Πάνος Σκουρλέτης : «Ο λαϊκός πληθωρισμός πολύ παραπάνω από το μέσο όρο που ανακοινώνετε»
Ο Κοινοβουλευτικός Εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, βουλευτής Επικρατείας, Πάνος Σκουρλέτης, με αφορμή τις…
Η δημόσια υγεία αποτελεί δικαίωμα όλων
Η κοινή γνώμη παρακολουθεί έκπληκτη όσα γίνονται στην Δημόσια Υγεία.
Κανείς και καμιά δεν έχει διάθεση να εκμεταλλευτεί πολιτικά τους κυβερνητικούς χειρισμούς γιατί το πεδίο της Υγείας είναι και πρέπει να είναι εκτός πολιτικών ανταγωνισμών όπως άλλωστε αποδεικνύει καθημερινά με τις τοποθετήσεις του ο τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Ανδρέας Ξανθός.
Δυστυχώς η δεξιά νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση κάθε μέρα προκαλεί το δημόσιο αίσθημα. Πριν λίγες μέρες επισκέφτηκε την Πάτρα ο νέος υπουργός Υγείας Πλεύρης και εγκαινίασε ιατρεία στο πρώην ΙΚΑ στην Γούναρη ένα κτήριο που υπάρχει εκεί και 65 χρόνια! Τα ιατρεία υπήρχαν, το κτήριο υπήρχε, το μόνο καινούργιο τελικά, ήταν το πρόσωπο του κυρίου υπουργού που όμως αντιπροσωπεύει ό,τι πιο παλιό υπάρχει στην πολιτική! Αντιπροσωπεύει τους κομματάρχες της δεκαετίας του 1950 και του 1960.
Όταν τελείωσε με τα εγκαίνια δεν συνέχισε με επισκέψεις στα νοσηλευτικά ιδρύματα όπως όλοι περιμέναμε, Πανεπιστημιακό Άγιος Ανδρέας Καραμανδάνειο Αίγιο. Αντίθετα μετατράπηκε σε υπουργό Αθλητισμού και επισκέφτηκε αθλητικές εγκαταστάσεις!!!
Την προηγούμενη εβδομάδα η κυβερνητική πλειοψηφία με το ΚΙΝΑΛ αποφάσισαν την κατάργηση από 1ης Γενάρη 2022 του δικαιώματος των ανασφάλιστων να συνταγραφούν φάρμακα σε ιδιώτες γιατρούς που είχε καθιερώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Καταλαβαίνει ο καθένας τι σημαίνει αυτό για ειδικές ομάδες πληθυσμού όπως οι ανάπηροι, που θα υποχρεούνται να επισκέπτονται πλέον αποκλειστικά και μόνο τις δημόσιες δομές για μια απλή συνταγογράφηση , ενώ συγχρόνως χτυπάει την ιδιωτικό τομέα ιατρικής αφού αποκλείει τους ανασφάλιστους από το δικαίωμα επίσκεψης σε αυτόν.
Χθες με τρόμο διαβάσαμε ότι ο πρωθυπουργός γνώριζε εδώ και 7 μήνες ότι η θνητότητα αυξάνει κατά 90% όταν οι διασωληνωμένοι νοσηλεύονται εκτός ΜΕΘ και όμως πριν δύο ακριβώς εβδομάδες ισχυριζόταν στη Βουλή ότι δεν έχει στοιχεία γι’ αυτό!
Οι δαπάνες για τα δημόσια νοσοκομεία στον προϋπολογισμό του 2022, είναι κατά 280 εκατομμύρια λιγότερες. Με λίγα λόγια τα κονδύλια που διατίθενται υπολείπονται των αναγκών. Τα νούμερα είναι αμείλικτα. Ακόμα και το ποσοστό δαπανών για την υγεία που η ίδια η κυβέρνηση ανακοινώνει, είναι 6,3% του ΑΕΠ και είναι σαφώς μικρότερο του ευρωπαϊκού μέσου όρου.
