Σκέψεις για την κοινωνιολογία του Brexit
Είναι ένα πράγμα για έναν τραπεζικό επενδυτή να καταλαβαίνει ότι «ωφελείται από την ΕΕ» από την άποψη των ρυθμίσεων, και τελείως άλλο πράγμα να προτρέπεις φτωχούς και πολιτισμικά περιθωριοποιημένους ανθρώπους να αισθάνονται ευγνωμοσύνη απέναντι σε ελίτ από τις οποίες εξαρτώνται για να επιβιώσουν μέσω ελεημοσύνης, μήνα τον μήνα. H πικρία γεννιέται όχι παρά αυτού του είδους τη «γενναιοδωρία», αλλά εξαιτίας της. Αυτό δεν σημαίνει απαξίωση κάθε απόπειρας της ΕΕ για αναδιανομή, αλλά δείχνει ότι η έμφαση στην ελεημοσύνη είναι, πολιτικά και ψυχολογικά, μια αφελής βάση για να υποστηρίξει κανείς την παραμονή στην ΕΕ.