Αναδημοσιεύσεις

23
06

Γιώργος Πλειός: Χωρίς προστασία της ελευθερίας του δημοσιογράφου δεν ανακτάται η αξιοπιστία (Ηχητικό)

Η Ελλάδα -όχι μόνο στους δημοσιογράφους, αλλά για όλους τους εργαζόμενους- ανήκει στην κατηγορία χωρών όπως αυτές του Τρίτου Κόσμου, όπου δεν είναι εγγυημένα τα εργασιακά δικαιώματα. Δυστυχώς στην Ελλάδα δεν υπάρχει θεσμικό όργανο που να προστατεύει την ελευθερία του δημοσιογράφου ως επάγγελμα. Έχουμε επαγγελματικές ενώσεις που μεριμνούν για δημοσιογραφικά δικαιώματα, συντάξεις, ασφαλιστικές καλύψεις, κτλ. Δεν είναι κύρια μέριμνά τους η προστασία του δημοσιογράφου στο δεοντολογικό κομμάτι. Δεν είναι δυνατόν π.χ. αρχισυντάκτης να μπαίνει σε αίθουσα σύνταξης και να ουρλιάζει «θέλω αίμα». Και αν δεν το κάνει ο δημοσιογράφος να απολύεται για να έρθει ο επόμενος. Στα site εργαζόμενοι ανεβάζουν 40 ιστορίες για ένα μισθό 400 ευρώ, πολλές φορές «μαύρα». Για ποια ελευθερία του δημοσιογράφου μιλάμε; Δεν υπάρχει
Περισσότερα »
23
06

Νίκος Φίλης: Ο αγώνας δεν είναι ταχύτητας, αλλά αντοχής

Χρειαζόμαστε κόμματα αρχών με μέλη που θα συμμετέχουν αυτοπρόσωπα, κατακτώντας τα πολιτικά τους δικαιώματα. Αντιθέτως, επιβαρύνει την κρίση δημοκρατικής νομιμοποίησης η μετατροπή των κομμάτων σε σύνολο εικονικώς συμμετεχόντων ευκαιριακών μελών-ψηφοφόρων, φαινόμενο που παραπέμπει σε πελατειακά δίκτυα και σε λογικές μετα-δημοκρατίας. Η επανεκκίνηση του ΣΥΡΙΖΑ παραπέμπει σε έναν αναστοχασμό για τα κυβερνητικά πεπραγμένα του, όχι σε μια γραμμική συνέχεια, με μια περίοδο που είχε σημαντικά επιτεύγματα αλλά και μεγάλα ελλείμματα και λάθη, καθώς η πολιτική ασκείτο με βάση τους μνημονιακούς καταναγκασμούς που στον πυρήνα τους ήταν νεοφιλελεύθεροι. Χρειάζεται να πιάσουμε το νήμα από τη Συμφωνία των Πρεσπών, σε μια περίοδο που επιδεινώνονται οι εκκρεμότητες στην εξωτερική πολιτική. Χρειάζεται προσπάθεια να αντιμετωπιστούν οι κοινωνικές επιπτώσεις της πανδημίας, να θέσουμε στο επίκεντρο την υπεράσπιση των δημόσιων αγαθών της υγείας, της παιδείας, του ασφαλιστικού συστήματος, της ενέργειας, αλλά και του νερού που απειλείται με ιδιωτικοποίηση. Χρειάζεται να θυμηθούμε χωρίς ενοχές τον αγώνα που δώσαμε το πρώτο εξάμηνο του 2015 για την αλλαγή των ευρωπαϊκών πολιτικών, τώρα που οι κυρίαρχες δυνάμεις αναγκάζονται να συζητήσουν την αμοιβαιοποίηση του χρέους και πολλά από όσα προτείναμε τότε για να αποφευχθεί η διάλυση της Ε.Ε. Χρειάζεται να μην εμπλακούμε σε οικονομίστικη-κοντόφθαλμη θεώρηση των επάλληλων κρίσεων, την ώρα που κεντρικό διακύβευμα είναι ένα απελευθερωτικό-δημοκρατικό μήνυμα για τη ζωή των ανθρώπων και ειδικά της νέας γενιάς.
Περισσότερα »
23
06

