Macro

Oι πρακτικές καταστολής που είδαμε στα Εξάρχεια, στην Ευελπίδων, η διαχείριση των προσαχθέντων και συλληφθέντων στη ΓΑΔΑ  - μέχρι και βασανιστήρια είδαμε - δεν συνιστούν αυτό που λέμε "καλή πρακτική" ούτε υπακούν στην αρχή της αναλογικότητας. Ενδεικτική η περίπτωση του 18χρονου Θ.Μ. που δέχθηκε επίθεση από αστυνομικούς την ώρα που βιντεοσκοπούσε με κάμερα τα επεισόδια και παραπέμφθηκε με συνοπτικές διαδικασίες σε δίκη σήμερα σέρνοντας το πόδι του γιατί του έχουν σπάσει τα δάχτυλα ενώ άνθρωποι του περιβάλλοντος του αναφέρουν πως έχει φάει τόσο ξύλο που δυσκολεύεται να ουρήσει. Πως να το κάνουμε τώρα, αυτό που βλέπουμε να ξεδιπλώνεται το τελευταίο διάστημα, δεν είναι πετυχημένη δράση της αστυνομίας και του κ. Χρυσοχοΐδη, είναι το dream come true του κ. Βορίδη.  

Τρίτη 12/11/19. Ανακοινώνεται η συμφωνία των σοσιαλιστών με τους Podemos για σχηματισμό κυβέρνησης στην Ισπανία. Βέβαια με χειρότερους όρους από πριν, αφού και οι δυο οπισθοχώρησαν στις εκλογές της Κυριακής, ενώ η Δεξιά, αλλά κυρίως η Ακροδεξιά, κέρδισαν πόντους. Ο Sanchez στοιχημάτισε ότι θα αύξανε τις έδρες του και θα έφτανε πιο κοντά στην πολυπόθητη αυτοδυναμία. Δε του βγήκε. Η πολιτική ως τζόγος. Πότε θα συμφιλιωθούν οι σοσιαλδημοκράτες με την ιδέα ότι το κέντρο έχει πεθάνει, και δεν έχουν μέλλον αν δεν στραφούν Αριστερά; Και η May στη Βρετανία είχε κάνει παρόμοιους υπολογισμούς στις τελευταίες εκλογές, και είδε το Χάρο με τα μάτια της με το εκπληκτικό ράλι του Jeremy Corbyn και των Εργατικών. Ας τα αναλογιστεί αυτά ο Κυριάκος Μητσοτάκης που φαίνεται να ταλαντεύεται με διπλές εκλογές σε κανένα χρόνο.

