Macro

19
07

Ο Μόσκοβος και η εθνική μας εθελοτυφλία

Στο νεοελληνικό φαντασιακό ο Μόσκοβος κατέχει ξεχωριστή θέση από τις αρχές του 18ου αιώνα και τον Μεγάλο Πέτρο, όποιο κι αν είναι το καθεστώς της Ρωσίας, η οποία άλλωστε λειτουργεί πάντα ως αυτοκρατορία, τσαρική, σοβιετική ή μετασοβιετική. Στους προεπαναστατικούς καιρούς η χρεία συμμάχων εμφάνιζε κάθε τόσο τον Μόσκοβο έτοιμο «να φέρει το σεφέρι, Μοριά και Ρούμελη». Σήμερα, αλλεπάλληλες «προφητείες» ανακοινώνουν από κίτρινα πρωτοσέλιδα ή στη διάρκεια νυχτερινών τηλεοπτικών συνωμοσιολογικών παραληρημάτων ότι ο Μόσκοβος ξανάρχεται. Το «ξανθό γένος» αντιμετωπίζεται όχι απλώς σαν ο μεγάλος αδερφός τού κατά τα λοιπά ανάδελφου ελληνικού λαού, αλλά σαν το έθνος που ο Θεός του ορθόδοξου δόγματος του ανέθεσε να μας υπηρετεί πρόθυμα και ανελλιπώς.
19
07

Οι φυλετικές και ταξικές ανισότητες πίσω από τη νίκη της εθνικής Γαλλίας

Η γαλλική ομάδα ποδοσφαίρου κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο 2018, 20 χρόνια μετά τον θρίαμβο στο πάτριο έδαφός της, το 1998. Οι “Bleus”, όπως αποκαλούνται, επέστρεψαν στα καλά κατάστιχα του έθνους, δοξάστηκαν για την εξαιρετική τους απόδοση στο φετινό τουρνουά και για τη νίκη τους με σκορ 4-2 επί της Κροατίας στον τελικό.
17
07

Η Συμφωνία των Πρεσπών: δύναμη και ευθύνη του δι-εθνικού

Η Συμφωνία των Πρεσπών αποτελεί μια μεγάλη επιτυχία για τη χώρα μας, τα Βαλκάνια και την Ευρώπη. Οι πολιτικές, πολιτισμικές και ιδεολογικές διαστάσεις είναι αρκετές και τα αποτελέσματά της εξίσου κρίσιμα. Επηρεάζει ήδη τις πολιτικές εξελίξεις, αναμοχλεύει ζητήματα μνήμης και ανακατασκευής εθνικών ταυτοτήτων, αναδεικνύει πρωτότυπες ιδεολογικές αντιφάσεις και δυνατότητα νέων συνθέσεων. Θα αναφερθούμε σχηματικά σε τρία κρίσιμα σημεία μιας συζήτησης που θα διαρκέσει άλλωστε ακόμη κάποιο καιρό. Το Μακεδονικό συνιστούσε ένα πρόβλημα το οποίο συνδέεται με ένα βαθύ τραύμα της ελληνικής κοινωνίας δηλαδή τον Εμφύλιο και τη μακεδονική μειονότητα, τραύμα που στη συνέχεια εργαλειοποιήθηκε ως εσωτερικό πολιτικό διακύβευμα συγκροτώντας τα μπλοκ εξουσίας με αποτέλεσμα να προκαλέσει ένα παγκοσμίου πρωτοτυπίας παράδειγμα φετιχιστικής εθνικιστικής ιδεολογίας.
17
07

Τι επιδιώκουμε με την Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία;

