Αναδημοσιεύσεις

27
02

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Η ΝΔ ανοίγει την πόρτα στην ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος (βίντεο)

Μια αγορά εργασίας που χαρακτηρίζεται από ανασφάλεια, από μερική εργασία, από πολλούς εργαζόμενους που ο εργασιακός τους βίος εναλλάσσεται μεταξύ περιόδων με χαμηλές αποδοχές και περιόδων χωρίς καθόλου αποδοχές, δεν μπορεί να αποτελέσει βάση για ένα υγιές ασφαλιστικό σύστημα. Επιπλέον δημιουργεί και συνθήκες για ένα συνταξιοδοτικό σύστημα όπου υπάρχουν έμφυλες διακρίσεις, καθώς τα προβλήματα στην αγορά εργασίας, που μεταφέρονται στο συνταξιοδοτικό σύστημα, επηρεάζουν περισσότερο τις γυναίκες. Τα προβλήματα αυτά είναι πιο έντονα στην Ελλάδα που βγαίνει από μια δεκαετή κρίση, και θα ενταθούν καθώς το ασφαλιστικό που σχεδιάζεται πάνω σε αυτές τις επιπτώσεις τις κρίσης ενισχύει όλα τα παραπάνω. Βασικό συστατικό είναι η πόρτα που ανοίγει η ΝΔ στην ιδιωτικοποίηση του ασφαλιστικού συστήματος. Έτσι λοιπόν η ελεύθερη επιλογή κλάσεων των ελεύθερων επαγγελματιών, αλλά και η δυνατότητα εξόδου από το σύστημα, θα οδηγήσουν σε μείωση των εσόδων για τα ασφαλιστικά ταμεία και έτσι θα αποδυναμώσει ολόκληρο το ασφαλιστικό σύστημα.
Περισσότερα »
27
02

Αριστερά και οικολογία: μια ζητούμενη σχέση

Η Αριστερά πρέπει να αποκτήσει τη δυνατότητα της πλήρους κατανόησης της σημασίας που έχουν για το προσεχές μέλλον οι επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, της επεξεργασίας των στρατηγικών στόχων που προκύπτουν, να περιγράψει και στη συνέχεια να έχει τη δυνατότητα να διαμορφώσει το θεσμικό πλαίσιο που θα επιτρέψει το σχεδιασμό των κατάλληλων ενεργειών, και να αξιοποιήσει όπως και να διαμορφώσει το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό. Πρέπει δηλαδή να οικοδομήσει ένα εντελώς νέο καθεστώς, που απορρίπτει πλήρως τη μέθοδο της αποσπασματικής επιλογής πολιτικών και παρεμβάσεων του δημόσιου τομέα, την οποία έχουμε κληρονομήσει από το πελατειακό σύστημα. Οι αποφάσεις που λαμβάνονται από διακρατικούς οργανισμούς σχετικά με την κλιματική κρίση, επιδιώκουν στην πραγματικότητα να διατηρήσουν το νεοφιλελεύθερο σύστημα και την κυριαρχία του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος, επαναλαμβάνοντας την προσέγγιση που επέλεξαν μετά την οικονομική κρίση του 2008. Η κλιματική και περιβαλλοντική κρίση ευρύτερα είναι δυναμικές που συμπληρώνουν τον ολοκληρωμένο χαρακτήρα που έχει η παρακμή του καπιταλιστικού συστήματος, και αναδεικνύουν την ανάγκη να υιοθετηθούν νέες μέθοδοι οι οποίες να βασίζονται στο σχεδιασμό στόχων υπεράσπισης των πολλών, των λαϊκών τάξεων, απέναντι σε όλες τις σοβαρές και διογκούμενες απειλές που γεννάει η καπιταλιστική κρίση. Η υιοθέτηση ενός τέτοιου αναγκαίου προσανατολισμού απαιτεί να παλέψει η Αριστερά σε πολλά μέτωπα. Να αποκτήσει και να διαδώσει τις γνώσεις που επιτρέπουν την κατανόηση των διαστάσεων και της δυναμικής της κλιματικής και της περιβαλλοντικής κρίσης. Να αφιερώσει δυνάμεις για τη συγκρότηση των θεσμών που κάνουν δυνατή την υιοθέτηση των πρακτικών του σχεδιασμού σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο. Να εξασφαλίσει μέσα από την ενημέρωση και την εκπαίδευση, την ικανότητα των τοπικών πληθυσμών να αποφασίζουν δημοκρατικά για τα τοπικά ή ευρύτερα σχέδια και να παρακολουθούν την υλοποίησή τους.
Περισσότερα »
27
02

