Συνεντεύξεις

Απαξιώνεται πλήρως το δίκτυο δομών για την έμφυλη βία που έχει στηθεί σε όλη την Ελλάδα και εξυπηρετεί περιστατικά έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας, απαξιώνεται όλη η πολιτική των προηγούμενων ετών για την καταπολέμηση των έμφυλων στερεοτύπων και μια σειρά άλλων στοιχείων της πατριαρχικής δομής αυτής της κοινωνίας.

Οι πρωτοβουλίες της κυβέρνησης τις τελευταίες ημέρες, απομακρύνουν την Ελλάδα από την Ευρώπη, όταν λένε ότι θα καταργήσουν τον νόμο Παρασκευόπουλου, που ήταν μία προσπάθεια να συντονιστεί η Ελλάδα με τις κατευθύνσεις της ΕΕ. Το ίδιο ισχύει και για το προσφυγικό και την μεταναστευτική πολιτική. Όταν αυτά πάνε στην Προστασία του Πολίτη, όταν καταργείται η ΓΓ Ισότητας, έρχεσαι σε απόλυτη διάσταση και παραφωνία με ό,τι δημοκρατικό κεκτημένο υπάρχει στις χώρες της ΕΕ. Όταν η έρευνα μπαίνει κάτω από την ομπρέλα της βιομηχανίας, αν κάποιος π.χ. στο πανεπιστήμιο θέλει να μελετήσει κάτι που δεν συνάδει με την αγορά, δεν θα έχει την ελευθερία να το κάνει.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης παρακάμπτει το υπουργικό συμβούλιο ως κέντρο της εκτελεστικής εξουσίας και θα κυβερνά μέσω υφυπουργών αφήνοντας στους υπουργούς την πολιτική ευθύνη στην Βουλή, ενώ το ίδιο κάνει και με κρατικά ΜΜΕ και μυστικές υπηρεσίες.

Προχωράμε μαζί στα δύσκολα και τις επόμενες ημέρες. Είμαι βαθύτατα συγκινημένη μετά από μία δύσκολη περίοδο, κλήθηκα να εκπροσωπήσω ανθρώπους που αγωνιούν σε δύο διαφορετικές μάχες με κοινό διακύβευμα που ήταν, όμως, διαφορετικές ως προς την καθημερινότητά τους. Στη δεύτερη μάχη είδα πολλούς ανθρώπους ζορισμένους, τους πιο ευάλωτους, αδύναμους να αγωνιούν να φοβούνται και είμαστε εδώ να τους πούμε να μη φοβούνται, είμαστε μαζί και θα καταφέρουμε να κρατήσουμε με τον αγώνα μας ό,τι κατακτήσαμε την προηγούμενη περίοδο.

Βλέπω μια συνταγή ενός συνδυασμού, ενός νέο-συντηρητισμού στο πολιτικό και στο κοινωνικό πεδίο με κλασικές φιλελεύθερες έως και νεοφιλελεύθερες συνταγές στο οικονομικό.

Στη νέα φάση, αν μπούμε στην διαδικασία των αντιστάσεων και της ουσιαστικής συζήτησης και προγραμματικής, δομικής αντιπολίτευσης, θα υπάρχει κόσμος που θα ενταχθεί στο ΣΥΡΙΖΑ. Στο χέρι μας είναι να μην είναι οι πόρτες μας κλειστές, να είναι ορθάνοιχτες. Αλλά μέσα σε ένα πολιτικό πλαίσιο που μπορεί να εμπνεύσει τον κόσμο, όχι ένα πλαίσιο όπου δεν θα καταλαβαίνει κανείς τίποτα, θα δημιουργήσει συγχίσεις, θα μοιάζει με το παλιό πολιτικό σύστημα.

Οι επιστολές του Κώστα Καραμανλή προς τον Τζορτζ Μπους και άλλους ηγέτες συνιστούν μείζον πρόβλημα. Αποκαλύπτουν την πρωτοφανή σκευωρία που στήθηκε από τη Ν.Δ. και τον κ. Μητσοτάκη, με αφορμή το Μακεδονικό, κατηγορώντας την κυβέρνηση και προσωπικά τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Εξωτερικών ως εθνικούς μειοδότες και ενθαρρύνοντας, μαζί με την Ακροδεξιά και τη Χρυσή Αυγή, πάσης φύσεως αθλιότητες και τραμπουκισμούς σε βάρος βουλευτών και του ίδιου του Κοινοβουλίου. Μια απλή σύγκριση της Συνθήκης των Πρεσπών με τα διαλαμβανόμενα στην επιστολή Καραμανλή πείθει και τον πλέον αδαή ότι με τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ κατοχυρώθηκαν με τον πλέον ασφαλή τρόπο τα εθνικά μας συμφέροντα, ενώ, αντίθετα, η Ν.Δ. δεν διασφάλιζε τίποτα απολύτως, αφού η πρόταση που είχε αποδεχτεί περιλάμβανε διπλή ονομασία, δεν είχε πρόβλεψη για «erga omnes», ούτε προϋπέθετε συνταγματικές αλλαγές. Εν όψει των εκλογών της 7ης Ιουλίου, ειδικά στον χώρο της Βόρειας Ελλάδας, θα πρέπει οι πολίτες να αντιληφθούν το μέγεθος της εξαπάτησης και της διαστρέβλωσης που επιχειρήθηκε σε βάρος τους και να τιμωρήσουν με την ψήφο τους τον κυνισμό, την υποκρισία και την πατριδοκαπηλία της Ν.Δ.

