Macro

Ο ΣΥΡΙΖΑ, είτε ως κυβέρνηση, είτε τώρα, ως αντιπολίτευση, εργάζεται για την ειρήνη, τη συνύπαρξη  και τις σχέσεις καλής γειτονίας. Ταυτόχρονα, όμως, απαιτεί την τήρηση και την εφαρμογή του Διεθνούς Δικαίου και όλων των διεθνών συμφωνιών και συμβάσεων. Στηρίζει κάθε προσπάθεια για να παραμείνουν ανοιχτοί οι δίαυλοι επικοινωνίας με την Τουρκία, το διάλογο για ΜΟΕΑ, κάθε προσπάθεια για επανέναρξη των διερευνητικών συνομιλιών,  και αν αυτές αποτύχουν, την προσφυγή στη Χάγη. Ταυτόχρονα, όμως, καταγγέλλει την παράνομη συμφωνία Λιβύης-Τουρκίας, όπως και κάθε παράνομη και προκλητική ενέργεια. Διότι, αντίθετα με τη ΝΔ, και πολλές ακροδεξιές φωνές στο εσωτερικό της, εμείς θεωρούμε ότι η ειρήνη και η συνεργασία είναι η μόνη σωστή επιλογή, γιατί έτσι υπηρετούνται πραγματικά τα συμφέροντα  του ελληνικού λαού. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με Υπουργούς Εξωτερικών, τον Ν. Κοτζιά και τον Γ. Κατρούγκαλο, ουδέποτε θεώρησε τις διεθνείς σχέσεις, απλώς και μόνο ως ένα πεδίο προβολής του συσχετισμού δυνάμεων. Κινήθηκε  σε συνάρτηση με τις αξίες της Αριστεράς, αλλά και με τον αναγκαίο ρεαλισμό, από τη στιγμή που τους γείτονες και  τους συμμάχους δεν τους επιλέγεις. Ούτε και τις κυβερνήσεις τους. Στάθμισε όλες τις κινήσεις της, στην εξωτερική πολιτική, με γνώμονα τα συμφέροντα της κοινωνίας και της χώρας, συντασσόμενη με την ειρήνη και τη δικαιοσύνη, με ειλικρίνεια και με πνεύμα συνεργασίας προς όλους. Με αυτό το πνεύμα, σχεδίασε και ανέπτυξε ένα συνεκτικό και συνολικό σχέδιο, με το οποίο η χώρα μας ξαναβρέθηκε στο επίκεντρο κάθε διεθνούς πρωτοβουλίας στην ευρύτερη περιοχή,  αναβαθμίζοντας τη θέση της Ελλάδας ως παράγοντα σταθερότητας, συνεργασίας και  ειρήνης. Όλα τα παραπάνω ανατράπηκαν άρδην. Η αδράνεια και η πρόσδεση στον ισχυρό, δεν αποτελούν λύση για κανένα ζήτημα.  Ιδιαίτερα σε αυτήν την περίοδο, η χώρα μας χρειάζεται  άμεσα άλλη κατεύθυνση στην εξωτερική πολιτική.

