Αναδημοσιεύσεις

27
10

Αυτά τα τρία κοριτσάκια δεν θα αλλοιώσουν τον πολιτισμό τους

4 νεκροί, τα 3 παιδιά, στο Αιγαίο σήμερα. Και ένας αγνοούμενος. Τρία μικρά κοριτσάκια. Ας μην φοβούνται μερικοί. Αυτά τα τρία κοριτσάκια δεν θα αλλοιώσουν τον πολιτισμό τους. Δεν θα πάνε στα σχολεία με τα δικά τους παιδιά. Δεν κινδυνεύει πια κανεις πλέον από αυτά τα τρία κοριτσάκια. Πνιγήκανε. Δεν νοιωθουν κάποιοι πιο ασφαλείς; Σκέψου! Σ αυτά τα κοριτσάκια δεν χρειάστηκε ούτε καν επαναπροώθηση….
27
10

Τάσος Παππάς: Το κράτος δικαίου και το κράτος της Δεξιάς

Ο συνήθης ταραξίας της δημόσιας ζωής υπουργός Ανάπτυξης, πριν σχηματιστεί μια σχετικά καλή εικόνα για το τι συνέβη στο Πέραμα, για το πώς συμπεριφέρθηκαν το θύμα και άλλοι δύο επιβαίνοντες στο κλεμμένο αμάξι, προτού δοθούν απαντήσεις στα ερωτήματα «γιατί αντέδρασαν με τον συγκεκριμένο τρόπο οι αστυνομικοί;», «ποιες ήταν οι οδηγίες που είχαν λάβει από τους προϊσταμένους τους;», έσπευσε να τους συγχαρεί: «Είναι απολύτως προφανές ότι έκαναν καλά τη δουλειά τους και προστάτευσαν αμυνόμενοι και τη δική τους ζωή και το Κοινωνικό Σύνολο. Μπράβο τους». Σιδερένια σιγουριά. Από πού προκύπτει; Ηταν αυτόπτης μάρτυρας ο κ. Γεωργιάδης; Οχι, απ’ ό,τι ξέρουμε. Πριν πει τη γνώμη του μίλησε και με τις δύο πλευρές; Αστεία υπόθεση. Σιγά μην καταδεχτεί να μιλήσει με Ρομά. Υιοθέτησε χωρίς αστερίσκους ό,τι διακίνησαν σε πρώτο χρόνο οι μηχανισμοί καταστολής. Μήπως ενδιαφέρεται να συμμετάσχει στην επιτροπή της αστυνομίας που θα ερευνήσει την υπόθεση και θα εκδώσει πόρισμα; Πολύ θα το ήθελε, αλλά δεν γίνεται. Μήπως επιθυμεί να παίξει τον ανακριτή, τον εισαγγελέα, τον δικαστή; Και αυτό θα το ήθελε. Αλλωστε κατά καιρούς έχει υποδυθεί τον ανακριτή, τον εισαγγελέα, τον δικαστή, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις που ήταν ο ίδιος στο στόχαστρο της Δικαιοσύνης (την κατηγόρησε για μεροληψία) και στις περιπτώσεις που η Δικαιοσύνη ασχολούνταν με υποθέσεις όπου εμπλέκονταν οι πολιτικοί αντίπαλοί του (την παρότρυνε να είναι σκληρή). Αραγε γιατί τοποθετήθηκε έτσι; Μα, γιατί στην αστυνομία υπηρετούν χιλιάδες υπάλληλοι που στην πλειονότητά τους ψηφίζουν το κόμμα του κ. Γεωργιάδη και τα σχήματα της άκρας Δεξιάς. Αυτούς κολακεύει ο υπουργός, αδιαφορώντας αν παραβιάζει τους κανόνες του κράτους δικαίου. Πάνω από το κράτος δικαίου υπάρχει το κράτος της Δεξιάς. Αυτό υπηρετεί με φανατισμό ο κ. Γεωργιάδης. Ο κατά δήλωσή του φιλελεύθερος πρωθυπουργός τον ανέχεται.
27
10

