέας Δημοκρατίας είναι η ιδεολογική στοιχειοθέτηση του αυταρχισμού. Και είναι μείζον, διότι το περιβόητο “τάξις και ασφάλεια”, στο οποίο η κυβέρνηση προεκλογικά επένδυσε, δεν είναι  παρά ο παλιός, ατόφιος αυταρχισμός , όπως τον ξέρουμε από το βαθύ κράτος της Δεξιάς. «Η επιβολή του νόμου θα ευχόμασταν παντού στον κόσμο να γίνεται με προσφορά τριαντάφυλλων. Δεν έχει καταστεί αυτό δυνατόν”,  είπε στον ΣΚΑΪ, ο Βορίδης. Η επιβολή του νόμου εμπεριέχει σε αυτούς που δεν συμμορφώνονται στοιχεία αναγκαστικότητας. Το λέω γλυκά”, πρόσθεσε, για να τονίσει: “το ξύλο είναι στοιχείο αναγκαστικότητας (...). Η άσκηση νόμιμης βίας, ελπίζω να μην σας σοκάρω μ’ αυτό που λέω, είναι αυτό που κάνει η αστυνομία”. Θα συνεχίσει η κυβέρνηση, ρώτησε ο δημοσιογράφος. “Φυσικά!”, ήρθε η  κοφτή απάντηση. Επιβεβαιώνοντας τον Πουλαντζά, ο νόμος τώρα γίνεται “ο κώδικας της οργανωμένης δημόσιας βίας». Έτσι, ο Βορίδης θεωρεί δικαίωμα του κράτους, και της τάξης που το διαχειρίζεται, να βιαιοπραγεί απέναντι σε όποιον ανθίσταται, αφαιρώντας το δικαίωμα της διεκδίκησης από εκείνους που θεωρούν ότι η οργανωμένη πολιτεία τους αδικεί. Η αντι-βία, η εναντίωση στις επιβαλλόμενες αδικίες, ποινικοποιείται και στην πράξη και στις συνειδήσεις. Η πιο σκληρή δεξιά εξαπολύει το πυροβολικό της και συναντά το κοινό της: την αστυνομία και τους ευεπίφορους στο δόγμα της τάξεως “νοικοκυραίους”.
Περισσότερα »
13
11

Γιώργος Ψυχογιός: Για την ένταξη ούτε κουβέντα

Θα πει κανείς ότι ίσα που έχουν περάσει 120 μέρες από το σχηματισμό της κυβέρνησης. Είναι όμως τα δικά τους τα λόγια που τους εκθέτουν. Όταν ήταν στη θέση της αντιπολίτευσης, επέκριναν το κάθε βήμα, την κάθε πρωτοβουλία της προηγούμενης κυβέρνησης, και φώναζαν ότι είναι έτοιμοι να λύσουν όλα τα ζητήματα, μόλις αναλάβουν τη διακυβέρνηση. Τα αποτελέσματα δείχνουν το ακριβώς αντίθετο. Το χειρότερο απ' όλα, όμως, είναι ότι, με τη ρητορική του μίσους και της ξενοφοβίας, που εξέθρεψαν προεκλογικά και ανέχονται μετεκλογικά, οδηγούν στον εκφασισμό και τον κοινωνικό αυτοματισμό. Τα περιστατικά των τελευταίων ημερών είναι πολλά, με πιο ανησυχητικά τον πετροβολισμό του λεωφορείου στα Βρασνά και τους ακροδεξιούς κουκουλοφόρους που χάραξαν με μαχαίρι το χέρι του Ιρανού μαθητή στη Θεσσαλονίκη.
Περισσότερα »
13
11

«Θα περάσουν από πάνω μας…»

Νόημα έχει να πολεμάς για να διαλυθεί αυτή η ομίχλη. Τίποτα δεν υπάρχει που να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί σ΄ αυτό τον αγώνα, τίποτα που να μην μπορεί να γίνει η μεγάλη ανάσα που θα σαρώσει τα πυκνά νέφη της φασισμένης γελοιότητας.
Περισσότερα »
13
11

