ΣΥΡΙΖΑ

Στην οικονομία που αποτελεί το καθοριστικό πεδίο για τις σχέσεις εκπροσώπησης των κοινωνικών αιτημάτων στο πολιτικό επίπεδο, οι επιλογές της κυβέρνησης, που θα εκφραστούν όπως πιστεύω και στην ΔΕθ, θα περιλαμβάνουν μέτρα στήριξης και ανακούφισης των κοινωνικών ομάδων που ασφυκτιούν με τη διανομή του πολυδιαφημισμένου πλεονάσματος της φετινής χρονιάς. Η πρόσφατη Κεντρική Επιτροπή, που είχε ως κύριο αντικείμενο την εκλογή νέου γραμματέα, αποτελεί την πιο σημαντική αλλαγή στην παρούσα ιστορική στιγμή ενταγμένη στην προσπάθεια επαναπροσδιορισμού του ΣΥΡΙΖΑ με χαρακτηριστικά κόμματος ριζοσπαστικής αριστεράς. Εάν δεν οργανώσουμε το μέτωπο ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό με κυρίαρχο στόχο την ανάκτηση της εργασίας και τη δημιουργία ευνοϊκών όρων για τη διεξαγωγή αποτελεσματικών κοινωνικών αγώνων με την επαναφορά των θεμελιωδών δικαιωμάτων της εργασίας, το πείραμα του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγηθεί σε τραγωδία. Εάν αυτός ο στόχος επιτευχθεί, η ιδεολογική ηγεμονία θα έχει εξασφαλιστεί και τότε η θέση του «Όσοι πιστοί προσέλθετε» δεν θα αποτελεί απειλή για τα προτάγματα και την Ιδεολογία της αριστεράς. Η απόφαση για την υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου δεν παραπέμπει στο μακρινό μέλλον, μπορεί και σήμερα να εφαρμοστεί εάν με τις πολιτικές μας επιλογές, τα μέτρα για το κοινωνικό κράτος, τη διευρυμένη επέκταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, το συνεχή πόλεμο για την ανασφάλιστη και υποδηλωμένη εργασία και την μείωση της ανεργίας καταστήσουμε σαφές στους συνομιλητές μας ότι το μέτωπο ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό με ταξικούς όρους είναι για μας αδιαπραγμάτευτο.

Αυτή την ώρα που όλοι σχεδόν θα μιλούν —και δικαίως— για τον ανασχηματισμό, όσοι γνωρίζουν τις ανάγκες και τις υποχρεώσεις του ΣΥΡΙΖΑ, οφείλουν να εστιάσουν την προσοχή τους σε ό,τι συνέβη μια μέρα πριν, στη συνεδρίαση της κεντρικής επιτροπής: στη συμβολική κίνηση της εκλογής στη θέση του γραμματέα της ενός κυβερνητικού στελέχους πρώτης γραμμής, του Πάνου Σκουρλέτη. Φαίνεται ότι σηματοδοτεί τη συνειδητοποίηση της ανάγκης για μια αντίστροφη κίνηση, από την ενίσχυση της κυβέρνησης με στελέχη του κόμματος, που ήταν περισσότερο και από αναγκαία την πρώτη περίοδο, στην ενίσχυση του κόμματος. Γιατί χωρίς ικανό κόμμα ουδέν δύναται γενέσθαι των δεόντων.

Ένα τέτοιου είδους συμπαγές αφήγημα της «καλής κοινωνίας» είναι θεμελιώδες για τον ιστορικό προσανατολισμό μιας κοινωνίας. Και εάν η ατζέντα της ΝΔ είναι «ακραίος νεοφιλελευθερισμός – στρατηγική αποδημοκρατικοποίηση – επενδύσεις χωρίς οικολογική μέριμνα», τότε η ατζέντα 2021 ας μετατραπεί σε παραγωγική, δημοκρατική, οικολογική επανάσταση. Αν το εγκλωβισμένο μικροαστικό μας φαντασιακό στέκεται εμπόδιο σε κάθε νέο ιστορικό προσανατολισμό, θα πρέπει να αναρωτηθούμε: προτιμάμε την γενικευμένη καθοδική προλεταριοποίηση που μας επιφυλάσσει το σχέδιο της ΝΔ περί ανταγωνιστικής οικονομίας ή τη συνεργασία σε ένα ανώτερο επίπεδο που θα δώσει νέες δυνατότητες στο ανθρώπινο δυναμικό της κοινωνίας μας; Δε χρειάζεται βιασύνη λες και είναι κάποιο τεχνικό ζήτημα. Την εποχή της ψηφιακής επανάστασης και της ρομποτοποίησης θα χρειαστούμε άλλες θέσεις εργασίας και άλλες επιθυμίες. Θα ζήσουμε σε άλλο περιβάλλον. Δεν μπορούμε όμως με την ίδια νοοτροπία να πάμε πουθενά. Πρέπει να σκεφτούμε αυθεντικά και να πράξουμε όχι «σαν άλλοτε», αλλά «σαν πρώτη φορά». Η ανάπτυξη των ανθρωπίνων σχέσεων και νέων τρόπων ζωής και εργασίας πρέπει να γίνει ο νέος ιστορικός μας προσανατολισμός. Γιατί ο καπιταλισμός συσσώρευσης προϊόντων και συρρίκνωσης του νοήματος της ζωής πρώτα μαραίνεται (δηλαδή καθίσταται αχρείαστος) και μετά ανατρέπεται. Χαρισματικοί ηγέτες αναδείχθηκαν σε λιγότερο κρίσιμες περιόδους από τη δική μας. Το χάρισμα όμως το γενούν οι κοινωνίες και το αποδίδουν σε όσους/ες τολμούν να προτείνουν κάτι καινούργιο που να λύνει το γόρδιο δεσμό. Η ίδια κοινωνία που φοβόταν ή δεν ήθελε να βγει από την ευρωζώνη και την ΕΕ, θέλει πάντα μια νέα, πιο βιώσιμη και ενδιαφέρουσα ζωή. Ήρθε λοιπόν η ώρα να μπούμε ορμητικά σε μια συναρπαστική και υπέροχη περίοδο της ιστορίας μας μακρυά από την τοξικότητα και τη μιζέρια του Παλαιού Καθεστώτος.