Δανάη Κολτσίδα: Πώς φτάνουμε στο Πέραμα;

Πρώτα και κύρια με μπόλικο θεσμικό, συστημικό ρατσισμό. Από αυτόν που βλέπει στους Ρομά ή σε άλλες μη αρεστές κοινωνικές ομάδες, είτε βάσει φυλής, εθνικής καταγωγής, θρησκείας, είτε βάσει ταυτότητας φύλου, πολιτικών πεποιθήσεων κ.ο.κ., ανθρώπους δεύτερης κατηγορίας, ζωές που μετράνε λιγότερο. Από αυτόν που πρώτα αποκλείει και μετά στοχοποιεί. Αυτός ο θεσμικός, συστημικός ρατσισμός είναι η βάση κάθε προκατάληψης, profiling και διακρίσεων στη μεταχείριση υπόπτων, κατηγορουμένων κ.λπ. Δεύτερον, με το πολιτικό σήμα που στέλνεται με τα σχετικά για τα "λυμένα χέρια" της αστυνομίας, με τη θεσμική κάλυψη (και ενίοτε συγκάλυψη) περιστατικών αυθαίρετης και παράνομης συμπεριφοράς των αστυνομικών οργάνων, με την επίσκεψη του αρμόδιου υπουργού στους υπό διερεύνηση αστυνομικούς, με το τουίτ του έτερου υπουργού της κυβέρνησης που προεξοφλούσε το "καλώς έχειν" κ.ο.κ. Και τρίτον, με τις θεμελιώδεις θεσμικές επιλογές ως προς τη δομή και το προσωπικό της ΕΛΑΣ. Αρκεί κανείς να αναρωτηθεί ποιες υπηρεσίες είναι αυτές που συνήθως εμπλέκονται σε υποθέσεις αυθαιρεσίας, παράνομης βίας, υπέρβασης εξουσίας κ.λπ., πότε και με ποιο σκεπτικό (ανα)συστήθηκαν και πώς στελεχώνονται, τι διαφορές έχει η εκπαίδευση και το καθεστώς των αστυνομικών και των ειδικών φρουρών κ.ο.κ. Ασφάλεια σε μια δημοκρατική κοινωνία σημαίνει αστυνομία με υψηλού επιπέδου εκπαίδευση, με αυστηρούς κανόνες, με λογοδοσία και διαφάνεια. Η συζήτηση για την ασφάλεια όχι απλώς δεν είναι αντιπαραθετική προς τα δικαιώματα, αλλά δεν μπορεί να γίνει χωρίς να συμφωνήσουμε στα βασικά: Ότι όλες οι ζωές μετράνε το ίδιο.
27
10