Πιστεύω πως πετύχαμε σημαντικά πράγματα: στο οικονομικό επίπεδο δημιουργήσαμε 380.000 νέες θέσεις εργασίας μέχρι τα τέλη του 2018, μειώνοντας την ανεργία κατά 8% και την ανεργία των νέων κατά 13%, επαναφέραμε τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και επεκτείναμε 15 κλαδικές συλλογικών συμβάσεις εργασίας με κάλυψη πάνω από 215.000 εργαζομένων, πετύχαμε μείωση της αδήλωτης εργασίας στο 9%, πετύχαμε την καταπολέμηση της παραβατικότητας στους χώρους εργασίας με νομοθετικές παρεμβάσεις και τη δράση του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, πετύχαμε τον διπλασιασμό των άμεσων ξένων επενδύσεων στο 2% του ΑΕΠ από το 1% που ήταν την περίοδο 1995-2015, μειώσαμε τον ΕΝΦΙΑ κατά 10% μεσοσταθμικά και κατά 30% στις χαμηλές και μεσαίες περιουσίες, φέραμε τη ρύθμιση των 120 δόσεων, μειώσαμε τον ΦΠΑ σε ενέργεια, τρόφιμα και εστίαση, έχουμε ελεύθερη πρόσβαση όλων στη σύστημα υγείας, έχουμε δωρεάν οδοντιατρική φροντίδα για 800.000 παιδιά δημοτικού, χιλιάδες σχολικά γεύματα, προσλήψεις 4.500 εκπαιδευτικών ειδικής αγωγής και πάρα πολλά ακόμα που δεν ήταν καθόλου αυτονόητα πριν 4 χρόνια όταν αντιμετωπίζαμε το ενδεχόμενο της εθνικής χρεοκοπίας. Όλα όσα προανέφερα και όλα τα υπόλοιπα που μπορεί ο καθένας να δει στον προγραμματικό απολογισμό του ΣΥΡΙΖΑ, σε καμία περίπτωση δεν υπονοούν κάποια αφήγηση περί success story. Γνωρίζουμε ότι όλα αυτά ήταν υποχρέωση της Πολιτείας προς τους πολίτες και ότι έχουμε υποσχεθεί και πρέπει να γίνουν περισσότερα. Για αυτό ζητάμε την ψήφο των πολιτών. Για να συνεχίσουμε το έργο μας και να μην ξαναγυρίσουμε στις αποτυχημένες πολιτικές του παρελθόντος.

Για την μάχη των εκλογών, ανέφερε ότι η ίδια βλέπει «μία απίστευτη ενεργοποίηση και κινητοποίηση του κόσμου» και το κόμμα «δίνει καθημερινά μάχες και παλεύει σε ένα εντελώς δυσμενές περιβάλλον από άποψη συσχετισμών … Τώρα δίνουμε την μάχη της Κυριακής … είμαι πολύ αισιόδοξη, γιατί αυτό είναι το μήνυμα που παίρνω από τον κόσμο», όπως είπε. Υπογράμμισε μάλιστα την σημασία των τελευταίων ημερών, δεδομένου ότι πολλοί αποφασίζουν την τελευταία στιγμή, κάποιοι ακόμη και «μπροστά στην κάλπη».

Το ότι στις 7 Ιουλίου κρίνονται πολλά. Η πιθανότητα να γίνει ξανά κυβέρνηση η ΝΔ αρχικά με φόβισε, μετά όμως με πείσμωσε και με κινητοποίησε. Πιστεύω ότι κάτι τέτοιο θα ήταν μια μεγάλη οπισθοδρόμηση, συνολικά για την ελληνική κοινωνία, αλλά και ειδικότερα για το κοινωνικό κράτος, τη δημόσια υγεία και παιδεία, τη μέριμνα για τους πιο αδύναμους, και, ασφαλώς, για τα δικαιώματα, τη μάχη ενάντια στον ρατσισμό και τον νεοναζισμό. Δεν λέω ότι όλα είναι μαύρο ή άσπρο, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αντιπροσωπεύει το Αιώνιο Καλό και η ΝΔ το Αρχέγονο Κακό. Ωστόσο, στη συγκεκριμένη συγκυρία, αντιμετωπίζω εντελώς αρνητικά αυτά που πρεσβεύει η ΝΔ: νεοφιλελευθερισμός στην οικονομία αλλά κανένας φιλελευθερισμός στα δικαιώματα (αντίθετα, συντηρητισμός με ακροδεξιές τάσεις), συρρίκνωση του κράτους (στην υγεία, την παιδεία και την πρόνοια) αλλά ταυτόχρονα ενίσχυση του κράτους (στην καταστολή), εθνικισμός και δημαγωγία στα λεγόμενα «εθνικά ζητήματα». Δεν πιστεύω ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε όλα όσα έπρεπε και μπορούσε, ούτε ότι τα έκανε όλα καλά, ωστόσο θεωρώ ότι, σήμερα, αποτελεί την μόνη υπαρκτή κυβερνητική προοπτική για να μην πάμε πίσω, αλλά να κάνουμε βήματα μπροστά: και στα δικαιώματα και παντού. Σε αυτή τη μάχη, λοιπόν, που κρίνεται στις 7 Ιουλίου, θέλησα να είμαι παρούσα.