Τάσος Παππάς

09
01

Υπάρχει και η εγκληματικότητα των ισχυρών

Τα ατομικά ή συλλογικά αγαθά και ελευθερίες απειλούνται και από την οικονομική και πολιτική εξουσία: «Αν το ποινικό δίκαιο δεν ανταποκριθεί σε αυτή την πρόκληση, στην καλύτερη περίπτωση χάνει τα κοινωνικά του ερείσματα και αποκτά στενά ταξικό χαρακτήρα αφού εξακολουθεί -και ορθά- να διώκει τον κλέφτη, τον βιαστή και τον δολοφόνο, ενώ παρέχει πλήρη ασυλία στους οικονομικά ισχυρούς» (Αθανάσιος Χουλιάρας από τον συλλογικό τόμο «Εγκλήματα των ισχυρών», σελ. 85, εκδόσεις ΕΑΠ). Αραγε, ποια γνώμη σχηματίζουν οι πολίτες για το κράτος δικαίου και το πολιτικό σύστημα, βλέποντας να μένουν στο απυρόβλητο μεγαλόσχημοι παράγοντες του δημόσιου βίου; Αλλοτε να πέφτουν στα μαλακά όταν πιάνονται με τη γίδα στην πλάτη (κατά κανόνα οι ποινές έχουν ανασταλτικό χαρακτήρα) και άλλοτε να σέρνονται οι υποθέσεις τους επί χρόνια από τη μια δικαστική αίθουσα στην άλλη και τελικώς να οδηγούνται στην παραγραφή. Επρεπε να περάσουν πολλά χρόνια για να τελεσιδικήσει (;) η ιστορία της Siemens με τους βασικούς κατηγορούμενους να δικάζονται ερήμην και να απολαμβάνουν την ελευθερία τους σε ξένες χώρες - ο Χριστοφοράκος στη Γερμανία, οι υπόλοιποι σε άγνωστα μέρη. Κάτι ανάλογο επιχειρείται και με την υπόθεση της Novartis. Η προσπάθεια να παρουσιαστεί ως σκευωρία ένα βροντώδες σκάνδαλο, με τη συμμετοχή γιατρών, μέσων ενημέρωσης, πολιτικών και κρατικών αξιωματούχων, είναι σε εξέλιξη.
Περισσότερα »
15
11

Δεξιότερα Κυριακοπάτκιν

Η ηγεσία της Ν.Δ., στην προσπάθειά της να ηρεμήσει το ακροδεξιό ακροατήριό της, που είναι στα κεραμίδια επειδή νιώθει ότι το άδειασαν στο θέμα της Συμφωνίας των Πρεσπών και στο προσφυγικό, σχεδιάζει πράγματα για να το ικανοποιήσει, μη διστάζοντας να φλερτάρει με τη γελοιότητα. Και επειδή ο κατήφορος δεν έχει πάτο και επειδή οι ακροδεξιοί της Ν.Δ. δεν βάζουν φρένο και επειδή οι σκληροπυρηνικοί της Ιεραρχίας έχουν ισχυρές προσβάσεις στο βαθύ κόμμα και επειδή το άγχος αυτού του συνονθυλεύματος που διοικεί τη χώρα είναι πώς θα περιθωριοποιήσει τις ιδέες της Αριστεράς, μην αποκλείετε να δούμε σύντομα άλλες... ομορφιές. Ρίχνω ιδέες: Γιατί η μοιχεία να μη θεωρείται αδίκημα όπως στο μακρινό παρελθόν; Δεν θα είναι διδακτικές οι σκηνές με τους αμαρτωλούς τυλιγμένους σε σεντόνια; Τώρα που έχουμε ιδιωτική τηλεόραση θα διασκεδάζουμε τρελά με τη διαπόμπευσή τους. Η ομοφυλοφιλία γιατί να είναι νόμιμη σεξουαλική προτίμηση; Η άμβλωση γιατί να επιτρέπεται; Μήπως είναι ευκαιρία τώρα που έχουμε κυβέρνηση των φυσικών ιδιοκτητών της χώρας, οι οποίοι πάνω απ’ όλα βάζουν την οικογένεια και τη θρησκεία (είναι κακόβουλος όποιος ισχυρίζεται ότι κάποια μέλη της έχουν παραβιάσει τις εννιά από τις δέκα εντολές), να επιστρέψουμε στις παλιές καλές εποχές όπου ήταν υποχρεωτικός ο εκκλησιασμός στα σχολεία και η συμμετοχή στα κατηχητικά; Οι ποδιές γιατί καταργήθηκαν; Επ’ αυτού γιατί σιωπά η υπουργός; Γιατί να ισχύουν ο πολιτικός γάμος και η πολιτική κηδεία; Ασε πια με κείνο το σύμφωνο συμβίωσης που είναι γροθιά στο στομάχι των ευσεβών πολιτών. Ο άθεος γιατί πρέπει να έχει τα ίδια δικαιώματα με τον πιστό σε μια χώρα όπου υπάρχει επικρατούσα θρησκεία;
Περισσότερα »
21
07

