Εφημερίδα Εποχή

17
10

Fabio Luis Barbosa dos Santos: Ο Μπολσονάρο είναι η τρομακτική απάντηση μιας φοβισμένης κοινωνίας

Για την αστική τάξη της Βραζιλίας, η οικονομία δεν αποτελεί θέμα διένεξης στις εκλογές: όποιος κερδίσει θα αντιμετωπίσει τα προβλήματα του νεοφιλελευθερισμού με περισσότερο νεοφιλελευθερισμό. Είτε μέσα από τον ουτοπικό τρόπο ενός «συνεκτικού νεοφιλελευθερισμού» που κηρύσσει το PT, είτε από τον ούλτρα νεοφιλελευθερισμό του Μπολσονάρο. Οι διαφορές που έχει η αστική τάξη αφορούν μόνο την πολιτική μορφή για τη διαχείριση των κρίσεων της Βραζιλίας. Το ποια θα είναι η θεσμική, νομική και πολιτιστική ρύθμιση που θα αντικαταστήσει την περίοδο της βραζιλιάνικης «Νέας Δημοκρατίας» που ακολούθησε τη δικτατορία (1964-1985), και η οποία τώρα καταδικάζεται οριστικά. Σε πρώτο πλάνο, υπάρχουν δύο δρόμοι. Με τα δικά του λόγια, ο Λούλα προσφέρει αξιοπιστία και σταθερότητα. Η αξιοπιστία για την οποία μιλάει δεν αφορά τους «από πάνω» αλλά τους «από κάτω»: αυτό που λέει ο Λούλα η κοινωνία θα το δεχτεί. Με άλλα λόγια, ο λουλισμός προσφέρει την ικανότητά του για πειθώ και λαϊκή εξουδετέρωση ως ένα μονοπάτι για την τάξη. Αν η Ντίλμα Ρούσεφ ήταν η σκιά του Λούλα, ο Φερνάντο Χαντάντ, ο υποψήφιος του PT, είναι σχεδιασμένος να αποτελέσει το άβαταρ αυτής της πολιτικής. Στον αντίθετο, συμπληρωματικό πόλο, βρίσκεται o Mπολσονάρο. Συνοψίζοντας, αυτοί είναι δύο διαφορετικοί τρόποι για να διαχειριστεί η κρίση της Βραζιλίας: το PT προσφέρει σταθερότητα μέσω της συμφιλίωσης, ενώ ο Μπολσονάρο προτείνει το ίδιο μέσω της βίας. Και οι δύο είναι προσωρινές, και αναγκαστικά ασταθείς, απαντήσεις μιας μπουρζουαζίας που βρίσκεται σε φάση αναδιοργάνωσης. Επειδή αυτό που επωάζει η κυρίαρχη τάξη, είναι ένας μπολσοναρισμός χωρίς τον Μπολσονάρο. Στη Γαλλία, η φασίστρια Μαρίν Λεπέν διαμαρτυρήθηκε για εκείνους που πήγαν μαζί για να την νικήσουν στο δεύτερο γύρο. Γιατί, σε τελική ανάλυση, αυτό που είπε η δυσαρεστημένη Λεπέν, είναι ότι εκλέγουν κάποιον που εφαρμόζει τις δικές της πολιτικές αλλά χωρίς να κάνει θόρυβο. Κάτω από τη σκόνη των επόμενων εκλογών, η βραζιλιάνικη αστική τάξη δημιουργεί τον δικό της Μακρόν.
Περισσότερα »
16
10

Θοδωρής Δρίτσας: Η επανεξέταση της συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ είναι προφανέστατα αυτονόητη ανάγκη

Εννοώ ότι το ζήτημα είναι σοβαρό. Πρέπει βέβαια να το χειριστούμε με τον πιο σοφό τρόπο, αλλά δεν γίνεται να το αγνοήσουμε. Όπως, δεν μπορούμε και δεν πρέπει να αγνοήσουμε, ότι ταυτόχρονα έχει μεγάλη σημασία η διατήρηση της δυνατότητας αυτής της κυβέρνησης να ολοκληρώσει το έργο της. Προφανώς, πρέπει να σκεφτούμε πολύ και να εξαντλήσουμε όλη μας την ευρηματικότητα. Αλλά δεν πρέπει να στρουθοκαμηλίσουμε. Δεν έχω τίποτα προσωπικό μαζί του, αντίθετα τον συμπαθώ, αλλά ο Πάνος Καμμένος πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του. Αν σκέπτεται ακόμα και το ενδεχόμενο να αποσταθεροποιήσει την κυβέρνηση, ας το πει ανοικτά, τώρα.
Περισσότερα »
10
10

