Το ημερολόγιο του Ευκλείδη Τσακαλώτου: Μέσα κοινωνικής δικτύωσης, Πουλ Τόμσεν και η Πελώνη του Τραμπ
τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (ΜΚΔ) αποτελούν μέρος του δημόσιου χώρου. Η σχετική βιβλιογραφία είναι τεράστια. Μάλιστα διαβάζω στο Forbes ότι αμερικάνικα δικαστήρια έχουν νομολογήσει ότι τα ΜΚΔ αποτελούν επί της ουσίας δημόσιο χώρο. Και μάλιστα από αυτό προκύπτει ότι ακόμα και το μπλοκάρισμα χρηστών από δημόσιες σελίδες πολιτικών είναι παράνομο καθώς είναι αντίθετο στην συνταγματικά – με την πρώτη τροπολογία στις ΗΠΑ – κατοχυρωμένη ελευθερία λόγου. Το ότι οι πλατφόρμες ανήκουν σε ιδιώτες δεν αναιρεί καθόλου τον δημόσιο χαρακτήρα του χώρου τους.
Εφόσον όμως τα ΜΚΔ αποτελούν δημόσιο χώρο, τότε αποτελούν και αντικείμενο ρύθμισης από το δημόσιο. Το ότι αποτελούν αντικείμενο ρύθμισης δεν είναι κάποια ριζοσπαστική θέση, είναι η θέση που έχει εκφράσει στο κογκρέσο των ΗΠΑ ο ιδρυτής και ιδιοκτήτης του Fb Mark Zuckerberg: «Η θέση μου δεν είναι ότι δεν πρέπει να υπάρχει ρύθμιση. Πιστεύω ότι το πραγματικό ερώτημα, καθώς το διαδίκτυο γίνεται ολοένα και πιο σημαντικό για τις ζωές των ανθρώπων, είναι ποιος είναι ο σωστός τρόπος ρύθμισης, και όχι αν είναι απαραίτητο να υπάρχει ρύθμιση». (...) τα ερωτήματα είναι δύο: Μπορεί μια ιδιωτική εταιρία να βάζει μόνη της όρους σε ζητήματα που αφορούν την κοινωνία; Ακόμη και αν έχουμε συμφωνημένους κανόνες, ποιος ελέγχει την παραβίαση τους;
Η προφανής απάντηση στο πρώτο ερώτημα είναι όχι γιατί παράγονται εξωτερικότητες. Δεν θα επιτρέπαμε ποτέ σε μια εταιρία να μολύνει ένα χωράφι της αν αυτό οδηγούσε στο να μολυνθεί όλο το Αιγαίο (αν και για την ΝΔ δεν είμαι και τόσο σίγουρος ότι δεν θα το επέτρεπε αν κρίνουμε τους νόμους που έχει φέρει). Έτσι δεν πρέπει να επιτρέψουμε σε κανέναν να μολύνει τη δημοκρατία μας επιλέγοντας ποιες απόψεις θα ακούγονται και ποιες όχι.
Για το δεύτερο ερώτημα η απάντηση είναι πιο δύσκολη. Χρειάζεται τουλάχιστον όμως ρυθμιστικό πλαίσιο που θα περιλαμβάνει και τους εγχώριους υπεργολάβους που αναλαμβάνουν την εφαρμογή των όρων κοινότητας των μέσων κοινωνικής δικτύωσης οι οποίοι μπορεί και αυτοί να έχουν πολιτικές και οικονομικές εξαρτήσεις. (...)