Ο φόβος του πεζοδρομίου!

Πώς θα εξωραϊστεί η επιλογή για ξεπούλημα της ΔΕΗ; Πώς θα δικαιολογηθεί η αλλαγή της συμφωνίας για το Ελληνικό ώστε να ευνοηθεί ο επενδυτής, ο οποίος όλο για λεφτά μιλάει αλλά τα λεφτά του δεν τα βλέπουμε; Θα βάλουν πλάτη οι δεξιοί δίαυλοι επικοινωνίας και οι οργανικοί διανοούμενοι του συστήματος (ειδικά αυτοί που προέρχονται από την Αριστερά και μισούν τον ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο και από τις αμαρτίες τους) όταν οι θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού επιχειρήσουν να εφαρμόσουν τη φονική ουτοπία τους στο Ασφαλιστικό; Ας μην αναρωτιούνται στην κυβέρνηση τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, τι θα κάνει το ΚΚΕ, τι θα κάνουν τα συνδικάτα. Τον κόσμο στους δρόμους θα τον κατεβάσουν οι πολιτικές της. Η οδύνη είναι το κινούν αίτιο της διαμαρτυρίας.
Περισσότερα »
25
01

Τι βλέπουν τα ματάκια μας και τι ακούν τα αυτάκια μας;

♦ Βλέπεις στα τηλεοπτικά πάνελ σε συχνότητα που εκπλήσσει κυρίως δύο καθηγητές (κατά σατανική σύμπτωση αμφότεροι αντίπαλοι της συμφωνίας των Πρεσπών), οι οποίοι περιφέρονται από κανάλι σε κανάλι λέγοντας συνεχώς τα ίδια και τα ίδια χωρίς αντίλογο από ομολόγους τους ή από τους συντονιστές. Αναρωτιέσαι: Μόνο αυτοί οι δύο υπάρχουν; Τόσο γυμνή είναι η χώρα στο επίπεδο των διεθνολόγων; Ή μήπως οι εκπομπάρχες δεν καλούν άλλους; Ο ένας, όπως κυκλοφορεί, θα είναι υποψήφιος με τη Νέα Δημοκρατία, αλλά δεν το λέει γιατί προτιμά την ταμπέλα του ειδικού που προφανώς δίνει μεγαλύτερο κύρος στις απόψεις του. ♦ Ακούς εκπρόσωπο κινήσεων που οργανώνουν τα συλλαλητήρια να λέει ότι «πουλάμε τη Μακεδονία στους αλλόθρησκους». Ουδείς του αντιγυρίζει: «ξέρετε, κύριέ μου, οι κάτοικοι της γειτονικής χώρας στην πλειονότητά τους είναι χριστιανοί ορθόδοξοι». Ουδείς επίσης τον ρωτάει το αυτονόητο: «γιατί τα ομόδοξα έθνη (Ρώσοι, Σέρβοι) έχουν αναγνωρίσει τους γείτονες σκέτα Μακεδονία;».
Περισσότερα »
02
01

Ανεύθυνοι πρωθυπουργοί!

