Τάσος Παππάς

23
02

Εθνικά υπερήφανοι και με μπόλικες αυταπάτες

Εθνικά υπερήφανοι επειδή ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας έβαλε στη θέση του τον πρέσβη της Τουρκίας στη Νορβηγία. Εθνικά υπερήφανοι και πριν από μερικούς μήνες όταν πάλι ο Ν. Δένδιας αποστόμωσε τον Τούρκο ομόλογό του μέσα στην έδρα του. Εθνικά υπερήφανοι γιατί αγοράσαμε αεροπλάνα και φρεγάτες και καταφέρνουμε να εξισορροπήσουμε την κατάσταση στο στρατιωτικό πεδίο. Εθνικά υπερήφανοι που το Στέιτ Ντιπάρτμεντ αναγνώρισε την ελληνική κυριαρχία στα νησιά για τα οποία οι Τούρκοι εγείρουν αξιώσεις. Εθνικά υπερήφανοι που οι Βρυξέλλες εκδίδουν ανακοινώσεις οι οποίες δικαιώνουν τις απόψεις μας. Εθνικά υπερήφανοι που ο Ερντογάν τρώει αλλεπάλληλα χαστούκια από τη διεθνή κοινότητα λόγω της επιθετικότητάς του. Εθνικά υπερήφανοι που βρίσκουμε ευήκοα ώτα παντού στον πλανήτη όταν παρουσιάζουμε τις θέσεις μας. Εθνικά υπερήφανοι, αλλά βουτηγμένοι στις αυταπάτες.
Περισσότερα »
20
01

Καταθλιπτικά διλήμματα

Αν συμφωνούσαν τα κόμματα, τα κομματίδια, οι οργανώσεις, οι ομάδες και οι προσωπικότητες που βρίσκονται στην περιοχή της Αριστεράς (σοσιαλδημοκρατική, οικολογική, ριζοσπαστική, κομμουνιστική) να δώσουν τη μάχη μαζί επιλέγοντας έναν υποψήφιο, αν δηλαδή συνειδητοποιούσαν ότι η πολυδιάσπαση της Αριστεράς ευνοεί τους αντιπάλους της και την καθιστά μη υπολογίσιμο παίκτη. Το παρελθόν (πρόσφατο και μακρινό) είναι γεμάτο με άστοχες κινήσεις της γαλλικής Αριστεράς. Μα, δεν υπάρχουν μεταξύ τους διαφορές; Υπάρχουν. Μερικές μάλιστα είναι και ουσιαστικές. Δεν είναι όμως αγεφύρωτες. Η πολωτική ρητορική και το σύνδρομο μικρομεγαλισμού των υποψηφίων τις κάνει να φαίνονται αγεφύρωτες. Αφόρητος σεχταρισμός. Όπως γράφει ο Γιάννης Καλιόρης στο «Εκ του συστάδην» (εκδόσεις Αρμός) «κάθε σέχτα πεπεισμένη για την καθολικότητα της δικής της αλήθειας ως απόλυτης και μοναδικής, αυτοπροσδιορίζεται σαν το κέντρο του κόσμου, έχοντας την αυταπάτη της δυνητικής μαζικότητας» (σελ. 210). Έτσι κάνει την τρίχα τριχιά και μεγιστοποιεί τις αντιθέσεις, οπότε δεν υπάρχει έδαφος ούτε για διάλογο ούτε για συνεννόηση ούτε φυσικά για κοινή στάση απέναντι στα προβλήματα, απέναντι στον ταξικό αντίπαλο που ξέρει να υποδύεται (με τη βοήθεια των καθεστωτικών μέσων ενημέρωσης) πως είναι κάτι άλλο απ’ αυτό που πραγματικά είναι. Δεν μπαίνουν στον κόπο να αφουγκραστούν το αριστερό ακροατήριο που αντιμετωπίζει με δυσφορία τους εμφυλίους. Συμφωνούν σε κάτι οι επτά υποψήφιοι-ες; Συμφωνούν ότι ο Μακρόν είναι κακός πρόεδρος και πρέπει να φύγει. Συμφωνούν ότι και οι τρεις υποψηφιότητες από τον χώρο της Δεξιάς και της Ακρας Δεξιάς είναι επικίνδυνες. Ωστόσο επιμένουν να πορεύονται χώρια και να αρνούνται κάθε πρόταση για συμβιβασμό. Αν κάτι δεν αλλάξει (το πιθανότερο) και οι υποψήφιοι της Αριστεράς μείνουν εκτός κούρσας ποιες επιλογές θα έχουν οι προοδευτικοί πολίτες στον δεύτερο γύρο; Αποχή; Ακυρο; Μακρόν; Κάποιον ή κάποια από τη Δεξιά και την Ακρα Δεξιά; Με παρόμοια διλήμματα είχαν αναμετρηθεί και σε άλλες εκλογικές αναμετρήσεις οι αριστεροί ψηφοφόροι. Εκλήθησαν το 2002 να διαλέξουν ανάμεσα στον «απατεώνα» Σιράκ (είχε ανοιχτούς λογαριασμούς με τη Δικαιοσύνη) και τον φασίστα Λεπέν. Επέλεξαν με βαριά καρδιά τον Σιράκ. Εκλήθησαν το 2017 να διαλέξουν ανάμεσα στον παντός καιρού Μακρόν και στην ακροδεξιά Λεπέν. Επέλεξαν, ξανά με βαριά καρδιά, τον Μακρόν. Καταθλιπτικά διλήμματα τότε. Καταθλιπτικό δίλημμα και σήμερα;
Περισσότερα »
12
11

