Συνεντεύξεις

01
06

Θοδωρής Δρίτσας: Να κάνουμε τη δική μας αξιολόγηση

Ο Θοδωρής Δρίτσας σε μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στη σημερινή «Εποχή» κάνει μια πρώτη εκτίμηση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης και των αποφάσεων του Γιουρογκρουπ, δίνοντας έμφαση στο δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει από εδώ και εμπρός ο ΣΥΡΙΖΑ με την άμεση εφαρμογή ενός προγράμματος που θα διαθέτει οραματικά στοιχεία, όπως θα εκπονηθεί από το συνέδριο του κόμματος, όποτε γίνει αυτό.
28
05

Λοράν Μπινέ: Η Γαλλία μπορούσε να στηρίξει την Ελλάδα και δεν το έκανε

Σε εκπλήσσει με την αμεσότητα αλλά και με τις γνώσεις του γύρω από την πολιτική κατάσταση της χώρας μας. Μιλάει για την "ελληνική στιγμή" και γι' "αυτού του είδους την Ευρώπη", στην οποία "αν δεν αντισταθούμε, θα πεθάνουμε σιγά σιγά μαζί σας". Η λέξη αντίσταση επανέρχεται συχνά στον λόγο του. Γι' αυτήν άλλωστε έγραψε ένα ολόκληρο βιβλίο. Η δολοφονία του Ράινχαρντ Χάιντριχ, δεξί χέρι του Χίμλερ και εμπνευστή των μεθόδων εξόντωσης, από δυο Τσεχοσλοβάκους παρτιζάνους το 1942, που έχει μείνει γνωστή ως "Επιχείρηση Ανθρωποειδές", του έδωσε την αφορμή να γράψει το "ΗΗhH. Ο Χάιντριχ είναι ο εγκέφαλος του Χίμλερ".
24
05

Η Αριστερά «ως δεσμός με τα κινήματα και την κοινωνία»

Η Dagmar Enkelmann, πρόεδρος του Ιδρύματος Ρόζα Λούξεμπουργκ της Γερμανίας και πρώην βουλεύτρια του κόμματος Die Linke, βρέθηκε αυτές τις μέρες στην Ελλάδα. Επισκέφθηκε υπουργούς της ελληνικής κυβέρνησης, το Ινστιτούτο «Νίκος Πουλαντζάς» και το ελληνικό κοινοβούλιο. Στα πλαίσια της συνέντευξής μας συζητήσαμε για την Αριστερά στην Ελλάδα και την Ευρώπη, τη σχέση της με τη σοσιαλδημοκρατία, την υποχώρηση της ελληνικής κυβέρνησης το προηγούμενο καλοκαίρι και τη συμβολή των ερευνητικών ινστιτούτων της Αριστεράς στην άσκηση πολιτκής.
12
05

Γουέντι Μπράουν: «Χωρίς το κίνημα “Occupy” δεν θα υπήρχε ο Σάντερς»

Η Γουέντι Μπράουν είναι καθηγήτρια Πολιτικής Θεωρίας στο Πανεπιστήμιο Μπέρκλεϊ. Τα πεδία ενδιαφέροντός της περιλαμβάνουν την ιστορία της πολιτικής θεωρίας, αλλά και τα σύγχρονα προβλήματα πολιτικής θεωρίας με έμφαση στην κυριαρχία, την κριτική και τον ανθρωπισμό, στην αυτονομία του πολιτικού και τον νεοφιλελευθερισμό.