Kάθε κρίση, ακόμα και η κλιματική κρίση λοιπόν, είναι «ευκαιρία» για κάποιους

Πιθανή ηγεμονία της νεοφιλελεύθερης αντίληψης διαχείρισης της κλιματικής κρίσης, δεν προοιωνίζει λοιπόν την αποτελεσματική αντιμετώπιση και τη μετρίαση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, που πάντα θα είναι υπό την αίρεση της ιδιωτικής κερδοφορίας, και της προστασίας των αγορών. Η προσαρμογή σε μια τέτοια εξέλιξη θα είναι επεισοδιακότερη. Η πιθανότερη εκδοχή θα είναι η δημιουργία – με συναίνεση μεταξύ των ελίτ ή με την επικράτηση της υπερδύναμης – ενός «σιδηρού» Green Deal, μιας «πράσινης επιβολής», που θα αντλεί τις εξουσίες της από την πλανητική κατάσταση εξαίρεσης που θα έχει κηρύξει. Ένα τέτοιο καθεστώς θα διαφυλάξει με τη βία τις ανισότητες που θα διευρύνονται, θα διατηρεί τα προνόμια των ελίτ και θα επιβάλει σκληρή ενεργειακή λιτότητα παγκοσμίως για τους πληβείους, μέσα σε ένα περιβάλλον κρατικών καταρρεύσεων, μαζικής προσφυγιάς και πολεμικού πανικού ανά τον κόσμο. Ενδεχομένως μέσα στο όλο και λεπτότερο θεσμικό κέλυφος μιας τύποις δημοκρατίας. Το δυστοπικό αυτό σενάριο δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά πιθανή κατάληξη ενός παγκόσμιου συστήματος συμφερόντων που προτιμά να καεί ο κόσμος γύρω του, παρά να παραδώσει ένα έστω και μικρό μερίδιο συναπόφασης και πλούτου στους φτωχούς. Στο σενάριο αυτό, δεν είναι καθόλου σίγουρο πως η κλιματική καταστροφή έχει ορατό τέλος…
Περισσότερα »
26
02

Δεν μπορεί να υπάρξει επικοινωνία, χωρίς πολιτική

Η πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ με τον iSyriza είναι στη σωστή κατεύθυνση. Από εκεί και πέρα, θεωρώ ότι πρέπει να παραμείνει πιστός σε αυτό που οι νέοι είδαν σε εκείνον και αυτό να επικοινωνηθεί. Για να γίνει αυτό πρέπει να γίνει χρήση όλων των ψηφιακών καναλιών επικοινωνίας, όπως το YouTube, το Instagram, χρήση podcasts. Αυτό, όμως, είναι το πρώτο μέρος, το να λάβει δηλαδή την είδηση online. Συνεχίζει να είναι κρίσιμο το να έχουμε μια δραστηριοποίηση και έξω από τον ψηφιακό κόσμο. Γιατί, πρώτον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που δεν χρησιμοποιούν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και, δεύτερον, να λαμβάνουμε υπόψη την κουλτούρα της κάθε χώρας. Στην Ελλάδα, όπως και στην Αγγλία, ο κόσμος –της επαρχίας ιδιαίτερα- περιμένει να συναντήσει τους πολιτικούς. Η προσωπική επαφή είναι πολύ σημαντική και κάποια θέματα συζητούνται μόνο δια ζώσης. Θα έλεγα, λοιπόν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σωστό ότι πάει να αξιοποιήσει όσα περισσότερα κανάλια επικοινωνίας γίνεται, αλλά δεν πρέπει να ξεχνά ότι πρέπει να δημιουργούνται δράσεις που να κάνουν τον κόσμο να συμμετέχει. (...) Είναι πολύ μεγάλη η κουβέντα του ανοίγματος των κομμάτων ευρύτερα στην κοινωνία. Το ξεκίνησε ο Γιώργος Παπανδρέου με την καθολική ψηφοφορία μελών και φίλων για την εκλογή του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Θα έλεγα ότι έχει καλά σημεία αλλά και προκλήσεις. Από τη μια, θα μπορούσε κανείς να το χαρακτηρίσει ως δημοκρατικό το άνοιγμα και στον ψηφιακό κόσμο, από τη στιγμή που οι νέες τεχνολογίες έχουν πια μπει στην καθημερινότητά μας. Τα ανοίγματα σε αυτές είναι αναπόφευκτα. Από την άλλη, υποβόσκουν κίνδυνοι που αφορούν αυτούς που μπορεί να αλλοιώσουν το όποιο αποτέλεσμα για την όποια ψηφοφορία, από τη στιγμή που δεν θα έχουν γνωρίσει τις αρχές και τις αξίες του κόμματος. Χρειάζεται προσοχή για να μην αλλοιωθεί ο χαρακτήρας του κόμματος. Το βλέπω ως πρόκληση, που χρειάζεται ενδελεχή εξέταση στα συν και τα πλην.
Περισσότερα »
26
02

