Macro

29
12

Ειρήνη Αγαθοπούλου: Από την Αθήνα μέχρι τη Χιλή, φεμινισμοί ταράζουνε ολόκληρη τη Γη

Το αίτημα του φεμινιστικού κινήματος να προσδιορίζεται η δολοφονία γυναικών λόγω φύλου ως γυναικοκτονία, ως διακριτό αδίκημα που καθιστά ορατή την πατριαρχική και σεξιστική δομή των κοινωνιών, που καθιστά ορατή την εντεινόμενη ακραία βία κατά των γυναικών επειδή ακριβώς είναι γυναίκες, αρκετές χώρες ιδίως της Λ. Αμερικής το έχουν ενσωματώσει στο δικαιϊκό τους σύστημα. Στην Ελλάδα ήδη έχει ανοίξει η συζήτηση για την ενσωμάτωση του όρου γυναικοκτονία στη νομοθεσία και στον τρόπο εκφοράς και παρουσίασης στον δημόσιο λόγο εγκλημάτων λόγω φύλου. Στην ουσία, πρόκειται για ένα ζήτημα βαθιά πολιτικό, γιατί υποδηλώνει και στιγματίζει την έμφυλη διάκριση σε βάρος των γυναικών, αποτυπώνει την σεξιστική κουλτούρα και δομή των κοινωνιών, αναγνωρίζει την ανάγκη ορατότητας και καταγραφής εγκλημάτων λόγω φύλου και, τέλος, θέτει το ζήτημα και το δικαίωμα της ελευθερίας και της αυτοδιάθεσης των σωμάτων, στιγματίζοντας την πατριαρχική αντίληψη περί ανδρικού - ιδιοκτησιακού καθεστώτος στα σώματα των γυναικών. Πρόκειται για ένα αίτημα που διατυπώνεται σ’ αυτόν τον νέο διηπειρωτικό, διαθεματικό, συμπεριληπτικό φεμινισμό που γεννιέται από άκρη σε άκρη της Γης. Οι γυναίκες είναι μπροστά, αριστερά και στο κέντρο της επανάστασης, είναι παντού. Επιδιώκουν ένα κόσμο ισότιμο, δίκαιο, φεμινιστικό, αλληλέγγυο και δημοκρατικό για όλες, όλους, όλα. Από την Αθήνα μέχρι τη Χιλή.
29
12

Άγγελος Τσέκερης: Επισημάνσεις

Οργίασαν φέτος τα Χριστούγεννα οι φιλελέδες και οι ακροδεξιοί. Πρέπει να τους έχει καταπιέσει πάρα πολύ η ιδεολογική ηγεμονία της Αριστεράς. Δεν έχουμε πρόβλημα με τη γέννηση του Ιησού, αλλά έπρεπε να καθίσει σπίτι του να τον σφάξει ο Ηρώδης... Έκαναν κατάληψη σε ξένη φάτνη και δεν μπορούσε ο ιδιοκτήτης να πάει ν’ αρμέξει. Κι εμφανίστηκαν και αραπάδες με καμήλες και δώρα και αλλοιώσανε τον πολιτισμό μας. Και ένα σωρό αγγελάκια με καραμούζες που παίζανε Χάιδν. Στην Αραπιά, 1.700 χρόνια πριν το μπαρόκ. Αυτό κι αν είναι αλλοίωση του πολιτισμού μας. Και εν πάση περιπτώσει, μια θαρραλέα απόφαση πήρε ο Ηρώδης για να διασφαλίσει την πολιτική σταθερότητα στην Παλαιστίνη κι έχετε πέσει να τον φάτε. Και σίγουρα αυτοί που δεν θέλανε να τους σφάξει ο Ηρώδης τα μωρά κάτι θέλανε να κρύψουνε. Και σταματήστε πια και με τη “Χριστουγεννιάτικη Ιστορία” του Ντίκενς. Άμα δεν είναι σκατόψυχη η επιχειρηματικότητα, πώς θα έρθει η ανάπτυξη; Το Πάσχα θα επανέλθουν για τα μπάχαλα στον Ναό και την επίθεση στον εμπορικό κόσμο.
28
12