Η συμπεριληπτική πολύχρωμη ανανεωτική ριζοσπαστική Αριστερά ζητάει το αυτονόητο και συγχρόνως υπόσχεται το αυτονόητο:
ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΟΜΕΣ ΥΓΕΙΑΣ
Σάτιρα ανελέητη και ψυχωφελής
«Η Επιτροπή» του Αλέκου Σμπαρούνη (εκδ. Νεφέλη) κάνει την ελληνική γλώσσα λάστιχο, χωρίς ποτέ να…
Νίκος Φίλης: Τι σημαίνει η εξέλιξη της πανδημίας για τα σχολεία;
Μετά την προειδοποίηση του ΠΟΥ για την άνευ προηγουμένου μεταδοτικότητα της «Όμικρον», ΕΠΕΙΓΕΙ η συζήτηση και άμεση λήψη μέτρων πριν η εξάπλωσή της καταστρέψει το Σύστημα Υγείας και εκτός των άλλων, πιο τραγικών, αποκλείσει εκ νέου μαθητές και φοιτητές από το φυσικό τους περιβάλλον.
Από σήμερα γνωρίζουμε… πιο καλά τι σημαίνει διασωλήνωση εκτός ΜΕΘ σε περίοδο όξυνσης της πανδημίας ή σε επαρχιακό νοσοκομείο. Η μελέτη των Τσιόδρα - Λύτρα έβαλε και σφραγίδα στο ανόητο πρωθυπουργικό ψεύδος, που τόσο μετωπικά συγκρουόταν με την κοινή λογική: μιλώ για τη γνωστή ατάκα του στη Βουλή «το ίδιο είναι εντός ή εκτός ΜΕΘ»...
Τι κάνει όμως η κυβέρνηση και το υπουργείο Παιδείας για να κρατηθούν ανοιχτά τα σχολεία; Έχουν αντιληφθεί ότι με τη νέα μετάλλαξη κάτι αλλάζει ριζικά; Θα επικαλεστούν μεθαύριο «απρόοπτες περιστάσεις» για να τα κλείσουν ξανά; Τι θα σημαίνει αυτό για τα παιδιά μας, μια τρίτη χρονιά; Ή θα προτιμήσουν να χώσουν ξανά το κεφάλι στο έδαφος, αρνούμενοι τις επιπτώσεις των συγχωνεύσεων, των πολυπληθών τμημάτων, της απουσίας ουσιαστικής ιχνηλάτησης, του κανόνα «50% +1» για να κλείσει μια τάξη; Έχουμε κατά νου ότι μόνο τις τελευταίες έξι βδομάδες (από 1η Νοεμβρίου) τα κρούσματα σε παιδιά ηλικίας ως 17 ετών πλησιάζουν τις 65.000; Βλέπει κανείς στην κυβέρνηση τι σημαίνει αυτός ο αριθμός για την οικογένεια;
Ζητάμε πρόσθετα μέτρα από τον ΠΡΩΤΟ μήνα της πανδημίας, το 2020. Ζητάμε να συνεδριάζει τακτικά η Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, για ενημέρωση από επιστήμονες και λήψη συλλογικών αποφάσεων. Θα βοηθούσαν οι κοινές αποφάσεις ΚΑΙ στην προώθηση του εμβολιασμού στους μαθητές. Καμία ανταπόκριση από την κυβέρνηση. Ούτε μια φορά σε 20 μήνες! Τώρα, σε μια από τις πιο ανησυχητικές στιγμές στην εξέλιξη της πανδημίας, η κα υπουργός βρήκε χρόνο μόνο να συνοδεύσει τον πρωθυπουργό στη Διαρκή Ιερά Σύνοδο. Καθένας με τις προτεραιότητες αλλά και τις ευθύνες του.
