Ο Μόσκοβος και η εθνική μας εθελοτυφλία
Στο νεοελληνικό φαντασιακό ο Μόσκοβος κατέχει ξεχωριστή θέση από τις αρχές του 18ου αιώνα και τον Μεγάλο Πέτρο, όποιο κι αν είναι το καθεστώς της Ρωσίας, η οποία άλλωστε λειτουργεί πάντα ως αυτοκρατορία, τσαρική, σοβιετική ή μετασοβιετική. Στους προεπαναστατικούς καιρούς η χρεία συμμάχων εμφάνιζε κάθε τόσο τον Μόσκοβο έτοιμο «να φέρει το σεφέρι, Μοριά και Ρούμελη». Σήμερα, αλλεπάλληλες «προφητείες» ανακοινώνουν από κίτρινα πρωτοσέλιδα ή στη διάρκεια νυχτερινών τηλεοπτικών συνωμοσιολογικών παραληρημάτων ότι ο Μόσκοβος ξανάρχεται. Το «ξανθό γένος» αντιμετωπίζεται όχι απλώς σαν ο μεγάλος αδερφός τού κατά τα λοιπά ανάδελφου ελληνικού λαού, αλλά σαν το έθνος που ο Θεός του ορθόδοξου δόγματος του ανέθεσε να μας υπηρετεί πρόθυμα και ανελλιπώς.