Γιώργος Ψυχογιός: Αλληλεγγύη είναι η απάντηση στην ξενοφοβία που σπέρνει η κυβέρνηση

Σήμερα είναι η Παγκόσμια Ημέρα Πρόσφυγα. Η μέρα που ο κόσμος πρέπει να θυμάται -και ο ελληνικός λαός ξέρει από προσφυγιά και μετανάστευση- ότι ο νόμος της ζούγκλας και της επιβίωσης του ισχυρού δεν έχει θέση πια στην κοινωνία των ανθρώπων και ότι πρέπει να διαχειριστούμε το ζήτημα με ανθρωπιά, πολιτικές ένταξης και συνεχή πίεση προς την Ευρώπη. Δυστυχώς -μέχρι ώρας-, η Ε.Ε. περί άλλων τυρβάζει και προσπαθεί να χωρέσει τον ελέφαντα κάτω απ’ το χαλί. Σήμερα θα ήταν μια καλή ευκαιρία να ανακοινώσει την έμπρακτη αλληλεγγύη της τόσο στους πρόσφυγες όσο και στις χώρες πρώτης εισόδου, τις οποίες καταδίκασε ως ασπίδα της με ένα φιλικό χτύπημα στην πλάτη, αλλά φευ.
Περισσότερα »
22
06

Χρήστος Καραγιαννίδης: Εμάς μας ενδιαφέρει να λειτουργήσουν οι φυλακές, για να έχουν οι φυλακισμένοι καλύτερες συνθήκες διαβίωσης

Πριν από μερικές ημέρες, έγινε εκδήλωση παράδοσης-παραλαβής των φυλακών Νικηφόρου Δράμας, από Υπουργείο σε Υπουργείο, ενώ οι Δραμινοί αναμένουν κι άλλη όταν αρχίσει η λειτουργία τους. "Το 2015, όταν αναλάβαμε την Κυβέρνηση, δεν ήταν παρά μόνο ντουβάρια, δίχως σύνδεση με δίκτυα ηλεκτρικού ρεύματος και ύδρευσης, δίχως βιολογικό καθαρισμό και δεν υφίστατο καν ως νομικό πρόσωπο, ενώ έπρεπε να κατασκευαστεί άλλο ένα κτήριο, το οποίο θα ολοκληρωθεί τον επόμενο μήνα. Όλα αυτά έγιναν στα τέσσερα χρόνια της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, και με υπογραφές  τριών Υπουργείων αποφασίστηκαν οργανόγραμμα και προσλήψεις που μπήκαν στον Κρατικό Προϋπολογισμό του 2019. Όμως, με το γνωστό κόλπο της ΝΔ, δεν άφησαν επί ένα χρόνο τον ΑΣΕΠ να κάνει τον διαγωνισμό πρόσληψης των υπαλλήλων και τώρα επικαλούνται έκτακτες συνθήκες για να μην γίνουν οι προσλήψεις μέσω ΑΣΕΠ, αλλά υπό την επίβλεψη του ΑΣΕΠ, με κριτήρια που ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι είδους θα είναι. (...) Εμάς μας ενδιαφέρει να λειτουργήσουν οι φυλακές, για να έχουν οι φυλακισμένοι καλύτερες συνθήκες διαβίωσης."
Περισσότερα »
21
06

Νίκος Βούτσης: Αναπτύχθηκαν μέσα στην καραντίνα, μικρές και μεσαίες εστίες σκανδάλων και διαπλοκής