Νίκος Βούτσης: Ο ωμός καθεστωτισμός δοκιμάζει το αφήγημα της κυβερνητικής πολιτικής

Συνολικά η διακυβέρνηση έχει, σαφώς, υποχωρήσει απ΄ τη ρητορική και τις φούσκες του επιτελικού κράτους κτλ. Αυτό επιστρέφει στο εσωτερικό της, σε μεγάλο βαθμό, ως πρόβλημα. Διότι το πώς φθάσαμε στη χρεοκοπία προφανώς περιλάμβανε και την έννοια της αδιαφάνειας, της αναξιοκρατίας, του πελατειακού κράτους ως δίδαγμα, με τον ένα ή άλλο τρόπο, έχει κατασταλάξει και εντός της ΝΔ μετά από δέκα χρόνια. Άρα, όταν βλέπω να διπλασιάζεται ο μισθός του προέδρου του ΔΣ της ΕΥΔΑΠ, από 54.000 ευρώ στα 117.000, ή το τι συνέβη με τους διοικητές των νοσοκομείων, την άκρως αντιθεσμική συμπεριφορά με καταργήσεις ανεξάρτητων αρχών, την επαναλειτουργία τους στο όνομα και μόνο του απόλυτου ελέγχου, είναι ζητήματα που αφορούν το ήθος και το ύφος της εξουσίας, κάτι πολύ σημαντικό. Επίσης είναι σαφές ότι αυτούς τους επτά μήνες αυτό που κάνουν, είναι να εξοφλούν γραμμάτια στο αντιΣΥΡΙΖΑ κοινωνικό μέτωπο (μιντιάρχες, ολιγάρχες, σχολάρχες κτλ), δημιουργώντας σύγκρουση συμφερόντων. Έρχονται, δηλαδή, στην επιφάνεια σε ποιους ήδη έχουν εξοφληθεί και σε ποιους όχι γραμμάτια, σε ποιους ανοίγουν δουλειές. Αυτά, εξάλλου, είναι στη λογική της ασκούμενης οικονομικής πολιτικής. Είναι επιπλέον λόγος, λοιπόν, ο ωμός καθεστωτισμός, ο οποίος αν δεν τορπιλίζει, πάντως δοκιμάζει το αφήγημα της κυβερνητικής πολιτικής.
Περισσότερα »
25
02

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Οι κεντρώες λύσεις δεν κερδίζουν τα λαϊκά στρώματα

