Macro

Η επικοινωνιακή δυναμική που δημιούργησε η νέα ηγεσία σύντομα θα συναντήσει την πολιτική πραγματικότητα – ήδη ένα δείγμα γραφής είδαμε στη συζήτηση του προϋπολογισμού, όπου εκτός του ελλείμματος κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης, καταγράφηκε και ο ενθουσιώδης και ασφυκτικός εναγκαλισμός της νέας ηγεσίας από την κυβέρνηση. Η εξαγγελλόμενη ανατροπή της δυναμικής μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ δεν αποτυπώθηκε στις πρώτες μετεκλογικές δημοσκοπήσεις, παρά τη μιντιακή προσπάθεια δημιουργίας κλίματος δήθεν «πανικού» στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ούτε είναι πολύ πιθανή, καθώς τα κομματικά συστήματα δεν είθισται να βιώνουν μεγάλες ανατροπές κάθε λίγα χρόνια. Βέβαια, αυτό δεν πρέπει να αποτελέσει στοιχείο εφησυχασμού ή να δημιουργήσει αισθήματα αυτάρκειας στον ΣΥΡΙΖΑ. Όσα ειπώθηκαν για την ανάγκη διαμόρφωσης μιας σύγχρονης αριστερής ταυτότητας και για τη συνάντηση με τα νέα κοινωνικά υποκείμενα ισχύουν, τηρουμένων των αναλογιών, και για αυτόν. Και το επικείμενο συνέδριό του θα είναι, προς την κατεύθυνση αυτή, βαρόμετρο και πεδίο δόξης λαμπρό.

Ας το παραδεχτούμε: η Εκκλησία της Ελλάδος δεν ακολουθεί καμία από τις βασικές χριστιανικές αρχές και οι περισσότεροι των ρασοφόρων δεν διαθέτουν κανένα από τα βασικά γνωρίσματα του χριστιανού. Συνταυτιζόμενοι με τη Δεξιά ή την ακροδεξιά του Κυρίου, συνταυτιζόμενοι εν πολλοίς με την υπερσυσσώρευση και τον χυδαίο πλούτο, συνταυτίζονται με την εκμεταλλεύτρια τάξη. Και πορεύονται κατά τα συμφέροντά της, χέρι χέρι με τους πολιτικούς της εκπροσώπους, εναντίον του αδελφού του ελάχιστου, εκείνου που ο Ναζωραίος τοποθέτησε στην καρδιά του κηρύγματός του. Κι αν όντως “ευκολώτερόν εστι κάμηλον διὰ τρυμαλιάς ραφίδος διελθείν ή πλούσιον εις την βασιλείαν του Θεού εισελθείν”, τούτοι δεν έχουν καμιά ελπίδα παραδείσου, αφού το βλέμμα τους είναι πάντα στραμμένο στα χρυσοποίκιλτα και στο παγκάρι. Κι αν όντως “ουκ ένι Ιουδαίος ουδὲ Έλλην, ουκ ένι δούλος ουδὲ ελεύθερος, ουκ ένι άρσεν και θήλυ· πάντες γαρ υμείς εις έστε εν Χριστώ Ιησού”, η βροντερή απουσία της Εκκλησίας από τις δράσεις για τους πρόσφυγες, η κραυγαλέα σιωπή της για τους πνιγμένους του Αιγαίου, η κατάφωρη τοποθέτησή της στο πλευρό εθνικιστικών κύκλων, τους κάνει κύμβαλα αλαλάζοντα και όχι εκπροσώπους του ταπεινού Ιησού της Ναζαρέτ.Η δε στοχοποίηση των αλλόθρησκων, που δήθεν θα αλλοιώσουν το “γένος εκλεκτόν, έθνος άγιον”, κάνουν το “βασίλειον ιεράτευμα” να μοιάζει με μια δράκα αμαρτωλών φανατικών που μετά μανίας υπερασπίζονται την εξουσία τους και τα υλικά τους συμφέροντα. Ο εναγκαλισμός τους με την δεξιά είναι, έτσι, φυσικό επόμενο. Πέρα και μακριά από τα προτάγματα της αλληλεγγύης, της αγάπης και των κηρυγμάτων του ιστορικού, εάν υπήρξε, Ιησού, κηρύγματα ιδεολογικής αντίθεσης στον πλουτισμό, σφιχταγκαλιάζονται μ’ εκείνους που θα ‘πρεπε να τους κάνουν να βγάζουν ξανά το φραγγέλιο. Έτσι, αν ένα πρόβλημα είναι η δεικτική ανακοίνωση της ΔΙΣ εναντίον του Μόσιαλου, το άλλο, το μεγαλύτερο, είναι ο σχολιασμός της Κεραμέως. Την ώρα που η υπ. Παιδείας θεωρεί “λυπηρή” την ανάρτηση με το σκίτσο της Παναγιάς και υπερασπίζεται ανοιχτά τη ΔΙΣ, κατακυρώνει την κυριότητα της Εκκλησίας. Και επικυρώνει το ομοούσιο και αδιαίρετο του πλούτου, από όπου κι αν προέρχεται. Είναι μεγάλα τα συμφέροντα, πολλά τα λεφτά και η εξουσία ο πιο προκλητικός παράδεισος.

