Αναδημοσιεύσεις

07
11

Τασία Χριστοδουλοπούλου: Μόνο η νομιμότητα και η αλληλεγγύη φέρνουν αποτέλεσμα στο προσφυγικό

Η ευαισθητοποίηση των τοπικών κοινωνιών, αλλά και μεγάλου τμήματος της ελληνικής κοινωνίας, είναι ένα μεγαλειώδες έργο ανάτασης, με ιστορικές διαστάσεις, στο οποίο ο ΣΥΡΙΖΑ πρωταγωνίστησε ως κόμμα και ως κυβέρνηση. Πρωταγωνίστησε, αλλά δεν μονοπώλησε το έργο αυτό. Γι’ αυτό πέτυχε, αν και προφανώς με μεγάλες αδυναμίες. Η πλειοψηφία της κοινωνίας έδειξε αντανακλαστικά ευαισθησίας και γνήσιας ανιδιοτέλειας. Χωρίς αυτά θα είχαμε αποτύχει. Μετά το μετεκλογικό αποτέλεσμα έχουμε πισωγύρισμα. Δεν ήρθε αιφνιδιαστικά. Είχε… προαναγγελθεί. Παρά ταύτα, πιστεύω πως τίποτα δεν έχει κριθεί τελεσίδικα. Εμπιστεύομαι τις υγιείς δυνάμεις της ελληνικής κοινωνίας. Στην ελληνική κοινωνία, αλλά και στην ελληνική διοίκηση, υπάρχει πλούσια θεσμική μνήμη απέναντι στο ζήτημα. Το 2015 δεν καταγράφηκε μια κατ’ εξαίρεση θετική αντίδραση της πλειοψηφίας απέναντι στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, αλλά μια αυθεντική συλλογική έκφραση αισθημάτων αλληλεγγύης. Αυτό που συνέβη στη χώρα μας, και συγκίνησε όλο τον κόσμο, δεν ήταν ένα εφήμερο επεισόδιο που καταγράφηκε άπαξ και δεν θα επαναληφθεί. Καταγράφηκε στις συνειδήσεις των ανθρώπων που συμμετείχαν και είναι βέβαιο ότι θα εκφραστεί πάλι. Μπορεί οι συσχετισμοί να έχουν αλλάξει και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα. Μπορεί η ξενοφοβία να ηγεμονεύει και να αποπροσανατολίζει τις κοινωνίες. Μπορεί η ακροδεξιά να κερδίζει έδαφος. Όμως δεν λύνει τα πραγματικά προβλήματα των ανθρώπων, για να είναι η κοινωνία, για πολύ καιρό, όμηρος τέτοιων απάνθρωπων ιδεολογιών. Το προσφυγικό-μεταναστευτικό είναι πολύ σοβαρό ζήτημα. Υπερβαίνει τα ελληνικά και ευρωπαϊκά σύνορα και αναζητείται επειγόντως ένα πολιτικό σχέδιο για τη διαχείρισή του. Αν είναι ουτοπία ότι μπορούν να σταματήσουν άμεσα οι πόλεμοι, η φτώχεια και η κλιματική παρακμή, δεν είναι ουτοπία ότι οι ευρωπαϊκές κοινωνίες μπορούν να επιβάλουν μια άλλη πολιτική στο προσφυγικό.
Περισσότερα »
06
11

