Macro

18
10

«Πώς ο Eρντογάν θέλει να κερδίσει τα Βαλκάνια αλλά αποτυγχάνει»

Ο Τούρκος πρόεδρος Ερντογάν είχε δηλώσει το 2013 ότι «Η Τουρκία είναι Κόσοβο και το Κόσοβο είναι Τουρκία». Ο Eρντογάν αρέσκεται σε αυτού του είδους της δηλώσεις, όπως: «Πρέπει να είμαστε εκεί που κάποτε ήταν οι πρόγονοι μας». Σε ομιλία του το 2012 για το μέλλον της εξωτερικής πολιτικής του, είχε αναφέρει ότι «μας κινητοποιεί το πνεύμα της ίδρυσης της οθωμανικής αυτοκρατορίας». Το ίδιο σκέφτεται και σήμερα, επισημαίνει η εφημερίδα, διότι θεωρεί εαυτόν ιδρυτή μιας αυτοκρατορίας.
18
10

Σε ποιον ανήκει το Κίνημα των Πέντε Αστέρων;

Ανήκει σε ένα άτομο και δεν είναι ο Μπέπε Γκρίλο ούτε ο Λουίτζι Ντι Μάιο. Η έρευνα της κεντροδεξιάς εφημερίδας Il Foglio ανέδειξε ότι ο Ντάβιντε Καζαλέτζιο μετατράπηκε στον ιδιοκτήτη του μεγαλύτερου ιταλικού κόμματος.
17
10

Οι γυναίκες μαθαίνουν ακόμα να είναι αντικείμενα

Σήμερα, λοιπόν, παρά το γεγονός ότι οι γυναίκες κατέχουν κεντρική θέση στην τηλεόραση, στον κινηματογράφο, αλλά και στη διαφήμιση, τις περισσότερες φορές αποκτούν υπόσταση μέσω του ανδρικού βλέμματος. Το ανδρικό βλέμμα συνήθως νοείται ως το βλέμμα της κάμερας, το βλέμμα του άνδρα πρωταγωνιστή/ των ανδρικών χαρακτήρων, το βλέμμα του κοινού. Οι γυναίκες εξακολουθούν να προβάλλονται ως ο «αντικειμενοποιημένος Άλλος» και να υπάρχουν κυρίως ως «βλεπόμενο αντικείμενο». Πολλές αναλύσεις τηλεοπτικών και κινηματογραφικών προϊόντων επιβεβαιώνουν τα παραπάνω. Η προβολή των γυναικών ως δρώντα υποκείμενα είναι εξαιρετικά περιορισμένη… συνήθως αυτές εκκενώνονται από κάθε νόημα πέραν αυτού που τους αποδίδουν οι ανδρικές φαντασιώσεις.
17
10

Είναι καθήκον μας η αλληλεγγύη;

Στο πολύ ενδιαφέρον "H αλληλεγγύη ως θεμελιώδης αρχή δικαίου" ο Στέργιος Μήτας επεξεργάζεται με πρωτότυπο και δημιουργικό τρόπο το ακόλουθο πρόβλημα: μπορεί η αρχή της αλληλεγγύης, εκτός από ηθικοπολιτική αρχή, με σαφές αξιακό περιεχόμενο, να αποτελέσει και αρχή του δικαίου, οπότε θα απορρέει από αυτήν και συναφές καθήκον συμμόρφωσης προς τις επιταγές της; Μπορεί δηλαδή η αλληλεγγύη να είναι δεσμευτική αρχή; Ο συγγραφέας αρχίζει την πραγμάτευση του ζητήματος ξεκινώντας από την παραδοχή ότι, από το εμβληματικό τρίπτυχο των αρχών της Γαλλικής Επανάστασης «Ελευθερία-Ισότητα-Αλληλεγγύη», η τρίτη αρχή, η αλληλεγγύη, σαν να παράπεσε κάπως. Είναι η αρχή που, σε σχέση με τις άλλες δύο, υποτιμήθηκε. Η αλληλεγγύη, ως νεωτερική εξέλιξη της έννοιας της αδελφότητας (fraternitas), με διακριτή τη χριστιανική της προέλευση - άλλωστε ο ευρωπαϊκός πολιτισμός στηρίχτηκε όχι μόνο στον ελληνορωμαϊκό, ως προ τη φιλοσοφία, την τραγωδία, αλλά και τον δικαιικό πολιτισμό, αντίστοιχα, για την Ελλάδα και τη Ρώμη, αλλά και τον χριστιανικό πολιτισμό - εξελίχτηκε, στον νεωτερικό πολιτικό στοχασμό, στην αρχή την οποία διατράνωσε η Γαλλική Επανάσταση.
17
10

