Macro

H συζήτηση περί «ψηφιακής δημοκρατίας»  δεν πρέπει να οδηγήσει στην ιδέα ότι το Κίνημα 5 Αστέρων έχει ελευθεριακό χαρακτήρα και οι αποφάσεις λαμβάνονται έπειτα από ευρεία και ειλικρινή αντιπαράθεση ιδεών και απόψεων. Η ηγετική ομάδα αποτελείται σταθερά από τον Γκρίλο και τον Καζαλέτζο, στους οποίους προσετέθησαν με κοοπτάτσια ο Λουίτζι Ντι Μάιο, ο Αλεσάντρο Ντι Μπατίστα, ο Ρομπέρτο Φίκο και άλλα δύο ή τρία στελέχη. Ο Ντι Μάιο, παρόλη την εμφανή ανεπάρκεια του, επιβραβεύτηκε λόγω της καλής τηλεοπτικής παρουσίας του, ο δημοφιλέστατος Ντι Μπατίστα θέλησε να παραμείνει πιστός στην αρχική δέσμευση του Κινήματος μόνο μιας θητείας για όλους τους αιρετούς εκπρόσωπους και δεν δέχθηκε να επανεκλεγεί στο νέο Κοινοβούλιο. Ο Φίκο είναι πρόεδρος της Βουλής. Αυτοί είναι που δέχτηκαν τις αυστηρές επιπλήξεις του Γκρίλο προκειμένου να επισπεύσουν  το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης. Στο Κίνημα 5 Αστέρων, είναι πλέον γνωστό, όποιος ενδιαφέρεται να σταδιοδρομήσει πρέπει να παραιτηθεί από οποιαδήποτε προσωπική άποψη. Οι αποφάσεις του Γκρίλο και του Καζαλέτζο είναι νόμος και όποιος εκφράσει, όχι διαφωνία, αλλά απλές επιφυλάξεις, διαγράφεται πάραυτα. Στο προηγούμενο Κοινοβούλιο διεγράφη σχεδόν το ένα τρίτο της κοινοβουλευτικής ομάδας, ενώ στο νέο οι διαγραφέντες είναι προς το παρόν δέκα.

Συνολικά ο κ. Μητσοτάκης εκδήλωσε το μεγάλο του άγχος και την αμηχανία του για την εικόνα της κυβέρνησής του στα εργασιακά, όπου σαφέστατα έχει ήδη παράξει ένα σημαντικό έργο εις βάρος βέβαια των εργαζομένων. Τούτο το άγχος βέβαια δεν φτάνει στο σημείο ώστε να σκεφτεί ότι μπορεί να απαλλαγεί από αυτό αν αλλάξει τον πολιτικό προσανατολισμό στα εργασιακά. Κάτι τέτοιο είναι αδύνατο και θα δυσαρεστούσε φίλους, υποστηρικτές και χορηγούς του.❞

Την αδικεί την Κεραμέως αυτή η απέχθεια για τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ιστορίας. Το ότι ο Μεταξάς έκανε το ΙΚΑ και η Χούντα έκανε δρόμους δεν πρέπει δηλαδή να διδάσκεται στα παιδάκια; Κατά την Κεραμέως η διδασκαλία της Ιστορίας πρέπει να περιορίζεται σε μάχες που κερδίσαμε επειδή είμαστε πιο γενναίοι και μάχες που χάσαμε επειδή οι αντίπαλοι ήταν περισσότεροι. Και ότι έχουμε μια ειδική αποστολή στον κόσμο, σε αντίθεση με τους υπόλοιπους λαούς που έχουν νορμάλ αποστολή και τους ουρακοτάγκους που δεν έχουν καμία.

