Αναδημοσιεύσεις

Στο ζήτημα των τεστ PCR για τον κορωνοϊό θα μπορούσε να συνοψιστεί η συνολική αποτυχία…

Ο ερχομός ενός νέου χρόνου είναι πάντα μια ευκαιρία για ανασκόπηση, για σχεδιασμό, αλλά και…

"..Προφανέστατα, να έρθει επιτέλους το τέλος της πανδημίας που δοκίμασε τις κοινωνίες όλου του πλανήτη…

Από τη μια, παρακολουθούμε την υλοποίηση «μεγάλων επενδυτικών projects» όπως είναι το Ελληνικό, η μεταφορά των υπουργείων στην ΠΥΡΚΑΛ και η διπλή ανάπλαση Λεωφόρου Αλεξάνδρας - Βοτανικού. Από την άλλη, είναι σε εξέλιξη ο πολλαπλασιασμός δημιουργίας μεγάλων τουριστικών μονάδων κυρίως σε εγκαταλελειμμένα κτήρια - ορόσημα του κέντρου της πόλης. Παράλληλα, παρατηρείται μια αλματώδης αύξηση των τιμών των ακινήτων σε συνδυασμό με αύξηση του ποσοστού ιδιοκτησίας τους από νομικά πρόσωπα, ένα φαινόμενο το οποίο η κυβέρνηση απλώς παρατηρεί ως στοιχείο κανονικότητας της αγοράς, χωρίς να επιδιώκει κανενός είδους παρέμβαση. Σε ό,τι αφορά ειδικότερα τον Δήμο Αθηναίων, είναι πλέον ξεκάθαρη η πολιτική βούληση κυβέρνησης και δημοτικής αρχής για την προώθηση ενός σχεδίου τουριστικοποίησης της πόλης. Αυτό είναι φανερό από την υλοποίηση έργων βιτρίνας στο κέντρο της Αθήνας (Μεγάλος Περίπατος), την ταχεία αλλαγή χρήσεων γης και τη «μονοκαλλιέργεια» συγκεκριμένων δραστηριοτήτων -που έχουν κυρίως σχέση με τον τουρισμό-, την απουσία οποιουδήποτε ελέγχου στη βραχυχρόνια μίσθωση, αλλά και με fast track διαδικασίες εξευγενισμού των γειτονιών της πόλης (gentrification) που ο σχεδιασμός τους έχει παραδοθεί σε χορηγούς. Όμως και ο τρόπος που υλοποιείται αυτό το σχέδιο για τον αστικό χώρο στην Αθήνα έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Δίνει έμφαση στο «μεγάλο» και το φαραωνικό, χωρίς να αφορά μοριακές παρεμβάσεις στον αστικό ιστό. Προχωρά συνήθως με έλλειμμα διαφάνειας, χωρίς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, με φωτογραφικές νομοθετικές παρεμβάσεις της τελευταίας στιγμής και με τις εξαιρέσεις να γίνονται κανόνας. Υλοποιείται μέσω νομικών προσώπων - εταιρειών του δήμου, όπου παρακάμπτονται το Δημοτικό Συμβούλιο και οι υπηρεσίες του δήμου. Ο σχεδιασμός καθοδηγείται από το βραχυπρόθεσμο κέρδος, βάζοντας στην άκρη τοπικές κοινωνικές ανάγκες και περιβαλλοντικές αρχές. Επίσης, το σχέδιο αυτό συχνά αφορά «το προσωπικό όραμα» κυβερνητικών και αυτοδιοικητικών στελεχών και υλοποιείται χωρίς διαβούλευση με την τοπική κοινωνία και τους επιστημονικούς φορείς, γεγονός που το φέρνει σε σύγκρουση με τις προτεραιότητες των τελευταίων. Ως αποτέλεσμα, συντελείται μια ευρεία αναδιάρθρωση του αστικού χώρου και της καθημερινότητας των Αθηναίων, με σαφή ταξικά χαρακτηριστικά. Η κατοικία πετιέται εκτός πόλης, μαζί με τις ανάγκες των κατοίκων, όπως ο αθλητισμός, η εκπαίδευση, το αστικό πράσινο και το μικροεμπόριο. Η πόλη χάνει την πολυλειτουργικότητά της και καθίσταται ευάλωτη σε κρίσεις (οικονομικές, κλιματικές, υγειονομικές) - χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί το πλήγμα που δέχτηκε ο τουρισμός από την πανδημία. Φυσικά, από τη σπατάλη -ή και τη διασπάθιση- σημαντικών δημόσιων πόρων στα «μεγα-πρότζεκτ» ζημιώνεται εντέλει η κοινωνική πλειοψηφία.

