Macro

17
03

Δεκατρία χρόνια αξιοπρέπειας μετά από πέντε αιώνες εκμετάλλευσης

Αντιλαμβανόμενος τη δυναμική του αγροτικού κινήματος και την εντυπωσιακή διεύρυνση της κοινωνικής του βάσης, μετά από μια μακρά περίοδο υψηλής έντασης κινητοποιήσεων, ο Μοράλες συνέλαβε την ιδέα του μετασχηματισμού του συνδικάτου σε πολιτικό κόμμα και δούλεψε εντατικά πάνω σε αυτό. Χωρίς χρηματοδότες, μόνο με τη δράση ενός δικτύου ακτιβιστών -αλλά και με συστηματικές εκκαθαρίσεις των γραμμών του από διεφθαρμένα στοιχεία- το Κίνημα για τον Σοσαλισμό (MAS) διέγραψε μια εκπληκτική πορεία. Αυτοπροσδιοριζόμενο ως κόμμα των ιθαγενών και έχοντας στο πρόγραμμά του το αίτημα της εθνικοποίησης των επιχειρήσεων στρατηγικής σημασίας, της νομιμοποίησης της καλλιέργειας τηε κόκας και της δίκαιης διανομής των κοινωνικών αγαθών, το κόμμα αυτό κέρδισε σταδιακά την εμπιστοσύνη των Ινδιάνων σαρώνοντας πρώτα σε τοπικό επίπεδο, για να μπει, κατόπιν, δυναμικά στην κεντρική πολιτική σκηνή. Το πέτυχε πρωτοστατώντας στις οξύτατες κοινωνικές συγκρούσεις που ξέσπασαν στη Βολιβία από τις αρχές του 2000, πρώτα για την ιδιωτικοποίηση του νερού και κατόπιν για την ιδιωτικοποίηση του φυσικού αερίου. Στις συγκρούσεις αυτές το MAS αναδείχτηκε σε πρωτοπορία των φτωχών αγροτικών στρωμάτων, τα οποία κατάφερε να κινητοποιήσει αποφασιστικά, σε μάχες σώμα με σώμα με τις δυνάμεις κρατικής καταστολής και τις συμμορίες των παρακρατικών δολοφόνων.
16
03

Τμήμα Εργατικής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ: Οι εργαζόμενοι/ες να γυρίσουν την πλάτη στην ψεύτικη πόλωση μεταξύ ΠΑΜΕ και ηγεσίας της ΓΣΕΕ

Μοναδική απάντηση στα φαινόμενα παθογένειας, στις μεθοδεύσεις της ηγεσίας της ΠΑΣΚΕ αλλά και στην απροκάλυπτη συμμαχία της με συνδικαλιστές που πρόσκεινται στη σημερινή ηγεσία της ΝΔ, είναι η δημιουργία ισχυρού προοδευτικού πόλου στα συνδικάτα που θα αγωνιστεί για την αυτονομία, τη δημοκρατία και τη διαφάνεια του συνδικαλιστικού κινήματος και θα ενώσει τον κόσμο της εργασίας στον αγώνα για την προστασία και διεύρυνση των εργασιακών δικαιωμάτων για το σύνολο των εργαζομένων και την υπογραφή συλλογικών συμβάσεων παντού. Το Τμήμα Εργατικής Πολιτικής ΣΥΡΙΖΑ καλεί τους εργαζόμενους και τις εργαζόμενες να γυρίσουν την πλάτη τους στο ψεύτικο δίπολο πόλωσης που προσπαθούν να στήσουν το ΠΑΜΕ και η ηγετική ομάδα της ΓΣΕΕ και με τη συμμετοχή τους στις διεργασίες του εργατικού κινήματος να πάρουν πάνω τους τον αγώνα για την προάσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων απομονώνοντας όσους εξυπηρετούν κομματικούς σχεδιασμούς και αλλότρια συμφέροντα.
16
03

Επιχειρούν τη διάλυσή της

Το πραγματικό ερώτημα του συνεδρίου λοιπόν είναι άλλο: Ποιος είναι με τις συλλογικές συμβάσεις; Ποιος είναι με τη δημοκρατία στα συνδικάτα και τους χώρους δουλειάς; Ποιος είναι με τους εργαζόμενους και τα συμφέροντά τους; Όταν τα βρίσκει ο Παναγόπουλος με τη νεοφιλελεύθερη δεξιά πτέρυγα, μόνη διέξοδος για το εργατικό κίνημα είναι ο προοδευτικός πόλος που θα απαντήσει θετικά στα παραπάνω ερωτήματα. Στο χέρι μας είναι να συγκροτήσουμε ένα ευρύ προοδευτικό μέτωπο στα συνδικάτα, αρχής γενομένης από το συνέδριο της ΓΣΕΕ. Να μην αφήσουμε τα ψευτοδιλήμματα να διαλύσουν τις δημοκρατικές δομές του συνδικαλιστικού κινήματος.
15
03