Προβάλλεται μια ψευδής ατζέντα και κρύβεται η πραγματική, ή μπαίνει κάτω από το φως των προβολέων το ψευδές ή το δευτερεύον, αλλά εντυπωσιακό, ώστε να μένουν στο σκοτάδι αυτά που είναι χρήσιμο να μένουν στο σκοτάδι. Αυτήν ακριβώς την τακτική εφάρμοσε επί τέσσερα χρόνια η Ν.Δ. με τη βοήθεια των συστημικών ΜΜΕ. Έκαναν συστηματικά την τρίχα τριχιά, με δεκάλεπτα ρεπορτάζ για περιστατικά τόσο ασήμαντα όπως αυτό που αποτέλεσε την αφορμή του παρόντος σημειώματος ή για τα τυπικά προσόντα του Νίκου Καρανίκα ή για το κάπνισμα του Πολλάκη ή και με απλά ακατέργαστα ψέματα, και φρόντιζαν να κρατούν στο σκοτάδι κάθε θετική πρωτοβουλία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και κάθε μεμπτό της Νέας Δημοκρατίας και του Κ. Μητσοτάκη. Το φοβερό της υπόθεσης είναι ότι την ίδια στρατηγική, παραλλαγμένη, εφαρμόζουν ακόμα και σήμερα. Η κυβέρνηση κυριολεκτικά οργιάζει σε όλους τους τομείς, αλλά αυτά που βρίσκουν τον δρόμο τους προς τα δελτία ειδήσεων και τα πρωτοσέλιδα είναι τα καλά αγγλικά του πρωθυπουργού, η «ιδιαίτερη χημεία του» με διάφορους ξένους ηγέτες, η αποφασιστικότητα με την οποία δίνει μικρές μάχες και επιτυγχάνει μεγάλες νίκες. Αυτά όταν δεν μνημονεύει με ξένα κόλλυβα, όπως στην περίπτωση του ΕΝΦΙΑ που ψήφισε ο Τσίπρας και πιστώνεται τώρα ο Μητσοτάκης. Βέβαια, όταν ο ΣΥΡΙΖΑ μείωνε τον ΕΝΦΙΑ, το σύστημα του λεκέ είχε ντυθεί με περικεφαλαίες και έκανε θόρυβο πολύ.

Η απόφαση της Αρχής είναι ξεκάθαρη. Αναγνωρίζεται με αυτήν η προτεραιότητα του κράτους δικαίου έναντι θρησκόληπτων και σκοταδιστικών αντιλήψεων, που δυστυχώς επανέρχονται απειλητικά με τον μανδύα της «ταυτότητας», και μάλιστα όχι μόνο στη χώρα μας. Απορρίπτεται και η δήθεν «συμβιβαστική λύση» της προαιρετικής δήλωσης των γονέων για το θρησκευτικό και εθνικό φρόνημα των παιδιών τους, που θα διατηρούσε στην πράξη τις αντισυνταγματικές ρυθμίσεις και θα δημιουργούσε διαιρέσεις και νέες διακρίσεις. Και καλείται με αυτήν το υπουργείο Παιδείας να καταργήσει άμεσα ένα καθεστώς, που η διατήρησή του θα είχε ως συνέπεια, τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των μαθητών να περιλαμβάνονται στους τίτλους σπουδών (που φυσικά χρησιμοποιούνται στο διηνεκές κατά την αναζήτηση εργασίας), αλλά και να συγκροτούν μόνιμο αρχείο στο myschool καθώς και στους φακέλους μαθητών που τηρούνται στα σχολεία.

