Κέντρο

20
02

Οι πολιτικές συμμαχίες του ΣΥΡΙΖΑ

Πλέον υπάρχουν οι προϋποθέσεις ώστε με πραγματικούς πολιτικούς όρους να διαμορφωθεί μια πολιτική συμμαχία με όμορες πολιτικές δυνάμεις, είτε με ομάδες και προσωπικότητες της Κεντροαριστεράς είτε με αντίστοιχες συνευρέσεις από τον ευρύτερο χώρο της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Πολιτικές δυνάμεις με τις οποίες υπάρχουν προφανώς πολιτικές διαφορές, αλλά και ισχυρές συγκλίσεις, καθώς και κοινός παρονομαστής ώστε να διαμορφωθεί μια ευρύτερη συμμαχία από διαφορετικές πολιτικές δυνάμεις, οι οποίες στις νέες συνθήκες θα διεκδικήσουν την προστασία του κοινωνικού κράτους, την καταπολέμηση της ανεργίας και την προστασία της εργασίας, τη διεύρυνση των κοινωνικών δικαιωμάτων, την άσκηση μιας εξωτερικής πολιτικής που θα εμπεδώνει τον σταθεροποιητικό και φιλειρηνικό ρόλο της χώρας μας στην ευρύτερη περιοχή. Σε αυτήν την πολιτική συμμαχία ο ρόλος του ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να είναι κομβικός, χωρίς όμως να υποκύπτει στον πειρασμό του ηγεμονισμού και των τακτικισμών και κυρίως χωρίς να προσδίδεται στην πολιτική ζωή το πρόσημο της συναλλαγής και μιας υπεραγοράς πολιτικών προσώπων.
20
02

Ας ξεχάσουμε την Κεντροαριστερά

Οι πολιτικές δυνάμεις που τοποθετούνται στο φάσμα Αριστερά-Δεξιά δεν ορίζονται επί τη βάσει μιας τυπικής λογικής ταξινομίας, όπως θα ήθελε μια θετικιστική προσέγγιση της πολιτικής. Συγκροτούνται ή δεν συγκροτούνται με ιστορικά συγκεκριμένο τρόπο, δηλαδή ανάλογα με τις ανάγκες και στρατηγικές επιλογές των ταξικών και ευρύτερα κοινωνικών δυνάμεων που προκύπτουν στις εκάστοτε ιστορικές συνθήκες. Αν με τον όρο «Κεντροαριστερά» εννοούμε τη μεταπολεμική ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία (και κατά κανόνα αυτό εννοούμε), τούτη προέκυψε στο πλαίσιο μιας κοινωνικής συναίνεσης στο εσωτερικό των καπιταλιστικών χωρών, ίσως ανεπανάληπτης στην ευρωπαϊκή Ιστορία, που η «χρυσή της εποχή» δεν κράτησε παραπάνω από δυόμισι δεκαετίες. Η «Κεντροαριστερά», ήτοι η Σοσιαλδημοκρατία, ήταν η πολιτική έκφραση όχι των συμφερόντων των «μεσαίων τάξεων», αλλά αυτής ακριβώς της κοινωνικής συναίνεσης, που με τη σειρά της υπήρξε το αποτέλεσμα ενός ευρύτερου συμβιβασμού μεταξύ των αντικρουόμενων στρατηγικών των ανώτερων και των κατώτερων τάξεων, στις πολύ συγκεκριμένες συνθήκες του ευρωπαϊκού καπιταλισμού κατά τις πρώτες μεταπολεμικές δεκαετίες. Η εν λόγω συναίνεση στο πολιτικό επίπεδο εκδηλωνόταν και από το γεγονός ότι το κοινωνικό κράτος και ο κεϊνσιανός παρεμβατισμός ήταν πρακτικές που σε σημαντικό βαθμό ενστερνίζονταν και τα «καθαυτό αστικά», φιλελεύθερα και συντηρητικά κόμματα.
27
11

Η χαμένη αδελφή ψυχή της σοσιαλδημοκρατίας

Σήμερα μόνο η ΝΔ μπορεί να τρίβει τα χέρια της που η ηγεσία τού ΚΙΝΑΛ μέσα στην αμηχανία της αρπάζεται από την «ευκαιρία» τής υπεράσπισης του κ. Σημίτη. Γιατί μπορεί να καταλάβει, σε αντίθεση με την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ, ότι, πίσω από τις κραυγές περί σκανδαλολογίας και σκανδαλοθηρίας, αυτό που εξελίσσεται είναι η ακόμα μεγαλύτερη προσέγγιση του ΚΙΝΑΛ σε μια πολιτική προοπτική σύμπλευσης με τη δεξιά. Μ΄ αυτό τον τρόπο, δηλαδή, αντί να εξασφαλίζεται μια ενισχυμένη αυτοδύναμη παρουσία του ΚΙΝΑΛ, η ηγεσία του το εκθέτει στον εμφανή κίνδυνο (μόνο εκείνη δεν τον βλέπει…) να υποστεί τις συνέπειες που συνήθως συνοδεύουν μια τέτοια τακτική: είτε να παρασυρθούν (προεκλογικά) οι δυνάμει ψηφοφόροι του ΚΙΝΑΛ από το ισχυρότερο μαγνητικό πεδίο της ΝΔ, είτε (μετεκλογικά) το ίδιο το κόμμα, αποδυναμωμένο πια, να οδηγηθεί σε μια εκ νέου συνεργασία με τη ΝΔ, που πιθανότατα θα παίξει το ρόλο τής χαριστικής βολής. Αυτός ο κίνδυνος ενισχύεται σοβαρά με την υπόδειξη του κ. Σημίτη ως «εμβληματικού» ηγέτη του ΚΙΝΑΛ, γιατί διαμορφώνει το κατάλληλο πολιτικό έδαφος για την ευδοκίμηση μιας τέτοιας εξέλιξης.
20
11

