Συνεντεύξεις

26
07

Σταύρη Καλοψιδιώτου: «Η εποχή των ψευδαισθήσεων στο Κυπριακό έχει παρέλθει ανεπιστρεπτί»

Μόνο η επανέναρξη των ουσιαστικών διαπραγματεύσεων και η διάνοιξη προοπτικής λύσης μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την επιταχυνόμενη δημιουργία διχοτομικών τετελεσμένων. Η ηγεσία της ελληνοκυπριακής πλευράς οφείλει να επιδιώξει μεταβολή των όρων του παιχνιδιού ώστε αν δεν γίνει κατορθωτή η επανέναρξη της διαδικασίας από εκεί που είχε μείνει, τότε να εκτεθεί ως μοναδική υπαίτια για το αδιέξοδο η Τουρκία. Για να γίνει πιο κατανοητό αυτό που λέμε, θα σταθώ στο τι σημαίνει συνέχιση της διαδικασίας ειδικά για το Βαρώσι. Στη διάσκεψη της Γενεύης τον Ιανουάριο του 2017, η τουρκοκυπριακή πλευρά υπέβαλε χάρτη για το εδαφικό που επέστρεφε την περίκλειστη πόλη και πολλές άλλες κατεχόμενες περιοχές υπό ελληνοκυπριακή διοίκηση. Μετά το ναυάγιο του Κραν Μοντανά, και αφού προηγουμένως η ελληνοκυπριακή πλευρά απέσυρε σημαντικές συγκλίσεις, η τουρκοκυπριακή πλευρά απέσυρε το χάρτη. Είναι αυτονόητο ότι αν οι συνομιλίες επαναρχίσουν από το σημείο αυτό, η τουρκοκυπριακή πλευρά θα επαναφέρει το χάρτη και να τερματίσει τις άνομες μεθοδεύσεις στην κλειστή πόλη. Το ΑΚΕΛ από τον περασμένο Δεκέμβριο υπέβαλε στον κ. Αναστασιάδη ολοκληρωμένη εισήγηση για το τί δέον γενέσθαι –η οποία συμβαδίζει με παραινέσεις που είδαμε στην πρόσφατη Έκθεση του Γενικού Γραμματέα. Υπογραμμίσαμε τη σημασία που έχει η πλήρης και αταλάντευτη προσήλωση στις συγκλίσεις που είχαν επιτευχθεί μέχρι και την κατάρρευση της Διάσκεψης του Κραν Μοντανά και η διαπραγμάτευση μόνο των εκκρεμών ζητημάτων του Πλαισίου Γκουτέρες. Επιπρόσθετα, επισημάναμε προς τον ΠτΔ ότι για να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά η τουρκική θέση για κυριαρχική ισότητα, υπό το πρόσχημα ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν σέβονται την πολιτική ισότητα των Τουρκοκυπρίων, και για να αντιμετωπιστούν διάφορες «νέες ιδέες» ξένων παραγόντων που προσεγγίζουν επικίνδυνα τις τουρκικές θέσεις, θα πρέπει να επαναβεβαιώσει ρητά τη σύγκλιση για μία θετική ψήφο σε όλες τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Ταυτόχρονα, εισηγηθήκαμε αξιοποίηση του φυσικού αερίου ως κίνητρο για τη λύση, όχι άνευ προϋποθέσεων, προς την Τουρκοκυπριακή πλευρά και την Τουρκία. Δυστυχώς, μέχρι στιγμής δεν έχουμε εισακουστεί.
23
07

Βασιλική Κατριβάνου: Πρέπει να υιοθετηθεί ο όρος γυναικoκτονία από το νομικό μας σύστημα

