Macro

04
03

Νάσος Ηλιόπουλος: Μόνος δρόμος η πίεση σε όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. για την ανάληψη των ευθυνών τους

Πόσο ρεαλιστικό είναι να συνεχίζονται οι πολεμικές επιχειρήσεις σε μια ολόκληρη περιοχή αλλά να μην υπάρχει προσφυγικό ρεύμα; Ρεαλισμός σήμερα σημαίνει αγώνας για την ειρήνη και την σταθερότητα. Σεβασμός στην δημοκρατία και στα δικαιώματα, έτσι απαντάς στους σχεδιασμούς του Ερντογάν. Έτσι απαντάνε οι σύντροφοι και οι συντρόφισσες μας από το HDP μέσα στην Τουρκία που αντιμετωπίζουν καθημερινά την καταστολή και τις φυλακίσεις από το καθεστώς. Όποιος αναζητά πολιτικό προσωπικό που ανταλλάσσει αβρότητες με το καθεστώς ας ψάξει στην Νέα Δημοκρατία. Πόσο ρεαλιστικό είναι να αντιμετωπίσουμε το προσφυγικό/μεταναστευτικό ζήτημα ως ένα θέμα ελληνοτουρκικό; Καθόλου, αντιθέτως κάνουμε το μεγαλύτερο δώρο στην αυταρχική και απάνθρωπη πολιτική του Ερντογάν. Μόνος δρόμος η πίεση μέσα από όλους τους διεθνείς οργανισμούς για κατάπαυση του πυρός στην Συρία και στην Λιβύη. Μόνος δρόμος η πίεση σε όλα τα κράτη μέλη της Ε.Ε. για την ανάληψη των ευθυνών τους. Η δική μας Ευρώπη είναι οι διαδηλωτές στο Βερολίνο που πιέζουν την Γερμανική κυβέρνηση να φιλοξενήσει ασυνόδευτα προσφυγόπουλα από τα ελληνικά νησιά. Η δική τους Ευρώπη είναι όλοι αυτοί που αποκαλούσαν τον ελληνικό λαό τεμπέληδες και κλέφτες τα χρόνια της οικονομικής κρίσης και μετά επέλεξαν να σπάσουν κάθε έννοια αλληλεγγύης και κανόνων και στο ζήτημα του προσφυγικού.
Περισσότερα »
04
03

Κωστής Παπαϊωάννου: Δεν είναι πόλεμος, δεν είναι εισβολή

Η κυβέρνηση πρέπει να πει την αλήθεια στον κόσμο, όχι παραμύθια. Πρέπει να εμπνεύσει ασφάλεια και ένα μήνυμα αλληλεγγύης. Όχι να καλλιεργεί τον φόβο και το μίσος. Πρέπει να καταστείλει όσους «παίρνουν τον νόμο στα χέρια τους». Όχι να τους ενθαρρύνει. Κυρίως: πρέπει να δούμε τι θα κάνουμε με όσους ανθρώπους είναι εδώ και όσους θα έρθουν. Γιατί θα έρθουν. Η χώρα δεν αντέχει να πνίγει ή να πυροβολεί ανθρώπους στα σύνορα. Αλλά να σας πω ένα μυστικό; Θα έρθουν ακόμα κι αν η χώρα πνίγει ή πυροβολεί. Έχουμε μπροστά μας διμέτωπο αγώνα. Πρέπει να αντιμετωπίσουμε συντεταγμένα τον επιθετικό κυνισμό του Ερντογάν. Πρέπει ταυτόχρονα να πατήσουμε το φίδι του εθνικισμού και του ρατσισμού. Όσο επικίνδυνος είναι ο ένας, άλλο τόσο κι ο άλλος. Αν ο ρατσισμός πάρει κεφάλι, ο Ερντογάν θα έχει καταφέρει το στόχο του. Αυτή πρέπει να είναι η «εθνική γραμμή», η μόνη στην οποία μπορούμε να συνταχθούμε: να μην καταντήσουμε μια χώρα για την οποία ντρεπόμαστε.
Περισσότερα »
03
03