Η κατάσταση που διαμορφώνεται αποτελεί τροφή για σκέψη. Η Ευρώπη βρίσκεται σε βαθιά κρίση και οι συστημικές πολιτικές δυνάμεις κάνουν ό,τι μπορούν για να ταΐσουν την Ακροδεξιά. Εκεί που υπάρχει η τρύπα του Δημοκρατικού Κόμματος θα έπρεπε να υπάρχει μια Αριστερά. Μια Αριστερά ικανή και διατεθειμένη να λειτουργεί ως πόλος προοδευτικών κυβερνητικών λύσεων. Αλλά που θα βάζει την προγραμματική της σφραγίδα στις λύσεις αυτές και δεν θα λειτουργεί ως ανταλλακτικό του πολιτικού κατεστημένου. Ο πολιτικός πρόγονος του Δημοκρατικού Κόμματος είναι το ιστορικό Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα. Η ιδέα για τη μετεξέλιξή του σε κάτι ευρύτερο ήταν λογική -άσχετα αν συμφωνούσε κανείς μαζί της η όχι. Έπρεπε να συσπειρώσει στις γραμμές του ευρύτερες δυνάμεις ώστε να σπάσει τον φραγμό προς την κυβερνητική του εξουσία. Η αλήθεια είναι ότι το κατάφερε. Αμέσως μετά, άρχισε να κάνει τον έναν συμβιβασμό πάνω στον άλλον. Παραδόθηκε στον παραγοντισμό, ρευστοποίησε τον οργανωτικό του ιστό και άφησε τις σχέσεις του με την κοινωνία να εξασθενήσουν. Αυτό που κατάφερε ήταν να ανοίξει τον δρόμο στον Μπερλουσκόνι. Σήμερα, την ώρα που η Ιταλία το χρειάζεται, είναι πλέον αγνώριστοι. Δεν φαίνεται καν να διαθέτει τις ισχυρές ανανεωτικές τάσεις που εμφανίζονται τα τελευταία χρόνια στο Δημοκρατικό Κόμμα των Ηνωμένων Πολιτειών και στους Εργατικούς της Μεγάλης Βρετανίας. Για δεκαετίες μετά την κατάρρευση των βεβαιοτήτων το δίλημμα για την ευρωπαϊκή Αριστερά ήταν αν θα συμμετείχε σε προοδευτικές κυβερνητικές λύσεις ή αν θα διατηρούσε το κοινωνικό και πολιτικό της στίγμα. Τότε όμως το ευρωπαϊκό κατεστημένο ήταν πανίσχυρο. Μπορούσε να οδηγήσει κάθε προοδευτική λύση εκεί που ήθελε. Σήμερα το κατεστημένο αυτό καταρρέει. Το δίλημμα για την Αριστερά δεν υπάρχει πια. Οφείλει να συμμετέχει σε προοδευτικές κυβερνητικές λύσεις. Οφείλει όμως και να φροντίζει το κοινωνικό και πολιτικό της στίγμα σαν κόρη οφθαλμού. Αλλιώς η Ευρώπη θα παραπαίει ανάμεσα στους ξοφλημένους τεχνοκράτες και τους σαλβίνηδες. Μέχρι να καταλήξει οριστικά στα χέρια των τελευταίων. Ή να τα βρουν μεταξύ τους.

Εκεί που η προηγούμενη κυβέρνηση έθετε ως πρώτο ζήτημα και μετ' επιτάσεως το ζήτημα της συλλογικής ευρωπαϊκής ευθύνης για το προσφυγικό και την ανάγκη οι πρόσφυγες να επιμεριστούν σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες και όχι μόνο στις χώρες της πρώτης υποδοχής, ο Κ. Μητσοτάκης έδωσε έμφαση στη φύλαξη των συνόρων και τις επιστροφές στην Τουρκία, δύο θέματα «εύκολα» για τη Γερμανία, αλλά εξαιρετικά δύσκολα για την Ελλάδα. Η άφιξη 500 ατόμων στη Λέσβο και η Μόρια, που έφτασε στις 10.000 ψυχές, δείχνουν ότι οι λεονταρισμοί στο Βερολίνο δεν λένε και πολλά πράγματα στη Σκάλα Συκαμιάς.

Α, τελικά δεν είχε πτυχίο ο διοικητής της ΕΥΠ; Δεν πειράζει, έκαναν λίγο πιο ευέλικτη τη διάταξη και κανονίστηκε. Δηλαδή, εσείς τι περιμένατε, να βρουν άλλον; Συγκεκριμένα, έγραψαν ότι ο διοικητής της ΕΥΠ πρέπει να έχει πτυχίο αλλά μπορεί και να μην έχει. Και δεν τη λες και φωτογραφική. Τους πάντες περιλαμβάνει. Αν ήταν φωτογραφική, θα έβαζε και τα προσόντα του σκύλου του. Τώρα ο καθένας μπορεί να αναλάβει την ΕΥΠ. Αρκεί να έχει δεκαετή επαγγελματική εμπειρία, ανεξαρτήτως κλάδου. Κουρέας, για παράδειγμα. Ή μπαρίστα. Ή κλόουν σε παιδικά πάρτι. Αυτοί που έχουν δεκαετή επαγγελματική εμπειρία είναι απίθανοι. Στην αγορά πάντως, για διοικητής ΕΥΠ εκτός από δεκαετή εμπειρία ζητάνε να έχεις και δικό σου μηχανάκι. Ο συγκεκριμένος έτυχε να έχει δεκαετή επαγγελματική εμπειρία σεκιουριτά. Πέντε βασικά πρακτοριάρικα κόλπα, δεν μπορεί, θα τα ξέρει. Δηλαδή, αν είχε πάρει και ένα πτυχίο Αρχιτεκτονικής Κήπων, θα σας έκανε περισσότερο; Κρίμα που δεν βρήκαν και έναν με δεκαετή επαγγελματική υπηρεσία διαιτητή, να βάλουν στην Επιτροπή Ανταγωνισμού. Θα ήταν και πιο αντικειμενικός απέναντι στα συμφέροντα Μαρινάκη.