Για περίπου 150 χρόνια, ώς την κατάργηση της δουλείας στις ΗΠΑ, εκατομμύρια Αφρικανοί έγιναν με τη βία δωρεάν εργατικά χέρια προκειμένου να «αξιοποιηθούν» στις μεγάλες φυτείες βαμβακιού, ζάχαρης και καπνού του αμερικανικού Νότου και των νησιών της Καραϊβικής. Η εργασία των Αφρικανών σκλάβων συνετέλεσε στην εγκαθίδρυση εκτεταμένων αγροτικών εκμεταλλεύσεων στις αποικίες του αμερικανικού Νότου, στην οικοδόμηση της πανίσχυρης οικονομίας του βαμβακιού στον 18ο αιώνα, καθώς και κωμοπόλεων και πόλεων που σταδιακά εξελίχθηκαν διαμορφώνοντας τις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι εξπέρ στην άσκηση πολιτικής όπου, κατά τη διατύπωσή του, το ενδιαφέρον είναι «η επικοινωνία και όχι η ουσία». Αγώνες μπάσκετ στην Ουάσιγκτον, αγώνες τένις στην Αγγλία, Σαββατοκύριακα στη Βοστόνη, τριήμερο στην Αγγλία, Χριστούγεννα στο Μέτσοβο και φωτογραφίες. Πολλές φωτογραφίες. Στο αεροπλάνο της γραμμής να μας κουνάει το πρωθυπουργικό ζεύγος τα εισιτήρια - καθρεφτάκια για τους ιθαγενείς, αλλά όχι και το πρωθυπουργικό σκάφος που ακολουθούσε εις υγείαν των κορόιδων ιθαγενών, φωτογραφίες ηλιοκαμένες, φωτογραφίες οικογενειακές, φωτογραφίες με mountain bike και κοντοβράκι, φωτογραφίες πάνω απ’ όλα ενός αθεράπευτα ερωτευμένου ζεύγους, φωτογραφίες μέχρι σκασμού.

Αν το δούμε πολιτικά, το περιβαλλοντικό ζήτημα είναι θέμα ανθρώπινων δικαιωμάτων. Είναι το καθολικό δικαίωμα πρόσβασης σε καθαρό νερό, γη και αέρα. Και είναι ένα θεμελιώδες δικαίωμα για την Αριστερά, όπως η πρόσβαση σε δωρεάν Υγεία και Παιδεία. Μια τέτοια θεώρηση παράγει αποτελέσματα σε μια σειρά ζητημάτων, όπως η ιδιωτικοποίηση των φυσικών πόρων, το πλαίσιο λειτουργίας των επιχειρήσεων, η στρατηγική των επενδύσεων, η επίτευξη της ενεργειακής επάρκειας, και, φυσικά, η νομοθεσία που θα εξασφαλίζει την ύπαρξη καθαρού νερού, γης και αέρα και με την ενθάρρυνση “καλών πρακτικών”. Η Αριστερά καλείται να επαναφέρει τη συζήτηση για τα δικαιώματα στη σωστή βάση. Οφείλει να επεξεργαστεί ένα σχέδιο που να τα περιλαμβάνει όλα ταυτόχρονα, ένα σχέδιο ρεαλιστικό και υλοποιήσιμο, χωρίς όμως να υποχωρεί από τις βασικές της αρχές. Είναι δύσκολο και, πολλές φορές, η ισορροπία ανάμεσα στη διασφάλιση των θέσεων εργασίας και των εργασιακών δικαιωμάτων -ή ανάμεσα στην ενεργειακή επάρκεια και την προστασία του περιβάλλοντος φαίνεται αδύνατη. Πρέπει όμως να ανοίξει αυτή η συζήτηση και να ανοίξει με σωστό τρόπο. Γιατί τα δικαιώματα ή θα είναι καθολικά, δηλαδή για όλους και σε όλους τους τομείς εξίσου, ή δεν θα υπάρχουν καθόλου.