Κωστής Παπαϊωάννου: “Κέντρο Διαβιβάστε”. Η θανάτωση ως συμβάν

Φωνάζουμε για δικαιώματα γιατί είμαστε με την ασφάλεια. Φωνάζουν για ασφάλεια γιατί είναι με τον φόβο. Αυτό είναι το ζουμί, αλλά δεν καταφέρνουμε να το πούμε πειστικά. Δεν καταφέρνουμε να ψωμώσουμε τις λέξεις με το νόημά τους, να τους επιστρέψουμε το βάρος που τους αφαιρέθηκε. Εκείνοι μπορούν να κατασκευάσουν πολύ φόβο. Εμείς δεν μπορούμε να φτιάξουμε καλύτερο λόγο. Κι εκεί στεκόμαστε. Στην κόψη. Όπου κοιτάζω να κοιτάζεις. Καταδίωξη, πιτσιρικάδες, τσιγγάνοι, κλεφτρόνια, λάστιχα στριγγλίζουν στη νύχτα, τους χάνουν, τους βρίσκουν. Στην άλλη άκρη, Πέραμα. Στριμώχνονται, όπισθεν στη φάκα. Πυρ. Καταιγισμός. Στο ψαχνό. Ένας κι ένας κι ένας. Ένας νεκρός, ένας τραυματίας, ένας φυγάς. Η εκτέλεση ως συμβάν. Η αλήθεια σκάει από παντού, ξεχειλίζει. 38 αλήθειες. Αδύνατον να αναιρεθεί συνολικά, να χτιστεί τελείως καινούρια αλήθεια, όπως άλλοτε. Plan b, επιχείρηση κατασκευής alter αλήθειας. Δες τα όπως στα λέω εγώ: ο άοπλος φυγάς απειλή ζωής για τον ένοπλο επιτιθέμενο διώκτη. Μην ακούς το νεκρό σώμα, άστο αυτό. Εμένα άκου: δεν ήταν τρομαγμένος άοπλος 18χρονος πατέρας συνοδηγός, ήταν 20χρονος σεσημασμένος οδηγός. Plan c: απόσπαση κοινωνικής συναίνεσης. Αρκεί το σχήμα: φυλή = αποκλεισμός, αποκλεισμός = τεκμήριο ενοχής. Επόμενη φάση: η κυβέρνηση συνήγορος υπεράσπισης κρατικών οργάνων ελεγχόμενων για κακουργήματα. Οι ενοχλητικές φωνές που δείχνουν τον ελέφαντα στο δωμάτιο αποτελούν εσωτερικό εχθρό. Ο θάνατος στο βιβλίο συμβάντων. Ασφάλεια, Κέντρο διαβιβάστε.
27
10

Οχι, κύριε υπουργέ, όχι, κύριε Θεοδωρικάκο

Το μήνυμα Θεοδωρικάκου είναι σαφές και δεν αφορά την ανθρωπιά, όταν μια τέτοια κίνηση γίνεται την ίδια σχεδόν στιγμή που δεν έχουν ολοκληρωθεί οι έρευνες και δεν έχουν δοθεί οι καταθέσεις αυτοπτών μαρτύρων, την ίδια στιγμή που ένας νέος άνθρωπος είναι ακόμα στο νεκροτομείο. Ο αστυνομικός κώδικας το λέει καθαρά και ισχύει και για τους επιτελικούς υπουργούς. «Απαγορεύεται η χρήση όπλου εναντίον προσώπου που τρέπεται σε φυγή όταν καλείται να υποστεί νόμιμο έλεγχο». Ποια άμυνα άραγε ανάγκασε τους επτά πάνοπλους αστυνομικούς να αδειάσουν τα όπλα τους πάνω σε τρία παιδιά; Κακά τα ψέματα, το «μπράβο» του Αδωνη Γεωργιάδη ωχριά μπροστά στην κίνηση Θεοδωρικάκου. Κι αν κάποιος αμφιβάλλει, μπορεί να ρωτήσει όλους τους υπουργούς Προ.Πο. ή Εσωτερικών που προηγήθηκαν, αν βέβαια αυτοί θέλουν να είναι ειλικρινείς.
27
10

