Macro

15
05

Retour à la normale…

Εκείνο που συνήθως σκοπίμως αποκρύπτεται όταν αναλογιζόμαστε εξαιρετικές, εξεγερτικές στιγμές και θέλουμε να πάρουμε θέση υπέρ τους, είναι πως οι άνθρωποι που ξεσηκώθηκαν δεν αντιστοιχήθηκαν με τα συνθήματα που έγραψαν στους τοίχους και μάλλον δε θέλησαν να αναλάβουν τις μέριμνες, τις πειθαρχίες και τα κόστη έτσι ώστε να πραγματοποιηθούν οι μεγάλες αλλαγές που ζήτησαν.
13
05

Τι έγραψαν εν θερμώ οι μεγαλύτεροι φιλόσοφοι της εποχής για το Μάη του ’68

Αυτή η επανάσταση επιτίθεται στον καπιταλισμό, όχι μόνο επειδή αυτός αποτυγχάνει να πραγματώσει την κοινωνική δικαιοσύνη, αλλά και επειδή καταφέρνει πολύ καλά να δελεάσει τους ανθρώπους με το απάνθρωπο πρόταγμά του της μετρήσιμης ευημερίας. Επιτίθεται στη γραφειοκρατία, όχι μόνο επειδή είναι δυσκίνητη και αναποτελεσματική, αλλά επειδή κάνει τους ανθρώπους σκλάβους απέναντι στο σύνολο των εξουσιών, των ιεραρχικών δομών και σχέσεων, οι οποίες τους έχουν γίνει ξένες. Επιτίθεται τέλος στο μηδενισμό μιας κοινωνίας που, σαν ένας καρκινικός ιστός, δεν έχει άλλο σκοπό από τη δικιά της ανάπτυξη. Απέναντι στην κοινωνία δίχως νόημα, επιχειρεί να δώσει προτεραιότητα στη δημιουργία αγαθών, ιδεών και αξιών παρά στην κατανάλωσή τους.
13
05

70 χρόνια αγώνες και βία

Με τις φλόγες ενός επαπειλούμενου και πιθανόν γενικευμένου πολέμου να ξαναζώνουν τη Μέση Ανατολή, με επίκεντρο αυτή τη φορά το Ιράν, ο Αμερικανός πρόεδρος Τραμπ ετοιμάζεται να ρίξει κι άλλη... κηροζίνη στα φλεγόμενα «τόπια» της περιοχής. Τη Δευτέρα, ανήμερα της 70ής επετείου από την ανακήρυξη της ανεξαρτησίας του κράτους του Ισραήλ και παραμονή της συμπλήρωσης 70 χρόνων από τη Νάκμπα -την «Καταστροφή» όπως βίωσαν οι Παλαιστίνιοι την ίδρυση του ισραηλινού κράτους, με αποκορύφωμα τον ξεριζωμό πάνω από 750.000 προσφύγων- οι ΗΠΑ μεταφέρουν την πρεσβεία τους από το Τελ Αβίβ στην Ιερουσαλήμ αλλάζοντας άρδην τα δεδομένα. Με το εν αναμονή, αλλά ήδη αμφιλεγόμενο ειρηνευτικό σχέδιο του Τραμπ για την ισραηλο-παλαιστινιακή διένεξη και το Μεσανατολικό εν γένει να παραμένει άγνωστο τόσο ως προς το ακριβές περιεχόμενο όσο και ως προς τον χρόνο δημοσιοποίησής του, οι γεωπολιτικές ισορροπίες επαναπροσδιορίζονται, προς άγνωστη κατεύθυνση και ακόμη πιο άγνωστη κατάληξη, καθώς στην περιοχή πλέον εμπλέκονται ενεργά ισχυροί (βλ. Ρωσία και Ε.Ε.) διεθνείς παίκτες.
12
05

Δεξιά Προπαγάνδα και μια Αριστερή Απάντηση

Αν η ιδεολογία που παράγουν οι μηχανισμοί είναι η φαντασιακή σχέση του ατόμου με τις πραγματικές συνθήκες της ύπαρξής του, μια χαλκευμένη δηλαδή υπόθεση, ένα παραμυθητικό ψεύδος, ότι τάχα ο καθένας μοναχός, εφόσον το αξίζει, θα ευτυχήσει, η Αριστερά οφείλει διαρκώς, σε έναν αδιάκοπο αγώνα, να βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Να καταδείχνει, με παρρησία, πως η ιδεολογία καθεαυτή, υπόθεση κατεξοχήν αντιεξουσιαστική, πέρα από κάθε μηχανιστική αναπαραγωγή των κατεστημένων, είναι εκείνη που αντανακλά το συμφέρον των υποτελών τάξεων, διαμορφώνεται δε στις πραγματικές συνθήκες ζωής των υποκειμένων με υψηλό αγωνιστικό φρόνημα. Και, ακόμη και στις πλέον άνυδρες εποχές, τις εποχές της ήττας, της αναγκαστικής οπισθοχώρησης, η αριστερά οφείλει επίσης, συνεπής στη μεγάλη παράδοσή της, να κινητοποιεί τις μάζες, να εμπνέει και εμπνέεται, σε διαλεχτική, ανοιχτή κι έντιμη σχέση με το λαό. Να διαμορφώνει τον τύπο του ανθρώπου που δεν θα κάθεται ποτέ ήσυχος, θα συμμετέχει στα κινήματα και, αν τούτα δεν υπάρχουν, θα τα δημιουργεί.
11
05

