commonality

11
09

Κινηματογράφος και ’68 – Εκρήξεις στη μεγάλη οθόνη, ή, Με την κάμερα στο χέρι και στον δρόμο

Τι άφησε πίσω της όλη αυτή η έκρηξη κινηματογραφικού ριζοσπαστισμού, θα μπορούσε να ρωτήσει κάποιος· όπως ρωτάμε αντίστοιχα, τι άλλαξε το ’68. Η αλήθεια είναι ότι απέδειξε πως η ανάδυση ενός μη-αστικού κινηματογράφου, σε καθοριστικό βαθμό συντελείται εκτός κινηματογραφικών ορίων. Η οπισθοχώρηση των κινημάτων και ιδεών στα οποία στηρίζονταν σε μεγάλο βαθμό, τόσο όσον αφορά τα ακροατήρια του, αλλά και τις υποστηρικτικές του δομές, συμπαρέσυρε και τις πιο ριζοσπαστικές εκφράσεις αυτής της προσπάθειας. Tο έργο και η συνεισφορά των κινηματογραφιστών που έδρασαν σε πολλαπλά μέτωπα την περίοδο αυτή, εντοπίζεται σε ένα μεγάλο εύρος της σύγχρονης οπτικής και ακουστικής κουλτούρας, δημιουργικών πρακτικών και θεωρίας. Με την έννοια αυτή συνέβαλαν όχι απλά στην αύξηση και εμπλουτισμό των κινηματογραφικών ειδών, αλλά κυρίως στον πλουραλισμό, την πολυφωνία και τον εκδημοκρατισμό του μέσου. Αυτό αφορά τόσο τους αισθητικούς κώδικες και τις πολιτικές αναπαράστασης, όσο και τους πειραματισμούς για ανεξάρτητη και συμμετοχική κινηματογραφική δράση. Το τελευταίο εντάσσεται στην γενικότερη κριτική των κυρίαρχων ΜΜΕ σαν πράξη και ιδεολογία την εποχή εκείνη, που τροφοδότησε πειραματισμούς αναγνωρίσιμους σήμερα στην κουλτούρα του βίντεο-ακτιβισμού και της δημοσιογραφίας των πολιτών, αλλά και στην ανάπτυξη μέσων αμφίδρομης επικοινωνίας, όπως το ίντερνετ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Περισσότερα »
15
08

Μπασέμ Ταμίμι: “Ο καπιταλισμός θέλει να είμαστε ευχαριστημένοι βάζοντας τον τραυματισμένο Παλαιστίνιο σε καροτσάκι.”

Πιστεύω σε μια χώρα Εβραίων και Παλαιστινίων. Επίσης πιστεύω ότι πρέπει να επικεντρωθούμε στην ανθρωπιά μέσα μας. Η πρώτη αξία είναι η ανθρωπιά μας, όχι η γη. Αν επικεντρωθούμε σε αυτό, θα φτάσουμε σε ένα σημείο να μπορούμε να ζούμε ο ένας δίπλα στον άλλο.
Περισσότερα »
20
07

Αττίλας ’74: Ο βιασμός της Κύπρου

Το ντοκιμαντέρ του Μιχάλη Κακογιάννη αναφέρεται στην εισβολή των τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο το 1974. Γυρίστηκε ένα χρόνο αργότερα όταν οι μνήμες των γεγονότων ήταν φρέσκες. Προσπαθεί να ανιχνεύσει τι οδήγησε στην εισβολή, τον αντίκτυπό της και τις συνέπειες. Εμφανίζονται πολλοί από τους πρωταγωνιστές της πολύνεκρης τραγωδίας.
Περισσότερα »
19
07

