Χρήστος Σίμος

11
12

Το GNTM και το ΠΑΣΟΚ

Το πιο εντυπωσιακό με τις εκλογές για την ανάδειξη του νέου επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ (δεν υπάρχει πια λόγος να αποκαλείται “ΚΙΝΑΛ” καθώς είναι πλέον δεδομένο ότι το όνομα αυτό θα πάψει να υπάρχει, άλλωστε η πρόσοψη της Χαρ. Τρικούπη έχει ήδη προσαρμοστεί στα νέα ( ; ) δεδομένα) είναι η έκταση που αυτή έχει λάβει στη δημόσια σφαίρα. Η εντύπωση, βεβαίως, δεν προκύπτει ούτε από την ιστορικότητα του κόμματος ούτε από τη σημασία του στο πολιτικό σκηνικό, ενόψει μάλιστα εκλογών με απλή αναλογική. Το ΠΑΣΟΚ αποτελεί έναν πολιτικό χώρο που καθόρισε τις πολιτικές εξελίξεις από τη Μεταπολίτευση μέχρι και σήμερα και προφανώς η παρουσία του εξακολουθεί να παίζει ρόλο, παρ’ όλο που οι δυνάμεις του είναι πια συρρικνωμένες. (...) Το δεύτερο ακόμα πιο “εντυπωσιακό” έχει να κάνει με την πλήρη αποδοχή της ίδιας της διαδικασίας. Ποια είναι αυτή; Υπάρχουν μόνο υποψήφιοι αρχηγοί, οι οποίοι ανταγωνίζονται μεταξύ τους και οι οποίοι εκλέγονται από τη “βάση”. Ποια είναι αυτή η “βάση”; Όσες και όσοι προσήλθαν στην κάλπη, έδωσαν τα 3 ευρώ και ψήφισαν τον υποψήφιο της αρεσκείας τους. Το γιατί αυτό χαρακτηρίζεται ως δημοκρατικό στη “μεταδημοκρατική” περίοδο που ζούμε δεν προξενεί, επίσης, εντύπωση. Η συμμετοχή των πολιτών είναι επικίνδυνη έννοια. Το μόνο που μπορούν να κάνουν προκειμένου να “συμμετάσχουν” στην πολιτική σφαίρα είναι να επιλέξουν αυτόν που τους αρέσει και μετά να επιστρέψουν στα σπίτια τους. Τη “δουλειά” κατόπιν θα την αναλάβουν οι αρχηγοί και τα επιτελεία τους, μακρυά από την ενοχλητική “μάζα”, η οποία προκαλεί φόβο ενίοτε. Το ότι αυτή η διαδικασία που ακολουθεί εδώ και χρόνια το ΠΑΣΟΚ μοιάζει με αυτή του γνωστού reality show GNTM δεν θα πρέπει να προξενεί εντύπωση. Όπως στο GNTM διαγωνίζονται τα μοντέλα και στον τελικό ψηφίζουν οι τηλεθεατές, έτσι και στο ΠΑΣΟΚ διαγωνίστηκαν οι αρχηγοί και οι τηλεθεατές ανέδειξαν, σε πρώτη φάση, το ζευγάρι του τελικού και στη δεύτερη τον τελικό νικητή. Στο πλαίσιο αυτό, Η Καθημερινή κάλεσε τον ΣΥΡΙΖΑ, ενόψει προφανώς και του επικείμενου συνεδρίου του, να δει αυτή τη διαδικασία μπας και καταλάβει επιτέλους τι σημαίνει δημοκρατία: “Ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε να ωφεληθεί αν, αντί αφορισμών, προσέγγιζε τις εξελίξεις με διάθεση κατανόησης. Αν έδινε στον εαυτό του την ευκαιρία να διδαχθεί από τα στάνταρ εσωκομματικής δημοκρατίας των αντιπάλων του”, σημείωσε το κύριο άρθρο της εφημερίδας στις 8/12/2021. (...) Σε ό,τι αφορά την ανανέωση που υποτίθεται ότι θα φέρει ο Νίκος Ανδρουλάκης, την οποία κάποιοι πιθανολογούν, κάποιοι άλλοι ελπίζουν, ενώ κάποιοι άλλοι έχουν αμφιβολίες, υπάρχει ένα πολύ ενδιαφέρον, αν όχι διαφωτιστικό, ρεπορτάζ, το οποίο, συμπτωματικά, δημοσιεύτηκε κι αυτό στις 9/12. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το ρεπορτάζ με τίτλο “Ο θρησκευόμενος Νίκος Ανδρουλάκης”, το οποίο δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα “Το Βήμα της Ορθοδοξίας”. “Μένουμε Ευρώπη”, αλλά έχουμε κι εκλογές.
17
09