Είναι ένα ζήτημα το σε ποιους απευθύνεσαι, δηλαδή αν απευθύνεσαι σε παραδοσιακά κεντρώους και κεντροαριστερούς ψηφοφόρους. Και είναι άλλο ζήτημα αν αλλάζεις την πολιτική στρατηγική σου. Αν δει κανείς τη συζήτηση για τις προκριματικές εκλογές του Δημοκρατικού Κόμματος, καταλαβαίνει τις διαφορές στη στρατηγική του Σάντερς και της Γουόρεν με αυτές των πιο κεντρώων υποψηφίων. Οι κεντρώοι λένε να μετακινηθούμε στα δεξιά για να πείσουμε τους ψηφοφόρους του Τραμπ. Ο Σάντερς και η Γουόρεν λένε ότι οι κεντρώες λύσεις δεν έχουν αποδώσει. Άλλωστε ο κεντρώος Ομπάμα οδήγησε στον Τραμπ. Επιπλέον, λένε ότι δεν αρκεί  να πείσεις τους ψηφοφόρους του Τραμπ. Πρέπει επίσης να φέρεις στις κάλπες και αυτούς που απέχουν, ιδιαίτερα τους νέους, γιατί πιστεύουν ότι η πολιτική δεν μπορεί να φέρει αλλαγές. Προσωπικά είμαι πολύ πιο κοντά στις απόψεις του Σάντερς και της Γουόρεν. Όπως φαίνεται και από τα μέχρι τώρα αποτελέσματα, οι κεντρώες λύσεις δεν κερδίζουν τη συναίνεση πλατιών λαϊκών και μεσαίων στρωμάτων.
Περισσότερα »
24
02

Γιώργος Αυγερόπουλος: Η σύγκρουση του 2015 ήταν πρώτα ιδεολογική και μετά οικονομική

Ήταν η πρώτη φορά που στην Ευρώπη της κρίσης το δόγμα του νεοφιλελευθερισμού βρέθηκε να συγκρούεται ανοιχτά με μια αριστερή κυβέρνηση, που τόλμησε να το αμφισβητήσει. Και προφανώς αυτή η αναμέτρηση δεν αφορούσε μόνο την οικονομία. Πρέπει να συζητήσουμε, να αναλύσουμε αυτά που συνέβησαν, να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας και να προχωρήσουμε. Και πρέπει να αλλάξουμε αυτή την κοινωνία, η οποία πλέον εκφασίζεται αργά αλλά σταθερά.
Περισσότερα »
24
02

Νίκος Φίλης: «Στη ριζοσπαστική Δεξιά μπορεί να απαντήσει μόνο μια ριζοσπαστική Αριστερά»

Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ένα κόμμα εν κινήσει. Με την έννοια αυτή μετασχηματίζεται συνεχώς παραμένοντας πάντοτε από άποψη αξιών στο έδαφος της ριζοσπαστικής Αριστερής. Όσοι συμφωνούν με την προγραμματική διακήρυξή του προφανώς «χωρούν» στο κόμμα. Κι αυτοί είναι εκατοντάδες χιλιάδες. Έντιμοι, προοδευτικοί συμπολίτες μας, κοινωνικά ενεργοί, που θέλουν να προσφέρουν ανιδιοτελώς για την δημοκρατική αναγέννηση της χώρας και την παραγωγική ανασυγκρότησή της. (...) Δεν πρέπει να υπάρχουν μέλη πολλών κατηγοριών. Ο καθένας συμμετέχει στις οργανώσεις ανάλογα με τη διαθεσιμότητά του. Αλλά πάντως συμμετέχει, διότι διαφορετικά είναι κατά φαντασίαν μέλος. Στα κόμματα του παλαιοκομματισμού, τα μέλη έχουν μετατραπεί σε χειροκροτητές του αρχηγού ή των επίδοξων αρχηγών και στελέχωναν πελατειακά δίκτυα, που ενεργοποιούνταν μόνο στη μάχη του σταυρού. Αυτό δεν αφορά το ΣΥΡΙΖΑ, που έχει συγκροτηθεί ως ένα νέο κόμμα με δημοκρατικές διαδικασίες και πολιτικό ήθος. Ούτε θα γίνουμε ποτέ κόμμα προσωπικής ανέλιξης και εξυπηρετήσεων.
Περισσότερα »
24
02

