Macro

23
04

Εθνική παρανόηση

Ενδέχεται, αν δεν αναπτυχθούν σχετικά αντισώματα, η αρνητική στάση της ΝΔ να έχει αρνητικές πρακτικές συνέπειες. Μπορεί να παρασύρει και την κυβέρνηση σε μια ρητορική, που θα επιδιώκει κάποια προσαρμογή, ώστε τέτοιες επιθέσεις εναντίον της να μην έχουν απήχηση σε τμήματα του εκλογικού σώματος. Μια ρητορική όχι μόνο ξένη με την ως τώρα στάση της στα κρίσιμα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά και επικίνδυνη για τη θετική εξέλιξή τους ,ή, έστω, τη μη αρνητική. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο, κοντά στο νου κι η γνώση, θα έχει τα ακριβώς αντίθετα αποτελέσματα. Και την αξιοπιστία της κυβέρνησης στα μάτια ευρύτατων στρωμάτων θα έπληττε, και αρνητικές εξελίξεις σε κρίσιμα ζητήματα, όπως οι ελληνοτουρκικές σχέσεις και το μακεδονικό, θα μπορούσε να δρομολογήσει, οξύνοντας μια ήδη τεταμένη κατάσταση. Αν η κυβέρνηση και τα κόμματα που τη στηρίζουν θέλουν να έχουν θετικά αποτελέσματα τόσο στο εσωτερικό όσο και στις εξωτερικές σχέσεις, θα το πετύχουν συνειδητοποιώντας και εμμένοντας στο ρόλο του αουτσάιντερ, που διεκδικεί να δώσει το δικό του τόνο στις εξελίξεις. Το νόημα της «εθνικής συνεννόησης» μπορεί να είναι διαφορετικό για τον καθένα, αλλά δεν μπορεί να σημαίνει εγκατάλειψη της βασικής κυβερνητικής κατεύθυνσης. Ας αφεθεί στη ΝΔ το δικαίωμα της εμμονής σ’ αυτή την παρανόηση.
22
04

Οικονομικά «θαύματα» και θύματα της χούντας

Είναι γεγονός πως η κοινοβουλευτική περίοδος που διέρρευσε στη χώρα μας από την πτώση της χούντας και μέχρι σήμερα βρίθει σκανδάλων, μιζών, καταχρήσεων και αθλιοτήτων. Όμως όλα αυτά τα «οικονομικά πεπραγμένα» τους δεν μπορούν να πλησιάσουν και να φτάσουν τις ρεμούλες της «αδιάφθορης» χούντας, που δεν έχουν ούτε αρχή, ούτε τέλος, ούτε μέση, ούτε άκρη. Τα ψεύδη των κάθε είδους φασιστοειδών απολογητών της χούντας είναι ατέρμονα, από το «αυτοί τουλάχιστον πέθαναν στην ψάθα» του Γ. Καρατζαφέρη, και το «στο Πολυτεχνείο δε σκοτώθηκε κανείς». Το ότι και στην Κύπρο δεν συνέβη τίποτα δεν μας το είπαν ακόμα.
22
04

Μια συστημική «αντι-συστημικότητα»

Η επικράτηση του ασυγκράτητου νεοφιλελευθερισμού, με την οποία σταδιακά ευθυγραμμίστηκε και η σοσιαλδημοκρατία, σήμαινε πως οι ηγετικές κοινωνικές ομάδες πήραν διαζύγιο από τη στρατηγική των «θυσιών» που στόχευε στην εξασφάλιση κοινωνικής συνοχής. Η εξαιρετικά ριψοκίνδυνη στρατηγική μετάθεση της ηγεμονίας στο αποκλειστικά ιδεολογικό επίπεδο είχε ως συνέπεια την ακόλουθη δυνάμει εκρηκτική κοινωνική κατάσταση: Η ανηλεής προώθηση των «ιδανικών» της ανταγωνιστικότητας και του ατομοκεντρισμού, σε όλους τους τομείς του κοινωνικού βίου, αφ’ ενός εξασφάλισε τη ραγδαία υποχώρηση, αλλά και τη μη επάνοδο των συλλογικών ιδεωδών της Αριστεράς. Αφ’ ετέρου, όμως, για τους «μη τυχερούς» ή «μη επαρκώς ανταγωνιστικούς» της κοινωνίας, δεν έμενε άλλη διέξοδος από τον ενστερνισμό των άκρως μισαλλόδοξων και μισάνθρωπων ιδεωδών του φασισμού. Για την ασφάλεια του ίδιου του καπιταλιστικού συστήματος, η έντονη κοινωνικο-οικονομική δυσαρέσκεια κάπου έπρεπε να διοχετευθεί. Ο «ήπιος φασισμός» των ακροδεξιών ευρωπαϊκών κομμάτων ήταν ένας εξόχως κατάλληλος υποδοχέας.
22
04