Η τροποποίηση του ποινικού κώδικα, οι βαρυποινίτες και ο βιασμός

Το άρθρο 336 πρέπει να αλλάξει, αυτό σημαίνει άμεση δραστηριοποίηση στο δημόσιο διάλογο των γυναικείων & κοινωνικών οργανώσεων, των θυμάτων βιασμού και των οικογενειών τους, της κοινωνίας των πολιτών, των βουλευτών και του Υπουργείου Δικαιοσύνης, έτσι ώστε ο νέος Ποινικός Κώδικας -συνεπικουρούμενος και από το ΝΣ του Αλέξη Χαρίτση και του Υπουργείου Εσωτερικών, για την ισότητα των γυναικών- να αποτελέσει μια πραγματικά θεσμική τομή, στα ζητήματα της γυναικείας αξιοπρέπειας
15
03

«Χαρτογραφώντας» τη ρατσιστική βία στην Αθήνα

Η ιδέα προέκυψε από την ανάγκη να αναδειχθούν τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής και να ανέβει στην ατζέντα η δίκη της. Έτσι σχεδιάσαμε ένα πρόγραμμα με βάση τον δρόμο. Στα σημεία των ρατσιστικών επιθέσεων υπάρχουν πορτοκαλί αυτοκόλλητα που έχουν τυπωμένο πάνω τους το valtousx, με ένα QR code όπου πλησιάζεις το κινητό σου τηλέφωνο και ανοίγει η σελίδα στο Ίντερνετ. - Ηλέκτρα Αλεξανδροπούλου
12
03

Τα παγκόσμια δίκτυα του νεοφασισμού

Ο Bannon, παρόλο που είχε τρόπο να χρηματοδοτήσει αδρά το κίνημα, συνάντησε σημαντικές δυσκολίες στην υλοποίησή του. Το πρόβλημα του ήταν διπλό: Πρώτον, ήθελε να δημιουργήσει μια ενωμένη ακροδεξιά λίστα για τις Ευρωεκλογές του 2019, την οποία τα περισσότερα ακροδεξιά κόμματα απέρριψαν και, δεύτερον, τα κύρια ακροδεξιά κόμματα έχουν το δικό τους διεθνές κλαμπ στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Δεν χρειάζονται τον Bannon να τους συντονίζει. Παρόλο που έγινε θετικά αποδεκτός από το Γαλλικό Εθνικό Μέτωπο, το κόμμα δεν δέχτηκε ενιαία εκλογική λίστα. Επίσης, και το Γερμανικό AfD την αρνήθηκε, με το επιχείρημα ότι θα αποτύχει. Σε κάθε περίπτωση, ενώ η ακροδεξιά θαυμάζει τον Τραμπ, η προσπάθεια οι Αμερικάνοι να λένε στους ευρωπαίους εθνικιστές τι να κάνουν είναι μια άλλη ιστορία. Ο Bannon μπορεί να εμπνέει την Ευρωπαϊκή ακροδεξιά, αλλά δεν μπορεί να την οργανώνει.
12
03

Δεν είναι ύμνος

Από πέρυσι μέχρι φέτος απίστευτος αριθμός γυναικών υπέστη τον έμφυλο διαχωρισμό στη εργασία, στην κοινωνία, στην πεποίθηση όλων των προτιμήσεων που ορίζουν το κάθε ανθρώπινο πλάσμα. Απίστευτος αριθμός γυναικών πουλήθηκε, βιάστηκε, φοβήθηκε, ταπεινώθηκε, εκτοπίστηκε, κάθε δευτερόλεπτο που πέρασε. Γυναίκες πνίγηκαν μαζί με τα παιδιά τους στη Μεσόγειο. Γυναίκες θάφτηκαν μέσα σε βομβαρδισμένα σπίτια, μέσα σε υπόγεια εργασιακού Μεσαίωνα, μέσα σε υπόγεια του trafficking. Γυναίκες φοβήθηκαν απίστευτο φόβο σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Γυναίκες έκλαψαν σαν κλόουν των δακρύων πάνω σε ψηλοτάκουνα ακριβών βιασμών. Και η επόμενη «Ημέρα της Γυναίκας» είναι εδώ. Με την Άχεντ Ταμίμι. Με την Ηριάννα. Με τις γυναίκες της «Πλατείας του Μαγιού». Με τις γυναίκες που σκαλίζουν την έρημο Ατακάμα για τα κόκκαλα των παιδιών και των δικών τους. Αλλά και με τις γυναίκες που δεν έμαθαν κι ούτε θα μάθουν ποτέ ότι ο κόσμος αυτός είναι και δικός τους. Η «Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας» είναι εδώ και δείχνει τα δόντια της. Δεν αστράφτουν πάντοτε. Αυτό να δεις: δεν αστράφτουν. Ένα βυθό καθρεφτίζουν. Έναν βυθό από πνιγμένες γυναίκες που γίνονται κοράλλια. Αιώνες χρειάζονται για να γίνει ένα κοράλλι. Αιώνες χρειάζονται για να γίνει ο φόνος, φυσικός και να τον βλέπεις όμορφο. Στον βυθό. Στον βυθό της ανθρώπινης ύπαρξης.
12
03

