Αναδημοσιεύσεις

26
07

Ανδρέας Ξανθός: Η ιδέα του ΟΔΙΠΥ ΑΕ υπηρετεί το στρατηγικό σχέδιο της ΝΔ

Η ποιότητα στην Υγεία είναι μια πολιτική και όχι τεχνοκρατική υπόθεση και απαιτεί σαφείς στρατηγικές προτεραιότητες υπέρ της καθολικής και ισότιμης κάλυψης των αναγκών υγείας των πολιτών από ένα ενδυναμωμένο Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Χρειάζεται μια «τομή»  Αξιοκρατίας , Δημοκρατίας και Ποιότητας  στο ΕΣΥ, πρέπει  να ενισχυθεί η οικονομική βιωσιμότητα και η «χρηματοδοτική δικαιοσύνη» στο σύστημα, με τελικό στόχο την εξάλειψη των ανισοτήτων στην Υγεία , τη βελτίωση της αποτελεσματικότητας στη φροντίδα υγείας , τη δραστική μείωση του κόστους σε χρόνο και χρήμα για τον πολίτη.
Περισσότερα »
24
07

Ράνια Σβίγκου: Η διχοτόμηση της ΝΔ δεν γίνεται να αποβεί σε βάρος της χώρας

Η Ράνια Σβίγκου μίλησε για όσα δεν έχει κάνει η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας για τα ελληνοτουρκικά και για τις αποτυχίες του πρωθυπουργού που δεν κατάφερε αυτό να μπει στην ατζέντα της τελευταίας συνόδου κορυφής, ενώ επισήμανε την αναγκαιότητα η ατζέντα και το περιεχόμενο της διαπραγμάτευσης στην επανέναρξη του ελληνοτουρκικού διαλόγου να τεθεί από εμάς και όχι κάποιον τρίτο. Μεταξύ άλλων δε, μίλησε και για την αδυναμία του κ. Μητσοτάκη να συμβιβάσει και τις αντιφατικές φωνές και την ακροδεξιά του κόμματος του και η διχοτόμηση της ΝΔ όσον αφορά την αντιμετώπιση της Τουρκίας δεν μπορεί να αποβεί σε βάρος της χώρας.
Περισσότερα »
24
07

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ BY ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΑΙΝΑ: ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΕΠΕΤΕΙΟ ΜΙΛΑΜΕ;

Μιλάμε σήμερα για την 46η επέτειο αποκατάστασης της Δημοκρατίας. Αλήθεια για ποια επέτειο μιλάμε; Για ποια αποκατάσταση; Η Νέα Δημοκρατία, με την ανάμειξη του ακραίου νεοφιλελευθερισμού και την επαναφορά της μετεμφυλιοπολεμικής ακροδεξιάς πολιτικής στο προσκήνιο, δημιουργεί συνθήκες προσομοίωσης Επταετίας. Σκηνές χούντας για να θυμούνται οι παλιοί, να μαθαίνουν οι νέοι και να αντιστέκονται όλοι Η αυταρχική και αντιδραστική διακυβέρνηση ξεδιπλώνεται από την πρώτη μέρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης πάτησε το πόδι του στο Μαξίμου (που μύριζε τσιγαρίλα) για να οικοδομήσει το επιτελικό κράτος. Δεν μας έλεγε τουλάχιστον ότι θα το οικοδομήσει με γύψο να καταλάβουμε. Μας το φύλαξε για έκπληξη… Η νέα κανονικότητα είναι τόσο αντιδραστική που δεν ξέρει από πού να ξεκινήσεις για να την περιγράψεις. Η αντιμεταναστευτική πολιτική, οι εξώσεις προσφύγων, οι επαναπροωθήσεις που πραγματοποιούνται κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, η έξαρση της αστυνομική βίας, τα απίθανα περιστατικά αυθαιρεσίας σε βάρος πολιτών, η αδιαφανής και ανεξήγητη κατανομή 20 εκατομμυρίων ευρώ στα μέσα ενημέρωσης, ο αντιδημοκρατικός, αντισυνταγματικός νόμος για τον περιορισμό των διαδηλώσεων που έρχεται να προλάβει το τεταμένο κοινωνικοοικονομικό κλίμα συνθέτουν μια ζοφερή για τη δημοκρατία εικόνα, που κάνει τον Όρμπαν να φαίνεται… γατάκι μπροστά στον Μητσοτάκη. Ποια επέτειος, λοιπόν; Αγώνας για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας είναι…
Περισσότερα »
24
07

