Συνεντεύξεις

Προχωράμε μαζί στα δύσκολα και τις επόμενες ημέρες. Είμαι βαθύτατα συγκινημένη μετά από μία δύσκολη περίοδο, κλήθηκα να εκπροσωπήσω ανθρώπους που αγωνιούν σε δύο διαφορετικές μάχες με κοινό διακύβευμα που ήταν, όμως, διαφορετικές ως προς την καθημερινότητά τους. Στη δεύτερη μάχη είδα πολλούς ανθρώπους ζορισμένους, τους πιο ευάλωτους, αδύναμους να αγωνιούν να φοβούνται και είμαστε εδώ να τους πούμε να μη φοβούνται, είμαστε μαζί και θα καταφέρουμε να κρατήσουμε με τον αγώνα μας ό,τι κατακτήσαμε την προηγούμενη περίοδο.

Βλέπω μια συνταγή ενός συνδυασμού, ενός νέο-συντηρητισμού στο πολιτικό και στο κοινωνικό πεδίο με κλασικές φιλελεύθερες έως και νεοφιλελεύθερες συνταγές στο οικονομικό.

Στη νέα φάση, αν μπούμε στην διαδικασία των αντιστάσεων και της ουσιαστικής συζήτησης και προγραμματικής, δομικής αντιπολίτευσης, θα υπάρχει κόσμος που θα ενταχθεί στο ΣΥΡΙΖΑ. Στο χέρι μας είναι να μην είναι οι πόρτες μας κλειστές, να είναι ορθάνοιχτες. Αλλά μέσα σε ένα πολιτικό πλαίσιο που μπορεί να εμπνεύσει τον κόσμο, όχι ένα πλαίσιο όπου δεν θα καταλαβαίνει κανείς τίποτα, θα δημιουργήσει συγχίσεις, θα μοιάζει με το παλιό πολιτικό σύστημα.

Οι επιστολές του Κώστα Καραμανλή προς τον Τζορτζ Μπους και άλλους ηγέτες συνιστούν μείζον πρόβλημα. Αποκαλύπτουν την πρωτοφανή σκευωρία που στήθηκε από τη Ν.Δ. και τον κ. Μητσοτάκη, με αφορμή το Μακεδονικό, κατηγορώντας την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών ως εθνικούς μειοδότες και ενθαρρύνοντας, μαζί με την Ακροδεξιά και τη Χρυσή Αυγή, πάσης φύσεως αθλιότητες και τραμπουκισμούς σε βάρος βουλευτών και του ίδιου του Κοινοβουλίου. Μια απλή σύγκριση της Συνθήκης των Πρεσπών με τα διαλαμβανόμενα στην επιστολή Καραμανλή πείθει και τον πλέον αδαή ότι με τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ κατοχυρώθηκαν με τον πλέον ασφαλή τρόπο τα εθνικά μας συμφέροντα, ενώ, αντίθετα, η Ν.Δ. δεν διασφάλιζε τίποτα απολύτως, αφού η πρόταση που είχε αποδεχτεί περιλάμβανε διπλή ονομασία, δεν είχε πρόβλεψη για «erga omnes», ούτε προϋπέθετε συνταγματικές αλλαγές. Εν όψει των εκλογών της 7ης Ιουλίου, ειδικά στον χώρο της Βόρειας Ελλάδας, θα πρέπει οι πολίτες να αντιληφθούν το μέγεθος της εξαπάτησης και της διαστρέβλωσης που επιχειρήθηκε σε βάρος τους και να τιμωρήσουν με την ψήφο τους τον κυνισμό, την υποκρισία και την πατριδοκαπηλία της Ν.Δ.