Αν έχουν γίνει γνωστές οι παρανομίες υπουργών ή στελεχών του κόμματος και ο πρωθυπουργός, που είναι και αρχηγός του κόμματος, αδιαφορεί (στην καλύτερη περίπτωση) ή καλύπτει (στη χειρότερη περίπτωση), τότε δεν έχουμε να κάνουμε με πολιτικές ευθύνες αλλά με ποινικές. Γίνεται συνεργός. Καθαρές κουβέντες.
Περισσότερα »
31
12

Κίτρινα Γιλέκα: Πότε φοβάται η εξουσία!

Στις σύγχρονες κοινωνίες υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να «ακουστείς». Είτε καταστρέφοντας ό,τι σε ενοχλεί χωρίς να προτείνεις κάτι άλλο για να αντικαταστήσει αυτό που μισείς. Είτε επιλέγοντας τη βία εναντίον του άδικου συστήματος πιστεύοντας ότι αν κόψεις δρόμο μπορείς να φτάσεις πιο γρήγορα στον στόχο σου (μια διαφορετική κοινωνία). Είτε εφαρμόζοντας στην πράξη τη θεωρία της συλλογικής ευθύνης χρησιμοποιώντας τυφλή βία κατά των απίστων και των διαφορετικών. Επιστρατεύοντας τέτοιες μεθόδους πράγματι «ακούγεσαι». Σε «παίζουν» τα μέσα ενημέρωσης, αλλά σε αποδοκιμάζει η κοινωνία και, αργά ή γρήγορα, σε εξουδετερώνει το κράτος. Το κίνημα των «κίτρινων γιλέκων» δεν ανήκει σε καμία από τις παραπάνω κατηγορίες. «Ακούστηκε» και θορύβησε την εξουσία επειδή είχε ένα δίκαιο αίτημα με το οποίο συμφωνούσε η πλειονότητα των πολιτών. Παρά το γεγονός ότι υπήρξαν ακρότητες κέρδισε τη συμπάθεια της κοινής γνώμης και ανάγκασε την εξουσία να αναδιπλωθεί τσαλακωμένη. Ισως ήρθε η ώρα κόμματα και συνδικάτα που αντιτίθενται στις πολιτικές λιτότητας και μάχονται κατά των ανισοτήτων να εγκαταλείψουν την πεπατημένη και να επινοήσουν νέες μορφές δράσης αφού οι κλασικές δεν τρομάζουν πια τον αντίπαλο.
Περισσότερα »
18
11

Ενοικιαστές και ιδιοκτήτες

Τώρα φτάνετε στον Κ. Σημίτη, τον πρωθυπουργό της ΟΝΕ, του Ελσίνκι, της ένταξης της Κύπρου στην Ε.Ε., των μεγάλων έργων που άλλαξαν τη χώρα». Είπε ο Ευάγγ. Βενιζέλος: «Κάποιοι θέλουν να αμαυρώσουν το εμβληματικό πρόσωπο του ευρωπαϊκού κεκτημένου της χώρας. Ματαιοπονούν, αλλά εκτίθενται και εκθέτουν τη Δικαιοσύνη». Τι λένε, δηλαδή, η επικεφαλής του ΚΙΝ.ΑΛΛ. και ο πρώην αρχηγός του ΠΑΣΟΚ; Οτι ο Τσίπρας ζήτησε από κάποιον δικαστικό λειτουργό να δώσει εντολή ώστε να ανοίξουν οι λογαριασμοί του Κώστα Σημίτη προκειμένου να διασυρθεί η παράταξη. Εχουν στοιχεία; Δεν προσκόμισαν. Δικαιούμαι, λοιπόν, να ισχυριστώ ότι κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Επειδή αυτοί όταν ήταν στα πράγματα κάπως έτσι συμπεριφέρονταν με τη Δικαιοσύνη, υποθέτουν ότι κάτι ανάλογο ισχύει και σήμερα: η εκτελεστική εξουσία διατάζει και η Δικαιοσύνη εκτελεί. Η ίδια αντίληψη υπάρχει και στην ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
Περισσότερα »
19
08