Κατέ Καζάντη: Queer ο όντως Χριστός

Ο Χριστός, αυτός που προ ημερών γιορτάστηκε στη Δύση, είναι queer: αν ο Ιησούς γεννήθηκε για να διακόψει τη ροή του υπάρχοντος, άδικου, κόσμου, αν γεννήθηκε για να σταθεί στο πλευρό των κατατρεγμένων και των περιθωριακών, αν γεννήθηκε για να φέρει στο προσκήνιο την πόρνη έναντι του υποκριτή και τον αδελφό τον ελάχιστο έναντι του πλούσιου αξιωματούχου, σήμερα θα κατέβαινε από τους ουρανούς όχι μοναχά ως πρόσφυγας, όπως συχνά λέγεται και γράφεται, αλλά και ως queer.
27
12

Όπλα μαζικής παραπληροφόρησης

Ίσως ότι το πιο αποτελεσματικό όπλο μαζικής καταστροφής παραμένει και σήμερα η παραπληροφόρηση. Η διάδοση πλαστών πληροφοριών που, φιλτραρισμένες κατάλληλα και μεγεθυμένες από προπαγανδιστικούς μηχανισμούς, θα ακουστούν τελικά αρκετά πιστευτές και λογικές ώστε να «δικαιολογήσουν» κάθε τερατωδία.
27
12

Μάκης Μπαλαούρας: Σε “μποναμάδες” που αφαιρούν εισόδημα προχωρά η ΝΔ

Δεν προλαβαίνει ο κόσμος να μετράει χαστούκια από τις ψεύτικες προεκλογικές υποσχέσεις της ΝΔ: Κοινωνικό μέρισμα κόπηκε στο 75% των δικαιούχων που έδινε ο ΣΥΡΙΖΑ 13η σύνταξη καταργείται Αναδρομικά συντάξεων δεν υπάρχουν Αύξηση κατώτατου μισθού, δεν υφίσταται Για το κοινωνικό μέρισμα έχουμε αναφερθεί αναλυτικά και με στοιχεία. Τώρα πια δεν χρειάζονται επιχειρήματα, το βιώνουν στο πετσί τους οι πάνω από 1 εκατομμύριο κομμένοι, που έκαναν μαύρα Χριστούγεννα. Όμως τα χαστούκια, στους ανήμπορους, τους συνταξιούχους και εργαζόμενους, πέφτουν σαν καταιγίδα, το ένα πάνω στο άλλο. Ας δούμε τα νέα χαστούκια και να περiμένουμε τα νεότερα: 1. Κατώτατος μισθός: Ο κ. Μητσοτάκης δεσμεύτηκε προεκλογικά ότι θα τον αυξήσει, και μάλιστα, βγαίνοντας αριστερά στον ΣΥΡΙΖΑ, υπερακόντισε, αναφέροντας ότι “πρέπει να αυξάνεται με ρυθμό διπλάσιο από την αύξηση του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος”! Ξεχάστε την! Προπαραμονή Χριστουγέννων ο υπουργός Οικονομικών κ. Σταϊκούρας δήλωσε: «Είπαμε ότι θα αυξάνουμε τον κατώτατο μισθό κάθε χρόνο με ρυθμό διπλάσιο της αύξησης του ΑΕΠ, αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ το Φεβρουάριο αύξησε τον κατώτατο μισθό κατά 11%, δηλαδή κάλυψε τα επόμενα 3 χρόνια», ξεκαθάρισε ο Χρ. Σταϊκούρας, παραπέμποντας τη σχετική συζήτηση στον Μάιο του 2020! Την αύξηση, όμως, που έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ την ήξερε ο ελληνικός λαός, όπως και η ΝΔ, παρά ταύτα όμως επέμεναν, αναπαράγοντας και ο Μητσοτάκης, μέχρι και τις παραμονές των εκλογών, τη δέσμευση του, που, μάλιστα, ανέφερε και ύψος του κατώτατου μισθού στα 730 ευρώ εντός τριετίας! Επιτομή της εξαπάτησης.... Θυμίζουμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ στο προεκλογικό του πρόγραμμα είχε συγκεκριμένη δέσμευση για νέα αύξηση του κατώτατου μισθού το 2020 και το 2021 κατά 7,5% και 7,5%, αντίστοιχα. . 2. Αναδρομικά συντάξεων: Ο λαλίστατος υπουργός Ανάπτυξης Αδ. Γεωργιάδης άδειασε με κυνισμό τους συνταξιούχους που, επίσης, «χάιδευε» προεκλογικά η Ν.Δ. Παραμονή Χριστουγέννων δήλωσε “χωρίς λύπην, χωρίς αἰδώ” για τα αναδρομικά που έχει αποφασίσει ότι πρέπει να καταβληθούν το ΣτΕ: «δε μπορεί η συζήτηση στην Ελλάδα να είναι οι συντάξεις» υποστήριξε, και πρόσθεσε, λοιδορώντας τους συνταξιούχους: «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος»! Και εδώ η ΝΔ γύρισε επιδεικτικά την πλάτη στους απόμαχους, που προεκλογικά τους τάιζε με ψέματα και υποσχέσεις. 3. 13η σύνταξη: Μερικές ώρες αργότερα, το πρωί της Τρίτης 24/12, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Στ. Πέτσας, χαρακτήρισε ανύπαρκτη και «προεκλογικό επίδομα» τη μόνιμη 13η σύνταξη που θεσμοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ (που αναγκάστηκε να ψηφίσει και η ΝΔ), επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά πως η κυβέρνηση σκοπεύει να την καταργήσει.
27
12

