Καθημερινή

Θυμάμαι την απάντηση του Τσου Εν Λάι όταν τον ρώτησαν για τη Γαλλική Επανάσταση. Είπε ότι είναι πολύ νωρίς ακόμη να ειπωθεί κάτι. Θα έχει βάθος και μάκρος ο μετά την πανδημία χρόνος. Βλέπω μεγάλη επιρροή σε νοοτροπίες. Βλέπω μερικά θετικά όπως την επανεξέταση της υγείας και της δημόσιας υγείας. Και άλλα αρνητικά όπως το αίσθημα της ματαιότητας ότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τα πράγματα. Ξέρετε το ανέκδοτο για τους οικονομολόγους; Οικονομολόγος είναι εκείνος που θα σου πει αύριο γιατί αυτό που προέβλεψε χθες δεν έγινε σήμερα! Είμαι πολύ διστακτικός για μακροπρόθεσμες προβλέψεις. Παρατηρώ στη νέα γενιά στα παιδιά μου (τα δίδυμα είναι 18 χρόνων η μεγάλη κόρη 21) ένα «σφίξιμο». Σε κάποια πράγματα έχουν ριζοσπαστικοποιηθεί (για παράδειγμα στο θέμα του #MeToo) σε άλλα έχουν μια αίσθηση ματαιότητας και ένα φόβο. Υπάρχει κάτι αντιφατικό: κάτι συντηρικοποιείται και κάτι ριζοσπαστικοποιείται. Πιστεύω πάντως ότι το πολιτικό σύστημα Αριστερά και Δεξιά δεν έχει πείσει τους νέους ότι αξίζει τη συμμετοχή τους.

Το πρόβλημα της μαφίας στην Ελλάδα ήταν πάντα υποτιμημένο. Σαν να αφορούσε τους ξένους, κυρίως τους Τούρκους και τους Αλβανούς. Στην πραγματικότητα, για εμάς τους Ιταλούς, που μελετάμε τη μαφία εδώ και χρόνια, η Ελλάδα ήταν πάντα πεδίο μαφιόζικης δράσης. Ολα τα ναρκωτικά στα τουριστικά νησιά της Ελλάδας, το χασίς, η ηρωίνη, η κόκα, τα προμηθεύουν οι οργανώσεις της ιταλικής μαφίας. Η Θεσσαλονίκη παίζει κεντρικό ρόλο για τη ρωσική μαφία. Η Κύπρος είναι πλατφόρμα ξεπλύματος για τα ρωσικά καρτέλ. Πάντα αναρωτιόμουν γιατί στην ελληνική κουλτούρα δεν υπάρχουν τέτοιου τύπου ανησυχίες· πώς μια χώρα διαβρωμένη από τις μαφίες ανησυχεί μόνο για το γεγονός ότι επιδίδονται σε αυτές τις δραστηριότητες ξένοι. (...) [Για να τους αντιμετωπίσει κανείς] ελέγχει τις ροές χρήματος που φθάνουν μέσω Κύπρου και Μάλτας και αγοράζουν περιουσιακά στοιχεία. Το ξέπλυμα στην Ελλάδα γίνεται μέσω του τουρισμού. Ωστόσο, οι Ελληνες πολιτικοί δεν μιλούν ποτέ για τη μαφία. Όταν πέφτουν πολλές σφαίρες, παίρνει η μπάλα και αθώους, όπως είδαμε στη Νάπολη. Επίσης, όταν αρχίζουν να πυροβολούν, αποφασίζουν ποιος είναι μέσα και ποιος είναι έξω· είδαμε να εκτελούν δεύτερα ξαδέλφια μαφιόζων, που δεν είχαν ιδέα τι έκαναν οι συγγενείς τους. Η Ελλάδα είναι κόμβος για τη διακίνηση κάνναβης. Αν μπορούσα να δώσω μία συμβουλή στην ελληνική κυβέρνηση, θα ήταν να νομιμοποιήσει αμέσως την κάνναβη, αλλιώς θα εξαγοραστεί από τις συμμορίες που τη διακινούν. (...)

Για μένα η κυριαρχία έχει νόημα μόνο ως λαϊκή κυριαρχία, αν θέλει να είναι δημοκρατική. Δεν μπορεί να υπάρχει κυριαρχία ενός κράτους όπως η Γαλλία ή ενός πολυεθνικού οργανισμού όπως η Ε.Ε., χωρίς να υπάρχει δημοκρατία. Κυρίαρχος είναι εκείνος ο οποίος, σε τελική ανάλυση, παίρνει τις αποφάσεις και στη Δημοκρατία, ακολουθώντας τον Ρουσό, δεν μπορούμε να αποδώσουμε σε κανέναν άλλο αυτό το δικαίωμα παρά στον ίδιο τον λαό. Ευρωπαϊκή κυριαρχία προϋποθέτει ευρωπαϊκό λαό κι αυτό σήμερα δεν υπάρχει. Αν πετύχουν τις προσπάθειές τους οι φεντεραλιστές, γιατί όχι, αλλά σήμερα δεν διαφαίνεται κάτι τέτοιο. Από την άλλη, αν ευρωπαϊκή κυριαρχία σημαίνει να παίρνουν τις αποφάσεις η Κομισιόν, το Eurogroup, η γραφειοκρατία, τότε πρόκειται για επίθεση κατά της Δημοκρατίας, κι αυτό προκαλεί δικαιολογημένο θυμό και αντίδραση.