Αναδημοσιεύσεις

03
01

Τακτικισμός, ανώτατο στάδιο της έλλειψης στρατηγικής

Δικαιολογημένα από την πλευρά τής κυβέρνησης διατυπώθηκε το αίτημα να αποσαφηνίσει πρώτα απ’ όλα η ΝΔ τη θέση της όσον αφορά την ονομασία και τις σχέσεις μας με την πρώην γκουγκοσλαβική δημοκρατία. Το οφείλει αυτό τόσο στους οπαδούς της και τους αντιπάλους της, όσο και στον ελληνικό αλλά και τον γειτονικό λαό. Πολύ περισσότερο που ορισμένοι αναλυτές θεωρούν ότι η στάση αυτή της ηγεσίας της ΝΔ δεν είναι μόνο ένας τακτικισμός, αλλά αποσκοπεί και στην κάλυψη ενός εσωτερικού προβλήματός της, δηλαδή της διαφοράς απόψεων ως προς τη στάση που οφείλει να κρατήσει η αξιωματική αντιπολίτευση, όταν θα κληθεί να τοποθετηθεί. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι το κόμμα αυτό που σήμερα έχει αντιπρόεδρο έναν ακραίο δεξιό εθνικιστή εκφραστή μιας ισχυρής τάσης στο εσωτερικό της ΝΔ (που γίνεται ακόμη ισχυρότερη, αν συνυπολογιστεί με τους οπαδούς τής τάσης Σαμαρά), αυτό λοιπόν το κόμμα είχε πριν από χρόνια εκφραστεί με τον πιο ευέλικτο τρόπο για το ζήτημα της ονομασίας επί προεδρίας Κωνσταντίνου Μητσοτάκη. Εκείνου του Μητσοτάκη, που τολμούσε να διατυπώσει με σαφήνεια την άποψή του για ένα όνομα με γεωγραφικό προσδιορισμό για τη FYROM. Να υποθέσουμε ότι δεν έχει μείνει πια κανείς οπαδός αυτής της άποψης στη σημερινή ΝΔ, ούτε ο γιος του;
Περισσότερα »
03
01

Η δύσκολη νέα χρονιά της Νέας Δημοκρατίας

Τρία χρόνια διαδρομής της ΝΔ στην αντιπολίτευση αν έχουν αποδείξει κάτι είναι ότι το κόμμα αυτό δεν κατάφερε να διαμορφώσει μια στρατηγική αντιπολίτευσης, σταθερή και ουσιαστική προς την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ-Οικολόγων. Ακόμη και όσοι τη δικαιολογούσαν, λέγοντας ότι για ένα διάστημα ήταν δυνατόν να παρασυρθεί από το στόχο της «αριστερής παρένθεσης», —στάση που, εξάλλου, προσέφερε τη μέγιστη συσπείρωση και μεγάλη δημοσκοπική διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ— σήμερα παραδέχονται ότι η ΝΔ έχει μια δομική δυσκολία να τα καταφέρει στο πεδίο αυτό. Το ανιχνεύει κανείς σε αναλύσεις στον αντικυβερνητικό Τύπο, σχόλια και παραπολιτικά. Το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ, το μακεδονικό, είναι το τελευταίο, αλλά σοβαρότερο από όλα τ’ άλλα, που αποδεικνύει τον ισχυρισμό μας.
Περισσότερα »
31
12

Δημήτρης Τζανακόπουλος: Η δικαίωση του ΣΥΡΙΖΑ

Τελικά ο ΣΥΡΙΖΑ και η σημερινή κυβέρνηση δεν έχουν να συγκριθούν με την κολοσσιαία αποτυχία της συγκυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου. Αυτό αφορά κάποιους ελάχιστους και ελάχιστες που συνηθίζουν να κυκλοφορούν στα κοσμικά σαλόνια της πρωτεύουσας, κάποια μέλη της παλιάς πολιτικής ελίτ και κάποιους γνωστούς μεγαλοδημοσιογράφους που επαναλαμβάνουν τα αφηγήματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ χωρίς μάλιστα να τα καλοσκέφτονται.
Περισσότερα »
31
12