Το μπάρμπεκιου των γουρουνιών στα Διαβατά

Μια σοβαρή δεξιά κυβέρνηση, μια δυτικοευρωπαϊκή δεξιά κυβέρνηση (όχι του Όρμπαν!) θα έβρισκε τρόπους να ματαιώσει ή να αποδυναμώσει το χάπενινγκ που διοργανώνουν οι ακροδεξιοί στα Διαβατά. Δεν ξέρω αν υπάρχει νόμος που να απαγορεύει το ψήσιμο κρέατος, σε μεγάλες ποσότητες, σε δημόσιο χώρο αλλά ασφαλώς για κάθε δημόσια συγκέντρωση χρειάζεται άδεια. Επίσης, για το ψήσιμο και την κατανάλωση κρέατος σε μαζική κλίμακα σίγουρα πρέπει να τηρούνται κάποιες διατάξεις δημόσιας υγείας, ενώ ασφαλώς θα πρέπει να υπάρχουν και τιμολόγια αγοράς και να φορολογηθούν τα τυχόν έσοδα της εκδήλωσης. (Στη Γαλλία το 2010 η νομαρχία είχε απαγορέψει το «γιγαντιαίο απεριτίφ» που είχαν ανακοινώσει ακροδεξιοί, με λουκάνικα και κρασί, κοντά σε ένα τζαμί του Παρισιού, για λόγους δημόσιας τάξης). Μα, δεν είμαστε ελεύθεροι να τρώμε χοιρινό; Θέλετε να μας το απαγορεύσετε; είπαν κάποιοι -όχι καλοπροαίρετα, αλλά ας είναι. Κανείς δεν ζητάει την απαγόρευση της κατανάλωσης χοιρινου, Θεός φυλάξοι. Κανεις δεν έθεσε θέμα να σταματήσουν οι ταβέρνες, τα ψητοπωλεία και τα σουβλατζίδικα των Διαβατών να διαθέτουν χοιρινό στους πελάτες τους. Κανείς δεν εμποδίζει τον κάθε ιδιώτη να στήσει μια ψησταριά στο μπαλκόνι, στην ταράτσα ή στην αυλή του και να ψήσει πανσέτες ή παϊδάκια. H ένστασή μου αφορά τη συγκεκριμένη σκατόψυχη εκδήλωση, το μπάρμπεκιου των γουρουνιών, που γίνεται έξω από το χοτ σποτ.
Περισσότερα »
06
11

Με τον ιδεοληπτικό νόμο οξύνεται περαιτέρω η ξενοφοβία

Η άρση της μονιμότητας των νεοπροσλαμβανόμενων υπαλλήλων της ΔΕΗ είναι προφανώς, το πρώτο βήμα προς την ιδιωτικοποίησή της. Έτσι ακριβώς ξεκίνησε η ιδιωτικοποίηση της Ολυμπιακής και με τον ίδιο υπουργό. Ο κ. Χατζηδάκης θα πάει μεθοδικά προς αυτή τη λύση. Δεν το αρνήθηκε και στη συνέντευξή του, πρόσφατα, στον ΑΝΤ1. Προβλέπονται και κίνητρα για την προσέλκυση στελεχών από τον ιδιωτικό τομέα. Η αύξηση των τιμολογίων, λίγο καιρό πριν, και το προετοιμαζόμενο σχέδιο εθελουσίας εξόδου είναι δυο άλλες, ακόμη, προετοιμαστικές πράξεις. Πρέπει η ΔΕΗ, πριν πωληθεί, να γίνει «ελκυστική». Να θυμηθούμε εδώ, ότι ο πατήρ Μητσοτάκης είχε προσλάβει τους 7.000 διοικητικούς υπαλλήλους που τώρα … περισσεύουν. Θα είναι αυτό το μοντέλο που θα ακολουθηθεί και στις άλλες ΔΕΚΟ, ιδίως τις μεγάλες; Δεν το γνωρίζουμε, αλλά αν η ναυαρχίδα, που είναι η ΔΕΗ, αίρει τη μονιμότητα γιατί δεν θα ακολουθήσουν και οι άλλες, εφόσον η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει κρύψει τις απόψεις της γύρω απ’ αυτά τα ζητήματα; Να θυμίσουμε ακόμη ότι το 2012 ήταν η τρόικα που πρωτοέθεσε το ζήτημα αυτό, για τη ΔΕΗ, στο τραπέζι αλλά απορρίφθηκε ως ιδιαίτερα προκλητικό. Τώρα όμως… η κυβέρνηση της δεξιάς το θυμήθηκε και το υλοποιεί. Πολύ περισσότερο που ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης έχει πει, τουλάχιστον δυο φορές, ότι στις «μεταρρυθμίσεις» θα υπερβούν και αυτές που απαιτούν οι δανειστές. Γι’ αυτό πωλεί και τη ΔΕΠΑ που, όντως, δεν ήταν στη συμφωνία με την τρόικα.
Περισσότερα »
06
11

Τι είν’ η Ελλάδα μας…

Ελλάδα, ας μην το κρύβουμε, κι ας μην κρυβόμαστε πίσω από μυθεύματα περί «φιλόξενων γονιδίων», είναι και όσοι εμπορεύονται μίσος με ψευδέστατα ισλαμοφαγικά και εβραιοφαγικά πρωτοσέλιδα. Είναι και όσοι διακινούν χοντροκομμένα φέικ νιους από τα σόσιαλ μίντια. Είναι και οι συλλέκτες ψήφων τύπου Βελόπουλου, οι οποίοι, καλύπτοντας το κενό της Χρυσής Αυγής, απαιτούν να τειχιστεί και να ναρκοθετηθεί ο Εβρος και να εξοριστούν οι «λάθρο» σε ξερονήσια. Οχι, δεν θα τους πηγαίνει νερό η υδροφόρα. Ας φροντίσει ο Αλλάχ τους.
Περισσότερα »
06
11