Δυστοπικός, πολεμοχαρής καπιταλισμός

Εκείνοι που τότε, αλλά κι αργότερα, την εποχή των κινημάτων του ‘60 και του ‘70, σήκωσαν το βάρος των αντι-δράσεων, σήμερα στέκουν αμήχανοι μπροστά στη νέα συνθήκη του μίσους. Η ιδεολογική ηγεμονία των αντιπολεμικών ιδεών χάθηκε. Η αλλοτριωτική, ετοιμόρροπη έστω, ευζωία της κατανάλωσης, εισάγει στέρεους, αδιαπέραστους ατομισμούς και στους από κάτω, που, πια, τρέμουν στην ιδέα να μοιραστούν τους χιτώνες τους. Ας (ξανα)μιλήσουμε, λοιπόν, για τον απλό, ατόφιο καπιταλισμό, που αναπαράγεται αδιάκοπα με δημιουργικές καταστροφές (Σουμπέτερ), για να μπορούμε, έτσι, να μιλήσουμε και για τον εκφασισμό. Ας (ξανα)μιλήσουμε για την αλλοτρίωση που ο καπιταλισμός επιφέρει στην ιδέα του ανθρώπου ως αγαθού, ας (ξανα)μιλήσουμε για την αφλογιστία της Ευρώπης στην παραγωγή νέων, συμφιλιωτικών ιδεών. Οι μόνοι/ες που μπορούν να το κάνουν δεν είναι παρά όσοι/ες εμφορούνται από τις ιδέες της Αριστεράς. Απέναντι, όμως, στη νέα ριζοσπαστική ακροφιλελεύθερη δεξιά χρειάζεται ένας νέος αριστερός ριζοσπαστισμός. Που αν δεν υπάρχει, επείγει να (εφ)ευρεθεί.
Περισσότερα »
03
03

Συγγνώμη, αλλά είμαι με τους άλλους

Όχι, κύριε, δεν είναι απλά τα πράγματα. Προτιμώ να είναι χρήσιμος ηλίθιος και ταυτόχρονα ανθρωπιστής πάρα άχρηστος απάνθρωπος όπως τόσοι και τόσοι στρατόκαυλοι κρυφοφασίστες, που πλημμύρισαν τα social media για να πολεμήσουν στο μιλητό. Το άλλο που πήγα να γράψω προτιμώ τελικά να το καταθέσω εδώ, παρά να το αφήσω βορά στους βάρβαρους που υπερασπίζονται κάποιον ψευδεπίγραφο πατριωτισμό. Εάν θεωρείτε πόλεμο και εισβολή αυτό που συμβαίνει με πρωταγωνιστές στο μέτωπο κακόμοιρους μετανάστες και πρόσφυγες, εγώ δεν είμαι μαζί σας. Είμαι με τους άλλους. Όποιοι και αν είναι η άλλοι. Με αυτούς που κλωτσάνε μωρά, καθυβρίζουν εγκύους, μοιράζουν κωλοδάχτυλα βουτηγμένα στη χριστιανική αγάπη και απαιτούν τη βύθιση των φουσκωτών για να πνιγεί ο κοσμάκης, δεν θα συνταχθώ ποτέ. Ούτε θα αντιληφθώ ποτέ την …κοινή λογική που υπαγορεύει αυτή την άθλια στάση.
Περισσότερα »
02
03