Ο χυδαίος (υπο)κόσμος της μόδας και του σεξισμού

Η γυναίκα ως πορνογραφικό φετίχ και ως εμπόρευμα: η πραγμοποίηση του ανθρώπου, με μοναδική μορφή συνείδησης την αυτοσυνείδηση του εμπορεύματος, η στερεοτυπική αναπαραγωγή όλων εκείνων που εξιτάρουν την ανδροκεντρική λίμπιντο, είναι νερό στο μύλο της ανισότητας των πατριαρχικών δομών, νερό επίσης στο μύλο του καπιταλισμού που παράγει εμπορεύματα. Και, πριν από αυτά, τους ίδιους τους πελάτες που θα τα καταναλώσουν. Καπούλια που κουνιούνται ή δεν κουνιούνται, «πωπουδάκια» ανασηκωμένα, κατά κυριολεξία υλικά, με τα οποία μπορείς ή δεν μπορείς να δουλέψεις: το μάρκετινγκ αναλαμβάνει να φτιάξει μια ολόκληρη κουλτούρα, που απαιτεί την αφαίρεση της ανθρωπινότητας της γυναίκας, για να την πουλήσει ξανά και ξανά, διαμορφώνοντας ταυτόχρονα ελαστικές συνειδήσεις που θα καταπίνουν τα πάντα.
16
10

Ο Αλτουσέρ και οι ΑΝ.ΕΛΛ.

Την «αλτουσεριανή» της επιλογή η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ την πλήρωσε ακριβά – στο επίπεδο ακριβώς όπου οι διαφορές εκδηλώθηκαν πιο έντονα, ήτοι στο ιδεολογικό. Το 'χουν αυτό οι πολιτικές αποφάσεις όμως – «αλτουσεριανές» ή μη. Αν είχε αρνηθεί τη συγκυβέρνηση με τους ΑΝ.ΕΛΛ. δίνοντας προτεραιότητα στο οικονομικό ή στο ιδεολογικό επίπεδο, πιθανότατα η χώρα εκείνη την απόφαση θα την είχε πληρώσει πολύ χειρότερα. Το ζήτημα όμως είναι πως, με την απόφαση του αρχηγού των ΑΝ.ΕΛΛ. να αρχίσει να χαράσσει τη δική του εξωτερική πολιτική, έχουμε ένα νέο δεδομένο. Η συγκυρία ακόμη επιβάλλει την πρωτοκαθεδρία του πολιτικού επιπέδου, σε αυτό όμως το επίπεδο αμφισβητείται στην πράξη η συμμαχία ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝ.ΕΛΛ. Δεδομένου ότι εκλογές θα έχουμε ούτως ή άλλως σε μερικούς μήνες, μήπως ήρθε η ώρα η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ να αναλάβει πρωτοβουλίες προς μια αναδιάρθρωση των συμμαχιών της ακόμα και στο καθαρά πολιτικό επίπεδο;
16
10

Εμπόριο της καταστροφής χωρίς τα αναμενόμενα κέρδη

Μόνη ελπίδα της ΝΔ είναι να τη βοηθήσουν τα λάθη τής κυβέρνησης, οι καθυστερήσεις της, οι εσωτερικές ανισορροπίες, τα προβλήματα με τους ΑΝΕΛ, οι ολιγωρίες, οι ασυνέπειες… Πρόκειται, όμως, και πάλι για την ελπίδα ότι τα πράγματα θα πηγαίνουν όλο και χειρότερα. Για την ελπίδα ότι η διατυμπανιζόμενη από την ίδια ανικανότητα της κυβέρνησης θα αποδειχθεί πραγματικότητα. Με τέτοιες «ελπίδες», ότι ουσιαστικά θα βοηθήσει ο αντίπαλος, σπανιότατα κερδίζονται μάχες. Εκλογικές ή άλλες. Μόνο που αυτό ισχύει και για την κυβέρνηση. Η οποία στη μάχη για τη διεκδίκηση της ελπίδας έχει μεν κερδίσει πόντους, αλλά όχι τόσους ώστε να εφησυχάζει. Πολύ περισσότερο που η εικόνα της ασυνεννοησίας και των συγκρούσεων στο εσωτερικό της, όχι μόνο μεταξύ εταίρων, δίνει ευκαιρίες στη ΝΔ και πατήματα. Ειδικότερα όσον αφορά το επίκαιρο ζήτημα της σχέσης με τους ΑΝΕΛ, μιας σχέσης που εξαρχής προοιωνιζόταν προβλήματα, κάποιος πρέπει να εξηγήσει πειστικά στην ηγεσία τους ότι με τον τρόπο που επιλέγει να μειώσει ή να εξουδετερώσει τον κίνδυνο πολιτικών απωλειών, δηλαδή απειλώντας την ίδια την κυβέρνηση, ή προσθέτοντας προβλήματα στα όσα ήδη έχει, το πιο πιθανό είναι να διατρέξει πιο σοβαρούς κινδύνους από αυτούς που προσπαθεί να αποφύγει.
16
10