Το σεξπιρικό δίλημμα της Αριστεράς

Ολα τα ρεύματα υποστήριζαν ότι υπηρετούσαν με συνέπεια τη μαρξιστική παράδοση, διάβαζαν «σωστά» τα ιερά κείμενα των ιδρυτών του επιστημονικού σοσιαλισμού, προσαρμόζοντάς τα με δημιουργικό τρόπο στις σύγχρονες συνθήκες, και το ένα κατηγορούσε το άλλο για διολίσθηση στον ρεφορμισμό και τον ρεβιζιονισμό, ακόμη και για συνεργασία με τον ταξικό εχθρό. Ο,τι δηλαδή συμβαίνει και σήμερα, με τη διαφορά ότι η συγκεκριμένη διαμάχη διεξάγεται ερήμην της κοινωνίας, η οποία είναι παγερά αδιάφορη απέναντι στους «ναρκισσισμούς της επαναστατικής λεπτομέρειας». Και έτσι, καλούμαστε να αναμετρηθούμε ξανά με το γνωστό δίλημμα: πρέπει η Αριστερά να αναλαμβάνει την ευθύνη της διακυβέρνησης σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες με δυσμενείς συσχετισμούς στο εσωτερικό και στο διεθνές πεδίο ή πρέπει να αρνείται κάθε εμπλοκή στη διαχείριση και να προετοιμάζεται για τη μεγάλη ώρα της ανατροπής; Στην πρώτη περίπτωση, είναι υπαρκτός ο κίνδυνος της ενσωμάτωσής της στο σύστημα. Το είδαμε να συμβαίνει. Στη δεύτερη περίπτωση, η παρατεταμένη αναμονή μπορεί να οδηγήσει στην ακινησία και στην περιθωριοποίηση. Και αυτό το βλέπουμε να συμβαίνει.
Περισσότερα »
28
07

Εγκλημα διαρκείας

Οταν συμβαίνει μια τραγωδία τέτοιας έκτασης, μπορείς να ασκήσεις κριτική σε πολλά επίπεδα: για την προβληματική υλικοτεχνική υποδομή, για την ολιγωρία της δημόσιας διοίκησης, για τις ευθύνες των τοπικών αρχόντων, για την αμέλεια των κατοίκων που ζουν σε ευαίσθητες περιοχές, για την ατιμωρησία που έχει γίνει καθεστώς, για τις ασύδοτες συμμορίες που δουλεύουν για οικονομικά συμφέροντα τα οποία έχουν βάλει στο μάτι τα φιλέτα σε μέρη με τουριστική αξία, για τα πελατειακά δίκτυα που νομιμοποιούν με το αζημίωτο τις παραβατικές συμπεριφορές των επιτήδειων· μπορείς να σταθείς στην περίεργη φορά του ανέμου, στα μποφόρ· ωστόσο, όλα αυτά είναι λεπτομέρειες μπροστά στο μεγάλο έγκλημα που συντελείται σε παγκόσμιο επίπεδο.
Περισσότερα »
15
07

Περί εξουσιολαγνείας…

Εκτός από το να ζητούν τρεις φορές την εβδομάδα εκλογές για να απαλλαγεί η χώρα από τη θηλιά στον λαιμό της και τη σιδερένια μπάλα στο πόδι της (αυτή είναι η περιγραφή της κατάστασης από τη Ν.Δ. και το ΚΙΝ.ΑΛΛ.), τα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης κατηγορούν την κυβέρνηση ότι το μόνο που την ενδιαφέρει είναι να παρατείνει την παραμονή της στην εξουσία. Εχει προσβληθεί, λένε, από τον ιό της εξουσιομανίας.
Περισσότερα »
  • 1
  • 2