Για τη χάραξη πολιτικών σε οποιονδήποτε τομέα έχει σχέση με την παραγωγική δραστηριότητα, πρέπει να αποτελεί αφετηρία η διαπίστωση ότι η ελληνική οικονομία γνώρισε μια κατάρρευση του δυναμικού της και ότι οι παραγωγικές της δυνατότητες πρέπει να ανοικοδομηθούν. Η κατάρρευση αυτή δεν σημαίνει μόνο ότι χάθηκε παραγωγικό δυναμικό και θέσεις εργασίας σε πρωτόγνωρη κλίμακα σε περίοδο ειρήνης, αλλά και ότι το παραγωγικό κεφάλαιο συρρικνώθηκε δραματικά και, επιπλέον, ότι δεν υπάρχει μια αστική τάξη με ένα σχέδιο για την ανασυγκρότηση της οικονομίας, ούτε για την ανασυγκρότηση ενός κοινωνικού θεσμικού πλαισίου. Οι δραστηριότητες που εξασφαλίζουν κατά κύριο λόγο εισοδήματα αποτελούν τη μεγάλη μάζα των παραγωγικών μονάδων που μπορούν να επωμιστούν την ανασυγκρότηση, και επομένως να αποτελέσουν τη βασική κινητήρια δύναμη της αύξησης της απασχόλησης. Μετά όμως τη μακρά περίοδο μείωσης της παραγωγής και κλεισίματος επιχειρήσεων και την παρουσία χρηματοδοτικών και άλλων εργαλείων που στηρίζουν γενικώς την εξωστρέφεια και την καινοτομία (δηλαδή τομείς δραστηριοτήτων που απαιτούν ειδικές στοχεύσεις και επομένως πολιτικές), χρειάζεται να υπάρξει σχεδιασμός με εσωστρεφή χαρακτήρα και να δημιουργηθούν δομές υποστήριξης με στόχο τις επιλογές προσανατολισμού, τη βιωσιμότητα των εγχειρημάτων, την επιλογή της ποιότητας των προϊόντων και τις μεθόδους διοίκησης και οργάνωσης των μονάδων. Σε αυτές τις συνθήκες η ανάπτυξη της ΚΑλΟ είναι μια πολιτική επιλογή που μπορεί να διαλέξει να μην ευνοήσει τη μικρή ιδιωτική επιχειρηματικότητα και την αντίστοιχη μισθωτή εργασία, αλλά να ευνοήσει τις συλλογικές μορφές δραστηριοποίησης, που αποτελούν μια νέα μορφή συγκρότησης του κόσμου της εργασίας, η οποία μπορεί – μαζί με το νέο ρόλο του δημόσιου τομέα – να αποτελέσει και έναν παράγοντα ενίσχυσης των δημοκρατικών θεσμών σε τοπικό και εθνικό επίπεδο και διαμόρφωσης ενός «νέου παραγωγικού μοντέλου», που αξίζει πραγματικά αυτό το χαρακτηρισμό.
17
07

Ένα υποθετικό (και απευκταίο) σενάριο

Θα συνεχίσουμε να διαδηλώνουμε, να εκφωνούμε πύρινους λόγους για τη Μακεδονία, να είμαστε περήφανοι για την αδιάλλακτη στάση μας, απορώντας γιατί όλος ο υπόλοιπος πλανήτης δεν μας καταλαβαίνει, πεπεισμένοι πως δεν αρμενίζουμε στραβά, αλλά ότι ο γιαλός είναι στραβός, μιμούμενοι το τεράστιο αλλά κουτό πουλί, που κρύβει το κεφάλι του στην άμμο, νομίζοντας πως έτσι αποφεύγει τον κίνδυνο, «δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα, προσμένοντας, ίσως, κάποιο θάμα»; Ειλικρινά, είναι αυτή μια εξέλιξη, που θα την ήθελαν οι καλοπροαίρετοι άνθρωποι, οι αγνοί πατριώτες που πήραν μέρος στα συλλαλητήρια για τη Μακεδονία;
17
07

Ερώτηση βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ για τις καθυστερήσεις στην απόδοση ιθαγένειας

Ερωτάται ο κ. Υπουργός: 1. Σε ποια φάση βρίσκεται το έργο της συσταθείσας ΟΔΕ και συγκεκριμένα η Τράπεζα Θεμάτων; Τι διαδικασία εξέτασης θα προβλέπεται; 2. Σε ποιες ενέργειες θα προβεί για να επιταχυνθούν οι γραφειοκρατικές διαδικασίες; Είναι απαραίτητη η διπλή κατάθεση δικαιολογητικών; Γιατί δεν δημιουργούνται ηλεκτρονικές πλατφόρμες ή δυνατότητες για ταχυδρομική αίτηση σε κάποια βαθμίδα; 3. Σε ποιες ενέργειες θα προβεί ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση (τύπου ΔΑΚ Θες/κης) με την εξέταση αιτήσεων από αλλογενείς και από εκείνους με βάση τη γέννηση/φοίτηση; Πώς θα εξυπηρετήσει το θέμα; 4. Ποια συγκεκριμένα μέτρα σκοπεύει να αναλάβει ώστε να βελτιωθεί ο χρόνος εξέτασης των αιτήσεων στο άμεσο μέλλον αλλά και μετά τη μεταφορά της αρμοδιότητας των υπηρεσιών ιθαγένειας στο Υπουργείο Εσωτερικών από 1/1/2019, όπως προβλέπει το πρόσφατο νομοσχέδιο που ψηφίστηκε στη Βουλή;
17
07