Στρατής Μπουρνάζος: Χαιρετίζοντας ή αποχαιρετώντας το ΜΙΕΤ;
Τι είναι εκείνο που κάνει το ΜΙΕΤ ξεχωριστό; Κατά τη γνώμη μου, εκτός από το εύρος και την ποιότητα, η δουλειά υποδομής. Ας δούμε την εκδοτική του δραστηριότητα: έκανε αυτό ακριβώς αυτό που οφείλει ένας θεσμός ο οποίος δεν λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, δηλαδή εξέδωσε θεμελιώδεις τίτλους, που ένας ιδιώτης δεν θα μπορούσε. Και τους εξέδωσε με όλους τους κανόνες της επιστημονικής, εκδοτικής και τυπογραφικής δεοντολογίας – ανάμεσα τους και ο σεβασμός προς τους συνεργάτες, που εκδηλωνόταν με πολλούς τρόπους, μεταξύ των οποίων και οι καλές αμοιβές. Παράλληλα, κατάφερε να μην περιοριστεί σε κλασικούς τίτλους, να καθηλωθεί σε μνημειώδεις εκδόσεις, αλλά να συστήσει άγνωστα στο ελληνικό κοινό έργα, ανοίγοντας δρόμους. Και δεν μπορώ να σκεφτώ φοιτητή ή φοιτήτρια των ανθρωπιστικών επιστημών, από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, στα ράφια και στα διαβάσματά του οποίου να μην κατέχουν περίοπτη θέση τα βιβλία του ΜΙΕΤ.
Με όλα αυτά, το ΜΙΕΤ διαμόρφωσε το πεδίο και έδωσε τον τόνο. Ας δούμε το Εργαστήριο Επιμέλειας Εκδόσεων. Το να βγαίνουν καμιά δεκαριά καλοί επιμελητές κάθε διετία μπορεί να μοιάζει λίγο, αλλά δεν είναι: είμαστε μικρή χώρα, κι οι άνθρωποι αυτοί, δουλεύοντας στη συνέχεια στον εκδοτικό χώρο λειτουργούν ευεργετικά και πολλαπλασιαστικά: με τα βιβλία που επιμελούνται, αλληλεπιδρώντας με συναδέλφους, διαχέοντας γνώση. Ακόμα, το να βγαίνουν δεκαπέντε σημαντικά βιβλία τον χρόνο (εκτός των ανατυπώσεων) λειτουργώντας σωρευτικά ιδίως, κάνει διαφορά.
Το ΜΙΕΤ λειτούργησε ως πρότυπο για πολλούς εκδοτικούς οίκους. Σκέφτομαι τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, που κατάφεραν σήμερα να το συναγωνίζονται, και μάλιστα καλύπτοντας και τις θετικές επιστήμες· αμφιβάλω αν θα είχαν δημιουργηθεί, και κυρίως αν θα είχαν τον ίδιο χαρακτήρα, χωρίς το προηγούμενο του ΜΙΕΤ. Επίσης, οι σημαντικές εκδόσεις των ιδρυμάτων των τραπεζών που ακολούθησαν (Εμπορική, Αγροτική, Πειραιώς), επηρεάστηκαν καθοριστικά από το ΜΙΕΤ· ειδάλλως, είναι πιθανό οι τράπεζες να είχαν περιοριστεί σε λαμπρές εκδηλώσεις για γεγονότα εθνικής σημασίας, πολυτελή λευκώματα, ημερολόγια τέχνης και coffee table books.
Το δεύτερο ερώτημα προκύπτει αβίαστα: Γιατί απαξιώνεται κάτι, κατά κοινή ομολογία τόσο επιτυχημένο; Κι όμως, όσο κι αν μας λυπεί, μας εξοργίζει και μας αναστατώνει, η απαξίωση του ΜΙΕΤ δεν είναι κάτι πρωτοφανές. Εντάσσεται σε ένα γενικότερο διεθνές τοπίο συρρίκνωσης των ανθρωπιστικών επιστημών και επέλασης ενάντια ό,τι δεν λειτουργεί με σκληρούς ιδιωτικοοικονομικούς όρους, με σταθερή αιτιολογία-τροπάριο την «περικοπή δαπανών», τον «εξορθολογισμό», τη «λειτουργικότητα» κλπ.
Στα καθ’ ημάς, άλλωστε, έχουμε ένα μελανό προηγούμενο. Επί κυβερνήσεως Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (1990-1993) έκλεισαν τα πολιτιστικά ιδρύματα της Εμπορικής και της Αγροτικής Τράπεζας, όπως το Ιστορικό Αρχείο Ελληνικής Νεολαίας (ΙΑΕΝ). Παρότι μετά το 1993 έγιναν προσπάθειες να επανέλθουν, στην ουσία αυτό (με μερική εξαίρεση το ΙΑΕΝ), δεν επιτεύχθηκε ποτέ. Το πλήγμα υπήρξε καίριο. (...)