Εκφάνσεις του σεξισμού στην πολιτική ζωή

Ο αποκλεισμός των γυναικών από το δημόσιο βίο υπήρξε καθεστώς για αιώνες και δεδομένη η αντιμετώπιση όποιας γυναίκας τολμούσε να αμφισβητήσει τον κανόνα. Ως συμμετοχή στην πολιτική ζωή θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν δραστηριότητες γυναικών, από τις απαρχές ακόμα της ίδρυσης του ελληνικού κράτους, κυρίως με τη διατήρηση πολιτικών «σαλονιών» όπου μπορούσαν να ζυμώνονται απόψεις και να δρομολογούνται εξελίξεις. Πάντα, βέβαια, επρόκειτο για μέλη οικογενειών σημαντικών ανδρών πολιτικών και άρα ανήκαν στα ψηλότερα στρώματα της κοινωνίας με χαρακτηριστικό παράδειγμα την Καλλιόπη Παπαλεξοπούλου, κόρη φιλικού και σύζυγο γερουσιαστή, που καταγράφηκε στην ιστορία ως η γυναίκα που έριξε τον Όθωνα. Καμία από αυτές τις γυναίκες δεν τόλμησε να ξεφύγει από τον παραδεδεγμένο ρόλο, προφανώς συναισθανόμενες ότι η προειδοποίηση «Όταν η όρνιθα αρχίσει να λαλεί ως πετεινός, σφάξε την» αφορούσε και τις ίδιες. Αργότερα με την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος υπήρξε ένταξη γυναικών της εργατικής τάξης και συμμετοχή στους διεκδικητικούς αγώνες, όμως και στην περίπτωση αυτή, το φαινόμενο δεν έπαψε να είναι μειοψηφικό, εν όσω, στερούμενες του δικαιώματος του εκλέγειν και εκλέγεσθαι, οι γυναίκες ήταν στην ουσία αποκλεισμένες από την κεντρική πολιτική σκηνή.
10
05

Χρήστος Καραγιαννίδης: Ο κ. Κατσίκης είναι κι επικίνδυνος εκτός από ακροδεξιός

Ο κύριος Κατσίκης είναι ο ορισμός του ακροδεξιού, ομοφοβικού. Αν δεν κατανοεί ότι τα λεγόμενα του οπλίζουν με επιχειρήματα μισαλλόδοξους και φασίστες τότε είναι κι επικίνδυνος εκτός από ακροδεξιός. Κι επειδή μίλησε για τη δικτατορία των ετεροφοβικών να τον ενημερώσω πως αν συνέβαινε κάτι τέτοιο ο ίδιος δε θα μπορούσε όχι απλά να μιλήσει αλλά ούτε να κυκλοφορήσει. Φυσικά αυτά συμβαίνουν μόνο στη φαντασία του. Αυτό όμως συμβαίνει σε ανθρώπους που δεν ανήκουν στο στερεότυπο του λευκού άνδρα (που δέρνει τη γυναίκα και τα παιδιά του), χριστιανού (κατά δήλωση του όχι στην ουσία), μπατριώτη. Αυτοί οι άνθρωποι ζουν το κυνήγι των Κατσίκηδων είτε είναι λεκτικό είτε είναι έμπρακτο. Το αίτημα για παραπομπή του λοιπόν στην επιτροπή δεοντολογίας έχει να κάνει με το ότι εκφράζει έναν ακραίο προσβλητικό λόγο εναντίον κοινωνικών ομάδων και κάτι τέτοιο δε μπορεί να αποσιωπηθεί. Η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα δεν ζητά την αποδοχή εκ μέρους του κυρίου Κατσίκη από την άλλη όμως δε μπορεί να υπάρξει ανοχή σε οποιαδήποτε ρατσιστική έκφραση και μάλιστα μέσα στο κοινοβούλιο. Για να μη προκύψει πάλι κάποιος έξυπνος που θα μιλήσει για συνεργασία του κυρίου Κατσίκη με τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ απαντώ πως η συνεργασία είναι μεταξύ δύο κομμάτων κι όχι μεταξύ βουλευτών. Στη βάση αυτή προχωράμε κι όχι στο τι προσωπικά μπορεί να εκφράζουν ορισμένοι βουλευτές. Εξάλλου όπως είδαμε και χτες υπάρχουν και στο ΣΥΡΙΖΑ ορισμένοι/ες που δεν μιλούν μεν ως Κατσίκηδες αλλά δεν απέχουν από την ομοφοβία ούτε πόντο παραπάνω απ' όσο απέχει ο Κατσίκης δηλαδή καθόλου.
10
05