H ελληνική κοινωνία πρέπει να μιμηθεί το παράδειγμα της γκαρσόνας που προστάτεψε τη 19χρονη κοπέλα από τους βασανιστές της. Με αφορμή τα πολλά περιστατικά έμφυλης βίας και δολοφονιών γυναικών από τους συντρόφους τους μίλησε Στο Κόκκινο η Βασιλική Κατριβάνου, η οποία είναι συντονίστρια Κοινωνικής Υπηρεσίας στο Ελληνικό Συμβούλιο για τους Πρόσφυγες, και στον Νίκο Ξυδάκη τόνισε την αναγκαιότητα να υιοθετηθεί και από τη χώρα μας ο όρος γυναικοκτονία, που χαρακτηρίζει τις περιπτώσεις δολοφονιών γυναικών για λόγους σεξιστικούς. H κα Κατριβάνου επισήμανε την ανάγκη να μιμηθούμε ως κοινωνία τη συμπεριφορά της νεαρής κοπέλας, που εργάζεται σε καφετέρια στην Ηλιούπολη, και έδειξε έμπρακτα την αλληλεγγύη της προς το θύμα αγκαλιάζοντας και προστατεύοντας τη 19χρονη γυναίκα, την οποία κακοποιούσε, βίαζε, εξέδιδε τόσο ο μαστροπός αστυνομικός, όσο και ο πατέρα της και μάλιστα από τότε που ήταν παιδί. Από μια ολόκληρη ελληνική κοινωνία ζητάμε να μην συγκαλύπτει τον θύτη, για να μη βγει το στίγμα, «να πάει, να ανοίξει το στόμα και να συμπαρασταθεί» σημείωσε η κα Κατριβάνου. Και εξήγησε πως χρειάζονται θεσμικές αλλαγές πέραν της εκπαίδευσης στα σχολεία ενάντια στα έμφυλα στερεότυπα, με στόχο και την ενδυνάμωση των γυναικών. Πρέπει να υιοθετηθεί ο όρος γυναικοκτονία, τόνισε, είναι άλλωστε και σύσταση του Συμβουλίου της Ευρώπης, που οδήγησε στη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης ενάντια στην βία κατά των γυναικών και την ενδοοικογενειακή βία, την οποία ως χώρα την έχουμε κυρώσει, είπε χαρακτηριστικά. Η χρήση του όρου και η υιοθέτηση του κάνει κοινωνικά ορατό το πρόβλημα και το μεγέθος του και θα αποτελέσει επιβαρυντικό παράγοντα και για την απονομή της δικαιοσύνης αλλά και για τη δημιουργία – διαμόρφωση της συλλογικής συνείδησης, τόνισε η κα Κατριβάνου. Το ίδιο χρήσιμος είναι και ο όρος «ρατσιστικό έγκλημα» που δεν είναι ένα γενικό έγκλημα, επισήμανε. «Όσο πιο πολύ ακούγεται ο όρος γυναικοκτονία τόσο λιγότερες γυναικοκτονίες θα έχουμε» σημείωσε μεταξύ άλλων η κα Κατριβάνου.
23
07

Μερόπη Τζούφη: Ξεκάθαρη στρατηγική συρρίκνωσης των δημόσιων πανεπιστημίων εκ μέρους της ΝΔ

Η Νίκη Κεραμέως έχει νομοθετήσει τη μείωση χρηματοδότησης των ΑΕΙ κατά 20% αναγκάζοντας τα πανεπιστήμια να κάνουν «οικονομία» στους εισακτέους. Ξεκάθαρη στρατηγική συρρίκνωσης των δημόσιων πανεπιστημίων, καταλόγισε στην κυβέρνηση Μητσοτάκη η βουλευτής Ιωαννίνων και αναπληρώτρια τομεάρχης Παιδείας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Μερόπη Τζούφη, με αφορμή την εφαρμογή της ελάχιστης βάσης εισαγωγής που θα αφήσει εκτός πανεπιστημίων τουλάχιστον 30.000 μαθητές.  Η υπουργός για να δικαιολογηθεί ισχυρίζεται ότι δεν το έκανε εκείνη αλλά τα πανεπιστήμια, όμως η κα Τζούφη θύμισε πως η Νίκη Κεραμέως έχει νομοθετήσει τη μείωση της χρηματοδότησης των ΑΕΙ κατά 20% και δεν έχει αντικαταστήσει τα μέλη ΔΕΘ που αποχωρούν, έδωσε μόνο τις συνταξιοδοτήσεις του 2019, με αποτέλεσμα τα πανεπιστήμια να βάλουν τη ελάχιστη βάση εισαγωγής κάνοντας κατά κάποιο τρόπο «οικονομία» στους εισακτέους. Η βουλευτής στον Νίκο Ξυδάκη επισήμανε πως και το νέο νομοσχέδιο κινείται στην ίδια γραμμή κατεδάφισης του δημόσιου σχολείου, αφήνοντας πρακτικά τους διευθυντές μαζί με τους γονείς να βρίσκουν χρηματοδότηση.
22
07

Ευκλείδης Τσακαλώτος: Ο θυμός να γίνει πολιτικό σχέδιο ανατροπής αυτού του καθεστώτος