Βιντεοβοηθός Φρουζής

Εκείνο, όμως, που έχει σημασία τη συγκεκριμένη στιγμή, είναι ότι η προσπάθεια απαξίωσης κάθε μαρτυρίας περί σκανδάλου γίνεται ενώ έχει έρθει στο φως η έρευνα της ελβετικής τηλεόρασης για το σκάνδαλο Νοβάρτις ήδη από τις 17 Οκτωβρίου. Από την ημέρα εκείνη μέχρι την προβολή της στον τηλεοπτικό σταθμό «Κόντρα», στις 7 Νοεμβρίου, τα ελεγχόμενα μίντια έπαιζαν σκηνές από το έργο δευτερεύουσας ή τριτεύουσας σημασίας. Όπως η ψιλοαγαθή και απαλλακτική της Νοβάρτις δήλωση του κ. Γεωργιάδη, ότι ναι μεν η εταιρία μπορεί να παρανομούσε, όμως έκανε και καλό στους ασθενείς με τα φάρμακά της. Δυστυχώς για τους κατασκευαστές της κοινής γνώμης, η τεχνολογία της βιντεοσκόπησης και της αναπαραγωγής της έχει τόσο πολύ διαδοθεί, που, μόλις προβλήθηκε στην Ελλάδα το σύνολο της έρευνας, αποκαλύφθηκε στο πανελλήνιο μια κεκλεισμένων των θυρών ομολογία του κ. Φρουζή, του ισχυρού άνδρα της Νοβάρτις στην Ελλάδα, ενώπιον στελεχών της εταιρίας, που ανατρέπει το σύνολο του σχεδιασμού μετατροπής ενός πολιτικού σκανδάλου σε… μονοπρόσωπη σκευωρία. Τι ακριβώς λέει ο κ. Φρουζής δασκαλεύοντας τα στελέχη της Νοβάρτις; «Είμαστε οι πρώτοι που ξέρουμε τι θα συμβεί στο υπουργείο [Υγείας]. Είναι τα ίδια άτομα που παίρνουν τις αποφάσεις τα οποία μας πληροφορούν. Πριν πάρουν τις αποφάσεις, μας ενημερώνουν για τα επόμενα βήματα. Και μ΄ αυτό τον τρόπο μπορούμε να επηρεάσουμε εκ των προτέρων (…) Από τη μια μεριά ασκούμε πιέσεις στα υπουργεία, αλλά είμαστε και συνεργάτες μαζί τους». Δεν είναι κάποιο, πλαστογραφημένο ίσως, έγγραφο, είναι η βιντεοσκοπημένη ομιλία του (εν έτει 2012) σε στελέχη της εταιρίας, η οποία έχει κατατεθεί ως στοιχείο στη δικογραφία που σχηματίζει το FBI. Και δίπλα σ΄ αυτή, μια άλλη βιντεοσκοπημένη ομολογία, από ομιλία του προέδρου της Νοβάρτις στην Ελλάδα, πάλι σε στελέχη της, ότι «η Νοβάρτις είναι ο καλύτερος συνεργάτης για τους γιατρούς και τα μέλη της κυβέρνησης»…
Περισσότερα »
12
11

Τομέας Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ: Η κοινωνία αντιστέκεται

Η ρατσιστική ρητορεία από στελέχη της ΝΔ, οι επιθέσεις σε πρόσφυγες από τοπικούς παράγοντες του κυβερνώντος κόμματος βαδίζουν χέρι-χέρι με το όργιο βίας και αυταρχισμού ενάντια σε φοιτητές και νεολαίους. Εντούτοις, στα λιμάνια, στο δρόμο, υπάρχει και ο κόσμος, η νεολαία, που βγαίνει ξανά στο προσκήνιο και αντιστέκεται και υπερασπίζεται δικαιώματα και ελευθερίες. Και είναι ελπιδοφόρο το πλατύ και πολύμορφο κίνημα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες, που αναπτύσσεται τις τελευταίες ημέρες σε όλη την Ελλάδα. Και είναι ελπιδοφόρα, επίσης, η άμεση και μαζική αντίδραση του φοιτητικού κόσμου, που κάποια ΜΜΕ με τα μεροληπτικά τους μάτια, μέτρησαν μερικές… δεκάδες.
Περισσότερα »
12
11