Το κοινωνικό ζήτημα που υπήρξε στη χώρα τη δεκαετία της οικονομικής κρίσης ήταν αναμφίβολα η αύξηση της ανεργίας -και ιδιαίτερα της ανεργίας των νέων- και η μακροχρόνια ανεργία. Με αυτό το δεδομένο, λοιπόν, για τη χώρα μας και καθώς όλες οι αναλύσεις διεθνώς, από την αρχή κιόλας της επιδημιολογικής κρίσης, επεσήμαιναν το γεγονός των πολλαπλών επιπτώσεων στον τομέα της εργασίας, θα ήταν αυτονόητο για μια κυβέρνηση, με μια έστω και μικρή κοινωνική ευαισθησία και επίγνωση των πραγματικών δεδομένων στην αγορά εργασίας, να κινηθεί και στην πρώτη και στη δεύτερη φάση με επίκεντρο τη στήριξη της εργασίας και όχι την επιδότηση της ανεργίας, με αυστηρή τήρηση της ρήτρας των μη απολύσεων και με διασφάλιση των εγγυήσεων για την εργασία, προφανώς μέσα από οικονομικά προγράμματα υποστήριξης κατευθείαν των εργαζομένων, μισθωτών, αυτοαπασχολούμενων, αγροτών και βέβαια των μικρών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων, που εγγυώνται την πλειονότητα αυτών των θέσεων εργασίας. Αντίθετα, βλέπουμε μια προσπάθεια υποστήριξης της οικονομίας, η οποία όμως εμπεριέχει, ως προϋπόθεση και ως δυνατότητα προς τις επιχειρήσεις, αφενός την περαιτέρω «ευελιξία» και αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων και, αφετέρου,την άμεση ή έμμεση μείωση του εισοδήματος, κάτι το όποιο δεν έγινε στην πλειονότητα των άλλων χωρών της Ε.Ε., που βεβαίως δεν είχαν και ως αφετηρία εκκίνησης την εξαιρετικά δυσμενή κατάσταση την οποία προαναφέραμε. Περί αυτού πρόκειται. Προειδοποιήσαμε έγκαιρα ότι ο «αυτόματος πιλότος» της αγοράς και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές αντενδείκνυνται απολύτως σε πρωτοφανείς ιστορικά φάσεις, με lockdown, με μεγάλο περιορισμό της ζήτησης και με αποδυνάμωση βασικών πυλώνων της οικονομίας, όπως ο τουρισμός. Δυστυχώς, εις ώτα μη ακουόντων. H εμμονική τους προσήλωση στα νεοφιλελεύθερα δόγματα έχει προκαλέσει πολύ μεγάλη αβεβαιότητα στην αρχή -και σήμερα πλέον εξαιρετική δυσφορία- όχι μόνο στους εργαζομένους, αλλά και σε πολλούς κλάδους όλων των βαθμίδων των επιχειρήσεων, ιδιαίτερα των μικρών και μικρομεσαίων.
Περισσότερα »
21
06

Νάσος Ηλιόπουλος: Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ποντάρει στην φθορά της κυβέρνησης

Το πρόγραμμα «Μένουμε Ορθιοι» αποτέλεσε μια απάντηση στις άμεσες ανάγκες της στιγμής. Ορισε μάλιστα και ένα μοντέλο αντιπολίτευσης σαφέστατα διακριτό από αυτό που έκανε η Ν.Δ. Θυμόμαστε όλοι τον κ. Χατζηδάκη σχεδόν να παρακαλάει τον κ. Μοσκοβισί να κοπούν οι συντάξεις και το αφορολόγητο έτσι ώστε μέσα από την καταστροφή να κερδίσει μερικούς πόντους η παράταξή του. Αντίθετα, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ποντάρει χαιρέκακα στην κατάρρευση. Προτείνει σήμερα ένα άμεσα υλοποιήσιμο πρόγραμμα ακριβώς για τη στήριξη και θωράκιση της κοινωνίας. Είναι σωστή όμως η παρατήρηση ότι δεν μπορούμε να σταθούμε εκεί. Χρειαζόμαστε κάτι συνολικότερο. Η πανδημία ανοίγει -με τον γνωστό απρόβλεπτο τρόπο που έχουν οι κρίσεις- τη στρατηγική συζήτηση και θέτει ερωτήματα για το πώς μπορούν να αναδιαταχθούν ριζικά οι κοινωνικές και οικονομικές σχέσεις. Εκεί, και με ορίζοντα το συνέδριό μας, ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να εργαστεί εντατικά. Να εμπνεύσει ξανά την εμπιστοσύνη ότι υπάρχουν οι ιστορικές δυνατότητες για ριζικές τομές και συγκρούσεις, με ορίζοντα τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της κοινωνικής πλειοψηφίας.
Περισσότερα »
21
06