Χρήστος Σίμος: Το GNTM και ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Είναι ηλίου φαεινότερο πως η συνάντηση του Κυρ. Μητσοτάκη με τον καβαλάρη στο Δαμάσι δεν ήταν καθόλου απρόσμενη. Αυτό που ίσως είναι κάπως λιγότερο προφανές είναι πως ο Κυρ. Μητσοτάκης αντιμετωπίζει τον εαυτό του ως εμπορικό προϊόν. Και η ιδιαιτερότητα στη δική του περίπτωση έχει να κάνει με το ότι, επειδή είναι πολιτικό πρόσωπο, είναι υποχρεωμένος να πρωταγωνιστεί στις καμπάνιες που προωθούν το brand, κάτι που δεν συμβαίνει στον χώρο της μόδας, καθώς τα προϊόντα φοριούνται από μοντέλα, όχι από τους ιδιοκτήτες των εταιρειών. Η περίπτωση Μητσοτάκη, όμως, υπάγεται στο πολιτικό μάρκετινγκ. Ο καθοδηγητής -ο αντίστοιχος coach του GNTM- δεν είναι άλλος από τον Αμερικάνο Σταν Γκρίνμπεργκ. Στο πλαίσιο αυτό, ο Μητσοτάκης, υπό τις οδηγίες του, θα κληθεί να πρωταγωνιστήσει σε μια σειρά ακόμα concepts, επιχειρώντας, εντέλει, να μετατρέψει την πολιτική σκηνή σε τηλεοπτικό show. Το concept “Ένα πρωινό στον Θεσσαλικό κάμπο” δεν είναι άλλωστε το πρώτο που είδαμε. Στο πλαίσιο του πολιτικού θεάματος, ο Μητσοτάκης προβαίνει τακτικά σε παρόμοιες κινήσεις, επιστρατεύοντας συχνά ακόμα και την οικογένεια του. Από τις ευχές στα παιδιά του μέσω των social media και την προβολή της σχέσης του γιου του με τη φημισμένη τενίστρια, την οποία το ίδιο το Μαξίμου φρόντισε να διαρρεύσει πριν λίγους μήνες, μέχρι τις βόλτες στις παραλίες και τις επισκέψεις σε αθλητικά events, ο Μητσοτάκης μοιάζει με πρωταγωνιστή αμερικάνικης σαπουνόπερας. Στο πλαίσιο αυτό, το σενάριο προβλέπει ότι οι θεατές-υπήκοοι θα χειροκροτούν εκστασιασμένοι τον πρωθυπουργό-τηλεοπτικό αστέρα που τους κάνει τη χάρη και τους κυβερνά. Σε κάθε περίπτωση όμως, η επιτυχία της μετατροπής της πολιτικής σκηνής σε πασαρέλα του GNTM δεν εξαρτάται μόνο από τον ίδιο.
15
02