Υπέρ της συμφωνίας, κατά των εθνικισμών

H ιστορική συμφωνία των Πρεσπών της 17ης Ιουνίου 2018 κλείνει μια μεγάλη εκκρεμότητα 25 και πλέον χρόνων στην περιοχή μας. Είναι μια έντιμη συμφωνία που εξασφαλίζει το μέλλον των λαών των δύο χωρών, αλλά και της βαλκανικής γειτονιάς μας με ειρήνη, αλληλεγγύη και συνανάπτυξη. Η σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, «Βόρεια Μακεδονία», έναντι όλων και με συνταγματική αναθεώρηση καλύπτει πλήρως τις πάγιες ελληνικές θέσεις και μάλιστα τις διασφαλίζει ακόμη περισσότερο, ενώ αποδεικνύει, έμπρακτα, τη βούληση της γειτονικής χώρας για ειρηνική συνύπαρξη των δύο λαών. Διαλύεται η «γκρίζα ζώνη» που δημιουργούσε η μακροχρόνια εκκρεμότητα ενός «πρώην κράτους» και προσδιορίζονται με σαφήνεια και με διεθνή σφραγίδα τα όρια —πολιτικά, ιστορικά, πολιτισμικά— ανάμεσα στην ελληνική Μακεδονία και την «Βόρεια Μακεδονία». Είναι ο μοναδικός τρόπος διαγραφής δια παντός των αλυτρωτισμών στα Βαλκάνια. Γίνεται σεβαστή η αξιοπρέπεια και το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό της γειτονικής χώρας. Η επιβεβαίωση στη συμφωνία της γλώσσας (όπως επί πάρα πολλές δεκαετίες έχει αναγνωρισθεί και από τη χώρα μας) και της ιθαγένειας της γειτονικής χώρας αποδεικνύει έμπρακτα τη βούληση της Ελλάδας για την οικοδόμηση ενός σταθερού μέλλοντος φιλίας και ειρήνης με τη «Βόρεια Μακεδονία». Η Ελλάδα, μια δημοκρατική, ευρωπαϊκή χώρα σέβεται τις αποφάσεις και τις θεμελιώδεις αρχές του ΟΗΕ.
17
07

Η πολιτική συμμαχιών δεν είναι λύση ανάγκης

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ μπορέσει με σοβαρότητα, με πειστική πολιτική αιτιολόγηση και με τη συναίνεση των τοπικών δυνάμεων να διαμορφώσει μια ατμόσφαιρα προγραμματικής σύγκλισης και συνεργασίας συγγενών δυνάμεων, η επιχείρηση κατασκευής μιας υγειονομικής ζώνης που έχει αναλάβει η ηγεσία της ΝΔ, θα υποστεί σίγουρα σοβαρό ρήγμα. Μια αξιοπρεπής και όχι ευκαιριακή συνεργασία —προεκλογική ή μετεκλογική— σε τοπικό επίπεδο μπορεί να μην έχει άμεσο αντίκτυπο στις διαθέσεις των κομμάτων στην κεντρική πολιτική σκηνή, προδιαθέτει, όμως, για θετικές μετατοπίσεις στο εκλογικό σώμα, οι οποίες είναι βέβαιο ότι θα πιέσουν κόμματα και ηγεσίες. Αν δεν ανταποκριθούν, θα υποστούν τις συνέπειες.
17
07

Το ρεμπέτικο μέσα από τις προσφυγικές εργατικές γειτονιές

Η μετανάστευση, η προσφυγιά, ο βίαιος ξεριζωμός αποτέλεσαν ένα βαθύ τραύμα που στοίχειωσε πολλές γενιές. Σήμερα η ίδια γεωγραφική περιοχή γίνεται χώρος υποδοχής ενός μεγάλου αριθμού ανθρώπων, που λόγω των αλλεπάλληλων πολέμων αναγκάζονται να τραπούν σε φυγή από τους τόπους τους και να ζήσουν με τη σειρά τους τη μετανάστευση, τον ξεριζωμό, την προσφυγιά. Για άλλη μία φορά άνθρωποι από διαφορετικούς κόσμους μπαίνουμε σε μια διαδικασία συγκατοίκησης, χωρίς να γνωρίζουμε τις διάφορες δυναμικές που επιφυλάσσονται μέσα σε αυτήν. Οπως λέει όμως η Maria Todoreva, «οι πολλαπλές ταυτότητες δεν είναι βαρύ φορτίο, αλλά κόσμημα».
15
07

Πραξικόπημα κατά του Μακάριου: Όταν η Χούντα άνοιξε τον δρόμο για την τουρκική κατοχή

«Δεν δύναμαι να είπω ότι τρέφω ιδιαιτέραν συμπάθειαν προς στρατιωτικά καθεστώτα και μάλιστα εις την Ελλάδα, την χώραν η οποία εγέννησε και ελίκνισεν την δημοκρατίαν» προανέφερε στην επιστολή του ο Μακάριος, την οποία έδωσε προς κοινοποίηση στον κυπριακό Τύπο. Η χούντα απάντησε με πραξικόπημα, το οποίο σηματοδότησε αφενός τον χαμό της μισής Κύπρου και αφετέρου το δικό της τέλος...