ΣΥΡΙΖΑ

Τελικά έχουν ξεπεράσει κάθε όριο. Ακόμα και σε χαρακτηρισμούς. Σε πρόσφατο άρθρο της στην Εφημερίδα…

Ο ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ πρέπει και μπορεί να ξαναγίνει φορέας ελπίδας και κοινωνικής κινητοποίησης με νικηφόρα κυβερνητική προοπτική. Αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση του 3ου μας Συνεδρίου, ώστε να δώσει με τις αποφάσεις του συλλογική απάντηση και ώθηση στον αγώνα μας: * Με σαφή φυσιογνωμία σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς του 21ου αιώνα. * Με ριζοσπαστικό όραμα και στρατηγική την υπέρβαση του καπιταλισμού και τον δημοκρατικό δρόμο για σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία. * Με προοδευτικό, ρεαλιστικό και κοστολογημένο πρόγραμμα τετραετίας, με βάση το οποίο θα διεκδικήσουμε την νίκη και θα αναζητήσουμε συγκλίσεις και συμμαχίες. * Με εκλεγμένη ηγεσία και αιρετά όργανα παντού, που να λειτουργούν συλλογικά και τακτικά. * Με πολιτικό σχέδιο και εξωστρεφείς πρωτοβουλίες ικανές να εμπνεύσουν και να μεγαλώσουν το κόμμα μας και την πολιτική του επιρροή. Για να πείσουμε περισσότερους και περισσότερο, και να νικήσουμε, οφείλουμε: * Να περιγράψουμε με τη μέγιστη δυνατή σαφήνεια τι σκοπεύουμε να κάνουμε, αν πετύχουμε να είμαστε ο κορμός της επόμενης κυβέρνησης, Οι προγραμματικές θέσεις που εγκρίναμε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη είναι ένα σημαντικό κείμενο που χαράσσει τη στρατηγική μας μεσοπρόθεσμα, αλλά δεν αρκεί. Πρέπει να αποτελέσουν το βάθρο για την άμεση επεξεργασία του εκλογικού - κυβερνητικού προγράμματος τετραετίας του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. * Να αξιοποιήσουμε τον απολογισμό της κυβερνητικής μας περιόδου, που ενέκρινε σχεδόν ομόφωνα η Κ.Ε. Ώστε να συμπεριλάβουμε στο κυβερνητικό πρόγραμμά μας την κριτική αξιολόγηση των σημαντικών θετικών επιτευγμάτων της διακυβέρνησής μας, για να τα εμπλουτίσουμε. Αλλά και για να αναγνωρίσουμε με τόλμη τα λάθη και τις αδυναμίες, ώστε να κυβερνήσουμε αυτή τη φορά καλύτερα από την περίοδο 2015-2019. Τι να κάνουμε και τι να αποφύγουμε, λοιπόν; * "Ναι" σε ένα συνέδριο ενωτικό, δημοκρατικό, με προωθητικές συνθέσεις, όπως το πετύχαμε στην Πανελλαδική Συνδιάσκεψη του Ιουλίου. "Όχι" σε ένα συνέδριο άγονων αντιπαραθέσεων, σύγκρουσης μηχανισμών και ξεκαθαρίσματος λογαριασμών, που αφήνουν αδιάφορη ή και απωθούν την κοινωνία. * "Ναι" σε ένα κόμμα της σύγχρονης ευρωπαϊκής Αριστεράς του 21ου αιώνα, κορμό της ευρύτερης προοδευτικής παράταξης. Ανοιχτό στην κοινωνία, μαζικό, διαρκώς διευρυνόμενο με συμμαχίες και κυβερνητική φιλοδοξία. "Όχι" σε ένα προγραμματικά θολό και ιδεολογικά ασπόνδυλο κόμμα - παράταξη, απομίμηση άλλων κομμάτων και άλλων εποχών. * “Ναι" στη συνεχή ισχυροποίηση και διεύρυνση του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. -μια διεύρυνση πολιτικά αμφίπλευρη και κοινωνικά ολόπλευρη. Για να οικοδομήσουμε ένα μαζικό, λαϊκό κόμμα, με ισχυρά ερείσματα και παρουσία παντού στην κοινωνία, την Τοπική Αυτοδιοίκηση και τα συνδικάτα. Με ισχυρότερη παρουσία των γυναικών και της νέας γενιάς σε όλα τα επίπεδα. Με μέλη ισότιμα, χωρίς ειδικά προνόμια ή διαιρέσεις με βάση