Μείζον είναι το θέμα με τα κολέγια. Φυτεύτηκε στο νομοσχέδιο διάταξη με την οποία, απόφοιτοι κολεγίων οι οποίοι δεν έχουν πετύχει αναγνώριση των ακαδημαϊκών τους τίτλων από τον ΔΟΑΤΑΠ, αποκτούν παρόλα αυτά την δυνατότητα ως «πανεπιστημιακής μόρφωσης υποψήφιοι» να παίρνουν μέρος σε διαγωνισμούς για διορισμό στο Δημόσιο, αρχής γενομένης από τους διαγωνισμούς για εκπαιδευτικούς. Δεν είχε τη δυνατότητα το υπουργείο με βάση την ισχύουσα νομοθεσία του ΣΥΡΙΖΑ (ν. 4589/2019) να το κάνει αυτό, και για αυτό δεν μπόρεσαν να πάρουν μέρος στο διαγωνισμό για προσλήψεις μόνιμων εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής ο απόφοιτοι μη αναγνωρισμένων κολεγίων, όπως για τον ίδιο λόγο δεν μπορούν να πάρουν μέρος στο διαγωνισμό για τους λοιπούς μόνιμους εκπαιδευτικούς. Κι έρχεται η κυρία Κεραμέως να το ανατρέψει αυτό με ένα άρθρο και να τους δώσει το δικαίωμα να διεκδικήσουν την πρόσληψή τους χωρίς αναγνωρισμένα πτυχία. Πρωτοφανές και άδικο για τους υπόλοιπους -εκατοντάδες χιλιάδες- αποφοίτους! Ουσιαστικά, αυτό σημαίνει παράκαμψη του άρθρου 16 του Συντάγματος, που προβλέπει ότι τα πανεπιστήμια στην Ελλάδα είναι δημόσια. Τα υπόλοιπα, εκείνα του εξωτερικού που είναι ομοταγή, πρέπει να περνούν από διαδικασία κρίσης από τον ΔΟΑΤΑΠ. Οι ρυθμίσεις Κεραμέως λοιπόν επιδιώκουν να δημιουργήσουν τετελεσμένο, ώστε στη συνέχεια οποιοσδήποτε κατέχει αδιαβάθμητο τίτλο κολεγίου από το εξωτερικό ή και το εσωτερικό, με βάση μια ασαφή επαγγελματική αναγνώριση, να μπορεί να παίρνει μέρος σε διαγωνισμούς για μόνιμα στελέχη του Δημοσίου. Είναι παράθυρο (όπως και η Καθημερινή και άλλα ΜΜΕ έγραψαν σήμερα), σύντομα θα γίνει μεγάλη πόρτα που θα υποβαθμίσει και την εκπαίδευση αλλά και το δικαίωμα των νέων να συμμετέχουν στους διαγωνισμούς του Δημοσίου, ανταγωνιζόμενοι μόνο εκείνους που πάσχισαν και κατέχουν αναγνωρισμένο πτυχίο· εκείνους που έχουν δηλαδή ισότιμα προσόντα. Δεν υπάρχει επαγγελματική ισότητα με ανισότιμα προσόντα. Άκουσα τις δικαιολογίες του υπουργείου περί συμμόρφωσης με τις ευρωπαϊκές οδηγίες. Ακούσαμε για αντιδράσεις της Κομισιόν. Τι ακριβώς λέει η Κομισιόν; Πού είναι το έγγραφό της; Γιατί δεν το καταθέτετε; Κάνατε διάλογο μαζί της; Μήπως εσείς υποκινήσατε τυχόν αντιδράσεις; Γιατί σπεύδετε τώρα με αυτή τη διάταξη να ικανοποιήσετε τις ορέξεις των ιδιοκτητών κολεγίων και τα ιδιωτικά συμφέροντα; Έχετε αναλάβει δεσμεύσεις; Καλούμε να αποσύρετε αμέσως αυτή τη διάταξη. Είναι προκλητική για τη νέα γενιά και τη δημόσια εκπαίδευση στη χώρα μας. Να την αποσύρετε ώστε να γίνει δημόσιος διάλογος. Όπως πηγαίνετε, το βασικό προσόν «αριστείας» για να διοριστεί ένας νέος επιστήμονας στην εκπαίδευση, δεν θα είναι τα ακαδημαϊκά προσόντα του αλλά το Ε9 και το εκκαθαριστικό της εφορίας της οικογένειάς του. Προβλέπω δε, ότι με τη φόρα που έχει πάρει η κυβέρνησή σας σύντομα θα ξηλώσει το νόμο για την προστασία των εκπαιδευτικών στα ιδιωτικά σχολεία, δηλαδή -ουσιαστικά- την προστασία του δικαιώματος των παιδιών σε αξιόπιστη εκπαίδευση. Γιατί αξιόπιστη εκπαίδευση σημαίνει διασφάλιση του δικαιώματος του καθηγητή να κάνει το μάθημα χωρίς παρεμβάσεις από τον σχολάρχη.