Άγγελος Τσέκερης: Επισημάνσεις

Παιδιά, μην τρώγεστε άλλο για τη λίστα Πέτσα, όλα είναι πλήρως κοστολογημένα. Πέντε ολοσέλιδες καταχωρήσεις προς 3.000 η μία συν 308.000 το άρθρο για τον «Μωυσή», μας κάνει ακριβώς 323.000. Εντάξει, το άρθρο για τον «Μωυσή» μπορούσε να κοστολογηθεί και 307.500, αλλά μην τα χαλάμε τώρα για μικροποσά. Άλλωστε, ένα έντυπο που καταγγέλλει με τόση συνέπεια τον κρατικοδίαιτο παρασιτισμό δικαιούται κατιτίς παραπάνω. 869.000 πήρε ένα σάιτ με αναλύσεις τύπου «Παραμιλάει το ίνσταγκραμ με τα καλλίγραμμα οπίσθια». Διότι καλός ο «Μωυσής», αλλά πρέπει να στηρίζουμε λίγο και την ερευνητική δημοσιογραφία. Κι εσείς τώρα πώς κάνετε έτσι για μερικά φράγκα παραπάνω. Ούτε 15% ύφεση δεν θα έχουμε το β’ τρίμηνο του 2020. Περίπου όση είχαμε το β’ τρίμηνο του Πρώτου και του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου μαζί. Αλλά δεν πειράζει, γιατί, όπως είπε ο Μητσοτάκης, θα μετατρέψουμε το καλοκαίρι σε καιρό σποράς και φροντίδας ώστε το φθινόπωρο να γίνει η άνοιξη της ελπίδας και να ανατείλει μέσα στον χειμώνα ο ζεστός ήλιος της ανάπτυξης. Είναι σύνθετο σχέδιο, αλλά άμα καταλαβαίνεις οικονομικά, βγάζει κάποιο νόημα. Μπορούσαμε βέβαια όλο αυτό να το καταφέρουμε και με λιγότερη από 15% ύφεση, αλλά δεν θα είχε πλάκα.
Περισσότερα »
21
06

