Macro

11
09

O τελευταίος λόγος του Σαλβαδόρ Αλιέντε

Εργάτες της χώρας μου: Θέλω να σας ευχαριστήσω για την αφοσίωση που είχατε πάντα, την εμπιστοσύνη που εναποθέσατε σε έναν άνθρωπο που ήταν μόνο ένας διερμηνέας της μεγάλης λαχτάρας για τη δικαιοσύνη, ο οποίος έδωσε το λόγο του ότι θα σεβαστεί το Σύνταγμα και το νόμο και έκανε ακριβώς αυτό. Σε αυτή την καθοριστική στιγμή, την τελευταία στιγμή που μπορώ ακόμα να απευθύνομαι σε εσάς, σας εύχομαι να επωφεληθείτε από το μάθημα: το ξένο κεφάλαιο, ο ιμπεριαλισμός, σε συνδυασμό με την αντίδραση, δημιούργησαν το κλίμα στο οποίο οι Ένοπλες Δυνάμεις έσπασαν την παράδοσή τους, την παράδοση που διδάχθηκαν από το στρατηγό Schneider και επιβεβαίωσαν με τον διοικητή Araya, θύματα του ίδιου κοινωνικού τομέα που σήμερα ελπίζει, με την ξένη βοήθεια, να κατακτήσει εκ νέου τη δύναμη να συνεχίσουν να υπερασπίζονται τα κέρδη τους και τα προνόμιά τους.
10
09

3η Σεπτέμβρη: Εμείς πάντως δεν γιορτάσαμε…

Ο πασοκικός σοσιαλισμός, από μία φάση και μετά, και παρά τις υπαρκτές δυνάμεις που κρατούσαν κριτική στάση εντός του ΠΑΣΟΚ, μετατρέπεται σε σημαία ευκαιρίας, γεγονός που αποτυπώθηκε στο προεκλογικό σύνθημα του 1981 «στις 18 σοσιαλισμός». Για να φθάσουμε τελικά μέσω του εκμαυλισμού συνειδήσεων, των σκανδάλων και της λογικής της αρπαχτής και «των ημετέρων» στη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη, γεγονός που αφορά το σύνολο σχεδόν της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας, στα μνημόνια και την ισοπέδωση της κοινωνίας και στον όρο «pasokification», ως ορισμό της πολιτικής απαξίωσης και στην τελική μετατροπή του ΠΑΣΟΚ σε συμπληρωματική δύναμη της νεοφιλελεύθερης ΝΔ. Πράγματι, είχε δίκιο ο Άγγελος Ελεφάντης, όταν έλεγε ότι «από τη σκοπιά του σοσιαλισμού το ΠΑΣΟΚ μας αφήνει παγερά αδιάφορους».
09
09

Επισημάνσεις

Και έτσι φορτωθήκαμε την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. Η αλήθεια πάντως είναι ότι, όσο ο Άδωνις περιφρονεί την Κοινωνιολογία και μάχεται την ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς από το μετερίζι των Λατινικών, μπορούμε να κοιμόμαστε ήσυχοι. Αν και όλοι αυτοί, όταν λένε ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς, εννοούν τις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τα γεμιστά της Φωτίου.
09
09

To τέλος του μεταπολεμικού σουηδικού παραδείγματος

Για όλους εμάς όμως που έχουμε γαλουχηθεί και μορφωθεί με τις ιδέες του πολιτικού διαφωτισμού, συμβαίνει κάτι εντελώς και ριζικά διαφορετικό σε σχέση με άλλες πολιτικές κοινωνίες (π.χ. την Ουγγαρία, την Ισπανία, την Ελλάδα κ.ά.). Στις σουηδικές κοινοβουλευτικές εκλογές, κρίνεται το μέλλον του μεταπολεμικού πολιτικού παραδείγματος. Μετά τον πόλεμο σε ολόκληρη τη Δυτική Ευρώπη, τότε (1949-1989), εφαρμόστηκε το μοντέλο της θετικής διαμεσολάβησης και του θετικού συγκερασμού ανάμεσα σε δύο ιδέες (αξίες): της πολιτικής ελευθερίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης. Τότε λοιπόν, «κατασκευάστηκε» και το κράτος δικαίου των πολιτικών και των κοινωνικών δικαιωμάτων και το κοινωνικό κράτος πρόνοιας και προστασίας. Η Σουηδία μέχρι πρόσφατα υποστασιοποιούσε το πρότυπο του μεταπολεμικού πολιτικού αυτού παραδείγματος.
09
09