Το προσφιλές δόγμα της ΝΔ «νόμος και τάξη» φαίνεται ότι παίρνει σάρκα και οστά τις τελευταίες μέρες στα Εξάρχεια, με τον πιο ακραίο, αντιδημοκρατικό, τρόπο. Νόμος και τάξη με τυφλή αστυνομική καταστολή, με υποτιθέμενο στόχο, την πάταξη της παρανομίας και του εγκλήματος, με πρώτα ωστόσο θύματα πρόσφυγες, παιδιά και μανάδες, και χθες το βράδυ με θύματα κατοίκους των Εξαρχείων. Απόπειρα εισβολής, ρίψη χημικών σε εσωτερικό χώρο, στο Κ*ΒΟΞ, τραυματισμοί από χρήση γκλομπς, και όλα αυτά χωρίς αφορμή, χωρίς να υπάρχει, φυσικά, η παραμικρή ένδειξη οργανωμένου εγκλήματος, εμπορίου ναρκωτικών κλπ, στον συγκεκριμένο σημείο. Τελικά τίποτα περισσότερο από ένα χυδαίο επικοινωνιακό παιχνίδι, ένα σκηνοθετημένο σενάριο τρόμου, ένα τηλεοπτικό σποτ βίας, προς καθησυχασμό και τέρψη του φιλοθεάμονος κοινού, αλλά και ένα σαφές μήνυμα για όσους και όσες αντιστέκονται στην παράλογη και πολλές φορές παράνομη αστυνομική βία και καταστολή. Αυτή ήταν και παραμένει η νοοτροπία της ΝΔ: Ένα αστυνομοκρατούμενο κράτος, που επιχειρεί να φοβίσει και εν τέλει να αδρανοποίησει την κοινωνία. Είναι χαρακτηριστικό ότι η χθεσινή αστυνομική επίθεση έγινε ακριβώς την ημέρα, που εκδοτικοί οίκοι, επιχειρήσεις, συλλογικότητες και κάτοικοι της περιοχής, βρέθηκαν συγκεντρωμένοι -στα πλαίσια τετραήμερων εκδηλώσεων στην πλατεία Εξαρχείων- διεκδικώντας την απαλλαγή της γειτονιάς τους από το εμπόριο ναρκωτικών, το οργανωμένο έγκλημα, την υποβάθμιση, την κάθε είδους καταστολή και βία. Καταδικάζουμε τις αστυνομικές επιχειρήσεις των τελευταίων ημερών στα Εξάρχεια Στεκόμαστε απέναντι σε κάθε πολιτική που εκτρέφει τον φόβο και την ανελευθερία.

Το επιχείρημα του κ. Μητσοτάκη αντιστρατεύεται το ίδιο το αίτημά του, διότι ο ισχυρισμός ότι θα επιφέρει μεταρρυθμίσεις που θα επιταχύνουν την ανάπτυξη καθιστά ευκολότερη την επίτευξη των υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων, άρα προς τι η μείωση; Η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων είναι όρος για ισχυρότερη ανάπτυξη και όχι επιβράβευση για την επίτευξή της. Ο Κ. Μητσοτάκης δηλαδή διαβεβαίωσε τη συνομιλήτριά του ότι η μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων δεν είναι αναγκαία, αφού με τις μεταρρυθμίσεις -που, όπως μας έχει εξηγήσει η κυβέρνηση, έχουν ως κορωνίδα την αναστροφή των φιλεργατικών πρωτοβουλιών του ΣΥΡΙΖΑ- η ανάπτυξη θα επιτευχθεί. Και θα δουλέψουν λίγο περισσότερο οι τεμπέληδες Έλληνες. Μουσική για τα αυτιά του γερμανικού ακροατηρίου, αν σκεφτεί κανείς ότι το μόνο που γράφτηκε για την επίσκεψη Μητσοτάκη στο Βερολίνο ήταν η δηκτική παρατήρηση της «Μπιλντ», ότι από τότε που έγινε πρωθυπουργός είναι σε μόνιμες διακοπές.