Πριν από την κρίση οι αποδοχές, οι κοινωνικές συνθήκες και το κοινωνικό κράτος, τα δικαιώματα, είχαν καταγράψει μια πορεία σύγκλισης, ενώ με την κρίση και τη νεοφιλελεύθερη διακυβέρνηση της Ε.Ε. ενισχύθηκαν οι αποκλίσεις, που εάν παραταθούν για ένα ακόμη χρονικό διάστημα θα οδηγήσουν στο τέλος της Ευρώπης.
Το τέλος της Ευρώπης δεν θα είναι κάτι καλό για τους εργαζόμενους, γιατί εάν επιστρέψουμε στην εθνική λογική, θα υποστούμε έναν άγριο ανταγωνισμό, ακόμη και ο ένας εναντίον του άλλου, και έναν χωρίς κανόνες ανταγωνισμό, γιατί η παγκοσμιοποίηση είναι ανεξέλεγκτη. Η διακυβέρνηση της οικονομίας έχει εγκαταλειφθεί στα ένστικτα και τις ορέξεις των πολυεθνικών, που οι κυβερνήσεις τις αφήνουν να κάνουν ό,τι θέλουν. Θα είμαστε όλοι πιο αδύναμοι. Ακόμη και η ισχυρή Γερμανία από μόνη της δεν θα μετρούσε τίποτα στον παγκόσμιο ανταγωνισμό μπροστά στην Κίνα, την Ινδία, τις ΗΠΑ και τις οικονομικές συμμαχίες ανάμεσα σε άλλες χώρες.
Πρέπει να επανέλθουμε στο σχέδιο της δημοκρατικής ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης ως σημείο επανεκκίνησης της Ευρώπης των δικαιωμάτων, των λαών και των εργαζομένων της.