Συνεντεύξεις

Δεν ξέρουμε για ποια Ευρώπη θα μιλάμε μετά από αυτές τις ευρωεκλογές (...) ο αγώνας που πρέπει να δοθεί έχει πολύ σοβαρά και ουσιαστικά χαρακτηριστικά για την ταυτότητα πλέον της Ευρώπης την επόμενη περίοδο και την ύπαρξη της.

Η Ν.Δ. έκανε την επιλογή να βάλει 110 δικογραφίες που τις κρατούσε στο συρτάρι μαζεμένες. 110 δικογραφίες με εκατοντάδες κατηγορούμενους και μάρτυρες με εκατοντάδες χιλιάδες αναγνωσίμων και έξι μήνες αποχής των δικηγόρων οδήγησαν σε αυτή την καθυστέρηση της δίκης.

Κανένας στον ΣΥΡΙΖΑ, είτε χάρις στο πολιτικό ένστικτό του, είτε χάρις στην πολιτική διορατικότητά του ή τη γενική άποψή του, δεν έχει εκφράσει διαφωνία για την ανάγκη ανάπτυξης τέτοιων συμμαχιών. Ούτε έχει θέσει ζητήματα επιφυλάξεων για το εύρος. Το πραγματικό ζήτημα είναι η προγραμματική σαφήνεια των στόχων και η κοινή δημόσια δέσμευση μπροστά στην κοινωνία. Έθεσα ένα ζήτημα, που έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι συμμαχίες και οι συνεργασίες, είτε με πρόσωπα είτε με κοινωνικές εκπροσωπήσεις, θα πρέπει να έχουν μια δημιουργική δεσμευτικότητα. Ο ΣΥΡΙΖΑ παίρνει την ευθύνη, να κάνει αυτό το κάλεσμα. Και μόνος του να είναι, αυτούς τους στόχους πρέπει να τους παλέψει και θα τους παλέψει. Αυτό που έχει σημασία είναι ότι με όποιον συναντηθούμε, να το κάνουμε στη διεκδίκηση και στη δέσμευση για όσα συγκλίνουμε. Μια συμφωνία χωρίς αμοιβαία δεσμευτικότητα, δε λέει τίποτα. Και εδώ τίθεται ένα άλλο κρίσιμο ερώτημα. Επειδή αυτή η εξέλιξη εκδηλώνεται στις παραμονές των εκλογικών αναμετρήσεων, μπορεί να πει κανείς ότι, έχει έναν τακτικό εκλογικό χαρακτήρα και μόνο. Όπως είπα στην Κ.Ε., δεν υποτιμώ αυτόν το στόχο ως επιλέξιμο επίκαιρο στόχο, αλλά αν δεν έχει στρατηγικό βάθος αυτή η προσπάθεια, ούτε ο τακτικός στόχος μπορεί να εξυπηρετηθεί, ούτε θα αποδώσει.

Θεωρώ ότι ο επιταχυνόμενος ρυθμός οικονομικής μεγέθυνσης, όσο ο οικονομικός κύκλος βρίσκεται σε άνοδο και το διεθνές οικονομικό περιβάλλον το επιτρέπει, ή δεν ανατρέπεται άρδην, διότι έχουμε επιβράδυνση στην ΕΕ, τόσο θα έχουμε μείωση της ανεργίας και μάλιστα με υψηλότερους ρυθμούς από ό, τι μέχρι τώρα. Αυτό το οποίο είναι στοίχημα για μας, ως ΟΑΕΔ αλλά και ως κυβέρνηση, είναι να μπορέσουμε να αντιμετωπίσουμε το σκληρό πυρήνα της διαρθρωτικής ανεργίας, αποτέλεσμα μακροχρόνιας παραμονής μεγάλου αριθμού ατόμων στην ανεργία. Επίσης, αν η οικονομία μας, πια, για να μπορεί να είναι βιώσιμη και να διατηρεί αυτούς τους ρυθμούς ανάπτυξης, θα πρέπει να στηρίζεται σε ένα υψηλά ειδικευμένο εργατικό δυναμικό, τότε σε μια κατηγορία ανθρώπων που δεν έχει υψηλή εξειδίκευση, μάλιστα έχει απολέσει δεξιότητες κατά την περίοδο της κρίσης, θα πρέπει να τους δίνουμε ευκαιρίες κατάρτισης και εργασίας που θα αποτρέπουν την περιθωριοποίησή τους. Άλλο μεγάλο στοίχημα είναι η κατεύθυνση του νέου παραγωγικού μοντέλου, ώστε αυτό να μπορεί να απορροφά το νέο εργατικό δυναμικό που, τελειώνοντας την τριτοβάθμια και τη δευτεροβάθμια επαγγελματική εκπαίδευση, αναζητεί εργασία σχετική με τις σπουδές του και επαγγελματική αποκατάσταση.

