28
07

Νίκος Φίλης: Μας οδηγούν αντίστροφα από την υπόλοιπη Ευρώπη

Πρέπει φέτος να ανοίξουν σχολεία και πανεπιστήμια, ξεκίνησε ο Νίκος Φίλης, τομεάρχης Παιδείας της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, την τελική του ομιλία ως εισηγητής του ΣΥΡΙΖΑ για το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας. Δύο χρόνια χαμένα, με μαθησιακά κενά και ψυχοσωματικά προβλήματα για τα παιδιά, ρεκόρ στην Ευρώπη σε κλειστά σχολεία. Να ανοίξουν με πειθώ για καθολικό εμβολιασμό, με τεστ, με πρόσθετα μέτρα όπως αυτά για τα οποία μιλάμε από την Άνοιξη του 2020 αλλά δεν λήφθησαν ποτέ. Αλλά και με προσπάθεια να καλυφθούν τα μαθησιακά κενά, με αναδιάρθρωση - μείωση της ύλης, με αντισταθμιστική εκπαίδευση. Όχι στο πλαίσιο ενός σχολείου-εξεταστικού κέντρου, με τράπεζα θεμάτων και πύκνωση των διαγωνισμάτων, σαν να ήταν όλα «φυσιολογικά». Αυτή θα έπρεπε να είναι σήμερα η προτεραιότητα της κυβέρνησης, τόνισε ο Νίκος Φίλης. Αλλά δεν ακούμε τίποτα σχετικό. Αντίθετα η ΝΔ φέρνει τροπολογία στο… αυριανό άσχετο νομοσχέδιο άλλου υπουργείου, για το Κτηματολόγιο, επιβάλλοντας αυταρχικά μέτρα στους εκπαιδευτικούς όπως η αναστολή καθηκόντων και η διακοπή μισθοδοσίας. Εμείς ξανά, για πολλοστή φορά εδώ και 15 μήνες, ζητούμε συνεδρίαση της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων με τη συμμετοχή των ειδικών, για να συζητηθεί πώς θα επιτευχθεί με ασφάλεια και ομαλότητα η μείζων αυτή προτεραιότητα: το άνοιγμα σχολείων και πανεπιστημίων το Σεπτέμβριο.  Ο Νίκος Φίλης ζήτησε ξανά στη συνέχεια να ενημερώσει η κυβέρνηση τη Βουλή και την ελληνική κοινωνία, πόσοι απόφοιτοι λυκείου δεν θα σπουδάσουν εξαιτίας της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής και πόσες από τις 77.415 θέσεις στα δημόσια ΑΕΙ θα μείνουν κενές. Είναι παγκόσμια πρωτοτυπία να μένουν κενές θέσεις στα πανεπιστήμια! Βαδίζουμε στην αντίθετη κατεύθυνση: στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει υιοθετηθεί ο στόχος του 45% των νέων 25-34 ετών να είναι πτυχιούχοι ΑΕΙ, γιατί αυτή θεωρείται αναγκαία προϋπόθεση οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης. Η ΝΔ πηγαίνει την Ελλάδα ανάποδα. Σε όλη την Ευρώπη το ποσοστό θα ανεβαίνει, στην Ελλάδα θα μειώνεται. Ψευδής -ψευδέστατος- και προσβλητικός για τα πανεπιστήμια και τους νέους ο ισχυρισμός Κεραμέως στη Βουλή, ότι μόνο το 9% των φοιτητών αποφοιτεί από τα ελληνικά πανεπιστήμια. Επίσης, συνέχισε ο Ν. Φίλης θα αυξηθεί και η σχολική διαρροή, που στην Ελλάδα, στις ηλικίες 18-24 ετών είναι μόλις 4,7% όταν στην Ευρώπη είναι 11%. Είχε μειωθεί χάρη στις πολιτικές του ΣΥΡΙΖΑ για το Λύκειο και παραμένει σήμερα κάτω απ’ το μισό του επιπέδου της Ευρώπης. Αλλά και σ’ αυτό η νομοθέτηση της Νέας Δημοκρατίας μας οδηγεί στην αντίστροφη πορεία.
Περισσότερα »
28
07