Το ρουσφέτι, οι αναθέσεις και ο αυταρχισμός είναι ο τρόπος τους για να φτιάξουν το ηγεμονικό τους σχέδιο ώστε να εδραιωθεί η νεοφιλελεύθερη πολιτική που δημιουργεί εσωτερικούς εχθρούς και φόβο, για να μπορεί ο κόσμος να φοβάται, να μην σκέφτεται τι είναι οι εναλλακτικές προτάσεις των κομμάτων, να είναι στο καβούκι του και να μη μπορέσει να αναπνεύσει. (...) Όλοι θα καταλάβουν σιγά σιγά ότι η εικόνα που τους παρουσιάζουν τα συστημικά μέσα δεν έχει σχέση με την πραγματικότητά τους. Νομίζω ότι πρέπει να σηκώνουμε πολλά ζητήματα και μετά αρκετά γρήγορα να έχουμε ένα στόρι, ένα αφήγημα που ο κόσμος να καταλάβει με μια προοδευτική κυβέρνηση τι θα σημαίνει για την ζωή του.
22
07

Ανζελίκ Κουρούνης: «Είναι διαρκής ο πόλεμος κατά του ναζισμού»

Η καταδίκη πρέπει να θεωρηθεί επίτευγμα, πιστεύει η Ανζελίκ Κουρούνης, αν και υπάρχουν σημεία που την προβληματίζουν. «Όπως είπε ο καθηγητής Ν. Αλιβιζάτος, οι δικαστές πήραν το σήμα από την κυβέρνηση και προέβησαν στην καταδίκη, γιατί δεν τα βάζεις εύκολα με μισό εκατομμύριο ψηφοφόρους. Δύο πράγματα με ενοχλούν όμως σ’ αυτό: το ένα είναι η παρέμβαση της πολιτικής στη δικαστική εξουσία καθεαυτή. Το δεύτερο, αν δεν υπήρχε αυτή η παρέμβαση, θα τους αθώωναν;», λέει, και κρούει σήμα κινδύνου: «Με αυτή την καταδίκη δεν τέλειωσε ούτε ο πόλεμος ούτε η μάχη. Είναι διαρκής ο πόλεμος. Ο ναζισμός ηττήθηκε στρατιωτικά το ’45, πολιτικά όμως δεν ηττήθηκε. Και υπάρχει και Εφετείο. Σε όσους το λέω με κοιτάζουν περίεργα. Ναι, υπάρχει και Εφετείο. Προσωπικά ξέρω ότι αυτοί έχουν μνήμη ελέφαντα και ότι εμένα και τον Θωμά μας περιμένουν στη γωνία. Ωστόσο αυτή τη μάχη είμαι αποφασισμένη να την δώσω. Και ας μην ξεχνάμε: πρόκειται για δίκη σημαντικότερη της Νυρεμβέργης. Γιατί εκείνη ήταν στρατιωτική, των νικητών που δίκαζαν τους ηττημένους. Εδώ είχαμε κοσμική δίκη στην οποία δικαζόταν το τρίτο σε δύναμη κόμμα. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό ποτέ και πουθενά. Αυτή η δίκη αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή στις μέρες μας για τον φασισμό και τον ναζισμό γιατί δημιουργεί δεδικασμένο».
21
07

Ναυπηγεία Σκαραμαγκά: Στους ιδιώτες, φτηνά και χωρίς εργαζόμενους!

Δανάη Χουτζούμη | Όταν μιλάμε για το μέλλον του ναυπηγείου, γενικότερα της ναυπηγικής βιομηχανίας, καλό είναι να αναλογιστούμε το εξής: Συμφέρον για ποιον; Για το δημόσιο; Για τους εργαζόμενους; Ή τους επενδυτές; Μέχρι σήμερα, με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές των ιδιωτικοποιήσεων και την κατοχή των ναυπηγείων από ιδιώτες επενδυτές, κερδισμένοι βγήκαν μόνο αυτοί. Καρπώθηκαν δισεκατομμύρια, δεν παρέδωσαν το ανάλογο έργο, άφησαν χρέη προς τους εργαζόμενους. Δεν είναι ανεκτό από τους εργαζόμενους, μπροστά σε αυτή την πανηγυρική προπαγάνδα της κυβέρνησης, να είναι οι μόνοι χαμένοι. Δεν θα χάσουμε μόνο τη δουλειά μας, αλλά και αποζημιώσεις, πάνω από 180 εκ. ευρώ, δεδουλευμένων. Μας οφείλονται με δικαστικές αποφάσεις. Το ναυπηγείο θα μπορούσε να είναι παράδειγμα καινοτομίας. Η χώρα μας ως νησιωτική και ναυτική, διαθέτει πλεονεκτήματα για την ανάπτυξη της ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας, αντιμετωπίζοντας τον ανταγωνισμό και μπορεί να απασχολεί χιλιάδες εργαζόμενους.
20
07