Πέρα από τις απαραίτητες αναλύσεις και τις δίκαιες καταγγελίες, εκείνο που με καίει είναι πώς μπορεί να διασωθεί το ΜΙΕΤ και να συνεχίσει το έργο του με τρόπο αντάξιο της παράδοσής του, και όχι να καταντήσει κέλυφος. Χρειάζεται ευρεία κινητοποίηση, εντός και εκτός των τειχών – ήδη έχουμε αργήσει πολύ. Είναι υπόθεση όλων όσοι νοιάζονται για τα γράμματα, τον πολιτισμό, την παιδεία. Όσοι λοιπόν νοιαζόμαστε γι’ αυτά, και νομίζω ότι είμαστε πολλοί και πολλές, οφείλουμε να το αποδείξουμε έμπρακτα. Και κάτι παραπάνω: η υπεράσπιση του ΜΙΕΤ –το γράφω όπως το λέγανε παλιά, κι ας ακούγεται βαρύγδουπο– αποτελεί κομμάτι του αγώνα για το μέλλον και την προκοπή του τόπου.
Προϋπολογισμός αβεβαιοτήτων, ανισοτήτων και.. μη πράσινος
Η υλοποίηση των προβλεπόμενων μακροοικονομικών και δημοσιονομικών μεγεθών επί των οποίων βασίζεται ο Προϋπολογισμός 2022…
Πάνος Σκουρλέτης: Απαράδεκτος ο νομικός εκφοβισμός πολιτών που ζητούν την τήρηση της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στη Σύρο
Η πρακτική του εκφοβισμού, μεμονωμένων ανθρώπων ή και συλλογικοτήτων, με εξοντωτικές αγωγές μέσω των οποίων αξιώνονται τεράστιες οικονομικές αποζημιώσεις, προκειμένου να φιμωθεί κάθε ενοχλητική φωνή ανησυχίας και κριτικής, είναι απαράδεκτη.
Η συγκεκριμένη πρακτική, που στο εξωτερικό είναι γνωστή και ως «slapp», είναι φανερό ότι ακολουθείται τώρα στη Σύρο, όπου ο όμιλος ONEX, ο οποίος διαχειρίζεται τα Ναυπηγεία Νεωρίου, ζητά συνολικά 3 εκατ. ευρώ, με αγωγές του που στρέφονται εναντίον πολιτών, μελών του «Παρατηρητηρίου Ποιότητας Περιβάλλοντος Σύρου», λόγω των δημόσιων παρεμβάσεών τους για την ανάγκη τήρησης της περιβαλλοντικής νομοθεσίας στο ναυπηγείο και για την ανάγκη διενέργειας μελέτης, έπειτα από τη διαπίστωση σοβαρής ρύπανσης στο βυθό του λιμανιού της Ερμούπολης.
Οι ανησυχίες του «Παρατηρητηρίου» είχαν μεταφερθεί στη Βουλή και από 26 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, με πρωτοβουλία του συναδέλφου βουλευτή Κυκλάδων Νίκου Συρμαλένιου, ο οποίος δέχτηκε στη συνέχεια οξύτατες, αήθεις επιθέσεις που ξεπέρασαν κάθε όριο. Ένα σοβαρό γεγονός, δηλωτικό της έντασης και της διχαστικής λογικής που καλλιεργούνται συστηματικά μέσα στην τοπική κοινωνία, με προφανή σκοπό να αποθαρρυνθούν εκείνοι που θέτουν ερωτήματα και προβληματισμούς, που επιζητούν ελέγχους και ζητούν υπεύθυνες απαντήσεις, οι οποίες έχουν έστω και έμμεση σχέση με τη λειτουργία του ναυπηγείου.