Κατέ Καζάντη: Η Δόμνα, ο Άιχμαν και η κοινοτοπία του κακού

Παρακάμπτοντας την επί της ουσίας συμφωνία ή διαφωνία με την πεποίθηση της ΄Αρεντ, περί “Κοινοτοπίας του Κακού”, δεν γίνεται να μην παρατηρήσει κανείς την ομοιότητα: σε όλες τις συνθήκες, η τρόπος αποφυγής να λάβει οιοσδήποτε θέση απέναντι στο όντως Κακό, είναι, κάθε φορά, η επίκληση του “ιδιαίτερου καθήκοντος”. Η επίκληση του “επαγγελματισμού”, του τεχνοκρατισμού, ο οποίος, δήθεν, μένει ανεπηρέαστος από πολιτικές θέσεις ενώ, στην πραγματικότητα, είναι οργανικό κομμάτι της πολιτικής, ως άλλοθι της πιο βαθιάς συντήρησης. Διότι η κ. Μιχαηλίδου, η μη πολιτικός ούτε και ψυχολόγος, σε προηγούμενη φάση, και όταν την συνέφερε, και επί των συνδρόμων της αριστεράς ομίλησε και για ψυχικά νοσούντες. Και ας δηλώνει τώρα “οικονομολόγος”. Όταν οι δήθεν αγγελικά πλασμένοι άριστοι, σε ζητήματα τόσο σημαντικά όσο εκείνων που άπτονται του ρατσισμού/φασισμού, κρύβονται πίσω από αφελή “δεν ξέρω, δεν απαντώ”, κάποιος οφείλει να τους εγκαλέσει. Και να τους δείξει με σαφήνεια πως, η πολιτική δεν είναι δουλειά για τεχνοκράτες αλλά ενόρμηση (Βέμπερ). Και αν δεν τους αρέσει, να πάνε σε δουλέψουν πολυεθνική. Δεν κάνουν γι΄ αυτούς τα υπουργεία.
Περισσότερα »
06
11

Ελένη Πορτάλιου: Η μεταπολίτευση ήταν με μια έννοια η ανάκτηση της μνήμης που μας είχαν στερήσει

Το παρελθόν και η ενεργός κοινωνική μνήμη μας θυμίζουν με τρόπο παραδειγματικό, μέσα από αυτά που δεν πρέπει να ξεχνάμε, τα σημερινά επίδικα: την αλληλεγγύη στα δισεκατομμύρια ανθρώπων που ο καπιταλισμός έχει εξωθήσει πέρα από τα όρια της επιβίωσης, τις σύγχρονες ανοιχτές πληγές του φασισμού και του ρατσισμού που επιτίθενται με εγκληματικούς τρόπους στους σύγχρονους κολασμένους της γης, τους πρόσφυγες και τους μετανάστες, και φυσικά τη σχετικά πρόσφατη πληγή της οικολογικής καταστροφής και της κλιματικής αλλαγής.
Περισσότερα »
06
11

Η κυβέρνηση δεν μπορεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ;

Η διεκδίκηση και η εξασφάλιση της ηγεμονίας δεν είναι απαραίτητο να γίνεται από θέση εξουσίας, για να έχει αποτέλεσμα. Συχνά, οι συνθήκες για την, αξιωματική ειδικά, αντιπολίτευση είναι πιο πρόσφορες για μια τέτοια στοχοθεσία. Και με την αφωνία ή την πολυφωνία της κυβερνητικής παράταξης γίνονται ακόμα προσφορότερες. Ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρέπει να βοηθηθεί και να ωθηθεί να δράσει ως δυνάμει πρωθυπουργός. Κάθε πολιτική εμφάνισή του οφείλει να έχει αυτό ως οδηγό, σε βάρος των καθηκόντων που τον καθηλώνουν σε μια τρέχουσα αντιπολιτευτική αντιπαράθεση.
Περισσότερα »
05
11

Δημήτρης Παπανικολόπουλος: Όχι στην πράσινη ανάπτυξη, ναι στην περιβαλλοντική και στην ανθρώπινη ανάπτυξη