Νίκος Φίλης: Να αποδοθεί Δικαιοσύνη

Ο θανάσιμος τραυματισμός του 18χρονου Ρομά Νίκου Σαμπάνη από αστυνομικά πυρά αποκαλύπτει τον εγκληματικό και επικίνδυνο ρόλο που παίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, με την πολιτική της για τα Σώματα Ασφαλείας. Αστυνομικοί χωρίς την απαραίτητη εκπαίδευση, χωρίς ίχνος επαγγελματισμού, συμπεριφέρονται ανεξέλεγκτοι ως «σερίφηδες». Σε επεισόδια ακόμη και χαμηλής ή μέτριας επικινδυνότητας, επιλέγουν αντί άλλων λύσεων να τραβήξουν τα πιστόλια τους και να ρίξουν 36 σφαίρες κατά πολιτών. Οι 36 κάλυκες στο χώρο του φόνου και η απειθαρχία στην εντολή των ανωτέρων τους να σταματήσουν την καταδίωξη, εφόσον αποδειχθεί, αποκαλύπτουν το μέγεθος του προβλήματος μέσα στην αστυνομία. Η άμεση σύλληψη των επτά αστυνομικών ήταν η προβλεπόμενη νομική οδός προκειμένου να ξεκινήσει η ανάκριση και να αποδοθούν ευθύνες για το φόνο ενός πολίτη. Όμως η ιδεοληψία και η ανάγκη της κυβέρνησης και του αρμόδιου υπουργού να χαϊδέψουν μέρος του ακροατηρίου της ΝΔ, οδήγησαν σε ανήκουστες παρεμβάσεις στο έργο της Δικαιοσύνης: υπουργικές δηλώσεις που δικαιολογούν το φόνο, επίσκεψη του προϊσταμένου υπουργού στους προφυλακισμένους αστυνομικούς, διαμόρφωση κλίματος «προστασίας» που ντροπιάζει τη Δημοκρατία μας, αφού θυμίζει παρακράτος και μεθόδους του ιταλικού Νότου. Χέρι-χέρι με αυτές τις κυβερνητικές αθλιότητες μερίδα των ΜΜΕ, διαχέει στην κοινή γνώμη το φασιστικό και ρατσιστικό της δηλητήριο και το ιδεολόγημα των «περιττών» ανθρώπων, που δεν αξίζουν να ζουν επειδή είναι διαφορετικοί ή παραβατικοί. Η επανάληψη εκ μέρους τους του δόγματος «τάξη και ασφάλεια», η στάση και οι δηλώσεις τους από την πρώτη στιγμή, η άγρια καταστολή της χθεσινής διαδήλωσης, οι προπηλακισμοί βουλευτών, οι διαρροές για άσκηση διώξεων κατά του υποψηφίου προέδρου του ΔΣΑ Thanasis Kampagiannis για σχετικές αναρτήσεις του και η διάχυση του ρατσιστικού μίσους, προκαλούν το δημοκρατικό αίσθημα αλλά επίσης τροφοδοτούν φαύλο κύκλο ανασφάλειας. Ειδικά στην κοινότητα των Ρομά που αποτελεί διαρκή στόχο διακρίσεων και ρατσιστικής αντιμετώπισης, πυροδοτούν επικίνδυνες τάσεις αντεκδίκησης. Η κυβέρνηση να σταματήσει αμέσως αυτή την τακτική, ώστε να μην υπάρξουν ακόμη χειρότερες συνέπειες. Η Δικαιοσύνη έχει την υπόθεση στα χέρια της. Καλείται να δράσει αμερόληπτα αγνοώντας τις κυβερνητικές παρεμβάσεις και εξουδετερώνοντας την εμπλοκή μηχανισμών του «βαθέος» κράτους και του παρακράτους. Όπως με τα εγκλήματα της Χρυσής Αυγής, τις δολοφονίες Γρηγορόπουλου, Ζακ Κωστόπουλου και άλλα θλιβερά περιστατικά, η κοινωνική εγρήγορση των δημοκρατικών πολιτών είναι απαραίτητη, ώστε και σε αυτή την υπόθεση να λάμψει η αλήθεια και να αποδοθεί Δικαιοσύνη.
27
10

