Οταν ο σοβιετικός διαφωνών Αντρέι Αμαλρίκ εξέδωσε ως «σαμιζντάτ», παράνομη έκδοση δηλαδή, στα μέσα της δεκαετίας του 1970 το βιβλίο του με τίτλο «Θα επιβιώσει η Σοβιετική Ενωση μέχρι το 1984;», ακόμη και οι πιο σκληροί αντισοβιετικοί κύκλοι στη Δύση χαμογέλασαν ειρωνικά και απαξιωτικά.
Δεκαπέντε χρόνια αργότερα, ο Αμαλρίκ επιβεβαιώθηκε πλήρως, με καθυστέρηση επτά ετών…
Οι εσωτερικές υποθήκες των Μεγάλων Δυνάμεων συνήθως υποτιμούνται, με την ισορροπία δυνάμεων να αξιολογείται με το άθροισμα της στρατιωτικής και της οικονομικής ισχύος.
Η Σοβιετική Ενωση εισήλθε στη μη αντιστρέψιμη διολίσθηση προς τη διάλυσή της τη στιγμή που οι ΗΠΑ του Ρέιγκαν αναδείκνυαν ως επείγουσα προτεραιότητα την ανάσχεση της συνεχούς επέκτασης της επιρροής της.
Οι στρατηγικοί άτλαντες της δεκαετίας του 1980 χρωμάτιζαν με κόκκινο όχι μόνο την Ανατολική Ευρώπη, αλλά και τις πρώην πορτογαλικές αποικίες, την Αιθιοπία και τη Νότια Υεμένη.
Οι εσωτερικές υποθήκες της Κίνας στην πορεία της για παγκόσμια κυριαρχία έχουν επισημανθεί από καιρό.
Απόκλιση αναπτυγμένων παράκτιων περιοχών, μειονοτικές εντάσεις στο Σιγκιάγκ, στο Θιβέτ και στην Εσωτερική Μογγολία, ανάπτυξη μιας μεσαίας τάξης που αργά ή γρήγορα θα ζητήσει να έχει δικαίωμα λόγου στη διακυβέρνηση της χώρας.
Σήμερα, έναν χρόνο μετά την έφοδο των οπαδών του Τραμπ στο Καπιτώλιο, οι προβολείς της επικαιρότητας επιβεβαιώνουν την εμφυλιοπολεμική δυναμική του διχασμού της αμερικανικής κοινωνίας.
Εύλογα λοιπόν τίθεται το ερώτημα αν το σύνθημα: «Οι ΗΠΑ επέστρεψαν» αποτυπώνει αδυναμία πρόσληψης της πραγματικότητας ή συνειδητή αμηχανία για το πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η βαθιά πεποίθηση εκατομμυρίων οπαδών τού Τραμπ ότι, αν στις ενδιάμεσες εκλογές τον προσεχή Νοέμβριο και στις προεδρικές του 2024 νικήσουν οι Δημοκρατικοί, τότε θα πρόκειται για νοθεία, για επανάληψη της κλοπής των ψήφων των εκλογών του 2020 που στέρησε από τον ένοικο του Λευκού Οίκου δεύτερη τετραετία.
Ποια φερεγγυότητα και ποια αξιοπιστία μπορούν, για παράδειγμα, να έχουν οι δεσμεύσεις Μπάιντεν ότι οι ΗΠΑ θα εξακολουθήσουν να εγγυώνται την ασφάλεια της Ευρώπης αλλά και να τηρούν τα όσα θα συμφωνηθούν τις επόμενες βδομάδες στις συνομιλίες της Βιέννης για τον διεθνή έλεγχο του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν;
Αν ο Αμαλρίκ και κάποιοι άλλοι οξυδερκείς διαφωνούντες προειδοποίησαν εγκαίρως για την πιθανή διάλυση της ΕΣΣΔ, εγκαίρως καταγράφηκαν στις ΗΠΑ και τα μηνύματα σοβαρού βραχυκυκλώματος του δημοκρατικού πολιτεύματος.
Πολύ πριν από την κάθοδο του Τραμπ στην πολιτική αρένα, η αμφισβήτηση του αποτελέσματος της πολιτείας της Φλόριντα στις προεδρικές εκλογές του 2000 από τον Γκορ και η σθεναρή εναντίωση του Μπους στη συνέχιση της επανακαταμέτρησης των επιστολικών ψήφων ήταν σήματα κινδύνου που υποτιμήθηκαν.
Αρχές Δεκεμβρίου του 1991 ο απερίγραπτος Γέλτσιν και η παρέα του εκβίασαν τους ηγέτες της Ουκρανίας και της Λευκορωσίας να διαλύσουν την ΕΣΣΔ για να διώξουν τον Γκορμπατσόφ από το Κρεμλίνο!
Τριάντα χρόνια μετά, ο Τραμπ προέτρεψε τους οπαδούς του όχι να διαμαρτυρηθούν αλλά να καταλάβουν το Καπιτώλιο για να εμποδίσουν το Κογκρέσο να επικυρώσει την εκλογική νίκη του Μπάιντεν.
Είναι λοιπόν αυτονόητο ότι αν οι Ρεπουμπλικανοί κερδίσουν τον Νοέμβριο τον έλεγχο του Κογκρέσου, ο Τραμπ θα θεωρήσει ότι η λαϊκή ψήφος νομιμοποίησε εκ των υστέρων την απόπειρα πραξικοπήματος της 6.1.2021.
Αν σήμερα κυκλοφορούσε βιβλίο με τίτλο «Θα επιβιώσουν οι ΗΠΑ μέχρι το 2024;» θα αντιμετωπιζόταν πολύ πιο σοβαρά από το «σαμιζντάτ» του Αντρέι Αμαλρίκ.
Γιώργος Καπόπουλος
Πηγή: Εφημερίδα των Συντακτών
