Συνεντεύξεις

Στις 12 Δεκεμβρίου θα εισαχθεί προς ψήφιση στην Ολομέλεια της Βουλής ο προϋπολογισμός του 2019. Τελικά οι διαβεβαιώσεις του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν θα ισχύσει ο νόμος για την περικοπή των συντάξεων, γίνονται πραγματικότητα. Και μαζί η νομοθέτηση των αντίμετρων, που εξαγγέλθηκαν στη ΔΕΘ, χωρίς να υπάρχουν επιπλέον μέτρα. Πρόκειται για μια μεγάλη επιτυχία της κυβέρνησης, που για να τελεσφορήσει, πάτησε στις επιδόσεις της οικονομίας, που αποτρέπουν την περικοπή των συντάξεων. Η ΝΔ, αυτή τη μεγάλη επιτυχία, την απαξιώνει χαρακτηρίζοντάς την ως παροχολογία. Ο χαρακτηρισμός αυτός, όμως, προδίδει εκτός της μικροψυχίας, που συναντάται στον προεκλογικό ανταγωνισμό, και κάτι πολύ σοβαρότερο. Αν η αποκατάσταση μιας αδικίας σε βάρος των συνταξιούχων, μετά από πολλές περικοπές που έχουν προηγηθεί στη διάρκεια των μνημονίων, χαρακτηρίζεται ως παροχολογία, υπάρχουν υπαρκτοί κίνδυνοι σε περίπτωση που στις εκλογές κερδίσει η ΝΔ. Ο βασικός κίνδυνος είναι η διαιώνιση της λιτότητας και της λεηλασίας των κοινωνικών δικαιωμάτων.Το γεγονός ότι η ΝΔ δεν παραδέχεται το τέλος των μνημονιακών προγραμμάτων, δεν έχει να κάνει μόνο με την μικροψυχία και την καταστροφολογία που διακρίνει την αντιπολιτευτική τακτική της, αλλά με την πολιτική που σχεδιάζει να εφαρμόσει σε περίπτωση ανάδειξής της ως κυβέρνησης. Τα μνημόνια ήταν η μεγάλη ευκαιρία για τη ΝΔ να υιοθετηθεί ο νεοφιλελευθερισμός και να σχεδιαστεί η συνέχιση της πολιτικής της εσωτερικής υποτίμησης, της απορρύθμισης της αγοράς εργασίας και της δημοσιονομικής πειθαρχίας του κράτους και χωρίς μνημόνια. Αυτό είναι το πρόγραμμα της ΝΔ, με πρόσημο την ανάπτυξη. Η ΝΔ εκπροσωπεί και απολογείται στις οικονομικές ελίτ και όχι στην κοινωνία.

Αυτή τη χρονιά (για 3η συνεχόμενη χρονιά) θα δοθεί το κοινωνικό μέρισμα. Το ύψος του οποίου θα προσδιοριστεί μέχρι το τέλος του Νοέμβρη. Φαίνεται πως θα είναι σημαντικό. Από 400-450€ μέχρι 1400€ ανάλογα με τα εισοδηματικά κριτήρια, την ανεργία κλπ. Είναι περίπου ένας μηχανισμός που χρησιμοποιήθηκε και πέρυσι, ίσως με λίγες μικρές διαφοροποιήσεις τις οποίες με τεχνικό τρόπο τις βλέπουνε (στην κυβέρνηση). Το βασικό που θέλω να τονίσω είναι ότι τα μέτρα που εξαγγέλθηκαν από τον Πρωθυπουργό στη ΔΕΘ και περιλαμβάνονται στον Προϋπολογισμό είναι μόνιμα μέτρα. Τα επόμενα χρόνια θα προστίθενται και νέα μέτρα φορολογικών ελαφρύνσεων και μέτρα ενίσχυσης του κοινωνικού κράτους. Μέχρι το 2022 υπάρχουν τέτοια μέτρα συνολικού ύψους 3,5δις€.

Όσο υπάρχει πατριαρχία θα υπάρχει και έμφυλη βία και θα συνεχίσει να υπάρχει όσο οι γυναίκες από ντροπή δεν μιλούν για όσα υφίστανται αντιμετωπίζοντας την κακοποίηση τους ως «ιδιωτική τους υπόθεση».

Η κρίση της δημοκρατίας και της πολιτικής είναι η βάση μιας αρνητικότητας που υπάρχει ακόμη. Γενικότερα, βγαίνουμε από μια παράσταση ενωμένης ανθρωπότητας, εφόσον δεν μειώθηκαν οι ανισότητες, οι αδικίες και οι πολιτισμικές διαιρέσεις. Οι άνθρωποι ζουν σε μετεωρισμό κινούμενοι μεταξύ των δυο άκρων του εκκρεμούς. Η δυστυχία αυτή χρεώνεται στην αριστερά και στις χειραφετητικές δυνάμεις, στη συνέχεια δε επιζητούν την ασφάλεια και την ευταξία λύνοντας την εσωτερική τους ένταση. Ο συντηρητισμός μαζί με τον νεοφιλελευθερισμό καθίσταται η πιο επίκαιρη ιδεολογία.

Οι συνεταιρισμοί εργαζομένων, η νέα νομική συνεταιριστική μορφή που δημιουργήθηκε με τον νόμο 4430/2106 για την Κ.ΑΛ.Ο., αποτελούν μειονότητα στο σύνολο των συνεταιρισμών. Είναι όμως μια μειοψηφία ιδιαίτερα δυναμική και νεανική, που επεκτείνεται διαρκώς, όχι μόνο σε ανθρώπινο κεφάλαιο, αλλά και σε εύρος δραστηριοτήτων. Στους κρίσιμους τομείς της έρευνας και της καινοτομίας οι συνεταιρισμοί εργαζομένων ανταγωνίζονται με αξιώσεις τις επιχειρήσεις της αγοράς, αξιοποιώντας τον συνεργατικό τρόπο παραγωγής ως συγκριτικό πλεονέκτημα.

«Τον τελευταίο καιρό, η εικόνα είναι διαφορετική» στις φυλακές ανηλίκων, από το πώς φαίνεται «στα μάτια τους τα ίδια, μέχρι το πώς λειτουργούν μεταξύ τους, ή πώς εκτιμούν τέτοιες επισκέψεις. Γίνεται σιγά-σιγά αυτό το βήμα που θέλουμε κι εμείς, ο πραγματικός σωφρονισμός με την έννοια της επανένταξης, του ερεθίσματος, της συλλογικότητας».

Με τη φράση του ποιητή Γιώργου Μαρκόπουλου, "ακόμα κι η επανάσταση κρυώνει όταν είναι έξω από μας", γραμμένη μετά από μια εκδήλωση για τη Χιλή, μερικά χρόνια μετά την επιβολή της δικτατορίας του Πινοτσέτ, όπου ο κόσμος άρχισε ν' αποχωρεί κουρασμένος από την μακροσκελή ρητορεία των κομματικών παρατάξεων, χωρίς ν' ακούσει το χιλάνικο συγκρότημα που γύριζε "σαν ζητιάνος" τον κόσμο ζητώντας αλληλεγγύη, η Μαρία Κανελλοπούλου περιέγραψε τί συμβαίνει όταν απομακρύνεται ο αριστερός πολιτικός λόγος από το κοινό αίσθημα και την κεντρική αναγκαιότητα.