Χρήστος Καραγιαννίδης: Η αλήθεια

Η αλήθεια. Ο Νίκος Σαμπάνης τελικά δεν ήταν σεσημασμένος (δηλαδή είχε λευκό ποινικό μητρώο) αλλά είχε κατηγορηθεί για κλοπή μοτοποδηλάτου στα 14. Δεν οδηγούσε το αυτοκίνητο αλλά ήταν στο πίσω κάθισμα. Δεν οπλοφορούσε αλλά δέχτηκε αρκετές σφαίρες στο σώμα του και μερικές εξ' αυτών είναι διαμπερή τραύματα που σημαίνει πως δεν βρήκαν κάποιο εμπόδιο πριν τον χτυπήσουν. Το αυτοκίνητο δεν έκανε όπισθεν και δεν τραυμάτισε κανέναν αστυνομικό. Το κέντρο είχε διατάξει τους αστυνομικούς της ΔΙΑΣ να διακόψουν την καταδίωξη έτσι ώστε να μην διακινδυνεύσει κανείς (και οι αστυνομικοί) αλλά οι 7 από αυτούς παράκουσαν την διαταγή και συνέχισαν την καταδίωξη. Ο νόμος 3169/2003 λέει ξεκάθαρα πως "Πυροβολισμός ακινητοποίησης ή εξουδετέρωσης απαγορεύεται εναντίον προσώπου που τρέπεται σε φυγή, όταν καλείται να υποστεί νόμιμο έλεγχο". Αυτά για τα όσα ψευδή και χυδαία ακούστηκαν. Η φωτογραφία είναι από την επίσκεψη αντιπροσωπείας του ΣΥΡΙΖΑ στον Ασπρόπυργο στην οικογένεια του Νίκου Σαμπάνη κατόπιν πρωτοβουλίας του Τομέα Δικαιωμάτων. Στην επίσκεψη ήταν παρόντες ο Γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ Δ. Τζανάκοπουλος, βουλευτές και μέλη της ΚΕ.
27
10

Στη ζυγαριά η εξωστρέφεια του ελληνικού βιβλίου

Ο Έλληνας Υφυπουργός δεν παρουσίασε κανένα συνεκτικό σχέδιο, ούτε για την «ορατότητα» των επαγγελματιών της μετάφρασης, ούτε για μια μεταφραστική πολιτική (λ.χ. υποτροφίες, διμερείς ανταλλαγές, ερευνητικά προγράμματα για τους μηχανισμούς των λογοτεχνικών αγορών, συνεργασία με τα κέντρα νεοελληνικών σπουδών στα πανεπιστήμια του εξωτερικού κ.ά.). Μίλησε για τα σχέδιά του περισσότερο με γενικολογίες, με κλισέ, και με έναν αέρα απαξίας για τις δημόσιες πολιτικές του παρελθόντος. Αντιμετώπισε τον κλάδο σαν μια χούφτα έφηβους κουλτουριάρηδες που το θεωρούν «unsexy» (sic) να ζουν από τη δουλειά τους. Για τον κύριο Υφυπουργό, ο χώρος του Βιβλίου έχει κολλήσει σε διακρίσεις του τύπου «ποιοτικό- εμπορικό-μαζικό» και αντιμετωπίζει «το χρήμα ως ταμπού». Σημείωσε ότι «έκλεισαν τα βιβλία τους 18.000 άτομα στο διάστημα 2012-2019», χωρίς να αναφερθεί στην κρίση και δεν υποστήριξε δημόσιες πολιτικές ενίσχυσης, απαλλαγών, διευκολύνσεων κ.ά. για συγγραφείς, μεταφραστές, βιβλιοπώλες ή εκδότες. Ο δρόμος που προτείνει για τους δρώντες στον χώρο είναι, όπως είπε, η ανάπτυξη δεξιοτήτων και η «επιμόρφωση» σε τομείς όπως εκείνος της εξεύρεσης οικονομικών πόρων μέσω ποικίλων προγραμμάτων ή «partnership» κ.ο.κ.
26
10

Μαρία Κανελλοπούλου: «Να μιλήσουμε για την αλληλοστήριξη των γυναικών»

Δυστυχώς, οι τέχνες και ο πολιτισμός δεν ήταν ποτέ στην προτεραιότητα καμιάς κυβέρνησης. Λυπάμαι που το λέω. Ο πολιτισμός εξαντλείται στη φράση: «Ο πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας». Αυτό δεν υποστηρίζεται με κανένα τρόπο. Δεν μπορείς να μιλάς για πολιτισμό όταν έχεις τους ανθρώπους του πεινασμένους στην κυριολεξία και χωρίς καμία αίσθηση φροντίδας από το κράτος. Έχουμε τη χειρότερη υπουργό Πολιτισμού που είχαμε ποτέ. Βλέπετε, είμαι μεγάλη πια και μπορώ να θυμηθώ πολλούς υπουργούς Πολιτισμού. Εξαιρέσεις ήταν μόνο η Μελίνα Μερκούρη και ο Θάνος Μικρούτσικος. Δεν είναι τυχαίο ότι ήταν καλλιτέχνες. Δεν είναι τυχαίο ότι υπάρχουν νομοσχέδια από την εποχή της Μελίνας, που έχουν ισχύ και αντοχή μέχρι σήμερα. Πρέπει να αγαπάς πολύ και επί της ουσίας και τον πολιτισμό και τους καλλιτέχνες. Να μην τους υποτιμάς, να μην τους διασύρεις, να μην τους χρησιμοποιείς, μόνο να τους σέβεσαι.
26
10