Εντός και εναντίον του κρατικού μηχανισμού

Όπως είχε επισημάνει ο Τόνι Μπεν (...) κάθε σοβαρή σοσιαλιστική στρατηγική έπρεπε να εκκινεί από «το σύνηθες πρόβλημα του μεταρρυθμιστή: ότι χρειάζεται να διαχειριστούμε το οικονομικό σύστημα έτσι ώστε να προστατεύσουμε τους ανθρώπους που είναι εγκλωβισμένοι σε αυτό καθώς το αλλάζουμε». Αυτό το σκληρό δίλημμα επισημάνθηκε και από τον Σιούμας Μίλνε, τον πρώην δημοσιογράφο στον «Guardian» και νυν δεξί χέρι του Τζέρεμι Κόρμπιν, το 1989, στο βιβλίο που συν-έγραψε με τίτλο «Beyond the Casino Economy». Από τη μία, υπογράμμιζε ότι «μία από τις αναγκαίες συνθήκες για μια σοσιαλιστική κοινωνία θα ήταν να μετατρέψουμε μερικές εκατοντάδες από τις κορυφαίες επιχειρήσεις σε δημόσιες με δημοκρατική ιδιοκτησία και έλεγχο». Από την άλλη, αναγνώριζε ότι «στην περίοδο των επόμενων χρόνων, όσο μπορούν να προβλεφθούν οι συνθήκες, η κοινωνικοποίηση όλων των μεγάλων ιδιωτικών επιχειρήσεων μοιάζει απίθανη εκδοχή».
Περισσότερα »
10
10

Goran Janev: Το χάσμα στη μακεδονική κοινωνία παραμένει μεγάλο

Νομίζω ότι ξεχνάμε τον ελέφαντα στο δωμάτιο: τη βασική και ελάχιστη ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Οποιαδήποτε εκτίμηση δεν συμπεριλαμβάνει αυτη την παράμετρο κινδυνεύει να χαρακτηριστεί απλοϊκή. Η αλλαγή του ονόματος είναι εκβιαστική και εκφοβιστικη απαίτηση. Τόσο η ΕΕ όσο και το ΝΑΤΟ υποχώρησαν μπροστά στους έλληνες εθνικιστές και αποφάσισαν εδώ και πολύ καιρό ότι η αξιοπρέπεια των μακεδόνων, το δικαίωμά τους στον αυτοπροσδιορισμό και την κρατική υπόσταση δεν είναι τόσο σημαντικό όσο οι διαθέσεις των ελλήνων εθνικιστών. Κανείς απ’ όσους υπερψήφισαν τη συμφωνία δεν είναι άνθρωποι χωρίς αξιοπρέπεια, αλλά έχουν συνειδητά αποφασίσει να καταπιούν την περιφάνεια τους και να βάλουν ένα τέλος σε αυτή την κωμωδία.
Περισσότερα »
09
10

Κώστας Μελλάς: Να είμαστε επιφυλακτικοί όσον αφορά τον προϋπολογισμό

Πάγια θέση του ΣΕΒ είναι να κοιτά μόνο τα συμφέροντα των μελών του. Επιδιώκει πάση θυσία να μην αλλάξει τίποτα στην αγορά εργασίας και γι’ αυτό θεωρεί «παροχές» την αύξηση του κατώτατου μισθού. Όταν υπάρχει ένα υπερπλεόνασμα, έστω κακώς παραγόμενο μέσα από την υπερφορολόγηση, πρέπει να επιστρέψει στην οικονομία με κάποιο τρόπο. Και επιστρέφει σε αυτούς που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη, κατά την άποψη της κυβέρνησης. Αν ήταν μια άλλη κυβέρνηση διαφορετικού ιδεολογικού προσανατολισμού θα είχε άλλες επιλογές όπως αυτές που υποστηρίζει ο ΣΕΒ.
Περισσότερα »
08
10

Luciano Wexell Severo: Θα κερδίσει όποιος έχει λιγότερη απόρριψη

Αντιμετωπίζουμε την πτώχευση των θεμελιωδών δικαιωμάτων, τον πολιτισμικό κατακερματισμό, την απώλεια της πολιτικής και οικονομικής κυριαρχίας, το σπάσιμο των βασικών προτύπων συνύπαρξης. Αυτό που διακυβεύεται είναι η τύχη των αποθεμάτων πετρελαίου, των δημόσιων συστημάτων κοινωνικής προστασίας, των κρατικών επιχειρήσεων και των δυνατοτήτων αυτόνομης επιστημονικό-τεχνολογικής ανάπτυξης. Στο διεθνές πλαίσιο αφορά το μέλλον των χωρών BRICS, την προώθηση ενός πολυπολικού κόσμου από τις πρωτοβουλίες συνεργασίας των χωρών του Νότου, το σχέδιο ένταξης της Νότιας Αμερικής, τη στήριξη των πρωτοβουλιών εκβιομηχάνισης της UNASUR (Ένωση των χωρών της Νοτίου Αμερικής) και της CELAC (Κοινότητα των κρατών της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής). Δηλαδή, θα υπάρξουν άμεσες συνέπειες και στις γειτονικές χώρες.
Περισσότερα »
06
10