Άγγελος Τσέκερης: Εκφασισμός Αλερτ

Εμείς ξαφνικά την είδαμε ότι υπερασπιζόμαστε Θερμοπύλες. Με τα κανάλια να μας εξηγούν ότι οι τύποι στα σύνορά μας, με τα γυναικόπαιδα και τα μπαγκάζια, είναι εξαιρετικά επικίνδυνοι και αξιόμαχοι. Με τους αναλυτές να μας τους παρουσιάζουν περίπου σαν τις ειδικές δυνάμεις του Ερντογάν. Με την ΝΔ να είναι τρισευτυχισμένη που συσπειρώνει επιτέλους την ακροδεξιά της βάση, η οποία μέχρι προχθές την μούτζωνε. Με τον στρατό να διοργανώνει ιβέντ πραγματικών πυρών μπας και πετύχει κανέναν και φύγουν. Με σιχαμένους πατριώτες να προπηλακίζουν γυναίκες πρόσφυγες με μωρά παιδιά. Με πολιτικούς καραγκιόζηδες να κάνουν αναρτήσεις στο τουίτερ για την χώρα που αμύνεται όρθια και ενωμένη απέναντι στις ορδές των λαθροεισβολέων. Με κασιδιάρηδες να οργανώνουν εθελοντικούς λόχους από την Κρήτη, για να πάνε στον Έβρο να πολεμήσουν εναντίον αμάχων. Με όλο αυτό το ρίγος εθνικής υπερηφάνειας που διαπερνά το φέισμπουκ και που θα έκανε να δακρύσει ακόμα και το τάγμα εφόδου της Νίκαιας. Με την αυτοπεποίθηση και την παλληκαριά που σου δημιουργεί ο πόλεμος εναντίον άοπλων, τους οποίους μπορείς να ισοπεδώσεις με πολυβόλα, να κάψεις με ναπάλμ, να αποκεφαλίσεις με σπάθες και να λες ότι υπερασπίζεσαι την Ευρώπη από τους αλλόθρησκους.
Περισσότερα »
02
03

72 χρόνια από τη σφαγή στο Α’ Τάγμα στο Μακρονήσι

Η διήμερη, μεγαλειώδης αντίσταση των άοπλων, κρατούμενων, κομμουνιστών και δημοκρατικών φαντάρων, στην πιο μαύρη απάνθρωπη δολοφονική βία και ο ηρωικός θάνατος πάνω από 300 από αυτούς, κατέχει ξεχωριστή θέση στη ματωμένη Ιστορία των αετών του Μακρονησιού. Σμίλεψε την αποφασιστικότητα των κρατούμενων – εξόριστων φαντάρων να αρνηθούν την υποταγή. Μεγάλωσε το θαυμασμό των λαϊκών ανθρώπων για τον ανυποχώρητο αγώνα τους, σε ολόκληρη τη χώρα. Αποκάλυψε την ωμή, δολοφονική επέμβαση των αγγλοαμερικάνων ιμπεριαλιστών σε βάρος του λαού μας, που αυτοδιαφημίζονταν σαν δημοκρατικές και ανθρωπιστικές δυνάμεις. Αποκάλυψε το απάνθρωπο πρόσωπο των δεσμωτών του μετεμφυλιακού κράτους, που ντροπιαστικά, έκρυβαν τη νύχτα, τα ματωμένα αποτελέσματα της «αναμόρφωσής» τους.
Περισσότερα »
02
03

Άγγελος Τσέκερης: Επισημάνσεις

Αν πάντως υπάρχει ένας τομέας του Δημοσίου που κάνει τη δουλειά του με μεράκι, αυτός είναι τα ΜΑΤ. Στα νησιά για παράδειγμα, η δουλειά του ήταν ο διάλογος με τις τοπικές κοινωνίες. Δούλεψαν και εκτός ωραρίου, με δική τους πρωτοβουλία. Επιτέλους, να νιώσουν οι πολίτες ότι το κράτος είναι δίπλα τους. Και κόσμο στα νοσοκομεία έστειλαν και αυτοκίνητα έσπασαν και φωτιές έβαλαν. Καμία εκκρεμότητα δεν άφησαν. Ειδικά η Χίος, από τον Απρίλιο του 1822 είχε να ζήσει τέτοιες δόξες. Θα πήγαιναν και από τα Ψαρρά μια βόλτα, αλλά δυστυχώς δεν τους έφτανε ο χρόνος.
Περισσότερα »
02
03

