Macro

Υπάρχουν φαίνεται ακόμα αρκετοί στα ηγετικά κλιμάκια της χριστιανοσύνης που πρεσβεύουν ότι η ζωή δεν είναι μέγα δώρο αλλά τιμωρία, αφού μας κρατάει για λίγες δεκαετίες μακριά από την ουράνια βασιλεία. Η ιδέα τους για τα ανθρώπινα, βασισμένη στην παρανάγνωση του ευαγγελικού λόγου, έρχεται από πολύ παλιά, από τα πρώιμα χρόνια του χριστιανισμού. Οταν αρκετοί πίστευαν ότι το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε είναι να πεθάνουμε μια ώρα αρχύτερα, για να βρεθούμε όσο το δυνατόν νωρίτερα στην αγκαλιά του Θεού. Δεν χρειαζόμαστε μάρτυρες. Ηρωες, άγνωστοι και ακούσιοι ήρωες, εδώ και παντού, στην Κίνα, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Νότια Κορέα, είναι όσοι νόσησαν και νοσούν. Πολεμώντας την ασθένειά τους, ακόμα και πεθαίνοντας, δίνουν στους γιατρούς και στους βιοχημικούς την παραμυθητική δυνατότητα να πειραματιστούν, να δοκιμάσουν, να αναζητήσουν φάρμακα και μεθόδους αντιμετώπισης του οικουμενικού εφιάλτη. Ηρωες, επίσης άγνωστοι στη συντριπτική τους πλειονότητα πλην ενσυνείδητοι αυτοί, τα μέλη του νοσηλευτικού προσωπικού. Ριψοκινδυνεύουν για την κοινότητα, συνήθως ισχνά αμειβόμενοι. Την ίδια ώρα οι αναπόφευκτοι άθλιοι, άτομα και εταιρείες, κερδοσκοπούν ασύστολα. Κάποιοι από αυτούς, καθόλου απίθανο, θα δηλώνουν καλοί χριστιανοί.

Το καλύτερο σύστημα Υγείας τελικά το έχει η Αμερική. Τρία διαγνωσμένα περιστατικά, ένας νεκρός. Tελεία. Τόσοι είχαν πρόσβαση σε νοσοκομεία, τόσους καταγράψαμε. Οι υπόλοιποι ας κάνουν ό,τι νομίζουν. Όχι σαν τους Κινέζους, που είχαν ένα σωρό κρούσματα, έκλεισαν τον κόσμο στα σπίτια του και έφτιαξαν και δύο έξτρα νοσοκομεία. Αυτά τα κάνουν τα αυταρχικά καθεστώτα. Το ιδιωτικό σύστημα Υγείας έχει σαφώς λιγότερα κρούσματα χωρίς να περιορίζει τους πολίτες και χωρίς να ξοδεύει τα λεφτά των φορολογούμενων. Και δεν είναι και τα νοσοκομεία τους γεμάτα μπιχλαίους. Οι υπόλοιποι ας πάνε θα πεθάνουν εκεί έξω. Είτε είναι στην Ουάσιγκτον DC είτε σε κάποια άγνωστη φυλή του Αμαζονίου, ένα και το αυτό. Αλλά έτσι είστε. Όταν πάτε στο ιδιωτικό νοσοκομείο και σας χρεώνουν 300 ευρώ το τεστ για κορωνοϊό δεν σας αρέσει. Δεν μπορείτε να βάλετε λίγη πλάτη στην επιχειρηματικότητα, σας πιάνουν οι μαρξιστικές ιδεοληψίες. Τι θέλετε δηλαδή, να το βάλουμε στη διατίμηση, να βγει στην μαύρη αγορά, να το πουλάνε σε ντενεκέδες με αντάλλαγμα χρυσές λίρες και πίνακες του Λύτρα; Και να φτάσει ο ΕΛΑΣ μέχρι την Πάρνηθα;