Άγγελος Τσέκερης: Α, θίχτηκε η τιμή της ελληνικής δημοσιογραφίας

Στον καυγά που ξεκίνησε με αφορμή το σποτάκι του ΣΥΡΙΖΑ, όλοι κάπου έχουν δίκιο. Ναι δεν είναι όλοι οι μπροστινοί δημοσιογράφοι των ΜΜΕ, εξωνημενοι φασουλήδες. Υπάρχουν όμως και πολλοί μπροστινοί δημοσιογράφοι των ΜΜΕ, που είναι (έχω στο μυαλό μου μερικές κραυγαλέες περιπτώσεις). Ούτε όλοι οι εξωνημενοι φασουλήδες είναι μπροστινοί. Το πρόβλημα αυτή τη στιγμή είναι ότι οι εξωνημενοι φασουλήδες πάνε και κρύβονται πίσω από τους αξιοπρεπείς δημοσιογράφους και φωνάζουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έθιξε την επαγγελματική τους υπόληψη. Και αν βάλεις εναντίον τους υπάρχει ο κίνδυνος να πλήξεις ανθρώπους που πραγματικά είναι αξιοπρεπείς. Η σχέση της κυβέρνησης με τα ΜΜΕ δεν είναι σχέση του αρκουδιάρη με την αρκούδα, του στυλ «εγώ σου πετάω λεφτά κι εσυ τα λες όπως θέλω». Η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ αποτελούν ενιαίο Σύστημα: ο ένας υπάρχει για να κερδίζει ο άλλος. Όταν ένας εκδότης, για διαφήμιση 30.000 ευρώ, παίρνει 300.000, δεν τα παίρνει για να γίνει φιλοκυβερνητικός. Φιλοκυβερνητικος ήταν ούτως η άλλως. Τα παίρνει γιατί είναι η στιγμή που το Σύστημα κάνει διανομή μερίσματος. Στο Σύστημα υπάρχουν σοβαροί αναλυτές, συνομιλητές υπουργών, τραμπούκοι εκδότες, μούτρα του κοινού ποινικού δικαίου. Υπάρχουν, επίσης, δημοσιογράφοι που παίρνουν τρεις κι εξήντα αλλά υπηρετούν το Σύστημα με αδιάλλακτη ιδεολογική λύσσα. Αντίστοιχους τύπους δημοσιογραφίας θα βρεις και εκτός συστήματος. Οπως θα βρεις και σε όλους τους κλάδους, από τους γιατρους και τους ταξιτζήδες μέχρι τους δασκαλους γιογκας και τους τραγουδιστες. Το πρόβλημα λοιπόν είναι το Σύστημα. Εκεί που οι βαλίτσες με το δημόσιο χρήμα αλλάζουν χέρια. Σημαντική παρατήρηση 1: οι δημοσιογράφοι του Συστήματος δεν λαδώνονται για να γλείφουν. (Αυτό το κάνουν επι του προσωπικού.) Οι δημοσιογράφοι του συστήματος λαδώνονται κυρίως για να κρύβουν ειδήσεις. Σημαντική παρατήρηση 2: το Σύστημα δεν ζητάει λεφτά για να γλείφει και να αποθεώνει. Αυτό θα το έκανε ούτως η άλλως. Το Σύστημα όταν χρειάζεται λεφτά, εκβιάζει. Θα ήταν εξαιρετικό να γινόντουσαν αυτά σποτάκι.
Περισσότερα »
20
06

«Μπαμπά, σήκω, σήκω!»