Επειδή ακριβώς βρισκόμαστε σε αυτή τη φάση ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, ο ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτός που εγγυάται, και το απέδειξε αυτό και εν μέσω Μνημονίων, ότι στο επίκεντρο των πολιτικών του είναι οι ανάγκες της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας, η προστασία και η ενδυνάμωση μισθωτών και συνταξιούχων. Ότι μπορεί, τέλος, να θέσει τις βάσεις για τη δημιουργία ενός σύγχρονου κράτους που δεν θα ενεργεί με βάση τα συμφέροντα μιας μικρής οικονομικής και επιχειρηματικής ελίτ. Αντίθετα, η ΝΔ έχει πολιτικό στόχο την παλινόρθωση του συστήματος οικονομικής και πολιτικής εξουσίας που χρεοκόπησε τη χώρα, ενώ την ίδια στιγμή το πρόγραμμά της είναι ακραία αντικοινωνικό. Οι πολιτικές θέσεις και οι εξαγγελίες του κ. Μητσοτάκη αποδεικνύουν ότι ο ίδιος θέλει να οδηγήσει τη χώρα και τους πολίτες στο σκοτεινό παρελθόν των Μνημονίων: κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, ασφαλιστικό Πινοσέτ, απολύσεις, απορρύθμιση της αγοράς εργασίας, ιδιωτικοποίηση της Υγείας, παραχώρηση κρατικών υπηρεσιών σε ιδιώτες - εργολάβους, επαναφορά της ρήτρας 1 προς 5 στο δημόσιο, αποδεικνύουν ότι ο κ. Μητσοτάκης θέλει να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα κοινωνικής ισοπέδωσης που θα ζήλευε ακόμη και το ΔΝΤ.

Δημιουργείται ένα νεοπουριτανικό μοντέλο λόγω και της επιστροφής των θρησκειών, ενώ το κράτος – έθνος υποχωρώντας δε μπορεί να επιβάλει τις πολιτικές του. Κι επειδή η κοινωνία όπως και η φύση απορρίπτει τα κενά, διάφορα δόγματα διεκδικούν να ασκήσουν ρυθμιστικό ρόλο με τους θρησκευτικούς κανόνες στις οικογενειακές σχέσεις. Με την οικονομική κρίση, αυτός ο νεοπουριτανισμός ενισχύθηκε με αποτέλεσμα να μπορούμε πια να μιλάμε για μια μεταμοντέρνα πατριαρχία.

«Ο ΣΥΡΙΖΑ παραμένει κόμμα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, δεν μετατοπιζόμαστε, δεν έχει αυτή τη λογική το κάλεσμα» που αποφάσισε η Πολιτική Γραμματεία να εισηγηθεί στην Κεντρική Επιτροπή, «είναι ένα δημόσιο κάλεσμα προς έναν αστερισμό δυνάμεων, κινήσεων, συλλογικοτήτων, προσώπων, που αντιλαμβάνονται ότι αυτή την περίοδο χρειάζεται ισχυρό μέτωπο ενάντια στον νεοφιλελευθερισμό (αλλά όχι μόνο), στις πολιτικές λιτότητας, στους εθνικισμούς, τον ρατσισμό, τις ανισότητες και την ξενοφοβία. Καλύπτει έναν “αστερισμό” από την “αριστερά της Αριστεράς”, την ανένταχτη Αριστερά, ως τις δυνάμεις της αριστερής Σοσιαλδημοκρατίας και της ριζοσπαστικής Οικολογίας», είπε ο κ. Λάμπρου. «Είναι ειλικρινές και κυρίως είναι αναγκαίο και χρειάζεται να γίνει πράξη. Θέλει πολλή δουλειά, με ισοτιμία ανάμεσα σε αυτές τις δυνάμεις όσο μπορεί να υπάρχει, καθώς δεν έχουμε δίπλα μας συγκροτημένες συλλογικότητες αλλά κυρίως διάσπαρτες δυνάμεις. Αλλά νομίζω ότι πληθαίνουν όλο και περισσότερο αυτές και αυτοί που αντιλαμβάνονται τους κινδύνους και την πρόκληση, γιατί η Αριστερά, στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, πρέπει να μπει μπροστά για να αντιμετωπίσει την δυναμική έφοδο της άκρας Δεξιάς, σε πολλές περιπτώσεις της φασιστικής Δεξιάς και των ναζιστικών συμμοριών», όπως τόνισε, «δεν έχουμε την πολυτέλεια να εφησυχάζουμε ή απλώς να “μετράμε τις δυνάμεις μας”, χρειάζεται εγρήγορση και να ισχυροποιηθεί η “από ‘δώ” όχθη, μέσα από τον πλουραλισμό και την πολυχρωμία της, την πολυπλοκότητά της, με σεβασμό στις ιδιαιτερότητες, την ιδιομορφία, την αυτονομία που έχει ο καθένας και η καθεμία από αυτούς που θα συμμετάσχουν».