Πιστεύω πως πετύχαμε σημαντικά πράγματα: στο οικονομικό επίπεδο δημιουργήσαμε 380.000 νέες θέσεις εργασίας μέχρι τα τέλη του 2018, μειώνοντας την ανεργία κατά 8% και την ανεργία των νέων κατά 13%, επαναφέραμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και επεκτείναμε 15 κλαδικές συλλογικών συμβάσεις εργασίας με κάλυψη πάνω από 215.000 εργαζομένων, πετύχαμε μείωση της αδήλωτης εργασίας στο 9%, πετύχαμε την καταπολέμηση της παραβατικότητας στους χώρους εργασίας με νομοθετικές παρεμβάσεις και τη δράση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, πετύχαμε τον διπλασιασμό των άμεσων ξένων επενδύσεων στο 2% του ΑΕΠ από το 1% που ήταν την περίοδο 1995-2015, μειώσαμε τον ΕΝΦΙΑ κατά 10% μεσοσταθμικά και κατά 30% στις χαμηλές και μεσαίες περιουσίες, φέραμε τη ρύθμιση των 120 δόσεων, μειώσαμε τον ΦΠΑ σε ενέργεια, τρόφιμα και εστίαση, έχουμε ελεύθερη πρόσβαση όλων στη σύστημα υγείας, έχουμε δωρεάν οδοντιατρική φροντίδα για 800.000 παιδιά δημοτικού, χιλιάδες σχολικά γεύματα, προσλήψεις 4.500 εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής και πάρα πολλά ακόμα που δεν ήταν καθόλου αυτονόητα πριν 4 χρόνια όταν αντιμετωπίζαμε το ενδεχόμενο της εθνικής χρεοκοπίας. Όλα όσα προανέφερα και όλα τα υπόλοιπα που μπορεί ο καθένας να δει στον προγραμματικό απολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ, σε καμία περίπτωση δεν υπονοούν κάποια αφήγηση περί success story. Γνωρίζουμε ότι όλα αυτά ήταν υποχρέωση της Πολιτείας προς τους πολίτες και ότι έχουμε υποσχεθεί και πρέπει να γίνουν περισσότερα. Για αυτό ζητάμε την ψήφο των πολιτών. Για να συνεχίσουμε το έργο μας και να μην ξαναγυρίσουμε στις αποτυχημένες πολιτικές του παρελθόντος.

Για την μάχη των εκλογών, ανέφερε ότι η ίδια βλέπει «μία απίστευτη ενεργοποίηση και κινητοποίηση του κόσμου» και το κόμμα «δίνει καθημερινά μάχες και παλεύει σε ένα εντελώς δυσμενές περιβάλλον από άποψη συσχετισμών … Τώρα δίνουμε την μάχη της Κυριακής … είμαι πολύ αισιόδοξη, γιατί αυτό είναι το μήνυμα που παίρνω από τον κόσμο», όπως είπε. Υπογράμμισε μάλιστα την σημασία των τελευταίων ημερών, δεδομένου ότι πολλοί αποφασίζουν την τελευταία στιγμή, κάποιοι ακόμη και «μπροστά στην κάλπη».