Σημειώσεις για την κατάργηση της τέχνης

Οπως ξέρουμε, σε αυτή τη μεγάλη τάση της εποχής της τεχνικής αναπαραγωγιμότητας των έργων τέχνης, ο Μπένγιαμιν είχε αντιπαραθέσει, από τη σκοπιά του «κομμουνισμού» την «πολιτικοποίηση της τέχνης». Και το ίδιο φαίνεται να κάνει και ο Ρανσιέρ, αφήνοντας να διαφανεί μέσα από τις γραμμές μία τουλάχιστον εκδοχή ή κατεύθυνση, η πιο ριζοσπαστική, αυτής της αντίρροπης εξωαισθητικής διαδικασίας: η κατάργηση της ίδιας της τέχνης, της οποίας η τελετουργική, λατρευτική και θρησκευτική καταγωγή παραμένει ζωντανή σαν «αύρα» που ρίχνει τον ιδεολογικό πέπλο της και συγκαλύπτει αμετάκλητα όλη τη συγκρουσιακή πραγματικότητα.
09
09

Το ατελείωτο χάος της Λιβύης «μεταναστεύει» στην Ευρώπη

Πενήντα χιλιάδες μετανάστες είναι έτοιμοι να σαλπάρουν από τη Λιβύη, όπως αποκάλυψε η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera. Μάλιστα, όπως γράφει, μετά τη μαζική δραπέτευση κρατουμένων από τις λιβυκές φυλακές, ουδείς είναι σε θέση να αποκλείσει ότι μπορεί να φτάσουν στην Ιταλία και φονταμενταλιστές ισλαμιστές. Το πρόβλημα, σύμφωνα με την Corriere della Sera, είναι ότι η Ιταλία πολύ δύσκολα θα καταφέρει να αντιμετωπίσει κύμα μαζικών αφίξεων, μετά τα πρόσφατα προβλήματα που δημιουργήθηκαν για την κατανομή μεταναστών και προσφύγων του πλοίου Diciotti και την απροθυμία που έδειξαν οι μεγαλύτερες χώρες μέλη της Ένωσης. Σε αυτό που όλοι στην Ευρώπη όμως συμφωνούν είναι πως η κρίση στην Λιβύη έχει άμεσες συνέπειες στα μεταναστευτικά ρεύματα.
08
09

Η δημοσιογραφία σαν είδηση

Η ρίζα του προβλήματος βρίσκεται ίσως στην απόλυτη πεποίθηση που μοιράζονται αρκετοί δημοσιογράφοι και πολιτικοί ότι μπορούν να λένε περίπου ό,τι κατεβάσει η κούτρα τους, σαν να ’χουν το ακαταλόγιστο. Συμπεριφέρονται δηλαδή μάλλον σαν θορυβοποιοί παρά σαν παραγωγοί ενός στοιχειωδώς συνταγμένου λόγου. Και επειδή η προεκλογική περίοδος που μονίμως διανύουμε απαιτεί σαν καύσιμη ύλη την υπερβολή, την οξύτητα, τον άκριτο υπερθετικό βαθμό, οι λέξεις φεύγουν από το έρκος των δοντιών μας (ή από τα πλήκτρα του κομπιούτερ μας) χωρίς να προλάβουμε να τις (ξανα)σκεφτούμε. Και υποτίθεται ότι οι εφημερίδες, τα κανάλια και πρωτίστως η Βουλή δεν λειτουργούν με την ανεύθυνη επιθετικότητα της ανωνυμογραφίας και της ψευδωνυμογραφίας των σόσιαλ μίντια.
08
09

«Τελικά, όλοι το ίδιο είμαστε…»

