Αναδημοσιεύσεις

06
09

ΤΟΥΡΚΙΑ: Πολιτική επικράτηση με κόστος

Η ευφορία για την Τουρκία και τις άλλες αναπτυσσόμενες αγορές, τέλειωσε όταν η FED αποφάσισε να ακολουθήσει την πολιτική αύξησης των αμερικανικών επιτοκίων και να ισχυροποιήσει το δολάριο. Οι επενδυτές άρχισαν να φεύγουν από τις αναπτυσσόμενες αγορές, διότι δεν ήταν πλέον ελκυστικές για αυτούς. Η φυγή των επενδυτών μείωσε ραγδαία τα συναλλαγματικά αποθέματα στην Κεντρική Τράπεζα της Τουρκίας, αλλά μεγάλη ευθύνη έχει και η ίδια η τράπεζα ως προς τη διαχείριση του δανεισμού σε ιδιώτες και την απουσία ελέγχων στις συναλλαγματικές ροές. Χαρακτηριστικό στοιχείο είναι ότι ο δείκτης δανειακής μόχλευσης (δανείων προς καταθέσεις), του τραπεζικού κλάδου της Τουρκίας, εκτιμάται ότι υπερβαίνει το 130% (από 116% το τέλος 2017). Αυτό το ποσοστό μόχλευσης είναι ένα από τα υψηλότερα ποσοστά στις αναδυόμενες αγορές σύμφωνα με έγκυρες πηγές.
Περισσότερα »
06
09

Μαριστέλλα Σβάμπα: Πιθανή μια νέα κρίση αντιπροσώπευσης στην Αργεντινή

Η Λατινική Αμερική παρουσιάζει μια πολύ παράδοξη εικόνα, καθώς έχει την ιδιαιτερότητα να συνδυάζει τις διαρκείς ανισότητες με αντιπροσωπευτικές δημοκρατίες και μεγάλες κοινωνικές κινητοποιήσεις. Το τέλος του προοδευτικού κύκλου έχει αφήσει τεράστιες πληγές, επειδή επηρεάζει και ολόκληρη την Αριστερά, όχι μόνο τους λαϊκισμούς. Παρόλα αυτά, και επειδή έχω την τάση να σκέφτομαι με έναν τρόπο μη μοιρολατρικό, πιστεύω ότι η κοινωνική και πολιτική δυναμική μπορεί να ανοίξει νέα πολιτικά σενάρια. Αλλά η δημιουργία μιας νέας Αριστεράς πρέπει να γίνει από την ισορροπία των ορίων και των προβλημάτων των προοδευτικών κυβερνήσεων, και από την ενσωμάτωση άλλων χειραφετητικών αφηγήσεων, κυρίως από τις νέες φεμινιστικές και περιβαλλοντικές γραμματικές.
Περισσότερα »
05
09

ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΚΑΙ Η ΗΓΕΜΟΝΙΑ ΤΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ

Ο ύστερος καπιταλισμός επέβαλε, και διαρκώς επιβάλλει, την εμπο­ρευ­μα­το­ποί­η­ση της παιδείας στο σύνολό της. Από την ώρα που ο κοινωνικός χαρακτήρας του κράτους καταρρέει, άρα η χρηματοδότηση των πανεπιστημίων παραδίδεται στη χείρα της αγοράς, ό,τι δεν φέρνει χρήμα, κόβεται. Οι πολυεθνικές εταιρείες, που, βάσει νεοφιλελεύθερων προταγμάτων, εισχωρούν στα πανεπιστήμια –συνδιοικώντας ενίοτε- λειτουργούν, εννοείται, στη λογική του κέρδους. Μας χρειάζονται οι μαθηματικοί, οι επαΐοντες των υπολογιστών, οι διάφοροι του μάρκετινγκ κ.ο.κ. αλλά, στους μικρόψυχους καιρούς μας, ποιος νοιάζεται για τους θεολόγους; Τους φιλολόγους, τους φιλόσοφους, τους κοινωνικούς επιστήμονες; Ποιος ενδιαφέρεται να ερευνήσει τη θρησκευτικότητα και την εκμετάλλευσή της, όταν μπορεί να παίζει στα ζάρια τις τύχες των λαών με τις πολεμικές βιομηχανίες; Και, φυσικά, γιατί οι από πάνω να επενδύσουν στους κλασικούς αμφισβητίες, που τους χαλάνε τη δουλειά, όταν υπάρχουν υπερπρόθυμοι στις τάξεις των τεχνοκρατών, απολιτίκ αρίστων; Η δε έννοια «τεχνοκράτης» εμφανίζεται ως μόνη ορθολογική, με την αντιδραστικότητα να υποκρύπτεται: γνωρίζει κανείς άραγε «τεχνοκράτες», και πόσους, που να γνωμοδότησαν υπέρ των από κάτω;
Περισσότερα »
05
09