Ένα κύριο γεγονός κατά πώς το διδάσκει ο Λάο Τσε: «Το κύριο γεγονός σε μια στάμνα δεν είναι το σχήμα της, αλλά το κενό που περιέχει». Έτσι ακριβώς συμβαίνει και με το κενό των επετείων: το κύριο γεγονός τους δεν είναι ο άδειος χώρος τους, δεν είναι η απουσία, δεν είναι η υπεραξία της νυκτωδίας που όλο και συσσωρεύεται πάνω στη μνήμη κι όλο ζητάει ένα φως για να πιαστεί, να φτιάξει ίσκιο σαν όαση στο αχανές. Κυρίως είναι το φοβερό κενό που αρνείται να γίνει μια λήθη συμπαγής και επιμένει να είναι και να υφίσταται ως καρπός του αοράτου. Κι όσο κι αν θέλεις να το αρνηθείς, δεν μπορεί, θα το ακούσεις κάποιες στιγμές ακόμα και μέσα στους μεγαλύτερους θορύβους. Θα το ακούσεις στις αιφνίδιες στιγμές της ζωής σου. Όταν νιώθεις σαν να βρίσκεσαι μέσα στην παράξενη ησυχία που υπάρχει στο μάτι του κυκλώνα. Τότε που, μέσα από αυτό το τεράστιο μάτι, στη μέση ακριβώς της καταστροφής, βλέπεις την πίσω πλευρά των ονείρων σου. Τότε που, έστω και για μια στιγμή, ξέρεις μέχρι τα μύχια της ψυχής σου τι πήγε στραβά, γιατί πήγε στραβά και πότε ήταν η στιγμή που την άφησες να περάσει. Είναι ακριβώς τότε που ακούς τον αγαθό τριγμό μέσα στα πιο βαθιά κελάρια της ύπαρξής σου. Και ξέρεις πώς ακούγεται ο βρασμός απ’ το πικρό κρασί της μνήμης καθώς ολοένα ωριμάζει και ολοένα θέλει και «κάτι ακόμα». Αυτό το «κάτι ακόμα» που αν δεν υπήρχε, δεν θα υπήρχε μήτε η ποίηση, η ποίηση των πεπραγμένων εν συνόλω θέλω να πω, αφού γι’ αυτό το «κάτι ακόμα» γράφουνε οι ποιητές «πενήντα τόσα χρόνια ή και αιώνες» όπως λέει και ο Γιάννης Ρίτσος, με την κρυφή ελπίδα πως ούτε κι ο πιο μεγάλος αμπελουργός (ο βαθύτατος εαυτός δηλαδή) γνωρίζει το μυστικό της πίκρας του κρασιού του. Κι ακόμα περισσότερο: γνωρίζει ότι δεν πρόκειται να το ανακαλύψει. Ούτε όταν παραφυλάει μέσα στα φυλλώματα να έρθουν οι φευγαλέες σκιές της απουσίας για να γεμίσει το κενό από το κενό τους. Ή να γεμίσει το κενό από μια ήττα που δεν πρόλαβε να ολοκληρωθεί και από τότε περιμένει το μερτικό της στη μοιρασιά του κόσμου.