«Τη μέρα νοικοκύρης, το βράδυ αμαρτωλός»*

Τι κι αν η Αριστερά διακήρυττε τη σταθερή εναντίωση της στις ιδέες και τις πρακτικές της 17 Ν, ήδη από τότε που αυτή εμφανίστηκε; Αυτό μικρή σημασία έχει. Η ανανεωτική Αριστερά, μάλιστα, είχε πολλάκις καταφερθεί δημόσια κατά της 17 Ν, καθώς οι ιδέες της και οι πρακτικές της δεν είναι απλώς ξένες προς το αίτημα της κοινωνικής χειραφέτησης αλλά, σε τελική ανάλυση, το υπονομεύουν. Τι σχέση μπορεί να έχουν οι διάφοροι εκτελεστές που αφαιρούν ζωές στο όνομα δήθεν του λαού; Από πού κι ως πού σχετίζεται η Αριστερά με το ετερόκλητο μείγμα πατριωτικού ΠΑΣΟΚ το οποίο συνοδεύεται με μπόλικα κουμπούρια κι έναν ακραιφνή αντιτουρκισμό (όλα αυτά τα ιδεολογικά και πολιτικά στοιχεία προκύπτουν τόσο από τη δράση της 17 Ν όσο και από το ίδιο το βιβλίο του Δ. Κουφοντίνα με τίτλο Γεννήθηκα 17 Νοέμβρη, εκδόσεις Λιβάνη), που δεν έχει την παραμικρή σχέση με τον διεθνισμό; Αυτά προφανώς αποτελούν ψιλά γράμματα για τον Κυρ. Μητσοτάκη. Δεν τον αφορούν, μάλλον. Ο σκοπός του είναι η προπαγάνδα. Ωστόσο, στη δεύτερη φράση, υπάρχει μια λέξη που έχει ειδικό βάρος: η λέξη “αμετανόητος”. Όσα απαριθμεί ο Κυρ. Μητσοτάκης είναι οι λόγοι για τους οποίους η 17 Ν δικάστηκε, καταδικάστηκε και τα μέλη της οδηγήθηκαν στη φυλακή. Από ‘κει και πέρα όμως, ο χαρακτηρισμός “αμετανόητος” για τον Δ. Κουφοντίνα ή και για οποιονδήποτε άλλον κρατούμενο, δεν έχει καμία σχέση με τον θεσμικό ρόλο ούτε του πρωθυπουργού αλλά ούτε και με αυτόν του κράτους δικαίου. Η μετάνοια, την οποία επικαλέστηκε ο Κυρ. Μητσοτάκης, δεν ανήκει στη σφαίρα του κράτους δικαίου. Ο σκοπός της ποινής δεν είναι η μετάνοια, αλλά ο σωφρονισμός. Μετανοημένους αναζητά η χριστιανική θρησκεία και οι πιστοί που προσέρχονται για εξομολόγηση, που είναι πρόθυμοι να ομολογήσουν τις αμαρτίες τους, όχι το κράτος δικαίου. 
28
01

Ο Μητσοτάκης, η Σακελλαροπούλου και οι φυλές της Δεξιάς

Αν για τη Δεξιά, ή έστω για μια μερίδα της, συνιστά ταμπού η αναφορά στη δολοφονία του Π. Φύσσα ακόμα και υπό τον μανδύα της “θεωρίας των δύο άκρων”, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά (και επικίνδυνα). Και αντίστροφα: Αν για το “φιλελεύθερο” προφίλ του Κυρ. Μητσοτάκη αρκεί μια προοδευτική υποψήφια για την Προεδρία της Δημοκρατίας και μια αναφορά στη δολοφονία του Π. Φύσσα όπως η παραπάνω, προκειμένου να διαφοροποιηθεί από το “συντηρητικό” υπόβαθρο του κόμματος του, τότε τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά (και επικίνδυνα). Κι αν στον “κεντρώο χώρο” το μόνο που έχει απομείνει είναι η διαχείριση των συμβόλων και η ανακύκλωση τους, τότε η Αριστερά πρέπει να σκεφτεί. Με σοβαρότητα.