Αννέτα Καββαδία: Η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, κ. Κατσίκη, δεν έχει ανάγκη από προστάτες

Δεν περιμένει κανείς από τον κ.Κατσίκη, να αντιληφθεί το μέγεθος του ατοπήματός του. Ούτε να ζητήσει συγγνώμη από τη μερίδα εκείνη των συμπολιτών μας που καθυβρίζει με τον, πλέον, σκαιό τρόπο. Για να συνέβαινε κάτι τέτοιο, θα έπρεπε οι αρχές και οι αξίες από τις οποίες εμφορείται, να είχαν ανθρωποκεντρικό χαρακτήρα... Μας κατηγορεί, λοιπόν - τους 16 βουλευτές και βουλεύτριες του ΣΥΡΙΖΑ που ζητάμε την παραπομπή του στην Επιτροπή Δεοντολογίας της Βουλής - ως «ετεροφοβικούς προστάτες της κοινότητας ΛΟΑΤΚΙ, λεσβιών, γκέι, τρανσέξουαλ». Λέξη, όμως, για την ταμπακιέρα. Λέξη για τη ρητορική μίσους, την ευθεία επίθεση εναντίον συνανθρώπων μας, τον ξεκάθαρο ρατσιστικό λόγο, εντός μάλιστα της Ολομέλειας του Κοινοβουλίου. Η ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, κε Κατσίκη, δεν έχει ανάγκη από προστάτες. Αν κάτι χρήζει προστασίας, αυτό είναι το ίδιο το πολιτικό σύστημα και μάλιστα από εκείνους τους εκπροσώπους του που - έχοντας πάρει διαζύγιο από οτιδήποτε άπτεται της στοιχειώδους προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων – ενισχύουν τις μισαλλόδοξες, ρατσιστικές, σκοταδιστικές φωνές που φαίνεται να ξεπηδούν από τις πιο σκοτεινές σελίδες της Ιστορίας…
10
05

9 Μάη! Ημέρα Αντιφασιστικής Νίκης για τους λαούς…

Το θέμα είναι πως εκείνη τη μέρα και για ελάχιστο χρονικό διάστημα αργότερα, μέχρι οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους να «εγκαινιάσουν» τον «ψυχρό πόλεμο» εναντίον της ΕΣΣΔ, δεν υπήρχε άνθρωπος στον πλανήτη που να μην είχε ξεκάθαρο ποιος τσάκισε το φασισμό μέσα στη φωλιά του. Δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην έσκυψε το κεφάλι με σεβασμό στους μαχητές του Κόκκινου Στρατού και τους λαούς της Σοβιετικής Ένωσης, που μετέτρεψαν τα όνειρα του ιμπεριαλισμού – μακράν όχι μόνο του γερμανικού – για εξαφάνιση του πρώτου προλεταριακού κράτους στον κόσμο, σε παραληρηματικό εφιάλτη. Η πολιορκία του Λένινγκραντ, το Στάλινγκραντ, το Κουρσκ, η Μάχη της Μόσχας, ήταν μόνο μερικά από τα σύμβολα της θυσίας για τη νίκη, σύμβολα που είχαν καταγραφεί βαθειά στη συλλογική συνείδηση. Θυσία και νίκη που για την ΕΣΣΔ σήμαινε καταρχήν και κατά πρώτο σε σημασία, τουλάχιστον 27 εκατομμύρια νεκρούς. Θυσία και νίκη που ανήκαν και στα αντιστασιακά κινήματα της Ευρώπης και στους λαούς, όπως ο ελληνικός, που πλήρωσαν βαρύ τίμημα γι’ αυτήν την αντίσταση. Είναι χαρακτηριστικό της φρίκης ότι το περίπου μισό εκατομμύριο νεκροί της Ελλάδας την ανεβάζουν στις τρεις πρώτες θέσεις των απωλειών σε σχέση με τον τότε πληθυσμό της. Αλλά στις πρώτες θέσεις βρίσκεται και η αντίσταση του ελληνικού λαού που από τους πρώτους, μέσω του ΕΑΜ, του ΕΛΑΣ και της ΕΠΟΝ έθεσε όχι μόνο το στόχο της απελευθέρωσης αλλά και το ζήτημα της εξουσίας. Με τίμημα που στη χώρα μας συνεχίστηκε και με τον εμφύλιο, την εποχή που όλες οι άλλες χώρες προσπαθούσαν να επουλώσουν τις πληγές τους.