Ο πρωθυπουργός σιωπά μπροστά στους ακραίους δεξιούς «λοχαγούς»

Όποια και όποιος νομίζει ότι οι «Ενωμένοι Μακεδόνες» είναι ένα περιθωριακό ρεύμα, ακίνδυνο που δεν πρέπει να το παίρνουμε στα σοβαρά – διότι αυτό το ωφελεί λένε οι «πονηροί» – κάνουν λάθος. Έχουν ιδεολογία. Γύρω τους, ένα πρόσφορο έδαφος μετριοπαθές, ξενοφοβικό, εύκολα μπορεί να γίνει επιθετικό. Ας ελπίσουμε το μαχαίρωμα του μαθητή να είναι οριακό. Ή ότι η κατάληψη σε ένα Λύκειο δεν θα βρει μιμητές. Αλλά, αν φύγουμε από τους «χοιρινόφιλους» – δανείζομαι τον προσδιορισμό από την εξαίρετη επιφυλλίδα του Παντελή Μπουκάλα στην Καθημερινή της Παρασκευής – και πάμε στις τοπικές κοινωνίες θα βρούμε ένα μέτωπο αντίστασης στους «εισβολείς» πολύ ευρύ από τους πιο μετριοπαθείς έως τους πιο επιθετικούς: απλοί ψηφοφόροι της ΝΔ, γαλουχημένοι με την άποψη ότι «φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ, εμείς θα λύσουμε το πρόβλημα;», ακροδεξιοί – ξενοφοβικοί που θέλουν «πυγμή», ρατσιστές – φασίστες που όμως πλαγιοβάλλουν τους δεξιούς πολίτες. Η ανοχή και οι δικαιολογήσεις αυτού του ευρέως φάσματος ξενοφοβισμού εκφράζονται στην κατώτερη και μεσαία, καταρχάς στελέχωση της ΝΔ. Πέρασε και στα στελέχη της Αυτοδιοίκησης της ΝΔ, δυστυχώς και του ΚΙΝΑΛ αρκετές φορές. Γι’ αυτό οι σχεδιασμοί της ΝΔ αλλάζουν συνεχώς, δηλαδή δεν υπάρχουν στην πραγματικότητα. Αυτό το 1% προσφύγων σε κάθε περιοχή που λέει η κυβέρνηση δέχεται το πλήγμα από τη δήλωση, πχ, του κ. Αθανασίου πως κινδυνεύουμε από πληθυσμιακή αλλοίωση!
Περισσότερα »
12
11

Στέφανος Δημητρίου: Ποιοι δεν καταλαβαίνουν;

Η Ευρώπη θα πρέπει να επιλέξει αν θα πορευτεί έχοντας σηματωρό την αλληλεγγύη ή το ρατσιστικό μίσος. Εάν συμβεί το δεύτερο, οι νεοφασίστες θα έχουν νικήσει. Τώρα, χρειαζόμαστε την αλληλεγγύη. Το φάντασμα που πλανιέται στην Ευρώπη είναι, σήμερα, ο βόγγος αυτών των αδύναμων, κατατρεγμένων ανθρώπων. Τώρα, χρειάζεται η Ευρώπη να στηριχθεί στις ιδρυτικές αξίες της και να αναθεμελιωθεί πολιτικά ως δημοκρατική πατρίδα των λαών της. Εάν δεν ακούσει τον πόνο των δυστυχισμένων, δεν θα είναι απλώς κουφή. Θα παραμείνει η τυφλή Ευρώπη, που δεν θα μπορεί να δει το ζοφερό σκοτάδι που φέρνει ο συμφυρμός του νεοφιλελευθερισμού με την Άκρα Δεξιά. Η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, οφείλει να πρωταγωνιστήσει, επειδή η πολιτική της αυθυπαρξία καθορίζεται από τέτοιες αξίες, βαθύριζες αξίες, σαρκωμένες στην Ιστορία∙ και τη δική της πολυαίμακτη Ιστορία. Για να επιτευχθεί αυτό, θα πρέπει να διευρύνει την κοινωνική, πολιτική και εκλογική της επιρροή και να εκφράσει τους δημοκρατικούς πολίτες, να γίνει το σπίτι τους, να γίνει η πολιτική τους φωνή, η κοινοβουλευτική τους εκπρόσωπος, εντέλει να είναι το πολιτικό τους πρόσωπο.
Περισσότερα »
12
11