την προέλευση ή τα χρόνια θητείας. "Όχι" στην επάνοδο από το παράθυρο στον ΣΥΡΙΖΑ των συνιστωσών, με μέλη με ειδικά προνόμια και διαφορετικές ταχύτητες. * "Ναι" στην ενότητα, τη δημοκρατική συλλογικότητα, τον διάλογο και τη σύνθεση απόψεων. "Όχι" στα παρωχημένα αρχηγικά πρότυπα που δεν ταιριάζουν σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κόμμα και στην παράδοση του χώρου μας. * “Ναι” στη σημαντική συνεισφορά του προέδρου Αλέξη Τσίπρα στη συνολική πορεία του κόμματος. “Όχι” στη λογική που επιδιώκει να αντιπαραθέσει τον πρόεδρο του κόμματος με τη συλλογική υπόσταση και λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. * "Ναι" στα ανοιχτά ρεύματα ιδεών που συμβάλλουν στον συλλογικό προβληματισμό του ενιαίου κόμματος και δεσμεύονται από τις συλλογικές του αποφάσεις. "Όχι" σε κλειστούς μηχανισμούς που λειτουργούν ως "κόμμα μέσα στο κόμμα", φέουδα και καπετανάτα. Το κείμενο αυτό αποτελεί μια ενωτική, συλλογική παρέμβαση ευθύνης. Απευθύνεται σε όλα ανεξαιρέτως τα μέλη και τους φίλους του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. Με αυτές τις απόψεις μετέχουμε στην ανοιχτή ενωτική πολιτική πρωτοβουλία της “Ομπρέλας”. Αυτή η συλλογική κατάθεση επιδιώκει να συμβάλει στην ανασυγκρότηση, τη διεύρυνση και τη νικηφόρα προοπτική του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. Το καταθέτουμε γιατί πιστεύουμε ότι: * Βαδίζοντας προς το 3ο Συνέδριό μας και τις επόμενες βουλευτικές εκλογές πρέπει να αποκλείσουμε τα τεχνητά και εκ του πονηρού διλήμματα, που λειτουργούν διχαστικά και αποπροσανατολίζουν τον διάλογο, την πραγματική πολιτική και την ενιαία δράση μας. * Η σύγχρονη αριστερή φυσιογνωμία, η ενίσχυση της συλλογικότητας, το σαφές πρόγραμμα, το πολιτικό σχέδιο και η διαρκής εξωστρέφεια αποτελούν όλα μαζί προϋποθέσεις -και όχι περιττή πολυτέλεια ή εμπόδιο- για την πολιτική αντεπίθεση και τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ.

Όσον αφορά τις ποσοστώσεις για συμμετοχή στη νέα Κ.Ε., εκτός από αυτή των γυναικών, η οποία μάλιστα θα μπορούσε να είναι και υψηλότερη από το 1/3, δεν νοείται οποιαδήποτε άλλη ποσόστωση. Η πρόταση για επιπλέον ποσόστωση 20% νέων μελών (50 στα 250 μέλη της Κ.Ε.), εκ των οποίων τα 35 να προέρχονται από αυτό που λέμε Προοδευτική Συμμαχία (Γέφυρα, ΔΗΜ.ΑΡ. κ.λπ.), με το σκεπτικό να εκπροσωπούνται όλες οι τάσεις, προσκρούει στις εξής τέσσερις αντιρρήσεις: * Πρώτο, εάν με τον όρο «νέα μέλη» εννοούμε τα νέα μέλη στο κόμμα, τότε λογικά είναι μόνον όσα εγγράφονται τους τελευταίους 5-6 μήνες, αμέσως μετά τη Συνδιάσκεψη, και τα οποία είναι μάλλον απίθανο να συγκεντρώνουν τα απαραίτητα πολιτικά χαρακτηριστικά (κυρίως απειρία ή άγνοια των πολιτικών μας θέσεων) που να τα καθιστούν ικανά να εκλεγούν στην Κ.Ε. Όσοι προσχώρησαν το 2019-2020 στον ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ. δεν μπορούν να θεωρούνται πλέον νέα μέλη. Εάν πάλι με τον όρο «νέα μέλη» εννοούνται τα καινούργια πρόσωπα που μπορούν να εκλεγούν στην Κ.Ε., τότε πρέπει να τονιστεί: α) Ότι η ανανέωση της Κ.Ε. είναι ζήτημα πολιτικών ιδεών και όχι προσώπων. β) Η ανανέωση σε πρόσωπα είναι διπλάσια της ποσόστωσης, δεδομένου ότι προτείνεται διεύρυνση της Κ.