Στον κόσμο του σκιτσογράφου Αρκά, τα πράγματα είναι, και παραμένουν, χονδροειδώς ξεκάθαρα: αγωνίστριες φεμινίστριες σαν τη Ρόζα, που τίθενται απέναντι στον υπάρχοντα κόσμο και προσπαθούν να τον αλλάξουν, καταγγέλλοντάς τον διαρκώς, είναι κάτι τύπισσες γραφικές και συνήθως βίαιες -όπως δείχνει σε άλλα σκίτσα. Είναι γυναίκες όχι μοναχά εκτός κανονικότητας, αλλά γυναίκες εξαμβλώματα, στο περιθώριο της ζωής των άλλων, που διασκεδάζουν, όταν δεν παρενοχλούν, τους “φυσιολογικούς” ανθρώπους. Η Ρόζα -από τη Λούξεμπουργκ, άραγε;-, είναι η φιγούρα μέσω της οποίας αναπαράγονται όλα τα στερεότυπα που επί δεκαετίες χρησιμοποιούνται για να λοιδορηθεί όποια αρθρώνει έναν αντισυμβατικό λόγο, όποια ενοχλείται και αντιτίθεται στη διαδικασία της διαρκούς εμπέδωσης της πατριαρχικής κουλτούρας. Για τον Αρκά, ακόμα και το συστημικό metoo, που τόσο στηρίχτηκε από την τηλοψία, είναι περίπου σαν να μην υπήρξε. Ούτε κουβέντα για τη μάτσο αρρενωπότητα, η δε μόνη κουβέντα για τις γυναικοκτονίες ήταν το φρικαλέο με την Ασημίνα και το βιβλίο “η συζυγοκτόνος”. Όπως, επίσης, ούτε κουβέντα για την πολιτική κατάσταση στη χώρα, κι ας υπήρξε λαλίστατος κατά τα προηγούμενα χρόνια. Διότι ο Αρκάς είναι ένας από τους συνεπέστερους οργανικούς διανοούμενους του συστήματος. Ξέρει πότε να σωπαίνει, ξέρει πότε και πώς να ομιλεί, πότε και πώς να χρησιμοποιεί την καλλιτεχνική και ποιητική του άδεια. Ξέρει ποιες και ποιους να αμαυρώνει, ξέρει ποιες και ποιους να αθωώνει. Και χρησιμοποιεί το πνεύμα και την οξύνοιά του για την υπεράσπιση των πολιτικών του ιδεών, αυτών της κλασικής, αλλά και της μοντέρνας, δεξιάς.

1. Επικαιροποίηση των υγειονομικών πρωτοκόλλων για το άνοιγμα των σχολείων και των Πανεπιστημίων 2. Μέτρα για την επιτάχυνση του καθολικού εμβολιασμού όλων των παιδιών σχολικής ηλικίας 3. Κατάργηση της ρύθμισης «50%+1» νοσούντων μαθητών για τη διακοπή λειτουργίας σχολικού τμήματος. Διακοπή της λειτουργίας τμήματος στο πρώτο κρούσμα για χρονικό διάστημα που θα καθορίσει η Επιστημονική Επιτροπή του ΕΟΔΥ και υποχρεωτική επανέναρξη των μαθημάτων, αφού πρώτα όλοι οι μαθητές υποβληθούν σε δωρεάν μοριακό τεστ ώστε να "σπάσει" η αλυσίδα της μεταδοτικότητας 4. Αραίωση των μαθητικών τμημάτων στα σχολικά τμήματα με πάνω από 24 παιδιά (200.000 μαθητές). Πρόσληψη των επιπλέον αναπληρωτών που θα απαιτηθούν 5. Κατάργηση των συγχωνεύσεων που οδηγούν σε τμήματα ακόμη και 28-29 παιδιών. Μέτρα για τον τακτικό αερισμό των αιθουσών 6. Συνταγογράφηση των μοριακών τεστ (όταν κρίνονται ιατρικώς απαραίτητα) σε όλο τον πληθυσμό και παρουσία μονάδων του ΕΟΔΥ στα σχολικά συγκροτήματα για διενέργεια αξιόπιστων τεστ 7. Άδεια ειδικού σκοπού στους εκπαιδευτικούς με υποκείμενα νοσήματα που θα την αιτηθούν 8. Προμήθεια από τους Δήμους και χορήγηση δωρεάν των ειδικών μασκών για την προστασία από την «Ο» σε εκπαιδευτικούς και μαθητές 9. Κατάργηση για εφέτος της ΕΒΕ, της Τράπεζας Θεμάτων και του πρόσθετου εξεταστικού φόρτου. Επικέντρωση στη διδασκαλία και την ψυχολογική υποστήριξη των παιδιών 10. Εξασφάλιση ασφαλούς και κατάλληλης δημόσιας υποδομής για την -απευκταία- πιθανότητα να μεταπέσει ξανά στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση το εκπαιδευτικό σύστημα. Απαλλαγή από το σύστημα Cisco μετά το σκάνδαλο με τη διαρροή προσωπικών δεδομένων και την καταδικαστική απόφαση - κόλαφο για το Υπουργείο Παιδείας εκ μέρους της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα.

Στο παραμύθι του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν «Τα καινούρια ρούχα του αυτοκράτορα», πρώτα ο ίδιος ο…

Αρχές Ιουλίου έγινε με εξαιρετική επιτυχία η Πανελλαδική Προγραμματική Συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία. Το κείμενο…