Όποιος αντιδρά στο κλείσιμο της ΑΣΟΕΕ, αντιδρά στην έξωση των «μπαχαλάκηδων», γιατί μοιράζεται μ’ εκείνους τους ίδιους σκοπούς, τα ίδια μέσα. Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει, θα πείτε. Κι όμως, όσο αβάσιμο κι αν φαίνεται το εγχείρημα, με την αμέριστη βοήθεια των συστημικών μέσων, μπορεί να φέρει σημαντικά αποτελέσματα στο επικοινωνιακό πεδίο τουλάχιστο. Οι βουλευτές και οι παντός είδους εκπρόσωποι της ΝΔ και της κυβέρνησης αυτές τις μέρες εκπληρώνουν το κατά δύναμιν αυτό το καθήκον, όπου σταθούν κι όπου βρεθούν. Συνδυάζοντάς το με βολές κατά του ΣΥΡΙΖΑ, που στάθηκε, όπως είχε υποχρέωση, στο πλευρό των φοιτητών. Και προσπαθούν να μας πείσουν, ούτε λίγο ούτε πολύ, πως όποιος αντιδρά στα μέτρα της κυβέρνησης στο χώρο της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, είναι αυτονόητα παράγοντας διάλυσης των πανεπιστημίων. Δεν κάνουν καν τον κόπο να μιλήσουν για φοιτητές και φοιτητικό κίνημα. Γι’ αυτούς καλός φοιτητής είναι όποιος κοιτάει τα μαθήματά του και κλείνει τα μάτια του σε όσα συμβαίνουν γύρω του. Και κακός, κάκιστος, όποιος σηκώνει τα μάτια του από το βιβλίο και αντιδρά, όταν βλέπει να συμβαίνουν γύρω του γεγονότα που αντιβαίνουν στον πρώτο και κύριο σκοπό της παιδείας, τη διαμόρφωση ελεύθερων και δημοκρατικών πολιτών, με πλήρη συνείδηση της υποχρέωσής τους να μην είναι «ιδιώτες», αλλά να μετέχουν των κοινών. Όπως έκαναν πάντοτε, αμφισβητώντας τη συνταγή της αντίδρασης, που τους θέλει νωθρούς, υπάκουους και με παρωπίδες, πανέτοιμους για τις «αγορές» και όχι για την αγορά. (...) Το αποτέλεσμα ήταν αναμενόμενο: οι φοιτητές βγήκαν στους δρόμους κατά χιλιάδες, σε συγκεντρώσεις και πορείες που είχαν καιρό να δουν οι πόλεις μας. Άτομα και συλλογικότητες εντόπισαν αιτίες άξιες λόγου για να κινηθούν, να αρχίσουν πάλι να δρουν όχι απεγνωσμένα, αλλά ως μαζικό κίνημα εν τη γενέσει του. Οι επιλογές της κυβέρνησης φαίνεται πως είχαν το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα. Η ταύτιση με τους «μπαχαλάκηδες» μπορεί να χάσει το έδαφος κάτω από τα πόδια της. Αντίθετα, εξ αντιδράσεως μπορεί να αναζωογονήσει τα χαρακτηριστικά του μαζικού κινήματος στον πανεπιστημιακό χώρο. Κι αυτό δεν άργησαν να το επισημάνουν οι οξυδερκέστεροι από τους αναλυτές, ακόμα και του φιλοκυβερνητικού συντηρητικού τύπου. Ορισμένοι από αυτούς, μάλιστα, κρατούν και αποστάσεις από τους ακροδεξιούς της κυβερνητικής πλειοψηφίας, οι οποίοι ερμηνεύουν το μονοπώλιο της κρατικής νόμιμης βίας σαν αυτονόητο δικαίωμα για ξυλοφόρτωμα, ως ύπατη μέθοδο φρονηματισμού για μικρούς και μεγάλους. Οι εύστοχες παρατηρήσεις τους, όμως, δεν φτάνουν στ’ αφτιά ανθρώπων που διακρίνονται για την ελαφρότητα της απόλυτης σιγουριάς ότι η κρίση τους είναι η μόνη ορθή, όπως ο υπουργός ΠροΠο, ή για την κενότητα του φανατισμού τους, όπως η υπουργός Παιδείας.

Πολύ ωραίο τον έκαναν τον νέο Ποινικό Κώδικα. Δικαιωνόμαστε επιτέλους όλοι εμείς οι απλοί πολίτες που μας χάρισε τα δάνεια η τράπεζα και μας δέσμευσαν περιουσιακά στοιχεία για ξέπλυμα μαύρου χρήματος. Καμαρώστε τώρα που η Ελλάδα θα κατέβει 38 θέσεις στον πίνακα της διαφθοράς και θα γελάμε. Στον ίδιο όμιλο με τις Μαυριτανίες και τα Τουρκμενιστάν θα παίζουμε. Μας έκραξαν λίγο και οι “Financial Times”, αλλά σιγά την εγκυρότητα τώρα. Τα σοβαρά οικονομικά έντυπα όπως το “Ξέπλυμαν Ντέιλι” και η “Σουντόιτσε Διαφθορούμπεν Μεδεκαοχτωμασέλεν” λένε τα καλύτερα για την κυβέρνηση Μητσοτάκη. Αν καταλάβαμε καλά, το σχέδιο της ΕΛ.ΑΣ. για την αντιμετώπιση της ανομίας προβλέπει να συλλαμβάνεται όποιος έχει αλογοουρά και κουβαλάει σακίδιο. Τους ύποπτους τους εντοπίζουν από τον χαρακτηριστικό θόρυβο που κάνει το σακίδιο όταν κουβαλάς μέσα πανό διαμαρτυρίας και βιβλία του Μπακούνιν. Για μικροποσότητες Μπακούνιν χρησιμοποιούν και εκπαιδευμένα λυκόσκυλα. Αυτό όμως που έχει τσακίσει την ανομία είναι που κάθονται τα ΜΑΤ στην Καλλιδρομίου και βάζουν τρικλοποδιές σε όποιον κουβαλάει σακούλες με ψώνια από τη λαϊκή. Καμία κυβέρνηση δεν το τόλμησε μέχρι σήμερα.