Macro

16
10

Εμπόριο της καταστροφής χωρίς τα αναμενόμενα κέρδη

Μόνη ελπίδα της ΝΔ είναι να τη βοηθήσουν τα λάθη τής κυβέρνησης, οι καθυστερήσεις της, οι εσωτερικές ανισορροπίες, τα προβλήματα με τους ΑΝΕΛ, οι ολιγωρίες, οι ασυνέπειες… Πρόκειται, όμως, και πάλι για την ελπίδα ότι τα πράγματα θα πηγαίνουν όλο και χειρότερα. Για την ελπίδα ότι η διατυμπανιζόμενη από την ίδια ανικανότητα της κυβέρνησης θα αποδειχθεί πραγματικότητα. Με τέτοιες «ελπίδες», ότι ουσιαστικά θα βοηθήσει ο αντίπαλος, σπανιότατα κερδίζονται μάχες. Εκλογικές ή άλλες. Μόνο που αυτό ισχύει και για την κυβέρνηση. Η οποία στη μάχη για τη διεκδίκηση της ελπίδας έχει μεν κερδίσει πόντους, αλλά όχι τόσους ώστε να εφησυχάζει. Πολύ περισσότερο που η εικόνα της ασυνεννοησίας και των συγκρούσεων στο εσωτερικό της, όχι μόνο μεταξύ εταίρων, δίνει ευκαιρίες στη ΝΔ και πατήματα. Ειδικότερα όσον αφορά το επίκαιρο ζήτημα της σχέσης με τους ΑΝΕΛ, μιας σχέσης που εξαρχής προοιωνιζόταν προβλήματα, κάποιος πρέπει να εξηγήσει πειστικά στην ηγεσία τους ότι με τον τρόπο που επιλέγει να μειώσει ή να εξουδετερώσει τον κίνδυνο πολιτικών απωλειών, δηλαδή απειλώντας την ίδια την κυβέρνηση, ή προσθέτοντας προβλήματα στα όσα ήδη έχει, το πιο πιθανό είναι να διατρέξει πιο σοβαρούς κινδύνους από αυτούς που προσπαθεί να αποφύγει.
16
10

Θετικό κλίμα, χωρίς βιαστικές προεξοφλήσεις

Η μεταφορά της εξουσίας στους ευρωπαϊκούς θεσμούς είναι ασφαλώς θετική εξέλιξη, αλλά δεν πρέπει να το απολυτοποιούμε. Πολύ σωστά απ’ αυτή την άποψη μιλώντας στο ευρωκοινοβούλιο, ο βουλευτής Μάκης Μπαλαούρας —παρά το ότι το κλίμα ήταν θετικό ιδιαίτερα με την τοποθέτηση του προέδρου της Επιτροπής Οικονομικής και Νομισματικής Πολιτικής (ECON) του ευρωκοινοβουλίου, κ. Ρομπέρτο Γκουαλτιέρι, για το προσχέδιο του προϋπολογισμού που σημείωσε ότι η μη συμπερίληψη της περικοπής των συντάξεων είναι μια «σοφή απόφαση» της ελληνικής κυβέρνησης— επωφελήθηκε της ευκαιρίας και σημείωσε: «Θα πρέπει να είναι σαφής η απόφαση και των ευρωπαϊκών θεσμών και του ΔΝΤ. Γιατί οποιαδήποτε σκιά κι αν αφεθεί να αιωρείται, τότε οι αγορές θα το εκμεταλλευτούν και είμαστε μπροστά στην έξοδό μας στις αγορές».
16
10