Δεν είμαστε όλοι το ίδιο...Και δεν είμαστε το ίδιο, γιατί για εμάς στον ΣΥΡΙΖΑ, τόσο πριν όσο και μετά τη λήξη του Προγράμματος, τα εργασιακά αποτέλεσαν και αποτελούν την προμετωπίδα της κοινωνικής μας πολιτικής. Γιατί μαζί με την υγεία, την παιδεία, την κοινωνική προστασία, τον τομέα των δικαιωμάτων και των ελευθεριών, τα εργασιακά αποτελούν μια οριζόντια διαχωριστική γραμμή με τη στρατηγική του νεοφιλελευθερισμού στην οποία εμείς είμαστε απέναντι. Γιατί για εμάς στόχος είναι να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες και τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας από την οποία προερχόμαστε και στην οποία και μόνο λογοδοτούμε.
07
09

ΟΙ ΠΡΟΚΛΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΡΙΖΑ ΜΕΤΑ ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΟΣ

Στην οικονομία που αποτελεί το καθοριστικό πεδίο για τις σχέσεις εκπροσώπησης των κοινωνικών αιτημάτων στο πολιτικό επίπεδο, οι επιλογές της κυβέρνησης, που θα εκφραστούν όπως πιστεύω και στην ΔΕθ, θα περιλαμβάνουν μέτρα στήριξης και ανακούφισης των κοινωνικών ομάδων που ασφυκτιούν με τη διανομή του πολυδιαφημισμένου πλεονάσματος της φετινής χρονιάς. Η πρόσφατη Κεντρική Επιτροπή, που είχε ως κύριο αντικείμενο την εκλογή νέου γραμματέα, αποτελεί την πιο σημαντική αλλαγή στην παρούσα ιστορική στιγμή ενταγμένη στην προσπάθεια επαναπροσδιορισμού του ΣΥΡΙΖΑ με χαρακτηριστικά κόμματος ριζοσπαστικής αριστεράς. Εάν δεν οργανώσουμε το μέτωπο ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό με κυρίαρχο στόχο την ανάκτηση της εργασίας και τη δημιουργία ευνοϊκών όρων για τη διεξαγωγή αποτελεσματικών κοινωνικών αγώνων με την επαναφορά των θεμελιωδών δικαιωμάτων της εργασίας, το πείραμα του ΣΥΡΙΖΑ θα οδηγηθεί σε τραγωδία. Εάν αυτός ο στόχος επιτευχθεί, η ιδεολογική ηγεμονία θα έχει εξασφαλιστεί και τότε η θέση του «Όσοι πιστοί προσέλθετε» δεν θα αποτελεί απειλή για τα προτάγματα και την Ιδεολογία της αριστεράς. Η απόφαση για την υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου δεν παραπέμπει στο μακρινό μέλλον, μπορεί και σήμερα να εφαρμοστεί εάν με τις πολιτικές μας επιλογές, τα μέτρα για το κοινωνικό κράτος, τη διευρυμένη επέκταση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, το συνεχή πόλεμο για την ανασφάλιστη και υποδηλωμένη εργασία και την μείωση της ανεργίας καταστήσουμε σαφές στους συνομιλητές μας ότι το μέτωπο ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό με ταξικούς όρους είναι για μας αδιαπραγμάτευτο.
07
09

Πόσο θα διαρκέσει η σοσιαλιστική κυβέρνηση του Σάντσεθ;

Η μοναδική λογική λύση για μια έξοδο από το καταλανικό αδιέξοδο είναι ο πραγματισμός των μεν και των δε, αρχή κάνοντας από τη συνειδητοποίηση του υπάρχοντος αδιεξόδου και των σημερινών συσχετισμών δυνάμεων. Με την αλλαγή κυβέρνησης στη Μαδρίτη τέθηκαν οι βάσεις για μια χαλάρωση των εντάσεων και για την έναρξη διαλόγου. Τα εμπόδια είναι πολλά και τα περιθώρια πολύ στενά. Οι επόμενοι μήνες, με ένα θερμό φθινόπωρο και με την κορυφαία στιγμή των ευρωεκλογών και των αυτοδιοικητικών εκλογών της άνοιξης, θα είναι κρίσιμοι για να κατανοήσουμε αν η σοσιαλιστική στρατηγική για να «μειωθεί η καταλανική ανάφλεξη» θα έχει αποτέλεσμα ή θα ναυαγήσει. Από αυτό θα εξαρτηθεί κατ’ αρχάς και η ίδια η αντοχή της κυβέρνησης του Πέδρο Σάντσεθ.