Κλιματική κρίση και φυσικές καταστροφές

Επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης έχουν ήδη καταγραφεί από την επιστημονική κοινότητα σε μια σειρά από μετρήσιμες παραμέτρους, όπως η θερμοκρασία της Γης που έχει αυξηθεί σχεδόν κατά ένα βαθμό Κελσίου από την προβιομηχανική περίοδο, το επίπεδο της στάθμης των θαλασσών, που επίσης έχει αυξηθεί με ταυτόχρονη μείωση της παγοκάλυψης, η επιμήκυνση της καλοκαιρινής περιόδου κατά περίπου 3–5 ημέρες τη δεκαετία στη χώρα μας, η αύξηση εμφάνισης των «τροπικών βραδιών» (ελάχιστη θερμοκρασία πάνω από 20 βαθμοί Κελσίου), κλπ. Υπάρχουν, όμως, και μια σειρά από επιπτώσεις που καθώς είναι πολυπαραγοντικές, δηλαδή εκτός της κλιματικής κρίσης, συμμετέχουν και άλλοι παράμετροι, για τις οποίες η επιστημονική αβεβαιότητα είναι μεγαλύτερη. Σε αυτή την κατηγορία ανήκουν και τα «έντονα καιρικά φαινόμενα», όπου απαντήσεις για τη μελλοντική συμπεριφορά τους μάς δίνουν οι μαθηματικές προσομοιώσεις, ή «μοντέλα», όπως αλλιώς ονομάζονται. Τα μοντέλα μάς λένε ότι φαινόμενα σαν και αυτά που παρατηρήθηκαν στη Γερμανία και το Βέλγιο, η κλιματική κρίση θα αυξήσει τόσο την ένταση τους, όσο και τη συχνότητα εμφάνισης τους. Έτσι φαινόμενα σαν τον «Ιανό» ή τον «Ζορμπά» που ζήσαμε εμείς στην Ελλάδα, θα εμφανίζονται όλο και πιο συχνά και ταυτόχρονα οι οικονομικές απώλειες που οφείλονται σε αυτά, θα γίνονται μεγαλύτερες. Για το τελευταίο, πρόσφατη μελέτη του Παγκόσμιου Οργανισμού Μετεωρολογίας (ΠΟΜ) καταδεικνύει ότι αυτό ήδη συμβαίνει. Έτσι, η οικονομική αξία των καταστροφών της δεκαετίας 2005–2014 που οφείλονται στο κλίμα και τον καιρό ή αλλιώς σε «έντονα καιρικά φαινόμενα», ανέρχονται σε 1 τρισεκατομμύριο δολάρια, με μια σχεδόν εκθετική αύξηση με τον χρόνο, καθώς το νούμερο αυτό εμφανίζεται αυξημένο σχεδόν 2 φορές σχετικά με την προηγούμενη δεκαετία 1995–2004 και 10 φορές σχετικά με την δεκαετία 1975–1984. Αν και ο περιορισμός της κλιματικής κρίσης απαιτεί διεθνείς συμφωνίες για συντονισμένες τοπικές δράσεις, η προσαρμογή γίνεται σε τοπικό επίπεδο. Για αυτό η χώρα μας χρειάζεται: α) τόσο να στοιχειοθετήσει άμεσα με τις τρέχουσες επιστημονικές γνώσεις τις περιβαλλοντικές επιδράσεις που έχει η κλιματική αλλαγή στην περιοχή μας, με τη χρήση δεικτών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για τη ποσοτικοποίηση των επιπτώσεων στους διάφορους κοινωνικο-οικονομικούς τομείς της χώρας και την ανθρώπινη υγεία, β) όσο και να αναπτύξει τεχνογνωσία αιχμής και πρωτοποριακά εργαλεία σε διεθνές επίπεδο, ώστε να έχει τεκμηριωμένη επιστημονική άποψη για θέματα ατμοσφαιρικής ρύπανσης και της απορρέουσας κλιματικής αλλαγής.
Περισσότερα »
26
07

Επισημάνσεις

Εντάξει, ρε παιδιά, τόσους άσχετους έκοψε η Κεραμέως από τα πανεπιστήμια, κόπηκαν και μερικοί με 20.000 μόρια. Θα το κάνουμε ζήτημα τώρα; Συμβαίνουν αυτά στις γενοκτονίες. Όπως είπε και η υπουργός, δεν μπορεί όποιος γράφει 20.000 μόρια να μπαίνει στο πανεπιστήμιο, ας πάνε σε κανένα ΙΕΚ. Λύσεις υπάρχουν. Ή ας πάνε στην Αρχιτεκτονική Φλώρινας. Κάποιο σαλέ θα βρούνε στο AirBNB για να μείνουν. Αλλά, αντί για θετικές προτάσεις, γκρινιάζουν που εξετάστηκαν στο σχέδιο, ενώ δεν το διδάσκονται στο σχολείο. Λες και διδάσκονται τίποτα στο σχολείο τα τελευταία δύο χρόνια. Όλα στο πιάτο τα θέλουν οι νέοι σήμερα. Καλά, φροντιστήρια δεν έχετε στη γειτονιά σας; Αφρικανοί είστε;
Περισσότερα »
26
07