Α­κυ­βέρ­νη­το κόμ­μα, α­πο­λί­τι­κη κυ­βέρ­νη­ση

Αν με ρω­τού­σαν να προ­τεί­νω τρία μέ­τρα α­ντι­με­τώ­πι­σης των προ­βλη­μά­των του ΣΥ­ΡΙ­ΖΑ στην τρέ­χου­σα συ­γκυ­ρία, θα έ­λε­γα: πρώ­τον, να συ­νε­δριά­ζει συ­χνά η Κε­ντρι­κή Ε­πι­τρο­πή. Δεύ­τε­ρον, να συ­νε­δριά­ζει τα­κτι­κά η Κε­ντρι­κή Ε­πι­τρο­πή. Και τρί­τον, να συ­νε­δριά­ζει με η­με­ρή­σια διά­τα­ξη και προ­ε­τοι­μα­σμέ­νες ει­ση­γή­σεις η Κε­ντρι­κή Ε­πι­τρο­πή.
Περισσότερα »
04
09

Να αισιοδοξούμε, χωρίς εφησυχασμούς

Το ζήτημα της διεύρυνσης της επιρροής ενός κόμματος, μιας κυβέρνησης, η καλλιέργεια πιθανών μελλοντικών συμμαχιών κ.τ.λ δεν υπήρξε ποτέ ζήτημα «πολιτικής τοπογραφίας», όπως φαίνεται να θεωρούν πολιτικές δυνάμεις παραδοσιακά. Θα ήταν κρίμα να το πιστεύει αυτό —έχει δώσει αφορμές— ένα κόμμα της ανανεωτικής αριστεράς όπως ο ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, όταν έχει κάνει το μείζον θεσμικό βήμα που είναι η θέσπιση της απλής αναλογικής, δηλαδή διασφαλίσει τα συμμαχικά σχήματα, ως άποψή του. Ασφαλώς, βρήκε αυτιά κλειστά και έτοιμες επιλογές, ποιος δεν το βλέπει αυτό; Όμως αν ελέγχεται σε κάτι είναι το κατά πόσον με υπομονή και ευελιξία εργάστηκε, αποφεύγοντας τον άγονο μανιχαϊσμό, την αχρείαστη πόλωση και αντιπαράθεση, την φροντίδα να ηγεμονεύσει η ποιότητα στην επικοινωνιακή του πολιτική, η επιχειρηματολογημένη πειστικότητά της. Ακόμα είναι απαραίτητες οι προσπάθειες επαφής με τους διανοούμενους, επιστήμονες, καλλιτέχνες και ακτιβιστές, που, κάνοντας αποδεκτή την ενδεχόμενη κριτική τους, να γονιμοποιείτε η πολιτική του κόμματος και της κυβέρνησης με αυτήν. Πρόκειται για μια αντίληψη ηγεμονίας που δεν χρειάζεται, αλλά παρακάμπτει το σύνθημα «ή εμείς ή αυτοί», διότι αυτό δεν εκφράζει την εμβέλεια, το εύρος της πολιτικής μας. Όπως είπε ο σύντροφος Άλκης Ρήγος στην ΚΕ ένα τέτοιο σχήμα δεν θα χωρούσε ασφαλώς τις εξελίξεις, τις τοποθετήσεις και τις ανακατατάξεις για το Μακεδονικό.
Περισσότερα »
04
09

Από την κορυφή ως τα νύχια

Αυτή την ώρα που όλοι σχεδόν θα μιλούν —και δικαίως— για τον ανασχηματισμό, όσοι γνωρίζουν τις ανάγκες και τις υποχρεώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, οφείλουν να εστιάσουν την προσοχή τους σε ό,τι συνέβη μια μέρα πριν, στη συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής: στη συμβολική κίνηση της εκλογής στη θέση του γραμματέα της ενός κυβερνητικού στελέχους πρώτης γραμμής, του Πάνου Σκουρλέτη. Φαίνεται ότι σηματοδοτεί τη συνειδητοποίηση της ανάγκης για μια αντίστροφη κίνηση, από την ενίσχυση της κυβέρνησης με στελέχη του κόμματος, που ήταν περισσότερο και από αναγκαία την πρώτη περίοδο, στην ενίσχυση του κόμματος. Γιατί χωρίς ικανό κόμμα ουδέν δύναται γενέσθαι των δεόντων.
Περισσότερα »
04
09

Μιχάλης Σπουρδαλάκης: Άλλο η κυβέρνηση κι άλλο το κόμμα;