Χριστόφορος Παπαδόπουλος: Πολιτικές της παραπλάνησης

Όποιος αρνείται να κολυμπήσει στα δύσοσμα νερά μια φτιαχτής επικαιρότητας καταγγέλλεται ως επιδέξιος ουδέτερος. Όσοι δηλαδή επιλέγουν ως πεδία πολιτικής αντιπαράθεσης με την κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη το κοινωνικό ζήτημα, δηλαδή τη νέα φτώχεια, την ανεργία, την υπεράσπιση της δημόσιας υγείας και της δημόσιας παιδείας, την προστασία της εργασίας απέναντι στις ευελιξίες και τους περιπλανώμενους εργαζόμενους. Όσοι πιστεύουν ότι ο κόσμος της εργασίας, η νέα κοινωνική διαστρωμάτωση, είναι σήμερα πολυεθνική, νεανική και εν πολλοίς θηλυκή. Όσοι μεριμνούν και συμπάσχουν για τους ανθρώπους του πολιτισμού, την καλλιτεχνική δημιουργία, που υπερασπίζονται το περιβάλλον και τη βιώσιμη πόλη για όλους, όχι μόνο για τους επισκέπτες και τη βιομηχανία της διασκέδασης. Όσοι κινητοποιούνται απέναντι στο κράτος της εξαίρεσης, απέναντι στο δόγμα του Νόμου και της Τάξης, στο κράτος της μεγάλης και μικρής διαφθοράς, στις συμπαγείς επετηρίδες της δημόσιας διοίκησης, του στρατού, της Δικαιοσύνης, των σωμάτων ασφαλείας, της πυροσβεστικής. Επετηρίδες φτιαγμένες πολλά χρόνια πριν, επετηρίδες συντηρητικές, μερικές φορές αντιδραστικές, και, κάποιες, διαπλεκόμενες. Επετηρίδες που δεν θα μπορούσες να αντικαταστήσεις χωρίς η αντιΣΥΡΙΖΑ συμμαχία να σε κατηγορήσει ως υπονομευτή των θεσμών και οι δανειστές ότι «πολιτικοποιείς» το κράτος. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για όσους πιστεύουν ότι η δημοκρατία και οι θεσμοί είναι εργαλεία που τα χρησιμοποιείς κατά το δοκούν. Όσοι με λίγα λόγια  προτάσσουν την πολιτική ατζέντα και όχι τη σκανδαλολογία στην αντιπαράθεση με τη ΝΔ κατηγορούνται ως φυγόμαχοι φραξιονιστές. Ο κόσμος ανάποδα.
Περισσότερα »
24
07

Πάνος Σκουρλέτης: Ξαναγράφουν την ιστορία των σκανδάλων, στήνουν ένα νέο σύστημα διαπλοκής

Η υπόθεση Novartis αποτελεί μια κλασική υπόθεση αντιστροφής της πραγματικότητας εκ μέρους της κυβέρνησης. Οι δικαστές που ανέλαβαν τη διαλεύκανση της υπόθεσης και την αναζήτησή της αλήθειας διώκονται. Ο ΣΥΡΙΖΑ που έστειλε την υπόθεση στη δικαιοσύνη καταγγέλλεται για σκευωρία. Έτσι οι πολίτες δεν θα μάθουν ποτέ ποιοι ευθύνονται για τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος. Ποιες συνέργειες αναπτύχθηκαν, πολιτικές και άλλες, ώστε να υπάρξουν συνολικά αποτελέσματα υπέρ της εταιρείας, η οποία παραδέχθηκε την ενοχή της και θα καταβάλλει σημαντικές αποζημιώσεις. Είναι σαφές ότι με αφορμή αυτή την υπόθεση θέλουν να ξαναγράψουν την πρόσφατη ιστορία των σκανδάλων του παλιού δικομματισμού και να δημιουργήσουν εκ νέου τους όρους μια νέας διαπλοκής. Ενδεικτικά παραδείγματα αυτού του σκηνικού είδαμε πολλά τελευταία και έχουμε ακόμη να μάθουμε πολλά: · Με τη «λίστα Πέτσα» δόθηκαν 20 εκατ. ευρώ σε γνωστά και άγνωστα ΜΜΕ, με αδιευκρίνιστα κριτήρια αλλά ξεκάθαρες πολιτικές σκοπιμότητες, με στήριξη πολιτικών φίλων της ΝΔ, με τεράστιες ανισότητες στην κατανομή, με αποκλεισμούς. Όλα αυτά για να στηριχθούν όσοι «λιβανίζουν» την κυβέρνηση. · Τα voucher «σκοιλ ελικικου» με τη «σφραγίδα» Βούρτση, που υποτίθεται ότι θα στήριζαν μέσα στην πανδημία το επιστημονικό δυναμικό, πρόσβαλαν τη νοημοσύνη εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών και των ίδιων των επιστημόνων. Και ακυρώθηκαν ακριβώς επειδή ο κόσμος αντέδρασε μαζικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. · Οι απευθείας αναθέσεις εν μέσω πανδημίας και με την επίκλησή της, οδήγησε σε φαινόμενα ανάθεσης έργων σε εταιρείες λίγων ημερών ζωής ή με εντελώς διαφορετικά πεδία ενασχόλησης, μέχρι λίγο πριν την ανάληψη του έργου. · Ο «μεγάλος περίπατος» της Αθήνας εξελίχθηκε σε έναν μεγάλο περίγελο για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της πόλης, με απευθείας παραγγελίες εξαιρετικά ακριβού εξοπλισμού, όπως ζαρντινιέρες, παγκάκια και άλλα αντικείμενα αδιευκρίνιστης ταυτότητας.
Περισσότερα »
24
07

