Macro

09
10

Τι να κάνουμε στην Ευρώπη;

Για να αλλάξει πράγματι η Ευρώπη, απαιτείται η αλλαγή του κοινωνικού και πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων στο εσωτερικό όσο το δυνατόν περισσότερων χωρών της Ε.Ε. με τελικό στόχο το σχηματισμό κυβερνήσεων, στις οποίες θα συμμετέχει ή τις οποίες θα στηρίζει στη βάση συγκεκριμένων δεσμεύσεων η ριζοσπαστική αριστερά, σε συνδυασμό με την ύπαρξη ενός ισχυρού κινήματος σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Όπως έδειξε η ελληνική εμπειρία, η διακυβέρνηση από την αριστερά μιας χώρας -και μάλιστα μικρής- μπορεί να είναι αναγκαία, αλλά δεν είναι και ικανή συνθήκη για την εφαρμογή ενός αντι-νεοφιλελεύθερου προγράμματος εντός της Ε.Ε. Βεβαίως, η ευρωπαϊκή ριζοσπαστική αριστερά οφείλει, σε όποιες χώρες αυτό είναι δυνατό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να επιδιώκει προσεκτικά και υπό διαφανείς όρους το σχηματισμό ευρύτερων μετώπων και συμμαχιών με συνδικάτα, κοινωνικά κινήματα, πρωτοβουλίες, αλλά και πολιτικές δυνάμεις άλλων πολιτικών οικογενειών.
Περισσότερα »
08
10

Το μάθημα της Ισπανίας: Νεκρή η σοσιαλδημοκρατία που στηρίζει τον νεοφιλελευθερισμό

Η πλειοψηφία των σοσιαλιστικών ελίτ και οι ευρωπαϊκές γραφειοκρατίες (συμπεριλαμβανομένων του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως απέδειξε η αντίδραση εναντίον του Κόρμπιν) έχουν προπονηθεί για να διαχειρίζονται τον καπιταλισμό που ήδη δεν λειτουργεί. Δεν φαίνονται να είναι ικανές να δουν ένα άλλο μέλλον.
Περισσότερα »
08
10

Εκκλησία: ούτε «πτωχή», ούτε «τίμια»

Tην επομένη της συνάντησης του πρωθυπουργού με τους εκπρόσωπους της Εκκλησίας ο καθένας διαβάζει το αποτέλεσμα που θέλει. Κάποιοι μιλάνε για υποχώρηση της κυβέρνησης, άλλοι για υποχώρηση της Εκκλησίας, όμως δεν θα σταθώ σε αυτό αλλά στην ουσία του ζητήματος. Υπάρχουν αρκετοί αφελείς που πιστεύουν ότι η Εκκλησία ενδιαφέρεται για τα βιβλία των θρησκευτικών και μόνο. Η αλήθεια είναι ότι η Εκκλησία ενδιαφέρεται κυρίως για την περιουσία και τις επιχειρήσεις της και, για να τις προστατεύει, χρησιμοποιεί πάντοτε σαν προκάλυψη τους πιστούς, που ταυτόχρονα είναι και «πελάτες» της.
Περισσότερα »
07
10