Θετικό κλίμα, χωρίς βιαστικές προεξοφλήσεις

Η μεταφορά της εξουσίας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς είναι ασφαλώς θετική εξέλιξη, αλλά δεν πρέπει να το απολυτοποιούμε. Πολύ σωστά απ’ αυτή την άποψη μιλώντας στο ευρωκοινοβούλιο, ο βουλευτής Μάκης Μπαλαούρας —παρά το ότι το κλίμα ήταν θετικό ιδιαίτερα με την τοποθέτηση του προέδρου της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής (ECON) του ευρωκοινοβουλίου, κ. Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι, για το προσχέδιο του προϋπολογισμού που σημείωσε ότι η μη συμπερίληψη της περικοπής των συντάξεων είναι μια «σοφή απόφαση» της ελληνικής κυβέρνησης— επωφελήθηκε της ευκαιρίας και σημείωσε: «Θα πρέπει να είναι σαφής η απόφαση και των ευρωπαϊκών θεσμών και του ΔΝΤ. Γιατί οποιαδήποτε σκιά κι αν αφεθεί να αιωρείται, τότε οι αγορές θα το εκμεταλλευτούν και είμαστε μπροστά στην έξοδό μας στις αγορές».
16
10

Ο Μαβίλης στη Λέσβο

Για να δικαιολογήσει την επιμονή της στη χρήση του όρου «λαθρομετανάστης» στην εκπαιδευτική διαδικασία, η πλειοψηφία της ΕΛΜΕ Λέσβου περιφρονεί τον Αρειο Πάγο, εισαγγελέας του οποίου ζήτησε με ειδικό έγγραφο να αποφεύγεται η χρήση του όρου «λαθρομετανάστης», διότι «δεν είναι δόκιμος, μπορεί να είναι μειωτικός για την προσωπικότητα του ατόμου και βεβαίως δεν συναντάται στην ελληνική νομοθεσία». Ανοιξαν τα λεξικά τους λοιπόν οι της πλειοψηφίας ή πήραν ίσως γραμμή ακούγοντας τους ομοϊδεάτες τους πολιτικούς, και μας πληροφόρησαν ότι «το συνθετικό “λαθρο” χρησιμοποιείται ευρέως για παράνομες δραστηριότητες. Ετσι χρησιμοποιούμε τους όρους “λαθρεπιβάτης”, “λαθροκυνηγός”, “λαθρεμπόριο” κ.λπ.». Θα τη μηδένιζαν την κόλλα των καθηγητών τους οι μαθητές. Θα έγραφαν πάνω με κόκκινο ότι ο λαθροκυνηγός, ο λαθρέμπορος, ο λαθρανασκαφέας αποκαλούνται και είναι λαθραίοι επειδή πρώτη έγνοια τους είναι να μην τους δει κανείς, να μη συλληφθούν. Ενώ η πρώτη έγνοια των «λαθρομεταναστών» είναι να τους δουν, ακόμα και να τους συλλάβουν. Δεν είδατε, ω αγαθοί της ΕΛΜΕ και των καναλιών, τους «λαθραίους» Κούρδους στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης; Ξημεροβραδιάζονταν έξω από το Τμήμα, να καταθέσουν τα χαρτιά τους. Αλλά εσείς ένα μόνο προσέχατε: την «καταστροφή της εικόνας».
16
10

Η ΕΡΤ που ονειρευτήκαμε

Το κεφάλαιο στο προεκλογικό πρόγραμμα του 2015 του Τμήματος Πολιτισμούπου αναφερόταν στο οπτικοακουστικό προλογιζόταν ως εξής: «Για την Αριστερά η ενημέρωση, ο πολιτισμός και η ψυχαγωγία είναι ανθρώπινα δικαιώματα, δημόσια αγαθά και όχι εμπορεύματα. Σ' αυτή τη βάση καθίσταται αναγκαία η ριζική ρύθμιση του οπτικοακουστικού πεδίου, προκειμένου να επιτελεί τον ενημερωτικό, πολιτιστικό και εκπαιδευτικό του ρόλο, όπως επιτάσσει το σύνταγμα και τα ιδανικά του ανθρωπισμού».