Νίκος Φίλης: Τα πολλά σχολεία τ’ αφήνετε να βουλιάζουν

Όλη η νομοθετική σας προσπάθεια, επικεντρώνεται στην προσπάθεια να επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο το καθεστώς των σχολείων πολλαπλών ταχυτήτων στην Ελλάδα. Τα πολλά σχολεία τ' αφήνετε να βουλιάζουν. Και την ίδια στιγμή φτιάχνετε σχολεία mall, σχολεία all-inclusive, φροντιστήρια και κέντρα ξένων σπουδών μαζί, με αποτέλεσμα να προκαλείτε αντιδράσεις σε όλο το χώρο της εκπαίδευσης. Κι ας πούμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κάνει απλώς αντιπολίτευση… Η ΔΑΚΕ ιδιωτικών εκπαιδευτικών που έβγαλε ανακοίνωση με τίτλο «νόμος πονηρός ανομίαν παρεισφέρει», κάνει κι αυτή τυφλή αντιπολίτευση; Μόνοι είστε σε αυτό το νομοσχέδιο! Ούτε οι γονείς είναι μαζί σας! Μόνο οι σχολάρχες… Υπάρχει συνταγματικό κεκτημένο για την εκπαίδευση στη χώρα μας και μάλιστα οι προσπάθειες των κυβερνήσεων ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ήταν «ομότροπες», προς την ίδια κατεύθυνση κινούμενες: την αναγνώριση ότι οι εκπαιδευτικοί στα ιδιωτικά σχολεία δεν είναι -φυσικά- απλοί ιδιωτικοί υπάλληλοι αλλά λειτουργοί. Δεν πρόκειται απλώς για μια φράση «τιμητικής αναγνώρισης»... Αντιθέτως, το γεγονός ότι κρατική εποπτεία υπάρχει και στη δημόσια αλλά και στην ιδιωτική εκπαίδευση, αποτελεί το στοιχείο εκείνο που κατοχυρώνει την ισοτιμία των τίτλων σπουδών ιδιωτικών και δημόσιων εκπαιδευτηρίων. Αυτό ακριβώς κλονίζεται με τη νομοθέτηση Κεραμέως. Δεν φτάσαμε όμως ως εδώ τυχαία. Ο πρώτος που αμφισβήτησε αυτή την αρχή και ονόμασε «πελάτες» τους μαθητές των ιδιωτικών σχολείων, ήταν ο κ. Μητσοτάκης, όταν το έθεσε έτσι ακριβώς, με έμφαση μάλιστα, στο πρώτο συνέδριο της ΝΔ μετά την εκλογή του…
Περισσότερα »
23
07

Βιβλία που μπορούν να αλλάξουν ανθρώπους

Ο Πελεκάνος στο "Ο άντρας που επέστρεψε" μιλάει και για προσωπικές του εμπειρίες, καθώς έχει συμμετάσχει πολλές φορές σε ομάδες ανάγνωσης που οργανώνονται σε φυλακές. Μπορεί η Άννα να έχει σοβαρές αμφιβολίες για το αν η προώθηση της ανάγνωσης στη φυλακή «επηρέαζε θετικά τις ζωές των κρατουμένων στο σύνολό τους» και απλώς «ήλπιζε ότο όλο και κάποιον θα επηρέαζε, ίσως μόνο έναν», ο ίδιος ο συγγραφέας όμως, σε πρόσφατη συνέντευξή του στη Μαριλένα Αστραπέλλου (στο Βήμα), φαίνεται πιο αισιόδοξος, πιστεύει ότι υπάρχουν βιβλία που μπορούν να αλλάξουν ανθρώπους, να αλλάξουν τον κόσμο: «έχω δει πολλούς να αλλάζουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουν τη ζωή τους από τη στιγμή που έρχονται σε επαφή με βιβλία».
Περισσότερα »
23
07