Η καθοριστική συνεισφορά της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ στην επαναλειτουργία των Ναυπηγείων Νεωρίου Σύρου, είναι αναμφισβήτητο γεγονός. Μια λειτουργία σύμφωνη με τους ισχύοντες όρους εργασίας και προστασίας του περιβάλλοντος. Ο ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία, από θέση αρχής, δεν μπορεί να υποστηρίξει και να διεκδικήσει τίποτα λιγότερο από αυτό που πέτυχε όταν άνοιξε και πάλι το ναυπηγείο. Όπως δεν μπορεί παρά να υποστηρίζει την ολοκληρωτική και χωρίς κανέναν «αστερίσκο», άσκηση του δικαιώματος πολιτών και συλλογικοτήτων, όπως και στην περίπτωση της Σύρου, να ασκούν κριτική, να διαμαρτύρονται, να ανησυχούν και να ζητούν τα αυτονόητα.
Ιούλιος Συναδινός: Ο αθλητισμός στο σχέδιο Κρατικού Προϋπολογισμού του 2022
Από το σχέδιο Κρατικού Προϋπολογισμού του 2022 αναδεικνύονται πάλι δυο μείζονα στρατηγικά και διαχρονικά προβλήματα του ελληνικού αθλητισμού, που δεν λύθηκαν ούτε σε προηγούμενες περιόδους και κυβερνητικές θητείες:
Πρώτον, ο ελληνικός αθλητισμός λειτουργεί μεν ως οικονομικό εργαλείο, συμβάλλοντας άμεσα ή έμμεσα στη δημιουργία σημαντικού μέρους του εθνικού πλούτου, δεν λαμβάνει όμως -ανταποδοτικά- όσα του αναλογούν.
Δεύτερον, ο ελληνικός αθλητισμός ασφυκτιά από τις στενές αντιλήψεις του πολιτικού προσωπικού της χώρας (κεντρικού και τοπικού επιπέδου), που τον εκμεταλλεύεται πελατειακά ασχολούμενο κυρίως με το επαγγελματικό ποδόσφαιρο, όντας παράλληλα, εγκλωβισμένος μέσα στις γραφειοκρατίες των υπουργείων στα οποία εντάσσεται ευκαιριακά (πολιτισμού, παιδείας, παλαιότερα τουρισμού κλπ), οι οποίες εκ της εμπειρίας τον αποζυμούν συστηματικά.
Η αντίφαση αυτή μπορεί να λυθεί μόνο με μία δομική αλλαγή και με τη στρατηγική απόφαση για τη δημιουργία αυτοτελούς υπουργείου Αθλητισμού και Νέας Γενιάς για την εφαρμογή συγκεκριμένων πολιτικών αναβάθμισης του αθλητισμού και πολλαπλασιασμού της ωφελιμότητάς του για το σύνολο της κοινωνίας.
Οι πολλαπλές ταχύτητες στα πανεπιστήμια θα αποτύχουν
Το επερχόμενο νομοσχέδιο για τις μεταρρυθμίσεις στα πανεπιστήμια περιέχει διατάξεις που διαφοροποιούν από τον κύριο…
Το «Μορφωτικό» σβήνεται από το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης
Φέτος το Εργαστήρι Επιμέλειας Εκδόσεων του ΜΙΕΤ δεν θα γίνει, έπειτα από 18 χρόνια αδιάλειπτης λειτουργίας. Το ΜΙΕΤ τελεί υπό μεταβατική διεύθυνση και, σύμφωνα με την ανακοίνωση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του, «η εταβατική Διευθύντρια κ. Λούβη δεν μπορεί να πάρει αποφάσεις που θα δεσμεύουν το Ίδρυμα για τα επόμενα δύο χρόνια»!
Το Εργαστήρι του ΜΙΕΤ για επιμελητές εκδόσεων είναι μοναδικό στο είδος του: Γίνεται με σκληρές εξετάσεις και χωρίς δίδακτρα, δηλαδή αξιοκρατικά και δωρεάν. Απαιτεί τη δέσμευση της παρακολούθησής του δύο φορές την εβδομάδα επί δύο χρόνια. Ως απόφοιτοί του μάθαμε να συνεργαζόμαστε με όλους τους επαγγελματίες της παραγωγής του βιβλίου (εκδότες, στοιχειοθέτες, τυπογράφους, βιβλιοδέτες) και διδαχθήκαμε την επιμέλεια του βιβλίου ως πράξη φροντίδας και συνεργασίας.