Νάσος Ηλιόπουλος: Οργανώνοντας την «αποτυχία», η περίπτωση του Δήμου Αθηναίων

Ο δημόσιος χώρος αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί πεδίο συγκρούσεων. Οι πολιτικές για τα ζητήματα του δημόσιου χώρου ποτέ δεν ήταν ουδέτερες. Το ίδιο ισχύει και για τα κενά που μπορεί να δημιουργούνται από την απουσία δημόσιας πολιτικής. Έχοντας αυτό κατά νουν, ας σκεφτούμε το εξής παράδοξο: πόσο αποτελεσματικό μπορεί να είναι το όποιο σχέδιο του Δήμου Αθηναίων όταν ο ίδιος ο δήμος δεν μπορεί να ορίσει τι του ανήκει μέσα στην πόλη; Γιατί αυτό συμβαίνει σήμερα. Ο κεντρικός δήμος της πρωτεύουσας της χώρας αδυνατεί να ορίσει το κτηριακό απόθεμα και τους αδόμητους χώρους που αποτελούν δημοτική περιουσία. Η αδυναμία αυτή δεν αποτελεί κάποια σχεδιαστική «αποτυχία», αλλά μια βαθύτατα πολιτική επιλογή. Την επιλογή η λειτουργία του δημόσιου χώρου να ορίζεται από τις δυνάμεις της ελεύθερης αγοράς και όχι μέσα από μια δημοκρατική και συμμετοχική διαδικασία που οργανώνεται και υλοποιείται από τη δημοτική αρχή.
27
12

Μερόπη Τζούφη: Η ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ ως στήριγμα για την κοινωνία και τη νέα γενιά

Έχουμε καθήκον να προστατεύσουμε τα κοινωνικά αγαθά που βρίσκονται σε άμεσο κίνδυνο και που διασώθηκαν με τιτάνιες προσπάθειες κατά την περίοδο των μνημονιακών χρόνων. Μεταξύ αυτών, η δημόσια παιδεία, η δημόσια υγεία, η κοινωνική ασφάλιση, τα εργασιακά δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες. Ταυτόχρονα έχουμε καθήκον να ενθαρρύνουμε την κινητοποίηση της κοινωνίας, να αναζητήσουμε τις πρακτικές και τα εργαλεία για το «άνοιγμα» του κόμματος, τη γείωσή του στα εργατικά σωματεία και τα εργατικά κέντρα, στους φοιτητικούς συλλόγους, στις γειτονιές και τους μαζικούς χώρους, στους αγροτικούς συνεταιρισμούς, στα επιστημονικά και αθλητικά σωματεία. Οφείλουμε να είμαστε παρόντες στους αγώνες και τα κινήματα, όπως και να θίξουμε το σχέδιό μας για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας, τη δίκαιη ανάπτυξη και την ανάδειξη των τοπικών χαρακτηριστικών, αξιοποιώντας τις προτάσεις και τα συμπεράσματα που προέκυψαν από τον ευρύ διάλογο των αναπτυξιακών συνεδρίων που έλαβαν χώρα την προηγούμενη περίοδο.
27
12