Paul Mason: Η μαζική μοιρολατρία είναι η βασική ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού

Πρέπει να αντιληφθούμε ότι η αλήθεια δεν αρκεί. Οι ορθολογιστές τείνουν να πιστεύουν ότι εάν παρουσιάσεις στους ανθρώπους τα γεγονότα, αυτοί θα αλλάξουν τις απόψεις τους. Ομως αυτό που εκμεταλλεύονται οι κλεπτοκράτες είναι η κρίση της νεοφιλελεύθερης αρχιτεκτονικής της σκέψης. Οταν μια θρησκεία αποτυγχάνει, το ανθρώπινο ένστικτο μας οδηγεί να ρωτήσουμε: υπάρχουν άλλες παλιότερες θρησκείες που δεν απέτυχαν; Ο νεοφιλελευθερισμός -η θρησκεία του ατομικισμού και της ιδιωτικοποίησης- έχει αποτύχει ξεκάθαρα. Ετσι από τη στιγμή που η ταυτότητα της αγοράς δεν εξηγεί πλέον τον κόσμο, οι άνθρωποι κατρακυλούν πίσω στις παλιές ταυτότητες: εθνότητα, θρησκεία, «ανδροπρέπεια». Στη δική μου χώρα η ταυτότητα του να ανήκεις στην «εργατική τάξη» επανακαθορίζεται με το να είσαι λευκός, αρσενικός, φασίστας άνω των πενήντα ετών – ενώ η πραγματική εργατική τάξη είναι πολυεθνική, στην πλειοψηφία της θηλυκή και νεαρής ηλικίας. Στη Βρετανία οι «αξίες» έχουν υπερκεράσει τα οικονομικά συμφέροντα ως η κινητήρια δύναμη στην πολιτική και την ψήφο. Γι’ αυτό πρέπει να αναγνωρίσεις πρώτα ότι αυτό που ο Γκράμσι (και ο Λένιν) αποκαλούσαν «οικονομισμό» δεν αρκεί. Δεν μπορείς να περιορίσεις όλους τους αγώνες στα οικονομικά και δεν μπορείς να περιμένεις ότι το κοινό οικονομικό συμφέρον των ανθρώπων θα διαλύσει τις αποκλίνουσες πολιτιστικές αξίες που εγείρονται μέσα στην εργατική τάξη. Σ’ αυτό είναι που ο Κόρμπιν και ο στενός του κύκλος -από την ίδια διανοητική παράδοση με το ελληνικό ΚΚΕ- έκαναν λάθος. Το να το κάνεις σωστά σημαίνει να ξεκινάς από την εμπειρία. Η Αριστερά πρέπει να οικοδομήσει κοινότητες της εργατικής τάξης που δεν θα έχουν έναν αποκλειστικό τρόπο σκέψης. Οταν λέμε «κοινωνικά κινήματα», το μυαλό μας πάει αμέσως σε έναν στεγαστικό συνεταιρισμό ή στα ενοίκια ή στις «Παρασκευές για το Μέλλον». Οι τομείς τους οποίους πρέπει να ξανακερδίσουμε ίσως μοιάζουν με ένα κοινωνικό κίνημα κυριακάτικης ποδοσφαιρικής ομάδας ή μια Τράπεζα Τροφίμων. Οι παλιές σοδιαλδημοκρατίες οικοδομήθηκαν μέσα σε πολύ φτωχές και απελπισμένες κοινότητες, με το να «μετατραπούν» σε ένα άτυπο κράτος πρόνοιας. Αυτό πρέπει να κάνουμε και εμείς. Και πάνω απ’ όλα πρέπει να καταλάβουμε ότι η ταινία στην οποία πρωταγωνιστούμε δεν είναι η ίδια με παλιότερα. Η νεοφιλελεύθερη λιτότητα είναι κακή. Ο προ-φασιστικός αυταρχικός εθνικισμός είναι χειρότερος. Θα συμμαχούσα με οποιονδήποτε νεοφιλελεύθερο οπαδό της λιτότητας που θέλει να σταματήσει τον φασισμό: το ερώτημα για τις ελίτ -σε Ελλάδα και Βρετανία- είναι εάν πραγματικά θέλουν να το κάνουν.
Περισσότερα »
23
07