Κίτρινα κοράκια

Είναι απλό. Εφιαλτικά απλό. Αν το μωρό στου Ζωγράφου δεν ήταν το παιδί ξένων, συριακής ή οποιασδήποτε άλλης εθνικότητας, αν ήταν Ελληνάκι, και δη γνήσιο, όχι κάνα γυφτόπουλο, Πομακάκι ή μουσουλμανάκι, όλα θα είχαν γίνει αλλιώς. Κανένας ιατροδικαστής, όσο κι αν λιμπίζεται τη δημοσιότητα, δεν θα αποφαινόταν μπροστά στις κάμερες, με ανάλγητη σπουδή, ότι το μωρό βιάστηκε. Και από ποιον; Από τον πατέρα ή τον θείο του. Και κανένας ρεπόρτερ, ραδιοσταθμός ή κανάλι, καμιά εφημερίδα ή ιστοσελίδα, δεν θα έσπευδε να υιοθετήσει χωρίς στοιχειώδη έλεγχο την αποτρόπαιη «είδηση». Θα περίμεναν όλοι να τελειώσει η έρευνα, να ανακοινωθεί επίσημα το ιατροδικαστικό πόρισμα και το αστυνομικό συμπέρασμα. (...) Από τα ανώνυμα κοράκια και τις ψευδώνυμες ύαινες που λυσσάνε στο Διαδίκτυο και από τα μακελάρικα πρωτοσέλιδα δεν περίμενε κανείς τίποτε άλλο παρά δηλητήριο. Αλίμονο όμως αν, για τέτοιες υποθέσεις, πρέπει να περιμένουμε από την Ιατροδικαστική Εταιρεία να φρονιμέψει κάθε μέλος της ξεχωριστά και από την ΕΣΗΕΑ να υποχρεώσει κάθε δημοσιογράφο-κανιβαλίσκο να ζητήσει συγγνώμη. Σέβας σε ενέσιμη μορφή δεν κυκλοφορεί. Ούτε το χρέος της αυτοκριτικής σε πόσιμη. 
Περισσότερα »
24
02

Τασία Χριστοδουλοπούλου: Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ, ένα ερώτημα που δεν πρέπει να αποφύγουμε

Η συνεχιζόμενη επομένως ρευστότητα μας προκαλεί και μας υποχρεώνει, με γενναιότητα, να κοιτάξουμε στα μάτια την πραγματικότητα. Αν και βέβαια έχουν δρομολογηθεί και σωστά εξωστρεφείς δράσεις, εντούτοις η στάση του ΣΥΡΙΖΑ, προς το παρόν, επικεντρώνεται και στην προσπάθεια ανασυγκρότησης και διεύρυνσης της κομματικής μας βάσης. Ομως, η αναζήτηση της χαμένης αθωότητάς μας, δηλαδή της αριστερής ταυτότητάς μας, έχει να κάνει κυρίως με τον πολιτικό προσανατολισμό που θα ακολουθήσουμε. (...) Η ανάγκη σε αυτή την προοπτική, κυρίως πρέπει να υπηρετηθεί με τη διαμόρφωση ενός οικονομικού σχεδίου, με δίκαιο φορολογικό σύστημα που θα καταλήγει στην ανάληψη αναλογικότερου βάρους από τις επιχειρήσεις και τους πλούσιους, με στόχο τη διαμόρφωση ευρύτερου δημοσιονομικού χώρου για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής και στην πρόνοια και στην παιδεία και στην υγεία, με ενίσχυση του εισοδήματος και της αγοραστικής δύναμης, των λαϊκών και των μεσαίων στρωμάτων. Δηλαδή, για να αποκτήσει επιτέλους η ελληνική κοινωνία κοινωνικό κράτος. Το αντι-δεξιό μέτωπο, εάν πράγματι συγκροτηθεί, θα φανεί στην πορεία, χωρίς να είναι δυνατόν να το προεξοφλήσουμε από τώρα, όσο κι αν το επιθυμούμε. Σε κάθε περίπτωση όμως, το αντι-δεξιό μέτωπο πάει μαζί με ένα απαιτητικό μέτωπο αποκατάστασης και διεύρυνσης κοινωνικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων. Στο σημερινό πολιτικό τοπίο, δεν υπάρχουν εμπράγματες απαντήσεις εναλλακτικής διακυβέρνησης έξω από εμάς. Ο ΣΥΡΙΖΑ κρατάει το κλειδί για το αν θα συνεχιστεί η πολιτική ρευστότητα, με στοχεύσεις τη σταθερή αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών υπέρ της κοινωνίας και της δημοκρατίας, δηλαδή με στοχεύσεις που θα αλλάζουν τα δεδομένα, ή με στοχεύσεις όπου το πολιτικό σύστημα θα ισορροπήσει, σε δίπολα της παλιάς εποχής, που δεν πρέπει να μας ενδιαφέρουν.
Περισσότερα »