Κοινωνία πολιτών στη δικτατορία των συνταγματαρχών

Όπως είναι γνωστό, καθ’ όλη τη διάρκεια της μετεμφυλιακής περιόδου, κυρίως η Αριστερά αναγκάστηκε συχνά να ισορροπήσει ανάμεσα σε λιγότερο και περισσότερο αφανείς δομές, δημιουργώντας μια οργανωτική παράδοση που χρησιμοποιήθηκε ευρέως στα χρόνια της δικτατορίας των συνταγματαρχών.
21
04

Χρειαζόμαστε ένα νέο κύμα ριζοσπαστισμού

Χρειαζόμαστε ένα νέο κύμα αριστερού και οικολογικού ριζοσπαστισμού, που θα συμβάλλει και θα διαμορφώνει, μέσα από αντιφάσεις είναι η αλήθεια, τους όρους μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας, με σαφές αριστερό, οικολογικό και προοδευτικό πρόσημο
21
04

Παρεμβάσεις στο κέντρο της Αθήνας

Εί­ναι προ­φα­νές ό­τι ό­λες αυ­τές οι πα­ρεμ­βά­σεις, με τον τρό­πο που γί­νο­νται, δεν δη­μιουρ­γούν κα­μία αι­σιο­δο­ξία για βελ­τίω­ση των συν­θη­κών στην πό­λη μας. Μέ­χρι τώ­ρα, κα­μία δη­μο­τι­κή αρ­χή δεν έ­χει α­ντι­με­τω­πί­σει την πό­λη ως έ­να σύ­στη­μα που χρειά­ζε­ται συ­νο­λι­κό σχε­δια­σμό, ώ­στε να εί­ναι λει­τουρ­γι­κό. Η Ανοι­χτή Πό­λη έ­δι­νε πά­ντα στο πρό­γραμ­μά της με­γά­λη ση­μα­σία στο κέ­ντρο της Αθή­νας, ό­πως και σε ό­λες τις γει­το­νιές της πό­λης. Η πρό­τα­σή μας εί­χε πά­ντα στη βά­ση της ό­τι πρώ­τα θα πρέ­πει το κέ­ντρο να κερ­δί­σει τους κα­τοί­κους του, με ε­νί­σχυ­ση της κα­τοι­κίας και έ­λεγ­χο των χρή­σεων γης. Χω­ρίς κα­τοί­κους κα­μία πό­λη δεν έ­χει μέλ­λον.
20
04

21η Απριλίου: Κι όμως, γελοίοι, μας έδεσαν

Αυτό που δεν θέλει να παραδεχτεί και αυτή η Ιστορία είναι ότι υπήρξε αποδοχή της χούντας από το σύνολο σχεδόν των δεξιών (τρεις ή δέκα εξαιρέσεις δεν μετράνε), η ενσωμάτωση στην υποκουλτούρα των ημιμαθών στρατιωτικών ενός ικανού τμήματος του κρατικού μηχανισμού, η ευλογία από την Ιεραρχία και η έμπρακτη στήριξη της οικονομικής ελίτ. Το βαθύ κράτος της εποχής ενισχύθηκε, έμεινε στο απυρόβλητο στη Μεταπολίτευση και πέρασε άνετα την «ιδεολογία» του στους επίγονους. Όποιος διαφωνεί ας επιχειρήσει μια συζήτηση με έναν αξιωματικό του στρατού ή της αστυνομίας, έναν δικαστικό, βιομήχανο ή μητροπολίτη. Οι πλείστοι θα ισχυριστούν πως το πραξικόπημα στηρίχτηκε από μια μειοψηφία του κλάδου τους. Και, δυστυχώς, αυτό ακούμε και από επίσημα χείλη. Κούνια που μας κούναγε...
17
04