Jeremy Gilbert: Για να μετατρέψουμε την πόλη από αντικείμενο φόβου, σε φάρο ελπίδας

Σε γενικές γραμμές, κάθε μορφή δημοκρατίας θα πρέπει να δίνει χώρο, έστω και ελάχιστο, σε αυτές που αποκαλώ «ισχυρές συλλογικότητες», δηλαδή σε κάθε είδους ομάδα που μπορεί να παίρνει συλλογικές αποφάσεις και με κάποιο τρόπο να τις εφαρμόζει. Αυτό μπορεί να ακούγεται κοινότοπο, ίσως και να είναι. Ωστόσο, κάθε νεοφιλελεύθερη κοινωνία προσπαθεί με κάθε μέσο να αποτρέψει αυτή την εμπειρία από τους πολίτες. Επομένως, όποτε κάποιος θεσμός ή κίνημα επιτρέπει σε αυτές τις συλλογικότητες να αναπτύξουν τη δράση τους, τότε ωφελείται και εξελίσσεται η δημοκρατία. Ακόμα, πιστεύω ότι τα αυτοδιοικητικά κινήματα ενισχύουν σημαντικά την δημοκρατία, όταν λειτουργούν τους τοπικούς θεσμούς με γνώμονα τη δημοκρατία και την πρωτοπορία.
Περισσότερα »
05
10

Κατερίνα Κολόζοβα: Είναι δυνατό να είσαι Μακεδόνας με μια διαφορετική έννοια

Πολλοί από εμάς που δεν ταυτιστήκαμε ποτέ με το αφήγημα της μακεδονικής αρχαιότητας, αλλά γεννηθήκαμε με την μακεδονική ταυτότητα όπως αναπτύχθηκε μέσα στο πλαίσιο της Γιουγκοσλαβίας, και ως εκ τούτου έχουμε μεγαλώσει ως Μακεδόνες με την έννοια ενός από τα πολλά νότιο-σλαβικά έθνη, είμαστε Μακεδόνες με την εθνική και εθνοτική έννοια. Αλλά αυτή η αίσθηση του εθνοτικού ανήκειν, δεν έχει καμία σχέση με την αρχαία Μακεδονία και την ελληνική αρχαιότητα. Πιστεύω ότι η κυρίαρχη πλειοψηφία των εθνοτικά Μακεδόνων προσδιορίζεται με αυτή την έννοια.
Περισσότερα »
26
09

Μαρία Καραμεσίνη: Έμφαση στη στήριξη του νέου εργατικού δυναμικού

Από το 2015 μέχρι σήμερα, είχαμε μια μείωση του ποσοστού ανεργίας από το 26,5% στο 19%. Αυτό που αναμένεται τα επόμενα χρόνια, είναι ότι το πέρασμα της οικονομίας σε υψηλότερους ρυθμούς οικονομικής μεγέθυνσης, θα οδηγήσει σε υψηλότερο ρυθμό δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και ταχύτερη αποκλιμάκωση της ανεργίας. Αυτό είναι που δημιουργεί την αισιοδοξία ότι αν στην τετραετία της στασιμότητας και της αναιμικής ανάπτυξης είχαμε 7,5 ποσοστιαίες μονάδες μείωσης της ανεργίας, τότε αυτή θα μπορούσε να πέσει κατά 9,5 ποσοστιαίες μονάδες στα επόμενα πέντε χρόνια και να φθάσει στο 10%, ή και ακόμα χαμηλότερα. Άρα ο στόχος που έθεσε ο πρωθυπουργός στη ΔΕΘ είναι ρεαλιστικός.
Περισσότερα »
20
09

Αθηνά Σκουλαρίκη: Η συμφωνία των Πρεσπών είναι μια ισορροπημένη λύση Και γίνεται πια σιγά-σιγά αντιληπτό

Δεν υπάρχουν πολλά επιστημονικά κείμενα κατά της Συμφωνίας. Οι περισσότεροι ερευνητές και επιστήμονες, ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης, είναι υπέρ της Συμφωνίας, γιατί καταλαβαίνουν ότι αποτελεί μεγάλη πρόοδο και σπάνια ευκαιρία. Παρατηρώ πως οι υποστηρικτές του «ναι» προσπαθούν να παρακάμψουν το θέμα του εθνικού ονόματος Μακεδόνες γιατί αισθάνονται αμήχανα. Δεν έχει νόημα να υπεκφεύγει κανείς. Τον τελευταίο χρόνο, μέσω και της αντιπαράθεσης για το Ίλιντεν, έγινε σαφές πως η μακεδονική ταυτότητα προϋπήρχε του Τίτο. Το Μακεδονικό δεν είναι στηριγμένο σε μια ιστορική απάτη, ούτε υπάρχει μία και μόνη ιστορική αλήθεια. Πρέπει να σκύψουμε με ανοιχτό μυαλό και αυτοκριτική διάθεση στη μελέτη της κοινής μας ιστορίας.
Περισσότερα »