Ο Τόμσεν αποδεικνύει μια πολύ περιορισμένη αυτογνωσία. Θεωρεί ότι εντίμως πίεζε την Ελλάδα για περισσότερες μεταρρυθμίσεις και τους Ευρωπαίους για περισσότερη αναδιάρθρωση του χρέους. Αλλά ποτέ η πίεση του δεν ήταν συμμετρική. Στο τρίτο μνημόνιο εκμεταλλεύτηκε τη θέση, ιδιαίτερα της Γερμανίας και της Ολλανδίας, ότι «χωρίς τη συμμετοχή του Δ.Ν.Τ δεν υπάρχει ελληνικό πρόγραμμα». Έτσι μπόρεσε το Δ.Ν.Τ να επιβάλει τα μέτρα-αντίμετρα στη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ το 2017, που τόσο μας κόστισαν πολιτικά, παρόλο που τελικά εφαρμόστηκαν μόνο τα αντίμετρα και όχι τα μέτρα καθώς καταφέραμε να αποφύγουμε μια παραπέρα μείωση των συντάξεων το Γενάρη του 2018 και ψηφίσαμε την μη μείωση του αφορολογήτου. Στην ουσία όμως με τη θέση των Γερμανών και των Ολλανδών, ο Τόμσεν είχε λευκή επιταγή να επιβάλει επιπλέον μέτρα που δεν ήταν στον «συμβιβασμό» του τρίτου μνημονίου. Και ο Τόμσεν δεν είναι άνθρωπος να αφήσει μια τέτοια ευκαιρία να πάει χαμένη.
Και να ήταν μόνο αυτό. Για να δικαιολογήσει την επιπλέον μείωση των συντάξεων, και του αφορολόγητου, η ομάδα του έκανε συνεχώς ασκήσεις «backward engineering». Για αυτό ακόμα και στις αρχές του 2018 τα νούμερα του Δ.Ν.Τ – σε τεράστια απόκλιση από τα δικά μας αλλά και των ευρωπαϊκών θεσμών - έδειχναν ότι δε θα φτάναμε στο στόχο για το πρωτογενές πλεόνασμα στο τέλος του προγράμματος, ενώ το είχαμε φτάσει δυο χρόνια νωρίτερα!* Με λίγα λόγια εγώ ως Πουλ Τόμσεν: θέλω επιπλέον 1% του ΑΕΠ μείωση των συντάξεων, και αντίστοιχο κέρδος από το αφορολόγητο, όποτε αντί να λέω ότι θα φτάσετε στο στόχο, ισχυρίζομαι ότι θα υπάρχει απόκλιση 2% από το στόχο. Απλά μαθηματικά. Όμως είναι ένα πράγμα να είσαι νεοφιλελεύθερος, και κάτι τελείως διαφορετικό να κανείς μασάζ στα στοιχεία μέχρι να είναι συμβατά με τις πολιτικές σου προτάσεις. (...)
Τα Παραπολιτικά προχώρησαν στην αποκάλυψη ότι η εφημερίδα «Φιλελεύθερος» δημιουργήθηκε στο γραφείο το Κ. Μητσοτάκη με στόχο να αποτελεί το «ευαγγέλιο» του τελευταίου. (...)
Διαβάζω στο άρθρο 9 της σύμβασης δωρεάς που κατέθεσε η κ. Μενδώνη στη βουλή και φέρει την υπογραφή της ότι:
«Το Δημόσιο συμφωνεί ότι στην αρχή και την απόληξη της πλατφόρμας του Ανελκυστήρα Πλαγιάς και στην είσοδο των Προπυλαίων της Ακρόπολης δίπλα από την σχετική επιγραφή που αφορά την χορηγία της Ε.Ε και του Ινστιτούτου Θερβάντες, θα μπει ειδική μαρμάρινη επιγραφή διαστάσεων ίσων προς τις δύο προαναφερόμενες (άλλως τουλάχιστον 70x40 εκ.) που θα αναφέρει:
Ο Ανελκυστήρας Πλαγιάς και ο Φωτισμός της Ακροπόλεως πραγματοποιήθηκαν με αποκλειστική χορηγία του Ιδρύματος Ωνάση επί υπουργού Πολιτισμού Λίνας Μενδώνη (Ιούνιος 2020)»
Διαβάζω μετά την διάψευση της Υπουργού όπου κάνει λόγο για fake news και δολοφονία χαρακτήρα.