Γυναικοκτονία: Η λέξη που φοβάται η Alt Right

Ο σκεπτικισμός για την έννοια δεν αγγίζει μόνο την Alt Right. Και ένα συντηρητικό τμήμα της Αριστεράς δυσκολεύεται να κατανοήσει τη σημασία της λέξης, η οποία ωστόσο υπάρχει στο φεμινιστικό -αρχικά- λεξιλόγιο από αρκετά παλιά, από το 1976, όταν την εισήγαγε η Νοτιο-αφρικανή φεμινίστρια Νταϊάνα Ράσελ, η οποία έφυγε από τη ζωή ακριβώς πριν έναν χρόνο, συγγραφέας του βιβλίου «Το μυστικό τραύμα», που μιλά ακριβώς για τη βία εναντίον των γυναικών. Η Ράσελ ορίζει τη γυναικοκτονία ως τον «φόνο μιας γυναίκας από έναν άνδρα, επειδή είναι γυναίκα» - κάτι το οποίο απαντά σε όσους αναρωτιούνται γιατί να υπάρξει ένας ειδικός όρος, διαφορετικός από την ανθρωποκτονία. Τα στοιχεία παγκόσμια δείχνουν ότι ο όρος κάθε άλλο παρά αναφέρεται σε ένα περιθωριακό φαινόμενο. Από τις γυναίκες που δολοφονούνται σε όλον τον κόσμο, το 58% δολοφονείται από τον νυν ή τον πρώην σύντροφό της ή κάποιο άτομο του στενού οικογενειακού της κύκλου για λόγους «τιμής» που σχετίζονται με το φύλο της. Τέτοιοι φόνοι συμβαίνουν, σύμφωνα με στοιχεία που επιβεβαιώνονται από διεθνείς οργανισμούς, κατά μέσο όρο 137 τη μέρα, σε όλον τον κόσμο. Ο όρος έχει γενικευτεί πλέον, από κοινωνιολογική σκοπιά, από τους περισσότερους διεθνείς οργανισμούς, ανάμεσά τους και τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Όχι όμως νομικά. Η έννοια της γυναικοκτονίας αναγνωρίζεται ως ξεχωριστό ποινικά είδος ανθρωποκτονίας σε λίγους ποινικούς κώδικες. Αυτή είναι μια μάχη που δίνουν οι γυναικείες οργανώσεις, στην Ελλάδα, την Ευρώπη και όλον τον κόσμο, σήμερα. Ιδιαίτερα στην Ελλάδα, όπου ούτε ο αντιρατσιστικός νόμος αφήνει ανοιχτή τη δυνατότητα να καταγραφεί η γυναικοκτονία ως έγκλημα με ρατσιστικό κίνητρο, τα «εγκλήματα πάθους» κατέληγαν συχνά στα δικαστήρια με την απόδοση ελαφρυντικών στον δολοφόνο. Ίσως γιατί, παρά την περί του αντιθέτου θορυβώδη φλυαρία, η αντίληψη ότι το «πάθος» και η «τιμή» αποτελούν τους πιο «ευγενικούς» λόγους για να σκοτώσει κανείς μοιάζει να αντέχει ακόμα σε μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας, που παραμένει πολύ πιο πατριαρχική από όσο νομίζει.
Περισσότερα »
26
07