Η κληρονομιά της Γένοβας

Χριστόφορος Παπαδόπουλος: Θα ήθελα να επισημάνω ότι η πρώτη φορά διεθνοποίησης των αγώνων, από την πλευρά της «επίσημης» Αριστεράς –στην οποία συμπεριλαμβάνω το ΚΚΕ εσωτερικού – Ανανεωτική Αριστερά και την ΑΚΟΑ– γίνεται μέσω της Επιτροπής εναντίον της Συνθήκης του Μάαστριχτ, το 1992 – 1993. Ως προς τον Συνασπισμό, το βασικό είναι να θυμηθούμε σε ποια στιγμή αποφασίζεται η συμμετοχή του στο διεθνές κίνημα. Εμείς, το Κοκκινοπράσινο Δίκτυο του ΣΥΝ, είχαμε ήδη έναν διεθνιστικό προσανατολισμό και είχαμε συναντηθεί και στο κινηματικό επίπεδο και σε επίπεδο πολιτικών διεργασιών με το Δίκτυο και άλλες συλλογικότητες της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς. Η στιγμή, όμως, που μας δόθηκε «χώρος» στο κόμμα ήταν μετά την εκλογική αποτυχία του Συνασπισμού το 1993, όταν έμεινε εκτός Βουλής. Τότε έγινε η συζήτηση στα όργανα για το πώς το κόμμα θα αποκτούσε μια ταυτότητα διακριτή από τη σοσιαλδημοκρατία και την κεντροαριστερά και πώς αυτή η ταυτότητα θα μπορούσε να εδραιωθεί μέσα από την κοινωνική και κινηματική δράση. Μάλιστα, δεν μας δόθηκε απλώς ελευθερία κινήσεων, αλλά το εγχείρημα στηρίχθηκε και από το επίσημο πολιτικό προσωπικό του Συνασπισμού, με πρώτο τον Νίκο Κωνσταντόπουλο. Για να είμαι δίκαιος, η αριστερή στροφή δεν θα είχε συντελεστεί χωρίς τη συνδρομή του Αριστερού Ρεύματος, των συνδικαλιστών και κυρίως της Νεολαίας ΣΥΝ –να θυμίσω ότι ο Αλέξης Τσίπρας, ο τότε γραμματέας της, ήταν μαζί μας στον καταπέλτη του πλοίου στην Ανκόνα. Η συμμετοχή στο κίνημα ήταν, λοιπόν, τρόπος ύπαρξης του Συνασπισμού μέσα σε ένα περιβάλλον που τον πέταγε έξω από το πολιτικό σκηνικό και τις κοινωνικές διεργασίες. Ταυτόχρονα, ήταν και ο τρόπος αναζήτησης μιας ταυτότητας διαφορετικής από αυτήν που είχε μέχρι τότε. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, η ταυτότητα του Συνασπισμού έγινε πράγματι πιο ριζοσπαστική, το κόμμα ανέπτυξε σχέσεις με οργανώσεις και εκτός της επίσημης πολιτικής σκακιέρας, ενώ ταυτόχρονα, ή μάλλον λίγο αργότερα, δημιουργήθηκε το χάσμα με την Ανανεωτική Πτέρυγα γι’ αυτούς ακριβώς τους λόγους. (...) Το Φόρουμ ήταν η μήτρα του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί να είχε προηγηθεί ο Χώρος Διαλόγου και Κοινής Δράσης, αλλά αυτή ήταν μια περιφερειακή προσπάθεια. Χωρίς το Φόρουμ, η ενότητα της Αριστεράς θα ήταν μια ευχή, που θα έπρεπε μάλιστα να αντιμετωπίσει τις ισχυρές αντιδράσεις, μεταξύ άλλων και της Ανανεωτικής Πτέρυγας του Συνασπισμού. Το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ συνέβαλε, επίσης, καθοριστικά στη διαμόρφωση της αντίληψης ότι τα κόμματα δεν είναι πρωτοπορίες, δεν είναι αυτά που καθοδηγούν τα κινήματα, αλλά είναι συνομιλητές τους –δύσκολη κατάκτηση αυτή από την πλευρά της ιστορικής Αριστεράς, όπου επικρατούσε η άποψη ότι τα κινήματα παίρνουν τις πολιτικές εντολές από το κόμμα. Και ως πρακτική, λοιπόν, και ως μετατόπιση πεποιθήσεων και ιδεών, το Φόρουμ ήταν ο δοκιμαστικός σωλήνας που γονιμοποίησε πολλά πράγματα μέσα στην Αριστερά.
09
07