Ενεργειακή ακρίβεια: Η ευρωπαϊκή «εργαλειοθήκη» δεν άνοιξε

Η Επιτροπή επισημαίνει ότι ο αποτελεσματικότερος τρόπος αντιμετώπισης των διακυμάνσεων των τιμών των υδρογονανθράκων και των επιπτώσεων στο ενεργειακό κόστος, είναι το «οπλοστάσιο» του Green Deal , δηλαδή χρήση ενεργειακών πηγών χαμηλών ή μηδενικών εκπομπών άνθρακα και πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας. Η αντιμετώπιση της σημερινής κρίσης δεν πρέπει να ανατρέψει τον στρατηγικό στόχο απανθρακοποίησης για το 2050. Η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από τις ΑΠΕ περιορίζει το κόστος παραγωγής στο ένα τρίτο του κόστους των μονάδων ορυκτών καυσίμων. Στην πορεία της ενεργειακής μετάβασης οι ενεργειακές κρίσεις, αυθόρμητες η εργαλειοποιημενες, θα εκδηλώνονται και θα κορυφώνονται, οσο πλησιάζουμε στις δεσμευτικές ημερομηνίες επίτευξης των κλιματικών στόχων. Η χώρα μας είναι ιδιαίτερα ευάλωτη στις διακυμάνσεις των τιμών ορυκτών καυσίμων, δεδομένου η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας βασίζεται στο ΦΑ κατά 54,3%, ενώ στις ΑΠΕ κατά 36,1% ( EMBER, Σεπτ. 2021). Στο Εθνικό Σχέδιο για την Ενέργεια και το Κλίμα ΕΣΕΚ, το βάρος του ΦΑ στην πρωτογενή κατανάλωση ενέργειας δεν υπερβαίνει το 22% και παραμένει περίπου σταθερό στη διάρκεια της τρέχουσας δεκαετίας. Η αναθεώρηση του ΕΣΕΚ καθυστερεί και είναι επιβεβλημένη, όχι μόνο λόγω των δεσμευτικότερων στοχων του FitFor55 (μείωση των εκπομπών στο 55% για το 2030), αλλα και λόγω του χρησιμοποιούμενου διαφορετικού ενεργειακού μείγματος, που καθιστά εξαιρετικά αμφίβολη την επίτευξή των στόχων της απανθρακοποίησης στους επιθυμητούς χρόνους. Την παραμονή της συνέλευσης για το κλίμα COP26 στην Γλασκώβη, τον επόμενο μήνα, το σενάριο της ενεργειακής μετάβασης προς τη απανθρακοποίηση, δεν είναι καθόλου αισιόδοξο. Σύμφωνα με το UNEP (Οργανισμός του ΟΗΕ για το κλίμα), οι πολυεθνικές εταιρίες σχεδιάζουν να παράξουν το 2030 διπλάσια ποσότητα ορυκτών καυσίμων απ’ όση είναι συμβατή με τους στόχους συγκράτησης της υπερθέρμανσης του πλανήτη στο επίπεδο του 1,5ο Κελσίου! Οι εξορύξεις ορυκτών καυσίμων και η χρήση τους πρέπει άμεσα να ξεκινήσουν να περιορίζονται σταθερά, προκειμένου να αποφευχθεί η χειρότερη κλιματική καταστροφή.