Η λογική της αλλαγής του γ.γ. της Κ.Ε. ρητά, όπως φάνηκε και στην ομιλία του προέδρου και πρωθυπουργού, επιχειρεί, κατά τη γνώμη μου, την αποκατάσταση της σχέσης κόμματος – κυβέρνησης. Αποκατάσταση που θα περιορίζει τις «μεταδημοκρατικές» πρακτικές που μετατρέπουν την πολιτική σε κυβερνητισμό και κρατικοποιούν τα πολιτικά κόμματα. Πρόκειται για μείζον δημοκρατικό ζητούμενο, την κύρια ευθύνη του οποίου φέρει και πάλι ο ΣΥΡΙΖΑ, αν λάβει κανείς υπόψη του τη ρητορική και την πρακτική του συνόλου της αντιπολίτευσης (εντός και εκτός Βουλής). Ομως η επιτυχία του εγχειρήματος, παρά τη βούληση της ηγεσίας και των μελών του κόμματος, δεν είναι αυτονόητη. Και τούτο γιατί ο «πήχης που είναι ψηλά» δεν περιορίζει το εγχείρημα στην εκλογική αποτελεσματικότητα της κομματικής μηχανής, αφού κύρια επιδίωξη αποτελεί η έμπρακτη υπονόμευση των δομών αναπαραγωγής της χρόνιας κρίσης εκπροσώπησης. Κάτι που αδιαμφισβήτητα αποτελεί και το «γενετικό μοντέλο» του ΣΥΡΙΖΑ.
Περισσότερα »
04
09

Νίκος Παρασκευόπουλος: Θέμα της Δικαιοσύνης ο έλεγχος εφαρμογής του νόμου

Οι συζητήσεις και οι επιθέσεις στον «Νόμο Παρασκευόπουλου», έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Μάλλον, δεν έχουμε άλλο ανάλογο παράδειγμα πολεμοχαρούς εκστρατείας παραπληροφόρησης στην μεταπολιτευτική περίοδο. Η εμπάθεια μάλιστα οδηγεί ορισμένους να αποκαλούν «Νόμο Παρασκευόπουλου» ό,τι είναι φιλελεύθερο, δικαιοκρατικό και εγγυητικό για τα ανθρώπινα δικαιώματα! Έτσι όμως αυτό που βάλλεται είναι ο πολιτισμός του ανθρωπισμού και της δημοκρατίας. Αν οι λασπολόγοι είχαν την στοιχειώδη παιδεία, θα θυμόντουσαν ότι η ιδρυτική πράξη της δημοκρατίας συνδέεται με την εγκατάλειψη της εκδικητικής τιμωρίας και ανταπόδοσης. Αλλά ποιος από αυτούς έχει διαβάσει την Ορέστεια;
Περισσότερα »
03
09

Νάσος Ηλιόπουλος: Τέλος στην εργοδοτική αυθαιρεσία που οδήγησε σε μειώσεις μισθών ως 40%-45%

Κανένας εργοδότης δεν μπορεί στο εξής να αποχωρεί από την εργοδοτική οργάνωση για να αποφύγει τις κλαδικές συμβάσεις και να περικόπτει μισθούς, με τον τρόπο που ζήσαμε στην κρίση, η υπογραφή σήμερα της επέκτασης τεσσάρων ακόμη κλαδικών απαντά έμπρακτα στο ερώτημα "τι αλλάζει από εδώ και πέρα".
Περισσότερα »
03
09

Πάνος Λάμπρου: Ο ρόλος του κόμματος ήταν και είναι αναντικατάστατος

Το είπε και ο ίδιος ο Πάνος στην ομιλία του στην ΚΕ πως ένας κούκος δεν μπορεί να φέρει την άνοιξη. Έχει πλήρη συνείδηση ότι δεν φτάνει μόνος του. Βεβαίως η εκλογή του βοηθάει, γιατί έχει το ειδικό βάρος και γιατί έχει συλλογική αντίληψη. Χρειάζονται όμως και άλλες κινήσεις και παρεμβάσεις. Ήδη στην ΚΕ με πρόταση του Θ. Δρίτσα και άλλων συντρόφων που τη συνυπογράφουν πάρθηκε ομόφωνα απόφαση να πάμε σύντομα σε μια άλλη ΚΕ που θα συζητήσουμε τα επόμενα βήματα αφού πρώτα προηγηθεί, σε όλη την Ελλάδα, μια συζήτηση στις οργανώσεις του κόμματος με βασικά ερωτήματα που θα τεθούν, έτσι ώστε η συζήτηση στην ΚΕ να μην είναι μια από τα πάνω κουβέντα, αλλά να έχει όλη την ύλη, όλο τον προβληματισμό, τις αγωνίες, τις σκέψεις και προτάσεις των μελών του ΣΥΡΙΖΑ και της Νεολαίας του. Είναι μια πρώτη κίνηση που δείχνει τον αναγκαίο σεβασμό σε αυτούς και αυτές που δίνουν τη μάχη, που έχουν δώσει σκληρές μάχες με απογοητεύσεις, με διαφωνίες, με στενοχώριες, με προβλήματα. Δεν είναι τυπικό είναι ουσιαστικό. Χωρίς τα μέλη του κόμματος, χωρίς το λαό της αριστεράς δεν μπορεί να υπάρξει επόμενη μέρα.
Περισσότερα »