Ο Μαβίλης στη Λέσβο

Για να δικαιολογήσει την επιμονή της στη χρήση του όρου «λαθρομετανάστης» στην εκπαιδευτική διαδικασία, η πλειοψηφία της ΕΛΜΕ Λέσβου περιφρονεί τον Αρειο Πάγο, εισαγγελέας του οποίου ζήτησε με ειδικό έγγραφο να αποφεύγεται η χρήση του όρου «λαθρομετανάστης», διότι «δεν είναι δόκιμος, μπορεί να είναι μειωτικός για την προσωπικότητα του ατόμου και βεβαίως δεν συναντάται στην ελληνική νομοθεσία». Ανοιξαν τα λεξικά τους λοιπόν οι της πλειοψηφίας ή πήραν ίσως γραμμή ακούγοντας τους ομοϊδεάτες τους πολιτικούς, και μας πληροφόρησαν ότι «το συνθετικό “λαθρο” χρησιμοποιείται ευρέως για παράνομες δραστηριότητες. Ετσι χρησιμοποιούμε τους όρους “λαθρεπιβάτης”, “λαθροκυνηγός”, “λαθρεμπόριο” κ.λπ.». Θα τη μηδένιζαν την κόλλα των καθηγητών τους οι μαθητές. Θα έγραφαν πάνω με κόκκινο ότι ο λαθροκυνηγός, ο λαθρέμπορος, ο λαθρανασκαφέας αποκαλούνται και είναι λαθραίοι επειδή πρώτη έγνοια τους είναι να μην τους δει κανείς, να μη συλληφθούν. Ενώ η πρώτη έγνοια των «λαθρομεταναστών» είναι να τους δουν, ακόμα και να τους συλλάβουν. Δεν είδατε, ω αγαθοί της ΕΛΜΕ και των καναλιών, τους «λαθραίους» Κούρδους στην πλατεία Αριστοτέλους της Θεσσαλονίκης; Ξημεροβραδιάζονταν έξω από το Τμήμα, να καταθέσουν τα χαρτιά τους. Αλλά εσείς ένα μόνο προσέχατε: την «καταστροφή της εικόνας».
16
10

Η ΕΡΤ που ονειρευτήκαμε

Το κεφάλαιο στο προεκλογικό πρόγραμμα του 2015 του Τμήματος Πολιτισμούπου αναφερόταν στο οπτικοακουστικό προλογιζόταν ως εξής: «Για την Αριστερά η ενημέρωση, ο πολιτισμός και η ψυχαγωγία είναι ανθρώπινα δικαιώματα, δημόσια αγαθά και όχι εμπορεύματα. Σ' αυτή τη βάση καθίσταται αναγκαία η ριζική ρύθμιση του οπτικοακουστικού πεδίου, προκειμένου να επιτελεί τον ενημερωτικό, πολιτιστικό και εκπαιδευτικό του ρόλο, όπως επιτάσσει το σύνταγμα και τα ιδανικά του ανθρωπισμού».
16
10

Μετα-ανθρώπινα σενάρια επιβίωσης

Κατά την όψιμη Ανθρωπόκαινο εποχή που διανύουμε, η προοδευτική απανθρωποποίησή μας προκύπτει από έναν συνδυασμό υψηλής τεχνολογίας και βιοπολιτικής ασυδοσίας. Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα, διαφορετικές τεχνοεπιστήμες -από την Τεχνητή Νοημοσύνη και τη Ρομποτική μέχρι τη Βιοπληροφορική και την επεμβατική Γενετική- συνεργάζονται στενά όχι μόνο για την κατασκευή νοημόνων μηχανών αλλά και για τη δημιουργία χιμαιρικών βιοκυβερνητικών πλασμάτων με εμφανή μετα-ανθρώπινα χαρακτηριστικά. Η πορεία προς τη «μετα-ανθρώπινη κατάσταση» θεωρείται μη αναστρέψιμη, επειδή είναι όντως τεχνολογικά εφικτή, ιστορικά προδιαγεγραμμένη και, ενδεχομένως, βιολογικά αναγκαία. Πάντως, ο δρόμος που οδηγεί στη μετεξέλιξη του Homo Sapiens σε Homo Cyborg, δηλαδή από τους βιολογικά «πεπερασμένους» ανθρώπους του χθες στα πιο «ελεύθερα» υπεράνθρωπα πλάσματα του αύριο, δεν είναι στρωμένος με τεχνολογικά ροδοπέταλα, ούτε άμοιρος προβλημάτων και τραγικών κοινωνικών επιπλοκών.
15
10

Τι είναι η Νέα Δεξιά

Η Νέα Δεξιά, που κάποτε περιοριζόταν στο Εθνικό Μέτωπο του πατέρα Λεπέν, σήμερα είναι ένα ρεύμα που ενδυναμώνεται εντυπωσιακά σε όλο τον δυτικό κόσμο. Στήριγμά της είναι τα στρώματα της μεσαίας τάξης που θεωρούν τον κατεστημένο συντηρητισμό συμβιβασμένο, αδύναμο και υποχωρητικό απέναντι στην “ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς”.
15
10

Brexit: Η πιθανότητα αναστολής και ο ρόλος των Εργατικών

Οι χαοτικές διαπραγματεύσεις για το Brexit ανάμεσα στη Μεγάλη Βρετανία και την EE εύκολα συσκοτίζουν ορισμένα σταθερά στοιχεία: οι Συντηρητικοί έχουν δώσει προτεραιότητα στην εσωκομματική τους διαμάχη έναντι της επίτευξης μιας συμφωνίας, ενώ η Ευρώπη των 27 βρίσκεται σε πλεονεκτική διαπραγματευτική θέση.
14
10