Η Ελλάδα και η αντιπροσφυγικη Ευρώπη

Μην ξεχνάμε ότι η Ε.Ε. παραμένει υπό την ηγεμονία της Ευρωδεξιάς, του ΕΛΚ, του οποίου αυτή είναι η πολιτική: υποκρισία. Λένε ότι στην Τουρκία δεν υπάρχει κράτος δικαίου και την ίδια ώρα απαιτούν από τις ελληνικές αρχές να θεωρούν την Τουρκία «ασφαλή τρίτη χώρα». Στην Ελλάδα, λόγω κυβέρνησης και ενδιάθετης τάσης της κοινωνίας, οι πρόσφυγες συνάντησαν την πιο φιλική αντιμετώπιση σε σχέση με οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη, αλλά και την πιο υποχρηματοδοτημένη, αποδεκατισμένη και άπειρη σε τέτοιες καταστάσεις κρατική μηχανή, η οποία ξεκίνησε από το μηδέν.
Περισσότερα »
30
12

Έφη Αχτσιόγλου: Μπαίνω συνεχώς στη θέση του πολίτη που ακούει τον υπουργό

Οταν μπαίνω στη θέση του παιδιού που μας βλέπει απέξω, αυτού που έκανε βάρδια στο διπλανό καφέ 12 με 7 το πρωί ή του ντιλίβερι που δεν έχει ούτε κράνος, δεν τολμώ να έχω καμιά απάντηση. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε απέναντι σ’ αυτή την αίσθηση του πολίτη για τον ρόλο των διοικούντων, είναι να δουλεύουμε πολύ, είτε αυτό αφορά τις συναντήσεις με τα σωματεία και κυρίως με τους εργαζόμενους, πρακτικά θέματα που απαιτούν λύσεις με τους νομικούς μας, είτε αφορά τη συγγραφή διατάξεων, τις αιτιολογικές εκθέσεις για τους νόμους, την ανάλυση γραμμή γραμμή του προϋπολογισμού, τη διαπραγμάτευση, τις τεκμηριώσεις. Η δουλειά πια είναι διπλάσια, σαν να υπάρχουν δύο γραφεία υπουργού ταυτόχρονα – εκείνο που ασχολείται με τα τρέχοντα κι εκείνο που ασχολείται με τη διαπραγμάτευση.
Περισσότερα »
30
12

Μήπως είναι αυτοδικία;

Στη δημοκρατία, η Δικαιοσύνη δεν θρησκειοποιείται ως «ιερό» χάρισμα, η Δικαιοσύνη είναι το νεύμα της καθημερινής αγωνίας για ελευθερία και παρηγορία ισότητας όλων. Ό,τι εκφεύγει είναι συστημική βεντέτα. Δηλαδή αυτοδικία
Περισσότερα »
30
12

Τι είν’ η Μακεδονία μας;

Το μακεδονικό λεγόμενο ζήτημα, που μπορεί να κατανοηθεί ιστορικά ιδωμένο από την πολιτική προσπάθεια εγχάραξης εθνικής συνείδησης ένθεν και ένθεν, φαντάζει, στις μέρες μας, μια υπόθεση που ο καπιταλισμός θα έπρεπε να έχει ξεπεράσει.
Περισσότερα »
30
12

Ιερουσαλήμ: «αιώνια και αδιαίρετη» πρωτεύουσα του Ισραήλ;

Στις 6 Δεκεμβρίου οι ΗΠΑ, δια στόματος Ντόναλντ Τραμπ, αναγνώρισαν ολόκληρη την Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσα του εβραϊκού κράτους, πράγμα που προκάλεσε διεθνή κατακραυγή και απετέλεσε αφορμή για νέες συγκρούσεις ανάμεσα στον ισραηλινό στρατό και τους Παλαιστίνιους στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Πρόκειται για μία ενέργεια, η οποία ήταν σύμφωνη με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος προφανώς επεδίωκε τη στήριξη του εβραϊκού λόμπι στις ΗΠΑ, αλλά όχι σύμφωνη με τα μακροπρόθεσμα αμερικανικά συμφέροντα στη Μέση Ανατολή.
Περισσότερα »