Οι δείκτες της ανθρώπινης και περιβαλλοντικής ανάπτυξης θα πρέπει να είναι πιο σημαντικοί για τη στοχοθεσία και τον απολογισμό των κυβερνήσεων από τους δείκτες της οικονομικής ανάπτυξης. Το ίδιο και ο δείκτης της πολιτικής ανάπτυξης, του βαθμού δηλαδή που οι πολίτες συμμετέχουν στη λήψη αποφάσεων. Είναι ωραίο να συμμετέχει κανείς σε τοπικές συνελεύσεις όπου αναπτύσσεται η διαβουλευτική ικανότητα επίλυσης προβλημάτων και υλοποίησης κοινών σχεδίων, αντί να βουλιάζει στον καναπέ του μπροστά στην τηλεόραση. Με άλλα λόγια, λοιπόν, η λέξη-κλειδί «ανάπτυξη» δεν χρειάζεται να εγκαταλειφθεί, καθώς έχει θετικές συνδηλώσεις και κινητοποιεί τους ανθρώπους. Είναι λάθος, επομένως, να μιλάμε για «ανάπτυξη» της οικονομίας και «διατήρηση» της δημοκρατίας και του περιβάλλοντος. Όλοι οι άνθρωποι θέλουν να επενδύσουν την ενεργητικότητά τους κάπου, να συσχετιστούν ενεργητικά με τη ζωή. Δεν μπορούμε να τους λέμε ότι το μοναδικό πράγμα που έχουν να κάνουν είναι να «διατηρήσουν», να μην κάνουν τίποτα. Και που θα επενδύσουν την ενέργειά τους τότε; Τι θα αναπτύξουν; Πρέπει να καταλάβουμε ότι η ρητορική μας έχει προβλήματα, ακούγεται συντηρητική. Θα έπρεπε να επιχειρήσουμε μια θεμελιώδη αντιστροφή: να «διατηρήσουμε» την οικονομική παραγωγή στα επίπεδα που είναι και να «αναπτύξουμε» έτι περαιτέρω τη δημοκρατία, το περιβάλλον, τις κλίσεις και τις σχέσεις μας. Δεν μπορεί μια ουσιωδώς συντηρητική ιδέα να εκφέρεται ως προοδευτική και μια ουσιωδώς προοδευτική ως συντηρητική.
Περισσότερα »
05
11

Ράνια Σβίγκου: Οι επικίνδυνες ακροβασίες της εξωτερικής πολιτικής της Ν.Δ.

Μήπως τελικά η κυβέρνηση της Ν.Δ., με όλες αυτές τις ακροβασίες στην προσπάθειά της να διατηρήσει εσωκομματικές ισορροπίες, το μόνο που θα καταφέρει είναι να υποστηρίξει την επιστροφή στην εξουσία του εθνικιστικού κόμματος VMRO, το οποίο αντιτάχθηκε στη συμφωνία; Σε αυτήν την περίπτωση ίσως νομίζει ότι θα αποσείσει τις ευθύνες της για όποια εμπλοκή δημιουργηθεί, ρίχνοντας το φταίξιμο στην άλλη πλευρά. Κάτι τέτοιο όμως θα ήταν ολέθριο τόσο για τη χώρα μας όσο και για την ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων, ενώ θα μας γύριζε πίσω σε μια αδιέξοδη κατάσταση, από την οποία μόλις πρόσφατα μπορέσαμε να απεμπλακούμε χάρη στην τεράστια πολιτική και διπλωματική επιτυχία της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.
Περισσότερα »
05
11

Alice Zeniter: Ο οίκτος προς τους μετανάστες δεν είναι λύση

«Ηθελα να αφηγηθώ τη μετανάστευση στη μακρά της διάρκεια» υπογραμμίζει η Αλίς Ζενιτέρ στην «Εφ.Συν.». «Ηθελα να γράψω ένα αφήγημα που να υπενθυμίζει ότι κάθε μετανάστευση είναι πριν απ’ όλα ένας ξεριζωμός. Ηθελα να αποτυπώσω την “πολιτισμική σύγκρουση” που εκδηλώνεται με ιδιαίτερη σφοδρότητα σε οικογένειες μεταναστών. Ηθελα οπωσδήποτε να γίνεται αισθητός ο χρόνος που κυλά και οι γενιές που απομακρύνονται η μια από την άλλη».
Περισσότερα »