Βρόμικη πόλη ή Αθήνα από την αρχή;

Για εμάς κάθε στοιχείο αυτού του σχεδίου έχει μια κοινή βάση: τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της διαχείρισης των απορριμμάτων και την ενίσχυση της υπηρεσίας καθαριότητας του δήμου. Γνωρίζουμε ότι αυτός είναι ο σύγχρονος και αποτελεσματικός τρόπος διαχείρισης των απορριμμάτων. Στη μάχη για μια Αθήνα από την αρχή, πρωταγωνιστές είναι οι άνθρωποι που κάθε μέρα εργάζονται στην καθαριότητα. Πρέπει να τους διασφαλίσουμε όρους αξιοπρέπειας στην εργασία. Αδυνατώ να κατανοήσω την ιδεοληψία που οδηγεί τον κ. Μπακογιάννη να υπερασπίζεται ότι το ζήτημα της καθαριότητας στην Αθήνα θα λυθεί με τη συμμετοχή εργολάβων. Εκτός και αν δεν είναι ιδεοληψία, αλλά εξυπηρέτηση συμφερόντων. Η Αθήνα όμως δεν μπορεί να εξυπηρετεί ιδιωτικά συμφέροντα στον τομέα της καθαριότητας. Πρέπει να εξυπηρετεί τα συμφέροντα των κατοίκων της.
12
03

Έξοδος ορόσημο, αλλά…

Τα μέτρα που παίρνονται τώρα και όσα άλλα ψηφιστούν ως τον Οκτώβριο είναι πάρα πολύ θετικά και κοινωνικά αναγκαία. Όμως, η μάχη θα κριθεί από το πρόγραμμα που θα παρουσιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ για το «μετά», την επόμενη τετραετία που διεκδικούμε. Εδώ πρέπει να γίνει και η αντιπαράθεση με τη ΝΔ και αργούμε, μεθυσμένοι από την ευνοϊκή για τον ΣΥΡΙΖΑ ρευστότητα που αυξάνει την ελκτικότητά του, πολύ.
11
03

Αριστερά και Τοπική Αυτοδιοίκηση

Η έμφαση δεν δίνεται μόνο στο να κερδίσουμε δήμους και να κυβερνήσουμε «καλύτερα», αλλά στον μετασχηματισμό των τοπικών θεσμών μέσα από τη συμμετοχή των ανθρώπων στις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή τους, με απώτερο στόχο την όλο και μεγαλύτερη συλλογική και συνεργατική αυτοκυβέρνηση. Αυτό προϋποθέτει το άνοιγμα των θεσμών στα αυτόνομα κοινωνικά κινήματα, ώστε να δράσουν ως αντίβαρο στις συντηρητικές και «διαχωριστικές» τάσεις της αντιπροσωπευτικής διακυβέρνησης. Αλλά και τη διάβρωση της διάκρισης ανάμεσα σε κυβερνώντες και κυβερνώμενους, μεταμορφώνοντας τους τοπικούς θεσμούς από μονάδες διοίκησης ανθρώπων σε χώρους συμμετοχής, πολιτικού πειραματισμού και οικοδόμησης νέων πολιτικών ταυτοτήτων. Η τοπική κυβέρνηση, ο δήμος, παύει να λογίζεται ως ένα πράγμα που μπορούμε να καταλάβουμε, ένα λάφυρο για τους πολιτικούς καριέρας και αντιμετωπίζεται ως σύνολο διαδικασιών και κοινωνικών σχέσεων που μπορεί να «χακαριστεί» και να ανοιχτεί προς τα έξω, στους καθημερινούς πολίτες. Η λογική δεν είναι τι μπορούμε να κάνουμε με τον δήμο, αλλά τι μπορούμε να κάνουμε στον δήμο. Το μπόλιασμα των κατακτήσεων των τελευταίων χρόνων με την πρόσφατη κινηματική και θεσμική εμπειρία άλλων ευρωπαϊκών χωρών θα καταστήσει την αυτοδιοίκηση τα επόμενα χρόνια στρατηγικό πεδίο ουσιωδών πολιτικών και κοινωνικών μετασχηματισμών.