Στις 15 Μαρτίου 1944 πραγματοποιήθηκε στην Καλογρέζα ένα μεγάλο μπλόκο, με τη συμμετοχή δυνάμεων της Χωροφυλακής, της Ειδικής Ασφάλειας και των Ταγμάτων Ασφαλείας. Πριν ακόμη ξημερώσει, άνδρες των Ταγμάτων Ασφαλείας περικύκλωσαν την περιοχή. Στη συνέχεια συγκέντρωσαν τους άρρενες κάτοικους άνω των 16 ετών σε ένα οικόπεδο. Άνδρες της Ειδικής Ασφάλειας και των Ταγμάτων Ασφαλείας επέλεξαν και στη συνέχεια εκτέλεσαν 22 ατόμα (στην πλειονότητα τους, εργάτες), μεταξύ αυτών και ένα Ιταλό αντιφασίστα. Επί της ουσίας ήταν αντίποινα των ναζί για το ισχυρό αντιστασιακό κίνημα της περιοχής, που μεταξύ άλλων, είχε εκφραστεί και με μεγάλες απεργίες στα λιγνιτωρυχεία της περιοχής, που είχαν τη συμβολή τους στα ενεργειακά προβλήματα των κατοχικών δυνάμεων. Παράλληλα, ήταν «μήνυμα», αφού ήδη ο πόλεμος φαινόταν ότι είχε χαθεί για το Γ΄ Ράιχ, προς τα ποια κατεύθυνση επιθυμούσαν να κινηθεί η μεταπολεμική Ελλάδα. Γι’ αυτό επεδίωξαν την ενεργοποίηση των ταγματασφαλιτών σε βάρος του αντιστασιακού κινήματος και κεντρικά και τοπικά στην Καλογρέζα.

Ο κορονοϊός απέδειξε πόσο χρειαζόμαστε ένα δημόσιο και καθολικά προσβάσιμο σύστημα υγείας. Ο κορονοϊός ξεβράκωσε τις αγορές και έριξε στα τάρταρα την υπεροχή του "όλα ρυθμίζονται μόνα τους" Η Νέα Υόρκη κηρύχθηκε σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η Ιταλία στο σύνολο της είναι failed state σε σχέση με την επιδημία και όλοι κι όλες συνειδητοποίουν πόσο ανέκδοτο είναι η "ιδιωτική πρωτουβουλία" όταν αφορά την ασφάλεια του κοινωνικού συνόλου. Τίποτα και κανένας δε θα μπορέσει να κρατήσει σταθερό ένα σύστημα που βασίζεται σε χρηματιστηριακό αέρα κοπανιστό και στην υποτιθέμενη υπεροχή της ατομικής ανέλιξης.

Πρόκειται για μια εκθετική απειλή. Κάθε μέρα μετράει. Όταν αναβάλουμε την απόφαση μια μόνο μέρα αυτό δεν μεταφράζεται απλά σε λίγα περιστατικά. Υπάρχουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες περιστατικά στην κοινότητα ήδη. Κάθε μέρα στην οποία δεν επικρατεί σε καθεστώς περιορισμού των κοινωνικών επαφών τα περιστατικά αυξάνονται εκθετικά.

