Macro

28
01

Πόσο επικίνδυνη είναι η απλή αναλογική;

Αφού τη χαρακτήρισε «θεωρητικό απολίθωμα» και αφού αντέστρεψε την απλή αλήθεια της απλής αναλογικής, την αντιστοιχία ποσοστού ψήφων στις εκλογές με το ποσοστό εδρών στο κοινοβούλιο θεωρώντας τη αδιανόητη προϋπόθεση (δεν είναι δυνατόν, είπε, το εκλογικό ποσοστό να καθορίζει τον αριθμό των εδρών!), τόλμησε να της φορτώσει ακόμα και την άνοδο του Χίτλερ στην εξουσία, λες και το εκλογικό σύστημα έφερε τον φασισμό… Αναφερόμενος δε στα εγχώρια πολιτικά πράγματα, απέδωσε και τον εμφύλιο πόλεμο στο…καταραμένο εκλογικό σύστημα. Γιατί, άραγε, δίνει τόσο μεγάλη σημασία στην κατασυκοφάντηση της απλής αναλογικής η ΝΔ για χάρη ενός από τα πιο άδικα και πιο καλπονοθευτικά συστήματα; Για δύο τουλάχιστον λόγους. Ο ένας είναι διαχρονικός, αφορά τον έρωτα της δεξιάς για τα συστήματα που δίνουν απόλυτη πλειοψηφία εδρών χωρίς πλειοψηφία ψήφων στις εκλογές. Είναι τα συστήματα που ιστορικά την εγκαθιστούν στην κυβέρνηση στο διηνεκές, επιτρέποντας το πολύ πολύ την εμφάνιση ενός ακίνδυνου αντιπάλου σε ένα δικομματικό παιχνίδι ανώδυνης εναλλαγής στην κυβέρνηση. Το σύστημα αυτό ευνοεί το σχηματισμό δύο ισχυρών διεκδικητών της κυβέρνησης δυσκολεύοντας στο μεγαλύτερο δυνατό βαθμό την ανάδειξη άλλων σε ισότιμη βάση, όπως θα μπορούσε να γίνει με την απλή αναλογική, και αποκλείοντας τις προγραμματικές συγκλίσεις και συμφωνίες, αφού το ζήτημα είναι το κυνήγι της πρωτιάς.
Περισσότερα »
28
01

Αντιμέτωπη με τη συσσώρευση εμφανούς φθοράς

H ψήφιση του νέου εκλογικού νόμου, της ενισχυμένης αναλογικής, από τη Δεξιά – στο σύνολό της, διότι τον φιλελεύθερο Κυρ. Μητσοτάκη συνέδραμε και ο δηλωμένος ακροδεξιός κ. Βελόπουλος – αποκαλύπτει την έντονη ανησυχία της ΝΔ για τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις. Γι’ αυτό έγκαιρα παίρνει τα μέτρα της, και δεν έχει καμιά σχέση με την αλήθεια ο ισχυρισμός της ότι ξεκαθαρίζει το θεσμικό τοπίο, χάριν της εύρυθμης λειτουργίας του πολιτικού συστήματος. Γιατί όμως ανησυχεί; Για δυο λόγους καίριας σημασίας. Ο ένας, είναι ότι βαθμιαία, λόγω της πολιτικής που εφαρμόζει και της αλαζονείας της, συνειδητοποιεί ότι δεν έχει πιθανούς συμμάχους. Μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ το σημείωσε αυτό ο Αλέξης Τσίπρας πολύ καθαρά. «Θα μείνει μόνος του γιατί το πολιτικό του σχέδιο και οι προγραμματικές του θέσεις δεν μπορούν να χωρέσουν σε κανένα πλαίσιο σύγκλισης ή συνεννόησης για την επόμενη μέρα». «Και επειδή γνωρίζει», πρόσθεσε, «ότι δεν μπορεί να είναι μέρος της πολιτικής λύσης των συσχετισμών που θα διαμορφώσει ο ελληνικός λαός στις επόμενες εκλογές, μιλά διαρκώς για διπλές εκλογές». Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, συνοπτικά, εξέφρασε και την πεποίθηση του κόμματός του ότι κυβέρνηση μπορεί να προκύψει και με την απλή και «αυτή δεν θα τον περιλαμβάνει, γιατί πρέπει να είναι – και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να είναι δημοκρατική και προοδευτική λύση».
Περισσότερα »
27
01

