Εάν κάποιος ισχυρίζεται ότι “το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς χάθηκε”, παραδέχεται ταυτόχρονα ότι το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς όντως υπήρχε. Και μάλιστα έναντι της Δεξιάς. Προσυπογράφει δηλαδή όλα αυτά που πιστεύει η πλειονότητα του ελληνικού λαού: “Τουλάχιστον αυτοί είναι τίμιοι, όχι σαν τους άλλους, τους κλέφτες, τους διεφθαρμένους”. Στη δεξιοκρατούμενη μεταπολεμική Ελλάδα και μέχρι την πτώση της χούντας, πολλοί δεξιότατοι στρατιωτικοί τοποθετούσαν αριστερούς φαντάρους στη φύλαξη των προμηθειών, γιατί ήξεραν ότι, αν τοποθετήσουν δεξιούς, θα τις πλιατσικολογήσουν. Ομοίως δεξιοί επιχειρηματίες έπαιρναν αριστερούς λογιστές, γιατί ήταν τίμιοι, για να έχουν δηλαδή το κεφάλι τους ήσυχο. Δεν είναι πολύ έξυπνο, επομένως, να υπενθυμίζεται -και μάλιστα από τον πρόεδρο της Ν.Δ.- η βασική διαφορά του αριστερού από τον δεξιό, όπως έχει καταγραφεί ιστορικά στις συνειδήσεις του πολλών.