Μαρία Καραμεσίνη: Ο Πικετί, οι ανισότητες κι εμείς

Η θεωρητική συνεισφορά του Πικετί στα οικονομικά των ανισοτήτων έγκειται στη διατύπωση αυτού που ο ίδιος θεωρεί ως κύρια αντίφαση του καπιταλιστικού συστήματος: Οι ανισότητες και η συγκέντρωση εισοδήματος και πλούτου στα χέρια των κατόχων κεφαλαίου αυξάνονται, όταν το ποσοστό απόδοσης του κεφαλαίου (μερίσματα, τόκοι, ενοίκια, υπεραξίες ακινήτων και χρηματοοικονομικών τίτλων) είναι μεγαλύτερο από τον ρυθμό μεγέθυνσης της οικονομίας, από τον οποίο εξαρτάται η εξέλιξη των εισοδημάτων της εργασίας. Το αντίθετο συμβαίνει όταν το ποσοστό απόδοσης του κεφαλαίου είναι μικρότερο του ρυθμού οικονομικής μεγέθυνσης. Η τεχνολογική αλλαγή και οι επενδύσεις στη βελτίωση των γνώσεων και δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού αυξάνουν την παραγωγικότητα της εργασίας και την οικονομική μεγέθυνση και μειώνουν τις ανισότητες. Όταν το ποσοστό απόδοσης του κεφαλαίου είναι μεγαλύτερο από τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης, τότε ο συσσωρευμένος πλούτος του παρελθόντος αυξάνεται ταχύτερα από το προϊόν της οικονομίας και τους μισθούς, ο επιχειρηματίας τείνει αναπόφευκτα να μεταβληθεί σε εισοδηματία και το παρελθόν κατασπαράσσει το μέλλον. Ο Πικετί πιστεύει ότι από το 1980 έχουμε επανέλθει στην ιστορική κανονικότητα του καπιταλισμού, δηλαδή σε χαμηλούς ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης, από τους οποίους το σύστημα είχε αποκλίνει μόνο κατά τη διάρκεια των τριών δεκαετιών της μεταπολεμικής ανάπτυξης.
Περισσότερα »
10
11

Η επανάσταση του χρεωμένου ανθρώπου

O Guardian, σε ένα πρόσφατο άρθρο με τίτλο «Πώς το οικονομικό μοντέλο του Πινοτσέτ οδήγησε στη σημερινή κρίση», επιβεβαίωσε τη σύνδεση μεταξύ «αμφισβήτησης και χρέους» αναλύοντας πως τα τελευταία χρόνια στη Χιλή, όχι μόνο δεν αμβλύνθηκαν οι πολυδιάστατες ανισότητες μεταξύ φτωχών και πλουσίων, αλλά αυξήθηκαν τα χρέη του μέσου Χιλιανού. Παράλληλα εντάθηκε το αίσθημα ταπείνωσης, επισφάλειας και αδικίας καθώς η προσωρινότητα στην αγορά εργασίας έγινε καθεστώς με τα συμβόλαια «ορισμένου χρόνου» να φέρνουν καθημερινά στην απόγνωση τους εργαζομένους της μεσαίας τάξης. Γι’ αυτό και οι διαδηλωτές του Σαντιάγκο παρομοιάζονται με τα «κίτρινα γιλέκα» της Γαλλίας και όχι με τους εξεγερμένους των υπόλοιπων κρατών της Λατινικής Αμερικής. Η συνέχεια είναι γνωστή. Οι μουσικές του Βίκτορ Χάρα -εκτός από τον κρότο των μολότοφ- έγιναν το «μουσικό χαλί» των διαδηλώσεων στο Σαντιάγκο, όπου οι σχέσεις εξουσίας ανα-διαμορφώνονται με επίκεντρο τον homo debitor, τον άνθρωπο οφειλέτη που επαναστατεί.
Περισσότερα »