Η μη ανάγνωση ενός πορίσματος

Το πραγματικό success story των μνημονίων ήταν η βίαιη υποτίμηση της εργασίας και η μετάβαση από τη «γενιά των 700 ευρώ» στην «εργατική τάξη των 300 ευρώ». Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι αν το πόρισμα ήταν σε διαφορετική κατεύθυνση αυτή τη στιγμή θα αποτελούσε ευαγγέλιο για τους θεσμούς. Η κυβέρνηση πρέπει να δώσει μάχη για να αποτελέσει το πόρισμα τη βάση της διαπραγμάτευσης. Ενδιαφέρον θα είχε να δούμε και την τοποθέτηση πάνω στο πόρισμα δυνάμεων που τώρα τελευταία προσπαθούν να εμφανιστούν ως υπερασπιστές των εργαζομένων. Είναι κρίσιμο όμως ότι για πρώτη φορά μετά την έναρξη της κρίσης φαίνεται πως στον χώρο της εργασίας μπορούν να ανατραπούν οι νεοφιλελεύθερες κατευθύνσεις και να υπάρξει ανάκτηση βασικών δικαιωμάτων. Δεν μπορούμε να ξεχνάμε ότι η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος κρίνεται και από τη μάχη γύρω από τις εργασιακές σχέσεις. Είναι σίγουρο ότι αυτή η μάχη δεν θα είναι εύκολη και δεν θα κριθεί απλά σε αυτή τη διαπραγμάτευση. Υπάρχουν πολλά ακόμα να γίνουν και σε κάθε περίπτωση η δυναμική παρέμβαση του κόσμου της εργασίας και της νεολαίας είναι παραπάνω από απαραίτητη.
Περισσότερα »
07
10

Τα φαντάσματα πάνω από την Ευρώπη

Με τα δεδομένα αυτά που ξεδιπλώνονται ήδη μπροστά μας, το αμείλικτο ερώτημα για την αριστερά, τη δική μας αριστερά, την ευρωπαϊκή αριστερά, είναι αν έχουμε επεξεργαστεί ένα πολιτικό σχέδιο αντίστοιχο των αναγκών που οι ιστορικές προκλήσεις επιτάσσουν. Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ εξαντλεί τις δυνατότητες που δημιουργούν οι αναταράξεις, αλλά κυρίως η αγωνία των φθαρμένων σοσιαλδημοκρατικών ευρωπαϊκών κομμάτων, να αναζητούν σανίδα σωτηρίας για την πολιτική τους επιβίωση. Η τακτική αυτή όμως, πέρα από μια σχετική χαλάρωση του ασφυκτικού πλαισίου που επιβάλλει το Σύμφωνο Σταθερότητας, αν όλα πάνε κατ’ ευχή, δεν οδηγεί σε ασφαλή μονοπάτια. Η πολυπόθητη ανάπτυξη είναι επισφαλής και οι μνημονιακές δεσμεύσεις μας έχουν τη δική τους δυναμική, ανεξάρτητη από την τύχη του Συμφώνου Σταθερότητας. Το εναλλακτικό σχέδιο για την αριστερά δεν μπορεί να επαφίεται σε συμμαχίες με τα πάσης φύσεως πολιτικά υποκείμενα της κεντροαριστεράς εντός και εκτός Ελλάδας. Αυτό που χρειάζεται η αριστερά είναι η εμπέδωση κοινωνικών συμμαχιών και εκπροσωπήσεων. Για να συμβεί όμως αυτό, εκτός από την ορθή ανάγνωση των κοινωνικών αναγκών, απαιτείται και ένα σχέδιο ρήξης. Αυτό απουσιάζει από τις πολιτικές μας πρωτοβουλίες σήμερα ως κυβέρνηση και κόμμα. Ένα σχέδιο που οριοθετεί με σαφήνεια αφενός τις υποχωρήσεις μας στις διαπραγματεύσεις που βρίσκονται μπροστά μας (στα εργασιακά, για παράδειγμα, να γνωρίζουν όλοι τι θέλουν οι δανειστές, τι απαντάμε εμείς και μέχρι ποιο σημείο θα πάμε). Αφετέρου, το σαφή προσδιορισμό της άρνησης μας να συνεχίζουμε την υλοποίηση ενός αποτυχημένου προγράμματος ες αεί περιμένοντας γενικώς και αορίστως το συνεχώς αναβαλλόμενο ενάρετο κύκλο, ώστε να περάσουμε στην εφαρμογή του δικού μας προγράμματος με κοινωνική μεροληψία, αντι-υφεσιακά μέτρα και ουσιαστική αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των αδύναμων.
Περισσότερα »
06
10

