Χάρης Γολέμης

05
12

Η σύγκρουση θέσεων στο ευρωπαϊκό σοσιαλιστικό και εργατικό κίνημα την περίοδο της Δεύτερης Διεθνούς

Όμως, πέρα από την αναγνώριση δομικών ομοιοτήτων, η δογματική υιοθέτηση θέσεων που υποστήριξε η αριστερή πτέρυγα του κινήματος πριν από έναν και παραπάνω αιώνα δεν βοηθά τη σύγχρονη ριζοσπαστική αριστερά στη χάραξη της στρατηγικής της. Αντίθετα, αυτή έχει πολλά να κερδίσει και από απόψεις τις οποίες είχαν εκφράσει στο παρελθόν τόσο ο αναρχισμός όσο και ο σοσιαλδημοκρατικός μεταρρυθμισμός, που πολεμήθηκαν με σφοδρότητα από το επαναστατικό μαρξιστικό ρεύμα, δικαιολογημένα ίσως στο πλαίσιο της σκληρής ιδεολογικής πάλης στις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες εκείνης της εποχής. Ας πάρουμε, για παράδειγμα, το ζήτημα της κυβερνητικής συμμαχίας των σοσιαλδημοκρατών με αστικά κόμματα, την οποία καταδίκαζε τότε ως προδοτική η αριστερή τάση της σοσιαλδημοκρατίας. Παρά το γεγονός ότι σήμερα η συμμετοχή σε συμμαχικές κυβερνήσεις συνεχίζει να διχάζει τα ευρωπαϊκά ριζοσπαστικά αριστερά κόμματα, τόσο μεταξύ τους όσο και εσωτερικό τους, αυτό το ενδεχόμενο δεν αποτελεί πια ζήτημα αρχής αλλά τακτικής επιλογής.
Περισσότερα »
21
02

Όχι υποχωρήσεις στη διαπραγμάτευση, επιστροφή στις ρίζες

Ενδεχόμενη υποχώρηση από τις υποσχέσεις μας θα δημιουργήσει ή θα ενισχύσει την προπαγάνδα των αντιπάλων περί αναξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ -της κυρίαρχης και εν πάση περιπτώσει της μόνης, κατά τη γνώμη μου, ακόμα ελπιδοφόρας αριστεράς του δημοκρατικού, κοινωνικού μετασχηματισμού στη χώρα μας. Θα μας εξισώσει με τους φορείς του παλιού λαϊκίστικου δικομματισμού, που άλλα υπόσχονταν πριν τις εκλογές (“καλύτερες μέρες”) και άλλα εφάρμοζαν μετά από αυτές (Να σημειώσω ότι δεν αναφέρομαι εδώ στο προεκλογικό πρόγραμμα του Ιανουαρίου, αλλά του Σεπτεμβρίου 2015). Θα κλονίσει ακόμα περισσότερο την εμπιστοσύνη απέναντί μας των λαϊκών στρωμάτων που φαίνεται ότι απομακρύνονται από εμάς, παρά τις τιτάνιες προσπάθειες που κάνουν υπουργοί και υπουργίνες μας. Θα μας αποξενώσει, τέλος, από τα νέα κινήματα που επαναδύονται στην Ευρώπη με στόχο τη ριζική αλλαγή της.
Περισσότερα »
09
10

Τι να κάνουμε στην Ευρώπη;

Για να αλλάξει πράγματι η Ευρώπη, απαιτείται η αλλαγή του κοινωνικού και πολιτικού συσχετισμού δυνάμεων στο εσωτερικό όσο το δυνατόν περισσότερων χωρών της Ε.Ε. με τελικό στόχο το σχηματισμό κυβερνήσεων, στις οποίες θα συμμετέχει ή τις οποίες θα στηρίζει στη βάση συγκεκριμένων δεσμεύσεων η ριζοσπαστική αριστερά, σε συνδυασμό με την ύπαρξη ενός ισχυρού κινήματος σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο. Όπως έδειξε η ελληνική εμπειρία, η διακυβέρνηση από την αριστερά μιας χώρας -και μάλιστα μικρής- μπορεί να είναι αναγκαία, αλλά δεν είναι και ικανή συνθήκη για την εφαρμογή ενός αντι-νεοφιλελεύθερου προγράμματος εντός της Ε.Ε. Βεβαίως, η ευρωπαϊκή ριζοσπαστική αριστερά οφείλει, σε όποιες χώρες αυτό είναι δυνατό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, να επιδιώκει προσεκτικά και υπό διαφανείς όρους το σχηματισμό ευρύτερων μετώπων και συμμαχιών με συνδικάτα, κοινωνικά κινήματα, πρωτοβουλίες, αλλά και πολιτικές δυνάμεις άλλων πολιτικών οικογενειών.
Περισσότερα »