Θα μπορούσε να είναι κινηματογραφική ταινία, αλλά δεν είναι. Μια θεατρική παράσταση για μικρούς και…

Έχει πλέον παρατηρηθεί. Κάθε φορά που ο Κυριάκος Μητσοτάκης νιώθει στριμωγμένος, κάθε φορά που το…

Βλέπω το φατούρο που πεφτει στο τουιτερ με το πρωτοχρονιάτικο σώου και αποφάσισα να σου γράψω δυο λόγια: Εννοείται ότι η όλη φασαρία γίνεται από στημένα τρολ του ΣΥΡΙΖΑ χωμένα στα υπόγεια της Κουμουνδούρου. Αλλά όταν τα συριζοτρολ γράφουν 11.500 τουιτ σε μισή μέρα για τον Ρουβά ενώ για τον Τσίπρα στον προϋπολογισμό έγραψαν 350, μάλλον χρειάζεται ενδελεχεστερη προσέγγιση της εν λόγω συνομωσίας. Αυτά είναι τα κακά νέα. Τα καλά νέα είναι ότι το δελτίο της Σιας δεν πρόκειται να παίξει ποτέ πρώτη είδηση «το τουιτερ γλεντάει τον δήμαρχο!!!!» όπως αν είχαμε δημαρχο μαδούρο. Το ίδιο ισχύει για το σύνολο της λιστας Πέτσα. Σε αυτό έχουμε τα νώτα μας καλυμμένα οπότε δεν χρειάζεται να ανησυχεις. Παρ όλα αυτά επίτρεψέ μου να κάνω μερικές παρατηρήσεις για τον χειρισμό της όλης υπόθεσης, προκειμένου να μην μας πιάνουν στο στόμα τους οι μίζεροι, οι φτωχάλες και κάτι αγράμματοι δικηγόροι με μεταπτυχιακό στη Φιλοσοφία του Δικαίου σαν τον Τζανακόπουλο. Πρώτον, αγαπητέ Δήμαρχε, επειδή η πλεμπα ακούει 215.000 ευρώ για 17 λεπτά, και νομίζει ότι πρόκειται για αρπαχτή και όχι για το μπενχούρ που είναι στην πραγματικοτητα, καλό θα είναι την σύμβαση για την απ ευθείας ανάθεση να την φέρνεις στο Δημοτικό Συμβούλιο εγκαίρως και όχι εννέα μέρες πριν την υλοποίηση του πρότζεκτ. Δεύτερον, επειδή ο κόσμος είναι μίζερος και κουτσομπόλης, καλό είναι να δίνεις αναλυτικά τα κόστη ανα εργασία και ανα εργολαβία, για να κλείνεις στόματα. Η πλεμπα γενικά δεν καταλαβαίνει τι είναι το ανημέισον θεμς για λεντ γουόλ, το θριντί σχέδια φωτορεαλιστικά και το εγκατάσταση απεγκατάσταση ικριωμάτων, αλλά οι γνώστες της αγοράς θα δουν ότι αυτό κοστολογείται 50 που κάνει στην πραγματικότητα αντί για 500 που υποψιάζονται ότι τα πληρώνουμε και έτσι θα αποστομώσουμε τους λαϊκιστές. Γενικά οι μιζεραίοι δεν έχουν ιδέα από τέχνη και παραγωγες υψηλής ποιότητας, και δεν καταλαβαίνουν γιατί 17 λεπτά με τον Σάκη κοστίζουν όσο να φέρουμε την Συμφωνική Ορχήστρα της Βοστώνης να παίζει τρεις ώρες στο Ηρώδειο και στο τέλος να της κάνουμε και παραγγελιά τον Καπετανάκη του Μουφλουζελη. Βγες να το εξηγήσεις καθαρά αυτό, γιατί το «τόσα χρόνια αυτά πληρώνουμε» ακούγεται σαν «τόσα χρόνια μαλακες σας πιάνουμε τώρα το θυμηθήκατε» και σε κάποιους ελάχιστους μπορεί να μην αρέσει. Επίσης Δήμαρχε, δεν θα πείραζε να λάβεις υπ όψιν ότι με πανδημία, με τον θείο σου να λέει «συνηθίστε την ιδέα ότι δεν υπάρχουν ΜΕΘ», με τις εφημερίες του νοσηλευτικού προσωπικού απλήρωτες και με την ακρίβεια να τρώει όσους δεν τρώει η covid, το να έλεγες «φέτος θα κοψουμε 100 χιλιάρικα να τα δώσουμε κάπου άλλου», δεν θα πείραζε, καλό θα σου έκανε. Εντάξει καταλαβαίνω ότι ο Σάκης έδωσε την μάχη του ΝΑΙ το 2015 όπως μας υπενθυμίζει ο Άδωνης, και ήταν με την σωστή πλευρά της ιστορίας όπως επεσήμαναν άλλοι, αλλά δεδομένων των συνθηκών, μια απλή παρασημοφόρηση θα αρκούσε. Ας δώσουμε το όνομα του και σε έναν δρόμο. Ή οτιδήποτε θα κόστιζε λιγότερο από δωδεκάμισι χιλιάρικα το λεπτό. Σοβαρος άνθρωπος είναι, θα καταλάβει. Και τέλος Δήμαρχέ μου, 20.000 χιλιάδες νεκρους έχουμε, ας μην δείχνουμε τόσο ανέμελοι λες και γιορτάζουμε την καταρριψη του φραγματος των 8.000 μονάδων στο χρηματιστήριο. Επικοινωνιολόγους έχεις φαντάζομαι, ρωτα τους λίγο, μην τους κρατάς καβάτζα μόνο για τις εκλογές.