Νίκος Παρασκευόπουλος: Ένταξη ή αποκλεισμοί, Η διεύρυνση της Αριστεράς

Κάποιος ίσως αναρωτηθεί: είναι τόσο σημαντικό το δίπολο ένταξη/αποκλεισμός, ώστε να σηματοδοτεί καίρια τις σύγχρονες κοινωνικοπολιτικές συγκρούσεις; Ξεχνιούνται ξαφνικά τα κλασικά μαρξιστικά κριτήρια, όπως η εκμετάλλευση των παραγωγικών σχέσεων και η διάκριση καπιταλιστής/προλετάριος; Αν οι αλλαγές στην Ιστορία θα γίνονταν μονομιάς, η απάντηση θα ήταν εδώ χωρίς άλλο αρνητική. Οι εξελίξεις όμως είναι σταδιακές. Το βέβαιο είναι ότι σε εποχές με υψηλά ποσοστά ανεργίας και με ανάπτυξη μαζικών ηλεκτρονικών υπηρεσιών και τεχνητής νοημοσύνης, το κοινωνικό βάρος της βιομηχανικής παραγωγής αρχίζει να μειώνεται. Σήμερα λοιπόν η Αριστερά και οι δημοκράτες μοιράζονται κοινά οράματα, συμμαχούν και έχουν την ανάγκη μιας κοινής πολιτικής έκφρασης. Αντικειμενικά όμως, στη συμμαχία αυτή δεν έχουν -και δεν θέλουν καν να έχουν- θέση όσοι επιθυμούν το στάτους κβο της ανισότητας, καθώς και όσοι υπηρετούν ιστορικά αντίπαλες ιδέες, όπως η κυριαρχία της αγοράς κι όχι της ψήφου των πολλών, καθώς και η ολιγαρχία που ενδύεται κατά περίπτωση το ρούχο του ρατσισμού, του εθνικισμού ή της θεοκρατίας. Ιστορική ανάγκη λοιπόν η πολιτική διεύρυνση που δεν θα ξεπερνά τα κατακτημένα κοινωνικά όρια της Αριστεράς και της Δημοκρατίας.
Περισσότερα »
27
01

Ανδρέας Ξανθός: Τα προβλήματα απαιτούν λύσεις κι όχι ανούσια επικοινωνία

Οι μεγαλοστομίες χωρίς αντίκρισμα, ειδικά στην Υγεία, έχουν «κοντά ποδάρια». Το πολιτικό σχέδιο της σταδιακής υπονόμευσης του δημόσιου χαρακτήρα του ΕΣΥ και της δημιουργίας «ζωτικού χώρου» για τα ιδιωτικά συμφέροντα στην Υγεία έχει τεθεί σε εφαρμογή. Το ενθαρρυντικό είναι ότι αρχίζουν να αντιδρούν οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία, οι επαγγελματίες υγείας, οι σύλλογοι ασθενών και οι τοπικές κοινωνίες. Αυτοί είναι οι κοινωνικοί μας σύμμαχοι στην προσπάθεια: 1. Να αντισταθούμε στη νεοφιλελεύθερη μετάλλαξη της δημόσιας περίθαλψης μέσω των ΣΔΙΤ (Συμπράξεων Δημόσιου - Ιδιωτικού Τομέα). 2. Να υπερασπιστούμε την κοινωνική κατάκτηση της καθολικής κάλυψης υγείας και της ενδυνάμωσης του ΕΣΥ μέσα στην κρίση. 3. Να ασκήσουμε τεκμηριωμένη και μαχητική αντιπολίτευση στην «ανθυγιεινή» πολιτική της κυβέρνησης.
Περισσότερα »
27
01

Άγγελος Τσέκερης: Επισημάνσεις

Ο Μηταράκης δήλωσε ότι τα κλειστά κέντρα κράτησης δεν μπορούν να είναι ολιγάριθμα, γιατί χάνουν την αποτρεπτική τους ικανότητα. Και άμα διανέμεται συσσίτιο χάνουν την αποτρεπτική τους ικανότητα. Αντιθέτως, με λυκόσκυλα την ενισχύουν. Δεν του αρέσει η απλή αναλογική του Γεραπετρίτη, γιατί έφερε τον Χίτλερ στην εξουσία. Να τα ακούτε εσείς που ρίχνετε όλη την ευθύνη στις μπυραρίες. Συγκλονισμένος ο ΣΥΡΙΖΑ από το σατανικό σχέδιο των “53” που αποκάλυψε ο Λακόπουλος. Σχεδιάζουν να απαγάγουν τον Τσίπρα και να τον κλείσουν στη σπηλιά του Νταβέλη. Δεν αποκλείεται. Αυτοί μέχρι και τροπολογίες είναι ικανοί να καταθέσουν.
Περισσότερα »
27
01

