Αναδημοσιεύσεις

Η προσέγγιση ότι η αύξηση των μισθών θα αυξήσει την ανεργία είναι τόσο εσφαλμένη όσο και η θέση ότι η μείωση των μισθών και η εν γένει συμπίεση των εργατικών δικαιωμάτων τονώνει την εθνική οικονομία, θέση που δυστυχώς εφαρμόστηκε στη χώρα μας την περίοδο 2010-2014 και αποδείχθηκε ολέθρια. Δείτε το παράδειγμα του κατώτατου μισθού: Το 2012 ο κατώτατος μισθός περικόπτεται με νόμο κατά 22% και ενάμιση χρόνο μετά η ανεργία εκτοξεύεται στο 27,9%. Το ίδιο συνέβη και με τον υπο-κατώτατο μισθό. Το 2012 η τότε κυβέρνηση θεσπίζει τον υπο-κατώτατο μισθό για τους νέους, με πρόσχημα τη δήθεν ευκολότερη πρόσβασή τους στην αγορά εργασίας και έναν χρόνο μετά η ανεργία των νέων εκτοξεύεται στο 60%. Αποδείχτηκε, έτσι, στην πράξη ότι η ισοπέδωση των μισθών όχι απλώς δεν προστάτεψε τις θέσεις εργασίας αλλά υπήρξε στην πραγματικότητα υφεσιακός παράγοντας. Η δική μας πάγια θέση είναι ότι η αύξηση των μισθών και η ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης των εργαζομένων αποτελούν ταυτόχρονα αναπτυξιακούς παράγοντες, αλλά και παράγοντες κοινωνικής δικαιοσύνης. Είναι αναπτυξιακοί παράγοντες διότι τονώνουν την εσωτερική ζήτηση, μεταβλητή εξαιρετικά κρίσιμη σε μια οικονομία όπως η ελληνική. Είναι συγχρόνως και παράγοντες κοινωνικής δικαιοσύνης διότι σχηματικά συμβάλλουν στη δικαιότερη κατανομή του παραγόμενου πλούτου. Γι’ αυτούς τους λόγους επιμείναμε για την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων στη χώρα. Για τους ίδιους λόγους εντός του Ιανουαρίου θα αυξήσουμε τον κατώτατο μισθό, που θα ισχύει πλέον χωρίς ηλικιακές διακρίσεις.

- Πρώτα απ' όλα η επανάσταση πρέπει να είναι αντιεγωιστική δεδομένου ότι η ιδεολογία που κυριαρχεί στις μέρες μας είναι ο εγωισμός, προσωπικός, εθνικός, σεξικός εγωισμός. Πιστεύω ότι ο εγωισμός μπορεί να σκοτώσει όλη την ανθρωπότητα.

Οι εθνικόφρονες δυνάμεις το παιχνίδι του εθνικισμού το έχουν σε πρώτη ζήτηση εδώ και ενάμιση αιώνα και δεν πρέπει να μας κάνει εντύπωση το γεγονός ότι η Νέα Δημοκρατία προκειμένου να εξυπηρετήσει έναν στρατηγικό σχεδιασμό, βάζει μπροστά τέτοια θέματα, το έχουν κάνει, το έχουν ξανακάνει και το έχουμε πληρώσει. Η αλήθεια είναι ότι όλες τις περιπτώσεις που αυτός ο υψιπρεπής εθνικισμός παίρνει κεφάλι μετά συνήθως έχουμε να διαχειριστούμε κάποιου είδους εθνική ήττα, τραγωδία, συντριβή και πάει λέγοντας. Ελπίζουμε ότι αυτή τη φορά δεν θα έχουμε αυτού του είδους κατάληξη.

Σε κάθε περίπτωση, όπως είπε ο κ. Μαντάς, «η κυβέρνηση έχει πολύ χρόνο μπροστά της» και «είναι ένας αναγκαίος χρόνος όχι μόνο για να αποτυπωθεί το στίγμα που δώσαμε, τηρώντας και ψηφίζοντας τις δεσμεύσεις του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ που θα έχουν άμεση αντανάκλαση στη ζωή των συμπολιτών μας, αλλά και γιατί έχουμε να κάνουμε πολλά πράγματα τη νέα χρονιά». Ανέφερε ενδεικτικά πως κομβικής σημασίας είναι η αύξηση του κατώτατου μισθού, όπως και ρυθμίσεις που αφορούν τα ζητήματα πρώτης κατοικίας και τις εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία. «Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας να κάνουμε κι αυτό πρέπει να γίνει με όρους σταθερότητας και δημοκρατικής ομαλότητας», υπογράμμισε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ.

Πάντα ο καθένας κρίνεται από τις προτεραιότητες που θέτει. Όταν κάποιος σε μια πόλη που έχει περάσει όλα αυτά που έχει περάσει μέσα στην κρίση, που βλέπει τις πληγές της κρίσης, που βλέπει τις τεράστιες ανισότητες θεωρεί ότι το πρώτο ζήτημα είναι το ζήτημα - ούτε καν της ασφάλειας – είναι της αστυνόμευσης, γιατί η ασφάλεια είναι πολύ ευρύτερη έννοια, αυτομάτως υπάρχει ένα θέμα. (...) με όποια πλευρά, με όποια ματιά και να δούμε το ζήτημα της ασφάλειας πρέπει να συνεννοηθούμε κάτι, ότι οι νεοναζί και η Ακροδεξιά είναι πρόβλημα για το ζήτημα της ασφάλειας, είναι κομμάτι του προβλήματος δεν είναι κομμάτι της λύσης. Το να επιλέγει ο κ. Μπακογιάννης η πρώτη του εμφάνιση, που αναδεικνύει αυτό το ζήτημα, να γίνει σε μια γειτονιά, που αποτέλεσε το εργαστήριο για την ανάδειξη της Χρυσής Αυγής στην Αθήνα και των νεοναζί, στον Άγιο Παντελεήμονα είναι αντικειμενικά μια στρατηγική που δείχνει, κουμπώνει αυτομάτως με την κεντρική στρατηγική της Νέας Δημοκρατίας.