H γεωπολιτική στην υπηρεσία του ιμπεριαλισμού

Ύστερα από ένα πολύ μακρό χρονικό διάστημα παραμερισμού της, η γεωπολιτική έχει επανέλθει στο προσκήνιο. Η αναβίωσή της συνδέεται άμεσα με τη διεθνή συγκυρία: Με την ένταση στη σχέση ανάμεσα στην παγκοσμιοποίηση, ενιαία οικονομική, οικουμενική διαδικασία, από τη μιά και την κατακερματισμένη σε 250 περίπου κρατικές οντότητες πολιτική εξουσία στη διεθνή κοινότητα, από την άλλη.
Περισσότερα »
04
10

Πάμπλο Ιγκλέσιας: Η κρίση του Σοσιαλιστικού Κόμματος ως κρίση του καθεστώτος

Μπροστά στην αβεβαιότητα εμείς πρέπει να ακολουθήσουμε από κοντά τον κόσμο. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι για να κυβερνήσουμε ή για να επαναλάβουμε τις εκλογές, αλλά και επίσης, εάν στο τέλος επιβάλλουν οι αντίπαλοί του να δώσουν την κυβέρνηση στο Λαϊκό Κόμμα, πρέπει να είμαστε σίγουροι για το ρόλο μας ως πολιτική δύναμη που προσφέρει εγγυήσεις και που θα πρέπει να οικοδομηθεί ως εργαλείο ενός λαϊκού κινήματος που θα συνεχίσει να ωθεί για μια πιο δίκαιη κοινωνία. Κανείς δεν αμφιβάλει στην Ισπανία ότι εμείς δεν θα δώσουμε το χέρι στο Λαϊκό Κόμμα. Σε αυτούς τους καιρούς της αβεβαιότητας και των ολιγαρχικών πραξικοπημάτων το Unidos Podemos πρέπει να αποτελεί το σημείο αναφοράς και ασφάλειας για όσους θέλουν μια καλύτερη κοινωνία σε αντιπαράθεση με τις ελίτ.
Περισσότερα »
02
10

Ο Μαρξ είχε δίκιο: 5 γεγονότα του σήμερα που προέβλεψε σωστά

Η ηθική κριτική του Μαρξ για τον καπιταλισμό και η οξυδερκής κατανόηση των εσωτερικών λειτουργιών και του ιστορικού του πλαισίου, αξίζουν ακόμα της προσοχής μας. Όπως γράφει ο Robert L. Heilbroner, “Στρεφόμαστε στον Μαρξ, ως εκ τούτου, όχι επειδή είναι αλάθητος, αλλά επειδή είναι αναπόφευκτος“. Σήμερα, σε έναν κόσμο ανήκουστου πλούτου και ταυτόχρονα απόλυτης φτώχειας, όπου οι πλουσιότεροι 85 άνθρωποι κατέχουν περισσότερο πλούτο από τα φτωχότατα 3 δισεκατομμύρια ανθρώπων, η περίφημη κραυγή, «Εργάτες όλου του κόσμου ενωθείτε – Δεν έχετε τίποτα να χάσετε παρά μόνο τις αλυσίδες σας,” διατηρεί ακόμα δυνατή τη δραστικότητά της.
Περισσότερα »
01
10

Χρήστος Καραγιαννίδης: Το κόμμα πρέπει να είναι κυρίαρχο στο πεδίο της πολιτικής (video)

Δεν μπορούμε να μιλάμε για Ευρώπη του Διαφωτισμού όταν υπάρχουν συρματοπλέγματα, δεν υπάρχει Ευρώπη του Διαφωτισμού, υπάρχει μια Ευρώπη του Μεσαίωνα. Δεν είμαι πολύ αισιόδοξος ότι οι συσχετισμοί μπορούν να αλλάξουν εύκολα, όμως χρέος της ελληνικής κυβέρνησης, και όλων των κυβερνήσεων του Νότου, είναι να αλλάξουν τουλάχιστον την αντιμετώπιση του προσφυγικού ζητήματος.
Περισσότερα »