Στέφανος Δημητρίου: Η κρίση δημοκρατίας ως κρίση του κράτους δικαίου

Η οικονομική κρίση, που εξελίχτηκε σε κοινωνική κρίση και σε κρίση του πολιτικού συστήματος και της αντιπροσώπευσης, μετατρέπεται σε κρίση νομιμοποίησης των πολιτικών θεσμών και η τελευταία, από κρίση νομιμοποίησης, καθίσταται κρίση της ίδιας της νομιμότητας. Συνεπώς, είμαστε σε συνθήκες κρίσης – ή διακινδύνευσης – της δημοκρατικής νομιμότητας. Όταν, δηλαδή, προκρίνεται η σκοπιμότητα σε βάρος της νομιμότητας, τότε το δόγμα δεν είναι «νόμος και τάξη», αλλά είναι το δόγμα του «εσωτερικού εχθρού». Η Αριστερά, δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα εξουσίας, αλλά και, τώρα, ως αξιωματική αντιπολίτευση, πρέπει να καταστεί και δύναμη θεσμικής εγγύησης και προστασίας όλων των συνταγματικών ελευθεριών και δικαιωμάτων, από τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας, μέχρι το να μην ξεγυμνώνονται πολίτες στον δρόμο από την αστυνομία (περίπτωση πρόκλησης και διαχείρισης του φόβου). Η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, πρέπει ξανά, όπως η ΕΔΑ, να είναι ο μαχητικός, αξιόπιστος και, με μεστό, ευκρινή προγραμματικό λόγο, εγγυητής της δημοκρατικής νομιμότητας. Η τελευταία πλήττεται και από την πρόσφατη εισαγγελική πρόταση να μην κριθεί εγκληματική οργάνωση η Χρυσή Αυγή. Έτσι, όμως, η δημοκρατική πολιτεία μετατρέπεται σε ανοχύρωτη, ευάλωτη πολιτεία. Η Αριστερά είναι φρουρός της δημοκρατικής νομιμότητας και πρέπει να εγγυηθεί και το νόμο και την τάξη, αλλά το νόμο που επιβάλλει υποχρεώσεις και προστατεύει δικαιώματα, και την τάξη ως συνταγματική τάξη. Ο νεοφιλελεύθερος ολοκληρωτισμός – και η κυβέρνηση που τον εκφράζει – διασαλεύει την τάξη, τη δημοκρατική τάξη των δικαιωμάτων, των ελευθεριών, της κοινωνικής και πολιτικής εκπροσώπησης. Η Αριστερά, ο ΣΥΡΙΖΑ, οφείλει να υπερασπιστεί αυτή την τάξη και να εγγυηθεί την αποκατάστασή της ως μέλλουσα κυβέρνηση. Γιατί δεν υπάρχει τίποτε πιο ριζοσπαστικό από το να βελτιώνεις, έστω και λίγο, όσο μπορείς, την καθημερινότητα και τη ζωή των ανθρώπων. Εάν κάποιος δεν ξεκινήσει από εκεί, σε κανέναν σοσιαλισμό δεν πρόκειται να φτάσει ποτέ, ούτε ένα τετράγωνο πιο πέρα δεν θα πάει.
26
12