Χριστούγεννα, 30 νεκροί πρόσφυγες τις τελευταίες ημέρες στα ναυάγια του Αιγαίου. Ο Πάπας Φραγκίσκος ήρθε πριν λίγες μέρες στη Λέσβο και είπε τα παρακάτω λόγια, λόγια που μου φαίνεται πως ένας ιεράρχης τέτοιου βεληνεκούς δεν έχει ξαναξεστομίσει και παράλληλα μπορούν να αποτελούν οδηγό για κάθε προοδευτικό άνθρωπο, αλλά και για κάθε χριστιανό. Για να είμαστε καλύτεροι άνθρωποι. "Παρακαλώ τον Θεό να μας αφυπνίσει από τη λησμονιά του πάσχοντα, να μας ταρακουνήσει από τον ατομικισμό που αποκλείει, να αφυπνίσει τις καρδιές που είναι κουφές στις ανάγκες του πλησίον. Αλλά παρακαλώ και τον άνθρωπο, κάθε άνθρωπο: ας υπερβούμε την παράλυση του φόβου, την αδιαφορία που σκοτώνει, την κυνική αδιαφορία που με γάντια βελούδινα καταδικάζει σε θάνατο όποιον βρίσκεται στο περιθώριο! Ας συγκρουστούμε ριζικά με την επικρατούσα σκέψη, εκείνην που περιστρέφεται γύρω από το προσωπικό εγώ, γύρω από τους προσωπικούς και εθνικούς εγωισμούς, που γίνονται μέτρο και κριτήριο για το καθετί [...] Ας κοιτάξουμε τα πρόσωπα των νεκρών παιδιών ας βρούμε το θάρρος να ντραπούμε. Η Μεσόγειος ένα μεγάλο κρύο κοιμητήριο χωρίς επιγραφές. Ας μην επιτρέψουμε αυτή η θάλασσα να μετατραπεί σε θάλασσα λήθης. Ας αφήσουμε αυτό το ναυάγιο του πολιτισμού".

Ένας παπάς που πέρασε διά πυρός και σιδήρου.

Δύσκολο να χωνέψει κανείς την υποκρισία της σημερινής Δεξιάς στην Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη:…

Διήγημα του Γιώργου Μπουγελέκα

Patrick Radden Keefe «Μην πεις λέξη. Βία και προδοσία στη Βόρεια Ιρλανδία. Η κρυφή ιστορία του ΙΡΑ», μετάφραση: Κωστής Πανσέληνος, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2021 Στέκομαι σε πρώτη φάση στoν τίτλο: «κρυφή», μια ιστορία από τα μέσα. Έχουμε να κάνουμε με προφορική ιστορία. Σειρές συνεντεύξεων, οι οποίες προορίζονταν για το ερευνητικό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου της Βοστόνης. Το υλικό περιλάμβανε επαφές τόσο με ενωτικούς όσο και με ρεπουμπλικάνους, ή, με θρησκευτικούς όρους, με προτεστάντες και καθολικούς. Δεκάδες συνεντεύξεις με προσωπικότητες που έπαιξαν σημαντικό ρόλο τα χρόνια στα οποία αναφερόμαστε. Ο Keefe αντλεί από αυτό το υλικό και εστιάζει σε πρόσωπα που έπαιξαν μείζονα ρόλο στην περίοδο που χαράχτηκε στη συλλογική μνήμη ως οι Ταραχές: με επίκεντρο το Μπέλφαστ, μια περίοδος που εκκινεί από τα τέλη του ’60 και φτάνει ως τη Συμφωνία της Μεγάλης Παρασκευής το 1998.