Κώστας Πουλάκης: Δημοσκοπήσεις – Να τις διαβάζουμε και να τις μελετάμε σε βάθος

Πριν από αρκετούς μήνες, τον Δεκέμβριο του 2020, στη μελέτη των πολιτικών ερευνών που δημοσιεύει το Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς» (Εκλογικές Τάσεις #6), είχαμε τολμήσει την εκτίμηση πως το περιβόητο αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, που είχε καταστήσει αναπόφευκτη τελικά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ το 2019, ανεξάρτητα από τα πραγματικά κυβερνητικά του πεπραγμένα, είχε αρχίσει να εμφανίζει ρωγμές. Αυτή η εκτίμηση επιβεβαιώνεται περίτρανα από τον συνδυασμό δύο ερωτήσεων που περιλήφθηκαν στην πρόσφατη εξαμηνιαία έρευνα των τάσεων της MRB. Συγκεκριμένα, στην ερώτηση “ποιο κόμμα θα θέλατε να κερδίσει έστω με μία ψήφο διαφορά;”, βλέπουμε ότι σε σύγκριση με μερικούς μήνες πριν, από 39,2% η Ν.Δ. και 29,3% ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ., έχουμε 39% Ν.Δ. και 31,1% ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ., δηλαδή μία μείωση της διαφοράς κατά 2 ποσοστιαίες μονάδες. Ακόμα δε σημαντικότερο, στην ερώτηση “ποιο κόμμα θα σας ενοχλούσε αν κερδίσει έστω με μία ψήφο διαφορά;”, έχουμε μια ισοδυναμία στην πραγματικότητα (40% η Ν.Δ. και 40,4% ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ.), από 3,7 ποσοστιαίες μονάδες τον περασμένο Δεκέμβριο και 12,2 μονάδες έναν χρόνο πριν. Το στοιχείο αυτό δείχνει ότι το αντιΣΥΡΙΖΑ κλίμα μειώνεται σταθερά και ταυτόχρονα δημιουργείται ένα αντίστοιχης βαρύτητας αντικυβερνητικό κλίμα. Στην ίδια εξαμηνιαία έρευνα της MRB βλέπουμε ότι σε όλους τους τομείς τής κυβερνητικής πολιτικής έχουμε μια μείωση της ικανοποίησης των πολιτών για τη διαχείριση των μεγάλων θεμάτων, εκτός από την εξωτερική πολιτική και την ψηφιοποίηση του Δημοσίου. Ιδιαίτερα η αύξηση της εγκληματικότητας -ενώ υποτίθεται πως η ασφάλεια είναι προνομιακό πεδίο για τη Νέα Δημοκρατία- φαίνεται πως τραυμάτισε σοβαρά την εικόνα τής κυβέρνησης. Στον αντίποδα, η συγκροτημένη παρέμβαση που επιχείρησε ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. σε επίπεδο προγραμματικών προτάσεων αλλά και υπεράσπισης αξιών, με τις θεματικές εκδηλώσεις για την οικονομία, την Υγεία, την εργασία, το περιβάλλον, με την προγραμματική του συνδιάσκεψη, αλλά και με τις παρεμβάσεις του σε θέματα επικαιρότητας, όπως για παράδειγμα ο εμβολιασμός, το σχέδιο νόμου για τα εργασιακά, τα οικονομικά της Ν.Δ. και η πρόταση νόμου που κατέθεσε, αλλά και για τις Πανελλαδικές εξετάσεις, έδωσαν στην κοινωνία το σήμα ότι το κόμμα τής αξιωματικής αντιπολίτευσης διαθέτει σχέδιο, δίνει μάχες και ανοίγει θέματα που καίνε τους πολίτες.
Περισσότερα »
25
07

Αγορά μέλλοντος

Το μέλλον είναι το μόνο εμπόρευμα, η μόνη αγορά που στέκεται σε ένα οικονομικό σύστημα που πορεύεται όλο και περισσότερο μέσα από αλλεπάλληλα σοκ, ματαιώσεις του παρόντος και διαψεύσεις προσδοκιών του παρελθόντος. Οι δεύτερες είναι το καύσιμο της πρώτης. Διόλου τυχαία, άλλωστε, ο σκληρός πυρήνας της χρηματιστικής οικονομίας είναι το futures exchange: η αγορά συμβολαίων μελλοντικής εκπλήρωσης. Ο,τι πουλιέται κι αγοράζεται, από το πετρέλαιο και τη σόγια μέχρι τα κρατικά ομόλογα και τις εταιρικές μετοχές, μετατρέπεται σε στοίχημα για το πού θα πάει η τιμή ενός εμπορεύματος ή ενός χρεογράφου σε πέντε μήνες, δέκα χρόνια ή έναν αιώνα. Αρκεί να υπάρχουν άνθρωποι αρκετά πλούσιοι και πρόθυμοι να βάλουν λεφτά στην τράπεζα -ή στο καζίνο;- του μέλλοντος. Εξ ου και η χαρούμενη κάτοχος του Ελληνικού, προπωλώντας τις πολυτελείς κατοικίες σε αγοραστές που μπορεί και να μην τις κατοικήσουν ποτέ, μετράει στο ταμείο της ήδη τα πενταπλάσια από όσα έχει βάλει και προβλέπει με σιγουριά ότι σε πέντε χρόνια από τώρα η αξία της θα έχει τριπλασιαστεί. Θα έχει πολλαπλασιάσει, δηλαδή, 94 χρόνια νωρίτερα από τη λήξη των δικαιωμάτων της στο Ελληνικό το (επιεικώς) συμβολικό τίμημα που κατέβαλε. Να μια συμφέρουσα συναλλαγή παρόντος και μέλλοντος. Γιατί, μεταξύ μας τώρα, όσο αφοσιωμένος κι αν είναι κανείς στα πεπρωμένα της ανθρωπότητας, ποιος χέστηκε για το τι θα γίνει το 2120;
Περισσότερα »