Ενας νεκρός είναι τραγωδία, 16.000 νεκροί στατιστική

Υπουργός από τους πολύ φλύαρους, που έχει άποψη επί παντός επιστητού, που κουνάει το δάχτυλο και απειλεί, που μοιράζει πιστοποιητικά πατριωτισμού, που υποδύεται τον θεοσεβούμενο, που όπως έχει αποδειχτεί κάνει σε διάφορες ζόρικες υποθέσεις για την κυβέρνηση τη βρόμικη δουλειά για λογαριασμό του πρωθιερέα της κυβέρνησης, δηλώνει ότι «βαρέθηκα να ασχολούμαι με τους ανεμβολίαστους». Δηλαδή μας λέει ότι βαρέθηκε να ασχολείται με το 30% των κατοίκων αυτής της χώρας. Δηλαδή μας λέει ότι δεν είναι δουλειά του να βρει τρόπους για να τους πείσει να πάνε να εμβολιαστούν. Δηλαδή μας λέει πως δεν υπάρχει περίπτωση να αλλάξει η κατάσταση και εγκαταλείπει κάθε προσπάθεια να αποκρούσει την προπαγάνδα των συνωμοσιολάγνων, να αντιμετωπίσει τις φοβίες των ανθρώπων που δεν είναι αρνητές από πεποίθηση. Με λίγα λόγια μας λέει ότι είναι περιορισμένης ευθύνης. Και καλά, αυτός δεν αισθάνεται την ανάγκη να παραιτηθεί για να ξεκουραστεί. Ο προϊστάμενός του αντί να τον στείλει σπίτι του για να ξεβαρεθεί και να αλλάξει παραστάσεις, τον αφήνει στη θέση του και του επιτρέπει να ασχημονεί. Είναι ψυχοπονιάρης και δεν θέλει να στεναχωρήσει τον υπουργό του; Ανθρώπινο, αλλά αδιάφορο γιατί πρόκειται για παράγοντα που ασκεί εξουσία. Είναι δεσμευμένος από τη συμφωνία που έχουν κάνει στο παρελθόν; Επικίνδυνο, γιατί η ζημιά που προκαλεί είναι μεγάλη. Η κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει συμφιλιωθεί με την κατάσταση. Και φαίνεται πως θέλει να βάλει στο λούκι και τους πολίτες. Να μην τρομάζουν με τα νούμερα, να συνηθίσουν να ζουν με τις επιπτώσεις της πανδημίας, να συνεχίσουν να πορεύονται σαν να πρόκειται για κάτι φυσιολογικό. Με λίγα λόγια να υιοθετήσουν την αποκρουστική θεωρία: ένας νεκρός είναι τραγωδία, 16.000 νεκροί είναι στατιστική.
Περισσότερα »
27
10