Ε. από 150 σε 250, δηλαδή εξασφαλίζεται αυτομάτως. * Δεύτερο, στην Ιδρυτική Διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ - Π.Σ., που ψηφίστηκε ομόφωνα, ξεκάθαρα λέγαμε: «Όλες και όλοι εμείς, άνθρωποι με διαφορετικές παραδόσεις, αριστεροί, σοσιαλιστές, αγωνιστές και αγωνίστριες του κομμουνιστικού, του οικολογικού και του φεμινιστικού κινήματος, προοδευτικοί δημοκρατικοί πολίτες του Κέντρου, όλοι εμείς διακηρύσσουμε την πρόθεσή μας να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να οικοδομήσουμε την Αριστερά της εποχής μας. Και καλούμε όλους τους δημοκρατικούς και προοδευτικούς πολίτες να ενταχθούν στον ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία». Με άλλα λόγια, η πρόσκληση απευθυνόταν σε όλες τις πολιτικές τάσεις και ρεύματα του δημοκρατικού τόξου, όχι μόνο στους κεντρώους και σοσιαλδημοκράτες (πασοκογενείς). Συνεπώς, είναι μεροληπτική και άδικη κάθε ποσόστωση που περιλαμβάνει μόνον τους πασοκογενείς, οι οποίοι, εκτός τού ότι δεν αποτελούν πλέον νέα μέλη, έχουν εκφρασμένες και γνωστές σε όλους απόψεις, για τις οποίες μπορούν να κριθούν και να εκλεγούν χωρίς καμία πριμοδότηση. * Τρίτο, η έννοια της ποσόστωσης και πριμοδότησης (πλην των γυναικών) πρέπει να αποκλειστεί από τα εργαλεία και το λεξιλόγιο της Αριστεράς γιατί καθιερώνει την ευνοιοκρατία και την ανισότητα που αντιπαλεύουμε και οδηγεί σε κόμμα δύο ή και περισσότερων ταχυτήτων. * Τέταρτο, ο ισχυρισμός ότι «αφού ποσοστώσεις είχαμε και στο παρελθόν, γιατί όχι και τώρα;» πολύ απλά στερείται λογικής: ένα λάθος που έγινε στο παρελθόν δεν δικαιολογεί την επανάληψή του σήμερα. Όχι στους "άριστους" προσκεκλημένους Αντίστοιχα, πιστεύουμε ότι πρέπει να αποσυρθεί η πρόταση της Κ.Ε. για 100-150 επίσημους προσκεκλημένους συνέδρους, οι οποίοι θα επιλεγούν ως «άριστοι» και «προσωπικότητες του δημόσιου βίου» για να συμμετάσχουν με δικαίωμα ψήφου στο συνέδριό μας. * Πρώτο, γιατί η διάκρισή τους σε κάποιο συγκεκριμένο χώρο των γραμμάτων, των τεχνών ή του αθλητισμού δεν τους καθιστά αυτομάτως και γνώστες των πολιτικών προβλημάτων της χώρας και πολύ περισσότερο των αναγκών και δυνατοτήτων του κόμματός μας. * Δεύτερο, γιατί η έννοια της κομματικής πριμοδότησης της «αριστείας» δεν συνάδει με τις δημοκρατικές αξίες της Αριστεράς περί συλλογικών διαδικασιών, που βρίσκονται στους αντίποδες των αριστοκρατικών προσεγγίσεων: «Πρέπει να ξεφύγουμε από την πολιτική των προσωπικοτήτων και να δουλέψουμε κατά βάση με οργανωμένες συλλογικότητες. Να μη φοβηθούμε τη μαζικοποίηση, αλλά και να μην δημιουργήσουμε λέσχη οπαδών» (Απολογισμός, σ. 88). Όπως επίσης δεν συνάδει με τη λογική της πραγματικής αριστείας, αφού οι πραγματικά άριστοι δεν χρειάζονται καμία πριμοδότηση για να ξεχωρίσουν, καθώς το επιτυγχάνουν με την αξία τους, ενώ είναι αρκετά ταπεινοί ώστε να μη δεχθούν καμία προνομιακή μεταχείριση. * Τρίτο, γιατί είναι άλλο να καλείς ως προσκεκλημένους κάποιες αναγνωρισμένες προσωπικότητες με προοδευτικό πρόσημο -κάτι απολύτως θεμιτό- και άλλο να τους δίνεις και δικαίωμα ψήφου κανονικού σύνεδρου. Αν πάντως περάσει το προτεινόμενο μέτρο, ελπίζουμε η επιλογή τους να γίνει σε ομόφωνη βάση.