Η επιδημία του κορωνοϊού δεν σηματοδοτεί μόνο το όριο της παγκοσμιοποίησης της ελεύθερης αγοράς, αλλά σηματοδοτεί και το ακόμα πιο θανατηφόρο όριο του εθνικιστικού λαϊκισμού που επιμένει στην πλήρη κρατική κυριαρχία: Τέλος με το «Πρώτα η Αμερική» (ή οποιοσδήποτε άλλος) αφού η Αμερική θα σωθεί μονάχα με παγκόσμιο συντονισμό και συνεργασία. Δεν είμαι ουτοπικός, δεν απευθύνομαι σε μια εξιδανικευμένη αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων - αντίθετα, η παρούσα κρίση καταδεικνύει με σαφήνεια πώς η παγκόσμια αλληλεγγύη και συνεργασία είναι προς το συμφέρον της επιβίωσης όλων και καθενός από μας, πώς είναι το μόνο λογικό εγωιστικό πράγμα να κάνεις. Και δεν είναι μόνο ο κορωνοϊός: Η ίδια η Κίνα υπέστη γιγαντιαία κρίση από την γρίπη των χοίρων πριν από μερικούς μήνες και τώρα απειλείται από μια επιδρομή από ακρίδες. Επιπλέον, όπως επεσήμανε ο Owen Jones, η κλιματική κρίση σκοτώνει πολύ περισσότερους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο από τους κορωνοϊούς, αλλά δεν υπάρχει πανικός γι 'αυτό. Από μια κυνική άποψη επιβίωσης, θα μπορούσαμε να μπούμε στον πειρασμό να δούμε τον κορωνοϊό ως ευεργετική μόλυνση που επιτρέπει στην ανθρωπότητα να ξεφορτωθεί το παλιό, αδύναμο και άρρωστο, σαν να πετάει το μισό σάπιο ζιζάνιο και έτσι να συμβάλλει στην παγκόσμια υγεία. Η ευρεία κομμουνιστική προσέγγιση που υποστηρίζω εδώ είναι ο μόνος τρόπος να αφήσουμε πραγματικά πίσω μας μια τέτοια πρωτόγονη στάση επιβίωσης. Τα σημάδια μιας περιορισμένης μεν, αλλά άνευ όρων αλληλεγγύης είναι ήδη εμφανή στις συζητήσεις που διεξάγονται. Για παράδειγμα στην ακόλουθη σημείωση σχετικά με το ρόλο των «τριών σοφών» που θα κληθούν να αναλάβουν δράση, εφόσον οι επιδημίες πάρουν μια πιο καταστροφική τροπή στο Ηνωμένο Βασίλειο: «Το NHS θα μπορούσε να αρνηθεί τη φροντίδα ορισμένων ασθενών κατά τη διάρκεια μιας σοβαρής επιδημίας κορωνοϊού στη Βρετανία, εάν οι μονάδες εντατικής θεραπείας αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν το σύνολο των κρουσμάτων, προειδοποιούν οι γιατροί. Σύμφωνα με το λεγόμενο πρωτόκολλο των «τριών σοφών», τρεις ανώτεροι σύμβουλοι σε κάθε νοσοκομείο θα αναγκαστούν να λάβουν αποφάσεις σχετικά με την περίθαλψη, όπως αναπνευστήρες και κρεβάτια, σε περίπτωση που τα νοσοκομεία είναι γεμάτα με ασθενείς». Σε ποια κριτήρια θα βασίζονται οι «τρεις σοφοί»; Θα θυσιάσουν τους πιο αδύναμους και τους πιο ηλικιωμένους; Αυτή η εξουσία δεν ανοίγει χώρο για τεράστια διαφθορά; Δεν δείχνουν οι διαδικασίες αυτές ότι είμαστε έτοιμοι να θεσπίσουμε την πιο βάναυση λογική της επιβίωσης του πιο δυνατού; Έτσι και πάλι, η τελική επιλογή που έχουμε είναι: είτε το δίκαιο του ισχυρού ή κάποιος ανανεωμένος κομμουνισμός.

Μη φιλιέστε και μην πιάνεστε, λέει, ξεδιάντροπα, η Ιερά Σύνοδος, λάβετε φάγετε όμως απ’ το ίδιο κουτάλι και μην νοιάζεστε. Έχει ο Θεός. Θα κατέρχεται και θα καθαρίζει τα κουταλάκια των ορθοδόξων -ποιος νοιάζεται για τους λοιπούς τους κακόδοξους; Αρνησίθεοι, επί της ουσίας θεομπαίχτες, από πρόθεσή ή αβελτηρία, λίγη σημασία έχει. Έχουν πολυποίκιλες δυνάμεις, ως η ενσάρκωση, όχι, βέβαια, του θείου, αλλά του κυρίαρχου, εξουσιαστικού, καταπιεστικού λόγου. Και το πιο σημαντικό: στο ρυθμό τους χορεύουν επιστήμονες και πολιτικοί που κλίνουν το γόνυ σε έναν κατασταλτικό, επί της ουσίας, μηχανισμό στον οποίο δεν τολμούν να πάνε κόντρα.

Είναι φυσικό για την Ιερά Σύνοδο να μην υποτάσσει τις δογματικές αλήθειες της στα πορίσματα της επιστήμης. Αυτή η «φυσικότητα», όμως, δεν είναι υποχρεωτικό να ισχύει και για την πολιτεία. Στα ζητήματα της υγείας άλλη είναι η προτεραιότητα, όχι το κομματικό κόστος.