Οδοστρωτήρες και στα λιμάνια

Προωθούν την ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών λιμανιών σε μία συγκυρία που χαρακτηρίζεται από τη μεγάλη παγκόσμια ύφεση λόγω της πανδημίας που έχει τις επιπτώσεις της στο παγκόσμιο εμπόριο και στον τουρισμό (πτώση της διακίνησης προϊόντων, μηδενισμός της κρουαζιέρας), άρα και στα έσοδα των λιμανιών. Ενώ για την αντιμετώπιση της ύφεσης προκρίνονται, ακόμη και από θεσμούς-στυλοβάτες του νεοφιλελευθερισμού αλλά και από την Επιτροπή Πισσαρίδη, οι δημόσιες επενδύσεις για την ανάπτυξη των υποδομών, η ελληνική κυβέρνηση «επενδύει» στην ιδιωτικοποίησή τους. Αντί να προχωρήσει στην αναβάθμιση των περιφερειακών λιμανιών στη βάση των επενδυτικών σχεδίων, που τα περισσότερα από αυτά κατάρτισαν την περίοδο 2015–2019 για τη μετατροπή τους σε «έξυπνα» και «πράσινα» λιμάνια, επιλέγει την ιδιωτικοποίηση που σημαίνει ότι προκρίνει το συμφέρον των ιδιωτών σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος. (...) Τα περιφερειακά λιμάνια μπορούν να αποτελέσουν μηχανές ανάπτυξης για τις τοπικές και περιφερειακές οικονομίες, με αιχμές την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (ηλιακή, αιολική, κυματική), την ανάπτυξη καινοτομιών, αξιοποιώντας τη γειτνίασή τους με τα δημόσια ΑΕΙ αλλά με την προϋπόθεση ότι οι Οργανισμοί Λιμένων θα εξακολουθήσουν να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον.
Περισσότερα »
22
07

Αννέτα Καββαδία: Περί Δικαιοσύνης και άλλων δαιμονίων

Ενα από τα σημεία της συμφωνίας για το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, που δεν έτυχε της προσοχής που του αρμόζει, έχει να κάνει με το κριτήριο του κράτους δικαίου, σύμφωνα με το οποίο η εκταμίευση κονδυλίων θα εξαρτάται, μεταξύ άλλων, και από την τήρηση ορισμένων προϋποθέσεων ορθής λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών, σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της ελευθερίας του Τύπου και της ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης. Η αναφορά σε αυτό το κριτήριο συνδέεται, περίπου αυτόματα, με ορισμένες χώρες-συνήθεις υπόπτους που παρουσιάζουν σε ανησυχητικό βαθμό ορισμένα χαρακτηριστικά της λεγόμενης ανελεύθερης δημοκρατίας: μιας πολιτειακής κατάστασης, όπου χωρίς να έχουν καταλυθεί οι δημοκρατικοί θεσμοί ή να έχει επιβληθεί δικτατορία, μια (δημοκρατικά εκλεγμένη) κυβέρνηση επιβάλλει τέτοιους περιορισμούς και ασκεί τέτοιον έλεγχο, ώστε στην ουσία να μην μπορεί να γίνεται λόγος για δημοκρατικό κράτος δικαίου, όπως τουλάχιστον εννοείται ο όρος στη μεταπολεμική Ευρώπη. (...) Αναρωτιέται, λοιπόν, κανείς: Είναι αυτή η εικόνα ευρωπαϊκού κράτους δικαίου; Και είναι τόσο χαμένοι οι κυβερνώντες στον υπέροχο κόσμο της εικονικής τους πραγματικότητας, ώστε αδυνατούν να αντιληφθούν πως η κατάσταση αυτή είναι θέμα χρόνου να διεθνοποιηθεί; Πιστεύουν ότι θεσμοί που έχουν ως εξειδικευμένη αποστολή την προστασία του ευρωπαϊκού κράτους δικαίου, όπως το Συμβούλιο της Ευρώπης, υπάρχουν μόνο ως καλές ευκαιρίες για οικογενειακές φωτογραφίες και δημόσιες σχέσεις; Και ας μη σπεύσουν κάποιοι να επικαλεστούν τη θεωρία της «εθνικής φανέλας» στο εξωτερικό. Σε αυτόν τον ολισθηρό δρόμο η κυβέρνηση της Ν.Δ. πορεύεται εντελώς μόνη.
Περισσότερα »