Δημήτρης Χριστόπουλος: «Η κυβέρνηση επιχειρεί να εδραιώσει την πολιτική και ιδεολογική της ηγεμονία»

Η διάρρηξη της κοινωνικής αλληλεγγύης δεν είναι παράπλευρη απώλεια αλλά πολιτικός στόχος. Σε μια κοινωνία όπου το 92% θέλει να εμβολιαστεί κι εσύ μέχρι πρότινος δεν πρόκαμες, τώρα κάνεις τον σερίφη των εμβολίων. Αστεία πράγματα... Θα μπορούσε όλο αυτό να γίνει πολύ πιο ήρεμα κι ανθρώπινα. Μπορείς να κυβερνάς με επιβολή και με συναίνεση. Η επιβολή ωστόσο δεν είναι απλώς ένας τύπος διακυβέρνησης, έχει πολιτικό περιεχόμενο. Και αυτό αρέσει στο συντηρητικό ακροατήριο, στο οποίο απευθύνεται η ΝΔ και θέλει να χαλυβδώσει τις σχέσεις αντιπροσώπευσης που θεωρεί ότι έχουν διαρρηχθεί λόγω της διαβόητης ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς. (...) Ο πρωθυπουργός όσο και η αρμόδια υπουργός έχουν μια βαθιά αποστροφή για το δημόσιο πανεπιστήμιο. Αυτό δεν κρύβεται. Δεν ξέρουν το ελληνικό πανεπιστήμιο γιατί οι γονείς τους τους στείλανε σε έξοχα πανεπιστήμια των ΗΠΑ και της Γαλλίας, δεν θέλουν να το μάθουν, κι είναι πεισμένοι ότι πρόκειται για άντρο μετριότητας κι ακολασίας.   Αυτή η έλλειψη συναίσθησης όμως δεν θα τους βγει σε καλό. Κανέναν κυβερνήτη δεν βοηθά να μη ξέρει το λαό του. Το βλέπω να έρχεται το φθινόπωρο: θα είναι δύσκολη η διαχείριση της έντασης που έχουν εκ του περισσού δημιουργήσει στο πανεπιστήμιο. Αυτό το αναγνωρίζουν κι οι γειωμένοι δεξιοί της κυβέρνησης που φάγαν τα νιάτα τους σε αυτό.  Η νέα ακαδημαϊκή χρονιά μπαίνει ολισθηρά.
08
07

Ανδρέας Ξανθός: Πρέπει να απαλλαγούμε από την επικίνδυνη και τοξική διακυβέρνηση Μητσοτάκη