Επιθυμίες και πραγματικότητες

Το τι ακριβώς συνέβη στην εκλογή του ηγέτη τού υπό ανασυγκρότηση κέντρου, θα μπορούσε κάποιος να το συμπεράνει παρακολουθώντας τις αντιδράσεις πολιτικών σχολιαστών και αναλυτών που πρόσκεινται στη ΝΔ. Όσο κι αν προσπαθήσει, δεν θα μπορέσει να καταλάβει εύκολα αν είναι ικανοποιημένοι ή όχι από τα αποτελέσματα αυτής της διαδικασίας. Στέκουν απέναντί τους διχασμένοι, καθώς δεν είναι βέβαιοι τι ακριβώς θα ήταν καλύτερο για τη ΝΔ.
13
11

Μικρό σημείωμα για τα αποτελέσματα του πρώτου γύρου στο νέο φορέα

Γέρος και Μητσοτάκης, Αντρέας και Μαύρος, Άκης και Σημίτης, Γιώργος και Βενιζέλος και τώρα Φώφη και Ανδρουλάκης είναι ντουέτα στην ιστορία του ιδιότυπου ελληνικού σοσιαλιστικού και κεντρώου υποδείγματος που δεν ήταν ποτέ στην πραγματικότητα αντανάκλαση της κραταιάς ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Και αυτό ισχύει ακόμα.
08
11

Ντιμπέιτ χαμηλών προσδοκιών

Ο διάλογος μεταξύ των υποψηφίων για την ηγεσία του Κέντρου ήταν χαμηλών προσδοκιών, όχι απλώς επειδή το τηλεοπτικό περιβάλλον δεν ευνοεί γόνιμες αντιπαραθέσεις, αλλά, κυρίως, επειδή απουσίαζαν οι βαριές μεταβλητές της πολιτικής. Για παράδειγμα, μπορεί η κ. Γεννηματά και ο κ. Θεοδωράκης να φάνηκαν με στιβαρότερες πολιτικές θέσεις σε σχέση με το μέλλον της παράταξης, αλλά κατά πόσο αυτό είναι αποτέλεσμα του μηχανισμού που ελέγχουν ή του οράματος που έχουν για το χώρο του Κέντρου; Ο διάλογος χαρακτηρίστηκε «τυπικοί μονόλογοι», ανάμεσα σε άλλα. Η συμφωνία για μη διάλυση των δυο κοινοβουλευτικών ομάδων ανάμεσα στους δυο κοινοβουλευτικούς ηγέτες, ίσως ήταν κι η μοναδική είδηση.
20
10

Το Κέντρο των παθών

Όσο πλησιάζουμε προς τις εκλογές του νέου επικεφαλής για το φορέα του Κέντρου, που θα δημιουργηθεί αργότερα, τόσο τα πάθη γίνονται πιο έντονα. Αν προσθέσει κανείς πως έπειτα από ένα πολιτικό θρίλερ που κράτησε σχεδόν ένα μήνα, κλείδωσε η ημερομηνία των εκλογών, τότε το θερμόμετρο αναμένεται να ανέβει ακόμα πιο πολύ.
06
09

Η ΔΗ.ΣΥ. και η τρόικα

Ο επικεφαλής του νέου σχήματος της Κεντροαριστεράς (ή του Κέντρου, καθώς οι απόψεις στο εσωτερικό τους διίστανται) θα προκύψει από μια κάλπη στην οποία, δυνητικά, μπορούμε να συμμετέχουμε όλοι. Η ΔΗ.ΣΥ. λοιπόν μας καλεί να εκλέξουμε τον αρχηγό της, όχι όμως και να έχουμε λόγο στο τι θα πει και το τι θα κάνει μετά.
18
01

Σάρα Βάγκενκνεχτ: «Ελπίζω (ο Τραμπ) να έχει συνείδηση της ευθύνης του για την παγκόσμια ειρήνη»

«Η έκκλησή μου προς τον Τραμπ είναι να μην ξεχάσει γιατί τον ψήφισαν τόσοι άνθρωποι. Ο λόγος δεν ήταν ότι τον θεώρησαν τόσο λαμπρή προσωπικότητα ή ότι συμφωνούσαν σε όλα με αυτόν. Οι περισσότεροι τον ψήφισαν απλώς διότι είχαν απαυδήσει από το κατεστημένο, το οποίο ήταν και ο ανταγωνιστής του» γράφει μεταξύ άλλων η κοινοβουλευτική εκπρόσωπος του κόμματος της γερμανικής Αριστεράς (Die Linke),Σάρα Βάγκενκνεχτ, σε σχόλιό της στην εφημερίδα Die Welt, αναφερόμενη στον νέο Πρόεδρο των ΗΠΑ.
01
12

Το Κέντρο σε μετάλλαξη

Φαίνεται πως οι επιθέσεις φιλίας από πρώην πολιτευτές του ΠΑΣΟΚ που πλέον έχουν περάσει στον ΣΥΡΙΖΑ δε βοηθούν στην όποια πολιτική συνεννόηση μεταξύ αριστεράς και κεντροαριστεράς. Είναι ούτως ή άλλως αμφίβολο αν η Δημοκρατική Συμπαράταξη θέλει να συμμαχήσει με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, σε κάθε περίπτωση, οι διαρροές για συναντήσεις, οι δηλώσεις πρόθεσης ενότητας και γενικά ο παρασκηνιακός και επικοινωνιακός τρόπος προσεταιρισμού σε ένα κόμμα που περνάει κρίση, μάλλον δεν ενδείκνυται.
  • 1
  • 2