Τάσος Παππάς: Το κράτος δικαίου και το κράτος της Δεξιάς

Ο συνήθης ταραξίας της δημόσιας ζωής υπουργός Ανάπτυξης, πριν σχηματιστεί μια σχετικά καλή εικόνα για το τι συνέβη στο Πέραμα, για το πώς συμπεριφέρθηκαν το θύμα και άλλοι δύο επιβαίνοντες στο κλεμμένο αμάξι, προτού δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα «γιατί αντέδρασαν με τον συγκεκριμένο τρόπο οι αστυνομικοί;», «ποιες ήταν οι οδηγίες που είχαν λάβει από τους προϊσταμένους τους;», έσπευσε να τους συγχαρεί: «Είναι απολύτως προφανές ότι έκαναν καλά τη δουλειά τους και προστάτευσαν αμυνόμενοι και τη δική τους ζωή και το Κοινωνικό Σύνολο. Μπράβο τους». Σιδερένια σιγουριά. Από πού προκύπτει; Ηταν αυτόπτης μάρτυρας ο κ. Γεωργιάδης; Οχι, απ’ ό,τι ξέρουμε. Πριν πει τη γνώμη του μίλησε και με τις δύο πλευρές; Αστεία υπόθεση. Σιγά μην καταδεχτεί να μιλήσει με Ρομά. Υιοθέτησε χωρίς αστερίσκους ό,τι διακίνησαν σε πρώτο χρόνο οι μηχανισμοί καταστολής. Μήπως ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στην επιτροπή της αστυνομίας που θα ερευνήσει την υπόθεση και θα εκδώσει πόρισμα; Πολύ θα το ήθελε, αλλά δεν γίνεται. Μήπως επιθυμεί να παίξει τον ανακριτή, τον εισαγγελέα, τον δικαστή; Και αυτό θα το ήθελε. Αλλωστε κατά καιρούς έχει υποδυθεί τον ανακριτή, τον εισαγγελέα, τον δικαστή, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που ήταν ο ίδιος στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης (την κατηγόρησε για μεροληψία) και στις περιπτώσεις που η Δικαιοσύνη ασχολούνταν με υποθέσεις όπου εμπλέκονταν οι πολιτικοί αντίπαλοί του (την παρότρυνε να είναι σκληρή). Αραγε γιατί τοποθετήθηκε έτσι; Μα, γιατί στην αστυνομία υπηρετούν χιλιάδες υπάλληλοι που στην πλειονότητά τους ψηφίζουν το κόμμα του κ. Γεωργιάδη και τα σχήματα της άκρας Δεξιάς. Αυτούς κολακεύει ο υπουργός, αδιαφορώντας αν παραβιάζει τους κανόνες του κράτους δικαίου. Πάνω από το κράτος δικαίου υπάρχει το κράτος της Δεξιάς. Αυτό υπηρετεί με φανατισμό ο κ. Γεωργιάδης. Ο κατά δήλωσή του φιλελεύθερος πρωθυπουργός τον ανέχεται.
Περισσότερα »
14
10

Τάσος Παππάς: Είναι πολλά τα λεφτά και τρέχα γύρευε

Σύνηθες είναι επίσης το φαινόμενο της περιστρεφόμενης πόρτας, δηλαδή η μετακίνηση από τις επιχειρήσεις στην πολιτική και αντιστρόφως. Πλήθος τα παραδείγματα. Θυμάστε εκείνον τον ανεκδιήγητο Μπαρόζο; Αυτός λοιπόν ήταν μαοϊκός στα νιάτα του, στη συνέχεια γοητεύτηκε από τον νεοφιλελευθερισμό, έγινε πρωθυπουργός στην Πορτογαλία, μετά πρόεδρος της Κομισιόν και μόλις τελείωσε τη βρόμικη δουλειά που του είχαν αναθέσει οι προστάτες του, προσελήφθη σύμβουλος σε πολυεθνική εταιρεία (Goldman Sachs). Αλλο παράδειγμα: Το μεγαλύτερο δικηγορικό γραφείο των ΗΠΑ, η Baker McKenzie, είναι ο αρχιτέκτονας και στυλοβάτης της παγκόσμιας φοροδιαφυγής. Πρωταγωνιστεί στα Pandora Papers σε τουλάχιστον 7.500 έγγραφα ως δημιουργός υπεράκτιων εταιρειών για πολυεθνικές και διεφθαρμένους πολιτικούς. Ως εδώ καμία έκπληξη. Ξέρετε ποια ήταν επικεφαλής δικηγόρος της εταιρείας στο γραφείο του Παρισιού και αργότερα έγινε πρώτη γυναίκα πρόεδρός της; Η Κριστίν Λαγκάρντ, σημερινή πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και πρώην γενική διευθύντρια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Περιμένουμε λοιπόν από τη συγκεκριμένη κυρία να τεθεί επικεφαλής της εκστρατείας (λέμε τώρα) κατά των φορολογικών παραδείσων και κατά της φοροδιαφυγής των πλουσίων; Ευσεβείς πόθοι. Ακούμε συχνά ότι οι Βρυξέλλες επεξεργάζονται σχέδια για να περιορίσουν το φαινόμενο. Μέχρι τώρα δεν έχουμε δει κάτι χειροπιαστό. Λόγια, υποσχέσεις, δεσμεύσεις, αλλά από ουσία τίποτα. Και μιλάμε για πολλά λεφτά.
Περισσότερα »