Ο αγώνας ενάντια στις διακρίσεις, στην καταπίεση και την κακομεταχείριση των μαύρων είναι ένας αγώνας που δίνεται εδώ και πάρα πολλά χρόνια στην Αμερική. Ένας από τους ανθρώπους που έχουν πρωτοστατήσει στην αντιρατσιστική πάλη είναι ο Μέντγκαρ Γουίλι Έβερς, ο οποίος διετέλεσε γραμματέας της Εθνικής Ένωσης για την Πρόοδο των Έγχρωμων Ανθρώπων (ΕΕΠΕΑ) και υπεύθυνος εκστρατείας για τα πολιτικά δικαιώματα. Η αποφασιστικότητά του να ενταχθεί στον αγώνα κατά των ανισοτήτων είχε αφετηρία τα προσωπικά του βιώματα και ενισχύθηκε μαθαίνοντας για τις άθλιες συνθήκες υπό τις οποίες ζούσαν οι φτωχές μαύρες κοινότητες στον Νότο των ΗΠΑ. Η δουλειά του ως ασφαλιστικός πράκτορας του έδινε τη δυνατότητα να επισκέπτεται πολλά αγροκτήματα στα οποία δούλευαν επίμορτοι αγρολήπτες, οι οποίοι του παρουσίαζαν λεπτομερώς την εικόνα για τη διαβίωσή τους και τη συμπεριφορά που αντιμετώπιζαν από τους λευκούς ιδιοκτήτες γης. Σημειώνεται ότι μεταξύ του 1889 και του 1940 είχαν λιντσαριστεί στις ΗΠΑ, και κυρίως σε φτωχές αγροτικές περιοχές του Νότου, σχεδόν 3.100 μαύροι. Ο Μέντγκαρ βρισκόταν στην πρώτη γραμμή για τη διερεύνηση αυτών των επιθέσεων και αγωνιζόταν με πάθος για να τις φέρει στη δημοσιότητα. Για να συλλέξει στοιχεία για τα βίαια συμβάντα, μεταμφιεζόταν συχνά σε φτωχό επίμορτο αγρολήπτη, άλλαζε αυτοκίνητα και επισκεπτόταν περιοχές αργά το βράδυ. Η γνώση του για την κατάσταση και η θέληση που είχε για αντίσταση και ανατροπή της καθεστηκυίας τάξης τον έφεραν στη θέση του ηγέτη του κινήματος των μαύρων στα μέσα της δεκαετίας του ’50, αλλά και στο στόχαστρο των λευκών ρατσιστών. Οι τηλεφωνικές απειλές είχαν μόνιμη θέση στην καθημερινότητα του Έβερς, ενώ το όνομά του βρισκόταν σταθερά στις λίστες θανάτου των ρατσιστών. Στις αρχές του 1963, στο σπίτι του Έβερς τοποθετήθηκε εμπρηστική βόμβα και λίγους μήνες αργότερα, στις 12 Ιουνίου του 1963, δολοφονήθηκε με πισώπλατο πυροβολισμό από τον λευκό εθνικιστή Μπάιρον Ντε Λα Μπέκγουιθ.
Περισσότερα »
20
06

Γιώργος Μπουγελέκας: Για τη σημασία της καλλιτεχνικής παιδείας

Με άξονα την εξυπηρέτηση των εφήμερων αναγκών της οικονομικής ολιγαρχίας και της αγοράς η κ. Νίκη Κεραμέως, υπουργός που στοχεύει στη μείωση του μαθητικού πληθυσμού μέσω της επαναφοράς της εξοντωτικής τράπεζας θεμάτων, εξοστρακίζει -αντί να αναβαθμίζει- από το νέο αναλυτικό πρόγραμμα του Γυμνασίου και του Λυκείου τις κοινωνικές επιστήμες, τις ξένες γλώσσες, την καλλιτεχνική και μουσική παιδεία, τη βιολογία. Περιορίζει έτσι δραστικά τη γενική παιδεία και, επομένως, καταδικάζει τις επόμενες γενιές των μαθητών της πατρίδας μας στην απόλυτη εξειδίκευση, στην ημιμάθεια και τελικά στην εύκολη χειραγώγησή τους από την πολιτική και εργοδοτική εξουσία. Απομακρύνει τον έφηβο από «[…] το κοινό ταμείο του πολιτισμού μας από το οποίο ο οιοσδήποτε πρέπει να έχει τη δυνατότητα να εκταμιεύει τα αγαθά της αποθησαυρισμένης ευαισθησίας και της συσσωρευμένης γνώσης». (Α. Ελεφάντης, «Αυγή», 13.10.2006). Αυτή τη γενική παιδεία το σχολείο οφείλει να σεβαστεί και να καλλιεργήσει ως την κύρια αποστολή του, γιατί ποτέ ξανά, συντεταγμένα και μεθοδικά, δεν θα δοθεί η δυνατότητα στον άνθρωπο να κατακτήσει αυτό το αγαθό και να μπορέσει να ανοιχθεί στον κόσμο της κοινωνικής, της φυσικής και της καλλιτεχνικής πραγματικότητας. Η καλλιτεχνική παιδεία, όπως ίσως υπαινικτικά φάνηκε από τα προαναφερθέντα, αποτελεί προϋπόθεση αλλά και συστατικό στοιχείο της γενικής παιδείας. Δεν είναι δυνατόν να υπάρξει η μία χωρίς την άλλη.
Περισσότερα »