«Για να διασφαλίσουμε τη συνοχή και την αξιοπρέπεια της κοινωνίας, αλλά κυρίως για να υπάρξει παρακαταθήκη από την πανδημία και τη διαχείρισή της με τις λιγότερες δυνατές απώλειες, πρέπει να πείσουμε διαχέοντας την αλήθεια στην κοινωνία για το διαφορετικό πολιτικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ και την προοπτική προοδευτικής διακυβέρνησης.        Για να αντιμετωπιστεί ο ζόφος αυτής της περιόδου, η διαρκώς αυξανόμενη ανασφάλεια των ανθρώπων για την επιβίωσή τους, την υγεία τους, το εισόδημα και την εργασία τους, χρειάζεται πολιτική ανατροπή. Πρέπει με συγκεκριμένο τρόπο, με πειθώ πολιτική, με εξωστρέφεια, με ανοιχτές εκδηλώσεις, με συζητήσεις και με περιοδείες να αντιμετωπίσουμε αυτό το μούδιασμα της κοινωνίας και να απαλλαγούμε από την κυβέρνηση Μητσοτάκη.  Για να το πετύχουμε χρειάζονται επίσης συγκεκριμένες πρωτοβουλίες  και προς τα άλλα κόμματα της ευρύτερης προοδευτικής αντιπολίτευσης, όπου υπάρχουν κοινές προσεγγίσεις. Για παράδειγμα, τώρα που τίθεται η συζήτηση για ιδιωτικοποιήσεις στο ΕΣΥ, για συγχωνεύσεις  νοσοκομείων, πρέπει να υπάρξει ένα σθεναρό κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο το οποίο θα αντιστρατεύται αυτή την πολιτική. Το Μέτωπο αυτό θα λέει: Κάτω τα χέρια από το ΕΣΥ που κράτησε όρθια την κοινωνία. Κάτω τα χέρια από το ΕΣΥ που παρά τις αντιξοότητες και τα διαχρονικά προβλήματα απέδειξε την αξία του στα δύσκολα.  Είναι σαφές ότι για να υπάρξει πολιτικό σχέδιο ενδυνάμωσης του ΕΣΥ, πρέπει να υπάρχει προγραμματική, ιδεολογική, κοσμοθεωρητική και αξιακή ταύτιση με αυτή τη δυνατότητα. Αποδείχθηκε ότι το νεοφιλελεύθερο συντηρητικό σχέδιο, δεν θέλει να ενισχύσει το ΕΣΥ. Ούτε μπορεί να το κάνει με το στανιό και με την πίεση των εξελίξεων, αλλά ούτε με ταλαντεύσεις και με μισό μάτι μόλις περάσει η οξεία φάση, να επαναφέρει στο προσκήνιο τη λογική των περικοπών, των συγχωνεύσεων και της δημιουργίας ζωτικού χώρου σε ιδιώτες επενδυτές και σε ασφαλιστικές εταιρείες».   
07
07

Μερόπη Τζούφη: «Η ΝΔ εχθρεύεται τη δημοκρατική κουλτούρα που επικρατεί στα σχολεία»

Μετά από δύο χρόνια πανδημίας, κλειστών σχολείων και τηλεκπαίδευσης, ο πρωθυπουργός και η υπουργός Παιδείας έσπευσαν να ξεδιπλώσουν το «όραμά» τους για το δημόσιο σχολείο. Στη «φιέστα» που διοργάνωσαν δεν υπήρχε χώρος για αυτοκριτική αναφορικά με τις σοβαρές κυβερνητικές ανεπάρκειες στην Εκπαίδευση κατά την περίοδο της Covid-19 ούτε σχέδιο για την υγειονομικά ασφαλή λειτουργία των σχολείων τον Σεπτέμβριο. Επίσης καμία συζήτηση δεν έγινε για το φλέγον ζήτημα των μόνιμων διορισμών στην Εκπαίδευση, για την αναγκαία κάλυψη των μαθησιακών κενών και την ψυχοκοινωνική υποστήριξη των μαθητών. Παραγνωρίζοντας όλα τα κρίσιμα ζητήματα που αντιμετωπίζει η εκπαίδευση στη χώρα μας, η Ν.Δ. συνεχίζει να κοιτάζει μέσα από τον νεοφιλελεύθερο παραμορφωτικό φακό της. Δεν ενδιαφέρεται για τη βελτίωση της δημόσιας εκπαίδευσης. Εχθρεύεται τη δημοκρατική κουλτούρα που επικρατεί στα σχολεία από την αρχή της Μεταπολίτευσης μέχρι και σήμερα. Και γι' αυτό προσπαθεί να εγκαθιδρύσει τον ανταγωνισμό, την ένταση και τον φόβο εις βάρος της συλλογικότητας και της συνεργατικότητας. Πράγματι, το αφήγημα της Ν.Δ. για την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών δεν είναι κάτι νέο και καινοτόμο. Θυμίζω πως την ατομική αξιολόγηση τη βίωσαν οι εκπαιδευτικοί στο πρόσφατο παρελθόν, όταν βρέθηκαν στη διαθεσιμότητα το 2013 με υπογραφή Μητσοτάκη. Ούτε είναι μια «εθνική» ιδιαιτερότητα.  Όλες οι νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις ανά τον κόσμο προχώρησαν σε παρόμοιες ρυθμίσεις. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Αγγλία της Θάτσερ, όταν τη δεκαετία του 1980 εισήγαγε την αξιολόγηση των εκπαιδευτικών και την αυτονομία των σχολικών μονάδων. Η πολιτική της ήταν καταστροφική, καθώς διόγκωσε τις εκπαιδευτικές και κοινωνικές ανισότητες εις βάρος των μαθητών και των οικογενειών που προέρχονταν από τα χαμηλότερα οικονομικά στρώματα.