Γιώργος Κυρίτσης: Αναξιοπρεπές κράτος

Οι αριστεροί δεν συμπαθούν τη φιλανθρωπία, που δημιουργεί κάθετες σχέσεις, σχέσεις ανισοτιμίας και εξάρτησης, προτιμά την αλληλεγγύη, που είναι οριζόντια κοινωνική διαδικασία. Ακόμα περισσότερο, δεν της αρέσουν αυτοί που κάνουν τους φιλάνθρωπους εκμεταλλευόμενοι τη φοροασυλία τους, δηλαδή τη μη αναλογική συμμετοχή τους στα δημόσια βάρη όπως επιτάσσει άλλωστε και το σύνταγμα. Περισσότερο όμως αγριεύουν όταν βλέπουν την παντελή αδιαφορία της κυβέρνησης για τη δημόσια υγεία. Και εκεί, όταν δεν υπάρχουν φάρμακα και ακυρώνονται χειρουργεία, η υπόθεση με τις τουαλέτες και τα κλινοσκεπάσματα είναι απλώς το κερασάκι στην τούρτα της απαξίωσης.
Περισσότερα »
27
01

Να σε λένε Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ

Η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ το έκανε: έσπασε τον εαυτό της για να μπορέσει να βρει τις λέξεις της. Έσπασε τον εαυτό της για να μπορέσει να βρει το ποίημα. Έσπασε ακόμα και τη γενναιότητα της εγκατάλειψης, με το βαρύ σφυρί της ποίησης. Αμόνι και δάκρυ. Χάλυβας και χαμόγελο. Χορός και εικόνισμα. Εξάρθρωση και λόγος. Συμπληγάδες και Ερινύες. Α, ναι. Από πολλές Συμπληγάδες πέρασε η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ ώσπου να φύγει. Χρόνια και χρόνια χαμηλώνοντας τις λέξεις, χρόνια και χρόνια χαμηλώνοντας τη σιωπή μέσα στα ζήτω των άλλων. Αυτή τη χοάνη που καταπίνει τους ποιητές. Και τους ξεβράζει σε ασήμαντες ημερομηνίες. Σε μια σιωπή ασήμαντη. Αυτό είναι το θηρίο: Η ασήμαντη σιωπή. Λες και δεν έγινε τίποτα που πέθανε η ποιήτρια Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ που τίμησε τη σιωπή, τον έρωτα, τον θάνατο, το πολεμικό κορμί, το άλλο βλέμμα, τον παλμό, την υστέρηση που λέγεται στυγνότητα όταν το δάκρυ καθυστερεί για λίγα δευτερόλεπτα κι ο κόσμος για αιώνες. Γι’ αυτό θα πω πως είναι μεγάλο πράγμα να έχεις υπάρξει η Κατερίνα Αγγελάκη Ρουκ. Γιατί μαζί σου, για όλα αυτά, υπήρξαμε κι εμείς. Δεν γίνεται λοιπόν να σε αφήσουμε από τα χέρια μας, να πούμε ότι πέθανες και να τελειώσει έτσι η κατάσταση. Δεν γίνεται να σε αφήσουμε να μας αφήσεις. Συνεχίζουμε. Θα γράψουμε τα ποιήματα που δεν πρόλαβες να γράψεις. Αύριο πάλι, Κατερίνα. Αύριο, στον αιώνα τον άπαντα.
Περισσότερα »
27
01

Λεωνίδας Καρύγιαννης: Καπιταλισμός και καπιταλιστές, Μια διαρκής καταστροφή για ανθρώπους και περιβάλλον

Αυτός ο κόσμος που κτίζετε στο όνομα της ‘’Ελευθερίας’’ και της οικονομίας της αγοράς το μόνο που του αξίζει είναι να Αλλάξει . Η ''ελίτ'' της κοινωνίας μας ζει παρασιτικά και για να αυξήσει τα κέρδη της δημιουργεί φτώχεια ,ανισότητες, διαφθορά, πολέμους , δικτατορίες, ,καταστροφή του περιβάλλοντος ,και μαζικές μεταναστεύσεις. Με βάση τα στοιχεία της Oxfam (Στοιχεία σαν γροθιά στο στομάχι μας) : 1) Το πλουσιότερο 1% του κόσμου κατέχει υπερδιπλάσιο από τον συνολικό πλούτο 6,9 δισ. Ανθρώπων. 2) Οι 2.153 δισεκατομμυριούχοι της υφηλίου κατείχαν πέρυσι περισσότερα από ότι 4,6 δις. άνθρωποι 3) Οι 22 πλουσιότεροι άνθρωποι του κόσμου κατέχουν περισσότερα από ότι όλες οι γυναίκες της Αφρικής 4) Η απλήρωτη εργασία των γυναικών -για φροντίδα παιδιών, νοικοκυριό κ.λ.π.- είναι τουλάχιστον 10,8 τρισ. δολάρια παγκοσμίως, τριπλάσιας αξίας με το συνολικό μέγεθος του τομέα υψηλής τεχνολογίας Όμως με βάσει τα ίδια στοιχεία 5) Φορολογώντας με επιπλέον 0,5 την περιουσία του πλουσιότερου 1% στα επόμενα χρόνια ισοδυναμεί με τις επενδύσεις που χρειάζονται για να δημιουργηθούν : 117 εκατ. Θέσεις εργασίας σε εκπαίδευση, υγεία, φροντίδα ηλικιωμένων κ.λ.π. Οι εργαζόμενοι τα συνδικάτα και τα κόμματα της αριστεράς και της Οικολογίας πρέπει να κάνουν κυρίαρχο σύνθημα τους το ‘‘Φορολογήστε και απαλλοτριώστε τον πλούτο’’ σαν την μοναδική σωτηρία για την ανθρωπότητα.
Περισσότερα »
24
01