Το Εργαστήρι στηριζόταν ως τώρα στις δύο διδάσκουσες, την Αντιγόνη Φιλιπποπούλου και την Κωστούλα Σκλαβενίτη, υπεύθυνες εκδόσεων του ΜΙΕΤ, και λειτουργούσε χάρη στην ανιδιοτελή αφοσίωσή τους. Ήταν μια όαση για την κατάρτιση όσων το παρακολουθήσαμε, είτε ασχοληθήκαμε επαγγελματικά με την επιμέλεια εκδόσεων είτε όχι. Η μαθητεία σε αυτό ήταν μια μαθητεία αριστείας. Από τις τάξεις μας εφοδιάστηκαν πολλαπλώς διάφοροι εκδοτικοί οίκοι και η αποφοίτησή μας από αυτό αποτελούσε εγγύηση για την ποιότητά μας ως επαγγελματιών. Σταματώντας, αφήνει χωρίς αντιπρόταση το χώρο της εκπαίδευσής μας, προς όφελος μιας σεμιναριακής, επί πληρωμή και χωρίς άλλα κριτήρια, κατάρτισης διορθωτών.
Η παύση του είναι μέρος της συρρίκνωσης του Εκδοτικού Τμήματος του Ιδρύματος. Η πλούσια και μακρόχρονη δραστηριότητά του αποδεικνύεται από την αδιαμφισβήτητη ποιότητα των πλέον των 500 εκδόσεών του, οι οποίες καλύπτουν «κυρίως διδακτικές ανάγκες των πανεπιστημίων, αλλά και ευρύτερα βιβλιογραφικά κενά», καθώς και «έργα που, λόγω κόστους ή άλλων ειδικών αναγκών, δεν είναι δυνατόν να τα αναλάβουν οι εμπορικοί εκδοτικοί οίκοι», όπως πληροφορεί η ιστοσελίδα του. Οι εκδόσεις του ΜΙΕΤ αποτελούν πρότυπο για την εγχώρια εκδοτική παραγωγή. Με την απαξίωσή τους χάνεται ένας ολόκληρος τρόπος δουλειάς και φροντίδας του βιβλίου.
Η κατά πολλούς προσχηματική οικονομική εξυγίανση του ΜΙΕΤ στοχεύει ακριβώς στη συνολική υποβάθμιση του έργου του. Πλήττεται αφενός ο μορφωτικός χαρακτήρας ενός Ιδρύματος που καλλιεργεί ελεύθερους ανθρώπους και ολοκληρωμένους επαγγελματίες, προς όφελος όσων προωθούν την πειθήνια, ανειδίκευτη και ελαστική εργασία, και αφετέρου η εκδοτική πολιτική του, που προάγει το βιβλίο ως κοινωνικό αγαθό, σε αντίθεση με τις εμπορευματικές επιταγές του κεφαλαίου.
Το ΜΙΕΤ πρέπει να παραμείνει ενεργός εκδοτικός χώρος και τα μορφωτικά του προγράμματα να συνεχιστούν στο ακέραιο, σύμφωνα με το πνεύμα των ιστορικών οραματιστών, των δημιουργών του, των εργαζομένων και των συνεργατών του που υπηρέτησαν πιστά τους σκοπούς του από την ίδρυσή του το 1966 μέχρι την κήρυξη της δικτατορίας και από την αποκατάσταση της δημοκρατίας έως σήμερα.
Οι εκδόσεις και οι εκδηλώσεις που συνεχίζονται τώρα είναι μόνο λίγες σε σύγκριση με όσες προβλέπονταν από την προηγούμενη διεύθυνσή του, και σε λίγο θα σταματήσουν και αυτές. Δεν πρέπει να αφήσουμε να σιγήσει το ΜΙΕΤ με το να καταργούνται μία-μία οι δράσεις του, ώσπου να μη μείνει καμία.
Ως απόφοιτοι και απόφοιτες του Εργαστηρίου Επιμέλειας Εκδόσεων του ΜΙΕΤ, διαμαρτυρόμαστε για την παύση του και για την απαξίωση του Εκδοτικού Τμήματος και του ΜΙΕΤ εν γένει. Είναι χρέος μας να τα υπερασπιστούμε, για την προσφορά τους προς εμάς και προς το σύνολο.
Να σταματήσει η διάλυση του ΜΙΕΤ τώρα!