Άλκης Ρήγος

03
02

Εικόνα μιας εποχής

ΑΓΓΕΛΟΣ ΤΣΕΚΕΡΗΣ, Λίγος εμφύλιος ακόμα. Η Καραμανλική τρομοκρατία, η Δημοκρατική αντίσταση και η Αριστερά, 1958- 1963, εκδόσεις Θεμέλιο, σελ. 540 Βασισμένο στο αρχείο της Αυγής, το βιβλίο που καταθέτει ο Τσέκερης αποτελεί μια πλήρη καταγραφή των γεγονότων μιας περιόδου που ήδη ο τίτλος και οι υπότιτλοι του βιβλίου ιδιαίτερα εύστοχα αναδεικνύουν. Με λόγο ευκολοδιάβαστο, οι εντυπωσιακές λεπτομέρειες που καταθέτει, ορισμένες φορές με καθημερινή καταγραφή περιστατικών απ’ όλη την χώρα, αναδεικνύουν όλο το πλέγμα ενός τοξικού πνιγηρού μετεμφυλιακού κλίματος. Ενός νομικού πλέγματος κρατικών και παρακρατικών ενεργειών το οποίο, ενώ έβαινε μειούμενο μετά τις εκλογές του 1956, αναβίωσε έντονα και πάλι μετά τις εκλογές του 1958 και την ανάδειξη της ΕΔΑ σε αξιωματική αντιπολίτευση, για να φτάσει σε νέα εμφυλιοπολεμική όξυνση-όπως εύστοχα την χαρακτηρίζει ο Τσέκερης- στην προεκλογική περίοδο των εκλογών του 1961, που έμειναν στην ιστορία ως εκλογές «Βίας και Νοθείας». Εκλογές οι οποίες οργανώθηκαν συστηματικά από την κυβέρνηση Καραμανλή με βάση το Σχέδιο «Περικλής», όπως αποδείχτηκε στα 1965, με όλες τις λεπτομέρειες ενεργούς ανάμειξης του Στρατού, της Αστυνομίας, της Χωροφυλακής, των ΤΕΑ, καθώς και τις ευλογίες του Στέμματος και της Αμερικανικής Αποστολής, που είχε και τον έλεγχο, ακόμη και την μισθοδοσία της ΚΥΠ.
23
11

Ρόζα Λούξεμπουργκ

Η πρακτική πραγματοποίηση του σοσιαλισμού... μακριά από να αποτελεί ένα σύνολο από έτοιμες συνταγές... είναι μια υπόθεση που βρίσκεται ολότελα στην ομίχλη του μέλλοντος... Αυτό δεν αποτελεί έλλειψη, αλλά πλεονέκτημα του επιστημονικού σοσιαλισμού σε σχέση με τον ουτοπικό. Το σοσιαλιστικό κοινωνικό σύστημα δεν μπορεί και δεν πρέπει να είναι παρά μόνον ιστορικό προϊόν, γεννημένο από την σχολή της πείρας... από την πορεία της ζωντανής ιστορίας που... έχει πάντα την καλή συνήθεια να δημιουργεί μαζί με μια πραγματική ανάγκη και τα μέσα για την ικανοποίησή της...
17
10

Ο πολιτικός Καζαντζάκης μέσα από το έργο του Νίκου Πουλιόπουλου

Τούτη την χρονιά που έχει ανακηρυχθεί σε έτος Νίκου Καζαντζάκη, εξήντα χρόνια από τον θάνατό του (26 Οκτωβρίου 1957), αξίζει να μιλήσουμε για ένα τελείως αγνοημένο έργο, στα αφιερώματα για τον μεγάλο Κρητικό που έχουν δει το φως της δημοσιότητας μέχρι σήμερα, καθώς και για τον συγγραφέα του.
18
07

Εκτός από την κυβέρνηση, υπάρχει ο ΣΥΡΙΖΑ και ως κόμμα

Χρειαζόμαστε συλλογική επεξεργασία ενός σχεδίου ουσιαστικοποίησης της λειτουργίας του κόμματος σε όλα τα επίπεδα, με “οργανωτική και πολιτική αυτονομία από την κυβέρνηση και το κράτος”.
03
07

Η επικαιρότητα του φαινομενικά ανεπίκαιρου

Eίναι θαρρώ σημαντική η προσπάθεια του συγγραφέα να προσεγγίσει όσο γίνεται πιο αντικειμενικά και αναλυτικά τις εσωτερικές κομματικές κρίσεις, διασπάσεις και διαγραφές, φαινόμενο που απαιτεί μια αναλυτικότερη και πολύπλευρη ανάλυση η οποία εκφεύγει των ορίων μιας κριτικής σε εφημερίδα, όπως και η όποια κριτική αναφορά στην 19σέλιδη συμβολή ως επίμετρο του Θανάση Βακαλιού. Μιας κριτικής που παρά τις επί μέρους παρατηρήσεις και αντιρρήσεις σε καμιά περίπτωση δεν παραγνωρίζει την συμβολή που καταθέτει ο Τρίκκας. Πρόκειται για μια πράξη μόχθου μεγάλου, μιας εγρήγορης συνείδησης που μας οδηγεί στην αέναη επικαιρότητα του κοινού μας οράματος, για δημοκρατική υπέρβαση του εκμεταλλευτικού και αλλοτριωτικού σήμερα.