Τασία Χριστοδουλοπούλου: Deja vu ή αλλιώς παλινόρθωση

Σήμερα ζούμε την παλινόρθωση του αυταρχικού και ξενοφοβικού κράτους της Δεξιάς. Η ιδεοληψία του νόμου και της τάξης, με μαθηματική ακρίβεια, μας γυρίζει στα χρόνια του 2014. Αντί της αλληλεγγύης, καλλιεργείται και πάλι ηθικός πανικός. Δεν είναι τυχαίο ότι μιλούν πλέον για «εισβολείς» και για «κίνδυνο για την εσωτερική ασφάλεια». Ένα dejà vu οργανώνεται και πάλι από το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και το υφυπουργείο Εθνικής Άμυνας, που ανέλαβαν όλη την ευθύνη του μεταναστευτικού-προσφυγικού, μόνο που αυτή τη φορά η χώρα αντιμετωπίζει αυξημένες ροές, με τα ευρωπαϊκά σύνορα κλειστά. Δέσμια του ρατσισμού και της κινδυνολογίας που καλλιέργησε τα προηγούμενα χρόνια για αντιπολιτευτικούς λόγους, η κυβέρνηση δίνει όλη την έμφαση στον έλεγχο των συνόρων, στις επιστροφές και στα κέντρα κράτησης. Παλινωδεί συνεχώς, στέλνοντας αλλοπρόσαλλα μηνύματα, πότε ότι αντιμετωπίζει εισβολή μεταναστών, πότε ότι αντιμετωπίζει θέμα εσωτερικής ασφάλειας, δικαιώνοντας έτσι την απραξία των χωρών της Ε.Ε. Και τα τρία μέτρα, που φανατικά υποστηρίζουν, ελπίζουν ότι θα κάνουν τους μετανάστες και τους πρόσφυγες αόρατους, ώστε να καθησυχάσουν τους πολίτες, που τους έχουν φοβίσει. «Κλειστά σύνορα», γιατί έτσι δήθεν θα μειωθούν οι ροές. Επιστροφές ώστε να μην γεμίζουν τα νησιά και η ενδοχώρα με «επικίνδυνους». Άσυλο φαστ- τρακ για να μην παραμένουν για πολύ χρόνο στη χώρα και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Η κυβέρνηση γνωρίζει καλά ότι όλα τα μέτρα που εξαγγέλλει δεν θα επιλύσουν τα πραγματικά προβλήματα. Αντίθετα, θα γεννήσουν νέα. Κι όμως επιμένει. Παραλήπτες των αυταρχικών και ακροδεξιών μέτρων της δεν είναι ούτε οι πρόσφυγες ούτε οι μετανάστες. Ούτε η Ευρώπη ούτε η Τουρκία. Παραλήπτες είμαστε όλοι εμείς. Όλες οι ευρωπαϊκές κοινωνίες, που αποδέχονται να γίνουν πειραματόζωα άνθρωποι κυνηγημένοι από τον πόλεμο και τη φτώχεια, που δικαιολογούν τις πολιτικές στέρησης της ελευθερίας και τις πρακτικές βιοπολιτικής για όσους περισσεύουν και για όσους δεν περιλαμβάνονται στα νεοφιλελεύθερα σχέδια μείωσης της εργασίας και του κοινωνικού κράτους. Πολιτικές που παράγουν ηθικό πανικό και όχι αλληλεγγύη. Πολιτικές που περιφρονούν την ανθρώπινη ζωή και καθιστούν ακόμα και τα ασυνόδευτα παιδιά εχθρούς. Γι’ αυτό και η πολιτική για το προσφυγικό - μεταναστευτικό δοκιμάζει κόμματα και πολιτικές δυνάμεις σε ολόκληρο τον κόσμο. Γι’ αυτό, αν θέλουμε να παραμείνουμε ανθρώπινη κοινωνία, έχουμε επείγουσα ανάγκη για ένα κοινωνικό και πολιτικό μέτωπο «ανθρώπινης νομιμότητας» στην Ελλάδα και στην Ευρώπη.
26
12