Το ότι στις 7 Ιουλίου κρίνονται πολλά. Η πιθανότητα να γίνει ξανά κυβέρνηση η ΝΔ αρχικά με φόβισε, μετά όμως με πείσμωσε και με κινητοποίησε. Πιστεύω ότι κάτι τέτοιο θα ήταν μια μεγάλη οπισθοδρόμηση, συνολικά για την ελληνική κοινωνία, αλλά και ειδικότερα για το κοινωνικό κράτος, τη δημόσια υγεία και παιδεία, τη μέριμνα για τους πιο αδύναμους, και, ασφαλώς, για τα δικαιώματα, τη μάχη ενάντια στον ρατσισμό και τον νεοναζισμό. Δεν λέω ότι όλα είναι μαύρο ή άσπρο, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει το Αιώνιο Καλό και η ΝΔ το Αρχέγονο Κακό. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη συγκυρία, αντιμετωπίζω εντελώς αρνητικά αυτά που πρεσβεύει η ΝΔ: νεοφιλελευθερισμός στην οικονομία αλλά κανένας φιλελευθερισμός στα δικαιώματα (αντίθετα, συντηρητισμός με ακροδεξιές τάσεις), συρρίκνωση του κράτους (στην υγεία, την παιδεία και την πρόνοια) αλλά ταυτόχρονα ενίσχυση του κράτους (στην καταστολή), εθνικισμός και δημαγωγία στα λεγόμενα «εθνικά ζητήματα». Δεν πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε όλα όσα έπρεπε και μπορούσε, ούτε ότι τα έκανε όλα καλά, ωστόσο θεωρώ ότι, σήμερα, αποτελεί την μόνη υπαρκτή κυβερνητική προοπτική για να μην πάμε πίσω, αλλά να κάνουμε βήματα μπροστά: και στα δικαιώματα και παντού. Σε αυτή τη μάχη, λοιπόν, που κρίνεται στις 7 Ιουλίου, θέλησα να είμαι παρούσα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν επενδύει στο φόβο αλλά στη λογική για ένα καλύτερο και δικαιότερο μέλλον που αντιπροσωπεύει το πρόγραμμά μας για όλους τους Έλληνες. Εκεί στοχεύουν οι δεσμεύσεις μας για 500 χιλ. νέες θέσεις εργασίας, για την ενίσχυση της μεσαίας τάξης με στοχευμένες φοροελαφρύνσεις, τη δημιουργία ενός εύρωστου κοινωνικού κράτους, την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας με πρωταγωνιστές τους νέους ανθρώπους, την κατοχύρωση ίσων δικαιωμάτων για όλες και όλους. Όλα αυτά δηλαδή που έχουν ήδη ξεκινήσει να υλοποιούνται τα τελευταία χρόνια και τώρα ζητάμε την ανανέωση της λαϊκής εντολής για να τα ολοκληρώσουμε και να τα διευρύνουμε. Δεν μπορούμε όμως να μην αναδείξουμε και την αντικοινωνική φιλοσοφία του προγράμματος της ΝΔ, τους κινδύνους που κρύβουν οι πολιτικές που ευαγγελίζεται για τη μεσαία τάξη και τα λαϊκά στρώματα. Και επειδή πολύ λόγος γίνεται τελευταία για τη μεσαία τάξη, επιτρέψτε μου να επικαλεστώ τα στοιχεία που είναι αδιάψευστα. Σύμφωνα λοιπόν με την ΕΛΣΤΑΤ, το ετήσιο εισόδημα μιας οικογένειας της μεσαίας τάξης μειώθηκε από το 2011 έως το 2014 κατά 5.258 ευρώ. Αντιθέτως, για τα έτη 2015-2017 παρουσιάζεται αύξηση του ετήσιου εισοδήματος της οικογένειας αυτής κατά 680 ευρώ, καθώς μόνο το 2017 σημειώνεται σημαντική αύξηση κατά 534 ευρώ. Είναι βέβαιο ότι τα στοιχεία για το 2018 που δεν έχουν ακόμα δημοσιοποιηθεί θα είναι ακόμα πιο βελτιωμένα.