Χτίζοντας μια διαφορετική Ευρώπη

Η αποτυχία της ελληνικής κυβέρνησης να διαπραγματευτεί την έξοδο από τη λιτότητα το 2015 έδωσε νέα ώθηση στις συζητήσεις στρατηγικής στην Αριστερά. Μεγάλο μέρος της δημόσιας συζήτησης περιστρέφεται γύρω από δυο πόλους. Διεξαγωγή της μάχης κυρίως σε ευρωπαϊκό επίπεδο, με τον εκδημοκρατισμό της ΕΕ ή συγκρότηση μιας αριστερής κυβέρνησης που θα δραπετεύσει βγαίνοντας από την ευρωζώνη και την ΕΕ. Δυστυχώς, συχνά και οι δυο προσεγγίσεις περιορίζουν τον ορίζοντα της αριστεράς στην καλύτερη διαχείριση του καπιταλισμού. Με δεδομένο ότι το ευρωπαϊκό κράτος τελεί υπό κατασκευή, εκείνο που χρειάζεται είναι ένα δυνατό κίνημα, όχι για να μεταρρυθμιστεί η Ένωση, αλλά να εκκινήσει ξανά από διαφορετική βάση. 
17
04

Το θέμα είναι για ποιον μεροληπτείς

Ο ασφαλιστικός νόμος που ίδρυσε τον Ενιαίο Φορέα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΕΦΚΑ), είναι σαφές ότι διαμορφώθηκε μέσα στα στενά περιθώρια της επιτροπείας των δανειστών και φέρνει πάνω του τα σημάδια αυτής της συνθήκης, κυρίως όσον αφορά το ύψος των συντάξεων και τους όρους απονομής τους. Δεν πρέπει, όμως, γι’ αυτό το λόγο να υποτιμήσουμε ορισμένα χαρακτηριστικά του συνταξιοδοτικού συστήματος που διαμορφώθηκε, τα οποία δεν ήταν δεδομένα. Πρώτα απ’ όλα ο δημόσιος και διανεμητικός χαρακτήρας του, σε αντίθεση με τις υποδείξεις για τρεις πυλώνες (δημόσιο, επαγγελματικό, ιδιωτικό) και ανταποδοτικό-κεφαλαιοποιητικό χαρακτήρα, οι οποίες γίνονταν και από το εσωτερικό, όχι μόνο από το εξωτερικό.
16
04

Διεθνείς επαφές για οικονομία και ελληνοτουρκικές σχέσεις

Τον τελευταίο καιρό, η μία πυκνή σε εξελίξεις εβδομάδα διαδέχεται την άλλη επίσης πυκνή και η ανάλυση στη στήλη αυτή, ως είναι φυσικό, αδυνατεί να δώσει το κύριο στίγμα τους. Αλλά αν υποχρεωτικά το επιχειρούσαμε αυτό, για άλλη μια φορά, βρισκόμαστε μπροστά στην, συνεχώς τροφοδοτούμενη, σύγκρουση ΝΔ και κυβέρνησης. Οι εξελίξεις στο οικονομικό πεδίο, οι οποίες, εν πολλοίς, είναι εύλογες και δρομολογημένες δημιουργούν, ως πολιτικός καταλύτης, μεγάλη αμηχανία και ανησυχία στη συντηρητική παράταξη ενώ κάθε βήμα που πραγματοποιείται στο μακεδονικό, παρά τα λεγόμενα του Κ. Μητσοτάκη, μειώνει την αξιοπιστία του ως ηγέτη φέρνοντας, επιπλέον, στο προσκήνιο τον ανοικονόμητο και για τον ίδιο τον πρόεδρο της ΝΔ δεξιό Α. Σαμαρά. Από κοντά, μια κάποια χαλάρωση στην ένταση μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας αφαιρεί ένα πεδίο πρόσφορο για τη ΝΔ ως τώρα το οποίο, εκτός των άλλων, άκρως δεκτικό για την προβληματική και βλαπτική ρητορική του κ. Καμμένου.