Επίσης, μιλώντας στην τηλεόραση του Κόντρα, είπε πως θέλει την πόλη της «πιο ανοιχτή και αυτό είναι ένα ανοιχτό κάλεσμα σε όλους». Για τις αυτοδιοικητικές εκλογές στη Θεσσαλονίκη και την δική της υποψηφιότητα, εκτίμησε ότι η επίλυση του «Μακεδονικού» δεν θα επηρεάσει τα αποτελέσματα της κάλπης, «Θα κερδίσουμε, καθώς ο κόσμος θα κρίνει ανάλογα με το ποιος πάει την πόλη μπροστά», δηλώνοντας επιφυλακτική για το τι λένε οι δημοσκοπήσεις, γνωρίζοντας, όπως είπε, πως βγαίνουν αυτές. «Δεν περιμένω ωριμότητα από τη Νέα Δημοκρατία», ήταν το σχόλιό της για τους αντίπαλους υποψήφιους, λέγοντας επίσης ότι «είναι φθαρμένα υλικά».

Ο Χρήστος Καραγιαννίδης μεταξύ άλλων σημείωσε ότι η Νέα Δημοκρατία «απαξιώνει τα νούμερα σε τέτοιο βαθμό» και «γίνεται πλέον και γραφική» γιατί βασίζει τις προβλέψεις τις σε δικούς της ευσεβείς πόθους που ποτέ μέχρι στιγμής δεν έχουν αποδειχτεί τα τέσσερα χρόνια και ακόμα μια φορά ένα σενάριο της καταπίπτει και «αποδεικνύει και τη γύμνια των ανθρώπων», οι οποίοι έχουν θητεύσει σε αυτές τις θέσεις και είναι άξιο απορίας πως αυτοί οι άνθρωποι δέχονται «να τους υπερκεράζει ο πόθος τους από την ίδια την πραγματικότητα» και «να δέχονται να εξευτελίζονται κάθε φορά που τα πράγματα δεν βγαίνουν όπως οι ίδιοι έχουν πει και να βγαίνουν τα ακριβώς αντίθετα».

Όπως είπε χαρακτηριστικά, «το Ταμείο Αλληλοβοήθειας ήταν ένας μηχανισμός μέσω του οποίου μέρος των εσόδων των αρχαιολογικών χώρων χρησιμοποιείτο ως “ειδικός λογαριασμός”. Όταν αυτός ο Ειδικός Λογαριασμός, σε συνέχεια της υπόθεσης Ζαχόπουλου, σταμάτησε, αυξήθηκε θεαματικά η χρηματοδότηση του Ταμείου Αλληλοβοήθειας από τα έσοδα των αρχαιολογικών χώρων και το Ταμείο συνέχισε να λειτουργεί όπως και πριν: ποσά για πληρωμές υπερεργασίας σε πολιτικά γραφεία, προσωπικό πολιτικών γραφείων να προσλαμβάνεται μέσω του Ταμείου, πολλά ακόμα που διερευνά η Δικαιοσύνη σε ανώτατο επίπεδο, μετά από μηνυτήρια αναφορά προς την εισαγγελία του Αρείου Πάγου».