114 πολίτες της Πέλλας για την υπεράσπιση της Δημοκρατίας

Καμιά ανοχή δεν πρέπει να υπάρξει από τους δημοκρατικούς πολίτες στις φασιστικές πρακτικές και στην ακροδεξιά ρητορική που τις καλλιεργεί. Αλλά και η πολιτική κάλυψη και η απενοχοποίηση της μισαλλοδοξίας, του εθνικισμού και του ρατσισμού, στο πλαίσιο της έξαρσης ενός εθνικού ζητήματος, δεν είναι κάτι μπροστά στο οποίο επιτρέπεται να σιωπήσουμε. Η νέα μισαλλόδοξη εθνικοφροσύνη που επιδιώκει να τρομοκρατήσει κάθε διαφορετική φωνή και η οργανωμένη και υποκινούμενη φασιστική βία συνιστούν υπαρκτή και μόνιμη απειλή για τη δημοκρατία και τα δικαιώματα όλων μας. Όσοι και όσες υπογράφουμε το κείμενο αυτό, πολίτες από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους αλλά και με διαφορετική άποψη για τη συμφωνία των Πρεσπών, έχοντας όμως βαθιά την πεποίθηση πως ο εθνικιστικός και ρατσιστικός λόγος, η βία κατά των διαφωνούντων και η δράση στρατιωτικοποιημένων ομάδων κρούσης πρέπει να αντιμετωπιστούν στη γέννησή τους, καλούμε: - τους κοινωνικούς, πολιτιστικούς, συνδικαλιστικούς, αθλητικούς φορείς και τους πολίτες της Πέλλας, να κλείσουν τα αυτιά τους σε όσους με τον δημόσιο λόγο τους παραπληροφορούν και συστηματικά καλλιεργούν κλίμα μίσους και δυσανεξίας και να απομονώσουν τις περιθωριακές ακροδεξιές ομάδες και τους οργανωμένους προβοκάτορες - τα πολιτικά κόμματα του συνταγματικού τόξου, να αντιμετωπίσουν με αποφασιστικότητα τους φορείς του φασισμού, του εθνικισμού και του ρατσισμού καθώς και κάθε μορφή βίας, που έχει στόχο την επιβολή κλίματος εκφοβισμού, τον περιορισμό της ελεύθερης έκφρασης και την αναγόρευση κάθε αντιπάλου ή όποιου διαφωνεί σε εχθρό ή προδότη - την Εκκλησία, να εκφέρει λόγο ειρήνευσης και καταλλαγής, χωρίς να παρασύρεται και να παρασύρει στον εθνοφυλετισμό, ο οποίος, όπως η ίδια καλύτερα γνωρίζει, έχει καταδικαστεί ήδη από το 1872 από τη Σύνοδο του Οικουμενικού Πατριαρχείου ως αίρεση. - όλους και όλες, να συμβάλουν στη διαμόρφωση ενός ισχυρού μετώπου υπεράσπισης της δημοκρατίας.
Περισσότερα »
02
06

Ανακτώντας τις δημόσιες υπηρεσίες

Οι υπέρμαχοι των ιδιωτικοποιήσεων υποστηρίζουν ότι οι ιδιώτες είναι οι πιο κατάλληλοι να διαχειρίζονται τις δημόσιες υπηρεσίες αφού είναι ικανότεροι και τις αναβαθμίζουν. Η πραγματικότητα όμως τους διαψεύδει και τώρα οι πολίτες αναζητούν λύσεις προς την κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού της διαχείρισης. Η διαχείριση των δημόσιων αγαθών σε τοπικό επίπεδο δίνει μεγαλύτερη δυνατότητα δημοκρατικής παρέμβασης από τους πολίτες κι αυτός είναι ο λόγος που ολοένα και περισσότερες πόλεις ακολουθούν αυτή τη λύση δημιουργώντας ένα πραγματικό ρεύμα τα τελευταία χρόνια προς αυτή την κατεύθυνση. Με αυτό τον τρόπο όχι μόνο εξασφαλίζεται καλύτερη διαχείριση αλλά διαχέεται η δημοκρατία περισσότερο, στόχος ιδιαίτερα σημαντικός από μόνος του.
Περισσότερα »
29
04