Το σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ είναι ασφάλεια για την κοινωνία και ανάπτυξη για όλους. Πρώτος στόχος είναι να επενδύσουμε στην εργασία. Γι’ αυτό δεσμευόμαστε για τη δημιουργία 500.000 νέων θέσεων εργασίας την επόμενη τετραετία και την αύξηση του κατώτατου μισθού συνολικά 15% τα δύο επόμενα χρόνια, ενώ έχουμε συγκεκριμένη στόχευση για την ενίσχυση των θέσεων εργασίας πλήρους απασχόλησης και τη μείωση της ανεργίας των γυναικών και των νέων. Για να αφήσουμε οριστικά πίσω μας την κρίση, είναι αναγκαίο να ξανακερδίσουμε την εργασία. Να συνεχίσουμε με μια πολιτική αύξησης των μισθών και παράλληλα να εμβαθύνουμε την προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων. Επιπλέον, στοχεύουμε σε ένα ισχυρό κοινωνικό κράτος, με 10.000 προσλήψεις σε Υγεία και 15.000 στην Παιδεία, να διασφαλίσουμε ότι όλοι οι πολίτες θα έχουν ισότιμη πρόσβαση σε υψηλής ποιότητας υπηρεσίες ανεξαρτήτως εισοδήματος. Η αύξηση του επιδόματος ανεργίας και του επιδόματος μητρότητας κατά 11%, καθώς και η θεσμοθέτηση του επιδόματος ενοικίου, είναι μέρος των δράσεων ουσιαστικής στήριξης της κοινωνίας, τις οποίες ήδη εφαρμόζουμε. Παράλληλα, για πρώτη φορά υλοποιήσαμε ένα συνολικό πλαίσιο πολιτικής στήριξης του παιδιού, το οποίο και σκοπεύουμε να επεκτείνουμε: με αύξηση των εισοδηματικών ορίων για το επίδομα παιδιού, επέκταση των σχολικών γευμάτων σε όλα τα παιδιά του Δημοτικού και δημιουργία θέσεων για όλα τα παιδιά στους βρεφονηπιακούς σταθμούς. Το ισχυρό κοινωνικό κράτος είναι βασικός παράγοντας μείωσης των κοινωνικών ανισοτήτων και διαμόρφωσης των προϋποθέσεων, ώστε όλοι να έχουν τελικά ίσες ευκαιρίες για δημιουργία και ανάπτυξη, γι’ αυτό και αποτελεί κεντρικό πυλώνα του σχεδίου μας.

Σε κάθε γωνιά της Ελλάδας οι πολίτες έχουν κοινά ερωτήματα και αγωνίες για την επόμενη μέρα, για τις δουλειές τους και το εισόδημά τους, για την καθημερινότητά τους. Και αυτά είναι τα κυρίαρχα ερωτήματα που απευθύνουν και σε όσους διεκδικούν την ψήφο των πολιτών στην Α’ Αθήνας.  Ταυτόχρονα, όμως, μεγάλωσα και ζω σε μια πόλη,  από την  οποία  η κρίση πέρασε σαν οδοστρωτήρας. Έκλεισαν καταστήματα, ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα ερημώθηκαν. Έπειτα, ήρθε η βραχυχρόνια μίσθωση ακινήτων, και πολλοί αναγκάστηκαν να μετακομίσουν, μακριά από τις γειτονιές τους, από τον τόπο εργασίας τους.  Η κατάσταση έχει αρχίσει να αλλάζει, αλλά έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε.  Πρέπει να δώσουμε αγώνα, κατά της άναρχης οικιστικής ανάπτυξης και της άγριας τουριστικής εκμετάλλευσης. Πρέπει να εργαστούμε για την ανάπλαση της πόλης, να δώσουμε κίνητρα για δημιουργία στους νέους και τις νέες, να στηρίξουμε τον πολιτισμό, να προστατεύσουμε τους κατοίκους από τη βία του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, να φτιάξουμε περισσότερες  δομές υγείας και πρόνοιας. Διότι, η  Α’ Αθήνας είναι η περιφέρεια στην οποία συνυπάρχουν μεν οι μεγαλύτερες ανισότητες, ανοίγονται δε οι πιο συναρπαστικές δυνατότητες. Από τον Κολωνό, μέχρι το Κολωνάκι, πολλές φορές τα προβλήματα είναι κοινά, ακόμα κι αν αυτό δεν φαίνεται διά γυμνού οφθαλμού. Αλλά, μόνο με μια προοδευτική, αριστερή κυβέρνηση, μπορούν, πράγματι, να επιλυθούν.