Το διαδίκτυο στην Ευρώπη αλλάζει

Τα πλέον επίμαχα σημεία της μεταρρύθμισης, αυτά για τα οποία δόθηκε (και θα δοθεί και στο επικείμενο «παζάρι») η μεγαλύτερη μάχη, είναι τα άρθρα 11 και 13. Το άρθρο 11 αναγκάζει τις πλατφόρμες (όπως π.χ. το Google News) να πληρώνουν τους ειδησεογραφικούς/δημοσιογραφικούς οργανισμούς για τη χρήση του περιεχομένου τους. Το άρθρο 13, πάλι, υποχρεώνει τους διαδικτυακούς κολοσσούς να λάβουν μέτρα προκειμένου να διασφαλίζεται πως αποδίδουν (οικονομικά, εννοείται) οι συμφωνίες με τους κατόχους πνευματικών δικαιωμάτων για τη χρήση της δουλειάς τους: πρακτικά, αυτό σημαίνει πως οι μεγάλες online πλατφόρμες πρέπει είτε να βάλουν το χέρι στην τσέπη είτε να να φιλτράρουν προληπτικά το υλικό που ανεβάζουν οι χρήστες – γεγονός που θα συνιστούσε, σύμφωνα με πολλούς ειδικούς και μη, περιορισμό στην ελευθερία της έκφρασης.
14
10

Ιστορική πορεία των γυναικών στη Βραζιλία ενάντια στον φασισμό

Δεν θέλουμε δικτατορία, φασισμό ή επέκταση της αστυνομικής-στρατιωτικής σφαγής στους δρόμους, που ευθύνονται για τη γενοκτονία της μαύρης νεολαίας. Θέλουμε ελευθερία, ισότητα, κοινωνική δικαιοσύνη και δικαιώματα. Ο Μπολσονάρο είναι ό,τι δεν χρειάζεται η Βραζιλία για να ξεπεράσει την κρίση και να προχωρήσει. Εμείς, οι διαφορετικές και ενωμένες γυναίκες, υπερασπιζόμαστε το αντίθετο από αυτό που υποστηρίζει: υπερασπιζόμαστε τον σεβασμό των διαφορών, το δικαίωμα των γυναικών να ζουν με ασφάλεια και να αποφασίζουν για το σώμα τους, υπερασπιζόμαστε την ισότητα των αμοιβών μεταξύ ανδρών και γυναικών, μεταξύ μαύρων και λευκών, υπερασπιζόμαστε τις ποσοστώσεις για εκείνους που ιστορικά έχουν υποστεί αδικία και έχουν τιμωρηθεί, υπερασπιζόμαστε τις ποιοτικές δημόσιες υπηρεσίες για τις φτωχές γυναίκες και τα παιδιά τους. Υποστηρίζουμε την ευρύτερη δυνατή ελευθερία να διδάσκουμε και να μαθαίνουμε χωρίς νόμο φίμωσης, είτε στο σχολείο είτε στο πανεπιστήμιο. Υποστηρίζουμε την ελευθερία της αγάπης και του να μας σέβονται για αυτό. Προασπίζουμε τον διάλογο για τις ιδέες και τη δημοκρατία. Ο Μπολσονάρο διακηρύσσει το μίσος, εμείς διακηρύσσουμε τον σεβασμό. Προασπίζει τον θάνατο και τα βασανιστήρια, εμείς υπερασπίζουμε τη ζωή. Για αυτό λέμε: «Ούτε αυτός ούτε τα παιδιά του! Ο Bolsonaro ποτέ! Όχι στον φασισμό».
10
10

Η λιτότητα σκοτώνει

Η συνταγή που προτάθηκε το 2009, όταν άρχισε η κρίση της παγκόσμιας οικονομίας ήταν απλή. Ο μόνος τρόπος για την αποκατάσταση της υγείας ήταν μια θεραπεία μεγάλων περικοπών. Παρά τις διιστάμενες απόψεις των εμπειρογνωμόνων, η συνταγή εφαρμόστηκε με ελάχιστες παραλλαγές από χώρα σε χώρα και ήταν μείωση των ελλειμμάτων. Η λιτότητα έπνιξε την ανάπτυξη και για την τιθάσευση των ελλειμμάτων απαιτήθηκε χρόνος περισσότερος του αναμενόμενου. Οι ψηφοφόροι που αρχικά είχαν πειστεί, τελικά απηύδησαν από την λιτότητα όταν οι επιπτώσεις της έγιναν αισθητές και μάλιστα στον τομέα της υγείας.