Rafael Correa: Ο Ισημερινός έχει καταστραφεί μέσα σε δύο χρόνια

Σύμφωνα με τις δεσμεύσεις του προς το ΔΝΤ, ο Πρόεδρος του Ισημερινού Λένιν Μορένο υπογράφει, στις 2 Οκτωβρίου 2019, το διάταγμα 883, με το οποίο απελευθερώνονται οι τιμές των καυσίμων. Το μέτρο πυροδοτεί τις σημαντικότερες διαδηλώσεις στη σύγχρονη ιστορία της χώρας. Την επομένη, ο αρχηγός του κράτους κηρύσσει κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κίνηση που αίρει ποικίλες συνταγματικές εγγυήσεις και επιτρέπει στις ένοπλες δυνάμεις να καταστέλλουν τις κινητοποιήσεις. Το μέτρο δεν θα αποδειχθεί αρκετό: στις 12 Οκτωβρίου, ο Λ. Μορένο επιβάλλει στην πρωτεύουσα απαγόρευση κυκλοφορίας σε έκταση που δεν έχει προηγούμενο από την εποχή της στρατιωτικής δικτατορίας κατά τη δεκαετία του 1970. Παρά την ένταση της καταστολής, η οποία είναι πρωτοφανής στην πρόσφατη ιστορία της χώρας, και την απαγόρευση λειτουργίας των ελάχιστων μέσων ενημέρωσης που παρέχουν πληροφορίες για την κατάσταση στους δρόμους (όπως το Pichincha Universal), τα ιδιωτικά μέσα ενημέρωσης πασχίζουν να στηρίξουν την κυβέρνηση. Οι διαδηλωτές, αγανακτισμένοι, καταλήγουν να εκδιώξουν τους δημοσιογράφους από τις πορείες τους. Δυστυχώς, ορισμένοι δημοσιογράφοι υφίστανται σωματική βία. Σε όλη τη διάρκεια των διαδηλώσεων, ο Πρόεδρος του Κοινοβουλίου Σέσαρ Λιτάρδο, σύμμαχος του Λ. Μορένο, εμποδίζει το σώμα να συνεδριάσει. Ωστόσο, η σοβαρότητα των γεγονότων δικαιολογούσε την κήρυξη του Κοινοβουλίου σε διαρκή συνεδρίαση, κατά τρόπο ώστε να λαμβάνει αποφάσεις που θα μπορούσαν να αποτρέψουν τη χρήση βίας σε τόσο μεγάλη κλίμακα, όπως θα ήταν η αποπομπή των υπουργών Εσωτερικών και Άμυνας, οι οποίοι είναι άμεσα υπεύθυνοι για την καταστολή. Αντίθετα, ο υπουργός Άμυνας Οσβάλδο Χαρίν ήταν ελεύθερος να δηλώσει: «Οι εγκληματικές ή τρομοκρατικές ενέργειες θα παταχθούν. (...) Κανείς να μην ξεχνά ότι οι ένοπλες δυνάμεις μπορούν να αξιοποιήσουν την πολεμική πείρα τους». Σε μια κίνηση χωρίς προηγούμενο, το ΔΝΤ ανακοίνωσε ότι υποστηρίζει την ανάκληση της αύξησης στις τιμές των καυσίμων: πρόκειται για ξεκάθαρη απόδειξη του γεγονότος ότι προτιμά να υπερασπιστεί την κυβέρνηση παρά τη συμφωνία που υπέγραψε μαζί της. Προτεραιότητά του; Να κρατηθεί ο Λ. Μορένο στην εξουσία πάση θυσία. Γιατί, από τον Μάιο του 2017, ο Ισημερινός έχει μετατραπεί σε προγεφύρωμα των ΗΠΑ στην περιοχή και η Ουάσιγκτον δεν επιθυμεί να στερηθεί τον νέο της σύμμαχο. Πράγματι, το Κίτο συντάχθηκε πρόσφατα με τον Όμιλο της Λίμα στην υποστήριξη της απόπειρας ανατροπής του Μαδούρο στη Βενεζουέλα. Η κυβέρνηση παρέδωσε τον Τζούλιαν Ασάνζ στη βρετανική αστυνομία, αποχώρησε από την Ένωση Κρατών της Νότιας Αμερικής (UNASUR), ενέκρινε την εγκατάσταση νέας αμερικανικής στρατιωτικής βάσης στα νησιά Γκαλάπαγος και πρόδωσε την «επανάσταση των πολιτών» για να καταδιώξει, στη συνέχεια, και τους υποστηρικτές της. Στο μεταξύ, ο Ισημερινός παραπαίει. Η οικονομική, κοινωνική και πολιτική κατάσταση επιδεινώνεται, ενώ, απ’ ό,τι φαίνεται, η χώρα δεν διαθέτει κυβέρνηση με λαϊκή νομιμοποίηση.