Κώστας Στρατής: Η υπουργός Πολιτισμού αδυνατεί να αναμετρηθεί με το έργο μας

Η υπουργός Πολιτισμού δεν είναι άμοιρη ευθυνών για το απόστημα της ΑΕΠΙ, καθώς έχει υπάρξει επί σειρά ετών και με διαφορετικές κυβερνήσεις Γενική Γραμματέας του Υπουργείου. Τώρα, το μόνο «έργο» της ως υπουργός είναι οι καθυστερήσεις που έχει προκαλέσει για περισσότερο από έξι μήνες, θέτοντας σε κίνδυνο τον μεγάλο στόχο για έναν αυτοδιοικούμενο οργανισμό των δημιουργών. Με την πολιτική της μας επιστρέφει μας στο παρελθόν, με τους δημιουργούς να καθίστανται και πάλι έρμαιο μιας νέας ή περισσότερων νέων ΑΕΠΙ, με σοβαρές συνέπειες σε βάρος τους. Έχει άραγε αντιληφθεί η υπουργός σε ποιο σημείο έχει οδηγήσει τα πράγματα με τους άστοχους χειρισμούς της; Αντί να επιτίθεται στον ΣΥΡΙΖΑ, ας αναλάβει τις ευθύνες της και ας δώσει λύση στο αδιέξοδο που η ίδια έχει προκαλέσει.
Περισσότερα »
24
01

Ευτυχώς η κυρία Φρίντα δεν ξέρει τον Άδωνι

Η κυρία Φρίντα μεγάλωσε στο Σοσνόβιτς της νότιας Πολωνίας, επί πέντε χρόνια έτρεχε με την οικογένειά της να κρυφτεί από τους ναζί, αναγκάστηκε να δώσει τον γιο της σε μια χριστιανική οικογένεια για να τον γλιτώσει και τελικά την έπιασαν μαζί με τη μητέρα της τον Ιανουάριο του 1944 και τη φόρτωσαν στο τραίνο για το Άουσβιτς. Ένα χρόνο αργότερα ήταν από τις λίγες ζωντανές που απελευθέρωσε ο Κόκκινος Στρατός. Έκανε παιδιά, απέκτησε εγγόνια και δισέγγονα και μέχρι πολύ πρόσφατα δεν μίλησε ποτέ για τον φόβο, για τη μυρωδιά από τα κρεματόρια που δεν έφυγε ποτέ από πάνω της. Ακόμη και τώρα δεν θέλησε να γραφτεί το όνομά της, ποτέ δεν πίστεψε στο “ποτέ ξανά”, ποτέ δεν έλειψαν από τις ειδήσεις τα κρούσματα του αντισημιτισμού. Επί πολλά χρόνια έκρυβε το μπράτσο της, το νούμερο 74712, δεν ήθελε να τη ρωτάνε, δεν ήθελε να ξέρουνε. Στο μεταξύ δεν το κρύβει πια: “Σήμερα σχεδόν όλοι κυκλοφορούν με τατουάζ, το δικό μου δεν βγάζει πια μάτι”, λέει. Και μετά διάβασα το τιτίβισμα του Άδωνι Γεωργιάδη -και είδα και τη φωτογραφία του με τον έτερο βουλευτή της Ν.Δ.- που πήγε στο Άουσβιτς. Όχι ως ιδιώτης, ως Σαούλ που έγινε Παύλος, που απαρνήθηκε το παρελθόν του - άνθρωποι είμαστε, μπορεί και να είδε το φως το αληθινό, ποιος ξέρει; Πήγε ως εκπρόσωπος της ελληνικής κυβέρνησης, ως εκπρόσωπος της χώρας. Έστειλαν στο Άουσβιτς τον τηλεπωλητή που πλάσαρε τα αντισημιτικά βιβλία του Πλεύρη. Κατέθεσε στεφάνι στον τόπο που δολοφονήθηκαν απάνθρωπα εκατοντάδες χιλιάδες Εβραίοι -και όχι μόνο- αυτός που διαφήμιζε το “Εβραίοι, όλη η αλήθεια”.
Περισσότερα »