Ξαναδιαβάζουμε τον Άγγελο Ελεφάντη, στοχεύουμε στη Γενική Παιδεία

Σ’ αυτά τα κρίσιμά χρόνια του λυκείου συντελείται η ηλικιακή ωρίμανση του εφήβου, πραγματοποιείται η δέουσα συσσώρευση γνώσεων, μορφοποιούνται οι δεξιότητες και τα ενδιαφέροντα του μαθητή. Ώστε µόνο σ’ αυτά τα τελευταία χρόνια το αγαθό της γενικής παιδείας μπορεί να γίνει πλέον ο ώριμος καρπός, το αποτέλεσμα μιας μακράς σχετικά μαθητείας, άσκησης, προσωπικής βίωσης, ανεξάρτητα από τον μελλοντικό επαγγελματικό προσανατολισμό. (...) ∆εν υπάρχει άλλη λύση παρά η δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση και η πλήρης αποσύνδεση του λυκείου από τις διαδικασίες εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, η απεξάρτηση της λυκειακής αποφοίτησης από την εισαγωγή στα ΑΕΙ-ΤΕΙ. Τότε και οι εξετάσεις σε όλα τα διδασκόμενα στο λύκειο μαθήματα, οι προαγωγικές και οι απολυτήριες, θα αποκτούσαν την παιδευτική τους λειτουργία. (...) Δεν είναι να διαμορφώσει φυσικούς, βιολόγους, μαθηματικούς, γλωσσολόγους, ιστορικούς, μουσικούς, λογοτέχνες κ.λπ. Σκοπός της είναι οι απόφοιτοι του λυκείου να εγκολπωθούν στοιχεία της αποθησαυρισμένης γνώσης και ευαισθησίας ώστε οι μαθητές να κατανοούν το σώμα τους, να επικοινωνούν µε τις τέχνες, να γνωρίζουν την ιστορία της χώρας τους και του κόσμου, να εγκολπωθούν βασικές έννοιες μαθηματικών, φυσικής, χημείας, να τους ανοίγεται µε δυο λόγια ο κόσμος της κοινωνικής, της φυσικής και της καλλιτεχνικής πραγματικότητας.
Περισσότερα »
14
04

Λύση τώρα για τον απεργό πείνας και δίψας Βασίλη Δημάκη

Είμαστε ανεπιφύλακτα μαζί του, χωρίς υποσημειώσεις και εξουσιολαγνικά τερτίπια. Και είναι σαφές ότι όσα διεκδικούσαμε με πείσμα απέναντι σε συντηρητικής και αυταρχικής προέλευσης πολιτικούς, τα διεκδικούμε ακόμα περισσότερο σήμερα και όχι μόνο. Τα απαιτούμε από την κυβέρνηση της Αριστεράς. Λύση τώρα.
Περισσότερα »
15
03

Ποτέ ξανά

Eίναι πικρό, αλλά τις χθεσινές σκηνές στο κέντρο της Αθήνας, τις έχουμε ξαναδεί ή μάλλον τις βλέπαμε διαρκώς, όλη περίοδο της διακυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου. Και δεν είναι μόνο τα γεγονότα αδικαιολόγητης βίας της Τετάρτης 14/03/2018, έξω από το συμβολαιογραφείο της οδού Θεμιστοκλέους, αλλά και τα πρόσφατα γεγονότα έξω από το Υπουργείο Παιδείας της περασμένης εβδομάδας,όπου δάσκαλοι και δασκάλες, καθηγητές και καθηγήτριες, μόνιμοι, αναπληρωτές, αδιόριστοι, υπέστησαν  την αδικαιολόγητη βία των ΜΑΤ ,γεγονός που και σωστά στιγματίσθηκε και από το ίδιο το Υπουργείο Παιδείας. Ολα τα παραπάνω θέτουν σκληρά και σοβαρά ερωτήματα, και κυρίως το ερώτημα εάν υπάρχει η πολιτική βούληση να περιορισθούν μέχρι οριστικής εξαφάνισης τα φαινόμενα καταστολής. Γνωρίζουμε ότι σε πολιτικό επίπεδο η απάντηση είναι καταφατική ,όμως αυτό δεν αρκεί, χρειάζονται  συγκεκριμένα μέτρα στην κατεύθυνση του εκδημοκρατισμού της ΕΛ.ΑΣ. (απαγόρευση χρήσης χημικών, υποχρεωτική χρήση διακριτικών στα όργανα). Εδώ οφείλουμε να ομολογήσουμε, ότι ήδη έχουμε αργήσει, καθώς έχουν περάσει 3 χρόνια από την ανάληψη της κυβερνητικής ευθύνης και το επίδικο παραμένει ανοιχτό. Είμαστε υποχρεωμένοι να επισημάνουμε ότι η κοινωνική διαμαρτυρία, ακόμα και όταν τα κίνητρά της είναι ασαφή,  δεν αντιμετωπίζεται  με ποινικοποίηση και καταστολή. Αυτό που χρειάζεται είναι να υπάρξουν οι πρωτοβουλίες  που θα εξασφαλίζουν την απόλυτη προστασία της κατοικίας των αδύναμων οφειλετών, μόνο έτσι θα πεισθεί η κοινωνία. 
Περισσότερα »