Κορώνες ρατσισμού

Τις μπουλντόζες στο Ελληνικό τις περιμέναμε, αλλά στη Λέσβο έκαναν απόβαση. Τάχει αυτά η ευελιξία. Το παν είναι το σχέδιο. Και η ικανότητα να το προσαρμόζεις αναλόγως. Στα κεφάλια των νησιωτών, των φοιτητών, των συνταξιούχων και άλλων εμποδίων στον οδοστρωτήρα της κυβέρνησης. Θα έλεγα, σχέδιο διά πάσαν νόσον, αλλά άσε μην το πάρει στραβά ο κύριος Πέτσας κι έχουμε νέες κορώνες ρατσισμού.
Περισσότερα »
02
03

Γιώργος Κυρίτσης: Εργαλειοποίηση και σκηνοθεσία

Η κυβέρνηση με την ανεύθυνη στάση της διακινδυνεύει να δημιουργήσει μια κατάσταση που δεν θα μπορεί μετά να ελέγξει και η οποία ναρκοθετεί την διακηρυγμένη - και λανθασμένη πολιτική της για τα νησιά. Την στιγμή αυτή, η κυβέρνηση οφείλει να στραφεί στους παίκτες του δράματος: Τον Ερντογάν και τους Ευρωπαίους. Το να κηρύσσει τον πόλεμο στα πιόνια και τους απελπισμένους, σε τίποτα καλό δεν πρόκειται να οδηγήσει.
Περισσότερα »
01
03

Κύρκος Δοξιάδης: Αρχηγισμός, η παιδική αρρώστια του ΣΥΡΙΖΑ

Ο όρος «πασοκοποίηση» είναι κάτι σαν τον όρο «νεοφιλελευθερισμός» - πολλοί την θέλουν αλλά οι περισσότεροι εξ αυτών αποφεύγουν να χρησιμοποιούν τον όρο. Εκτός του ότι είναι και κακόηχος νεολογισμός, η αποφυγή ίσως οφείλεται και στο ότι είναι γνωστό πως στο εξωτερικό τουλάχιστον ο όρος «pasokification» (υπάρχει και ως λήμμα στην αγγλική Wikipedia) έχει ένα πασιφανώς αρνητικό πρόσημο: σηματοδοτεί τη ραγδαία –εκλογική και όχι μόνο- παρακμή των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων που παρασύρθηκαν από νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Αν όμως κοιτάξει κανείς την –όποια– επιχειρηματολογία πολλών σχολιογράφων από τον χώρο της πολιτικής, της δημοσιογραφίας ή ευρύτερα της διανόησης, είναι σαφές ότι αυτό ακριβώς θέλουν: τη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε κόμμα της Κεντροαριστεράς που θα αντικαταστήσει το χρεοκοπημένο και ανύπαρκτο πλέον ΠΑΣΟΚ. Οσο και αν αυτό δεν αρέσει, «πασοκοποίηση» είναι ο όρος – δεν υπάρχει καλύτερος. Και επί της ουσίας, όσο και αν διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ότι δεν επιθυμούν τη νεοφιλελευθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ, οι υπέρμαχοι της μετάλλαξης του ΣΥΡΙΖΑ σε νέο ΠΑΣΟΚ αυτό επιδιώκουν. Στη σημερινή εποχή, η ειδοποιός διαφορά της ριζοσπαστικής Αριστεράς από την όποια «Κεντροαριστερά» ή «σοσιαλδημοκρατία» δεν είναι παρά η σταθερή, έμπρακτη και ταυτόχρονα ρεαλιστική εναντίωση στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό. Αριστερές μεταρρυθμίσεις σημαίνει πρώτα και κύρια αντι-νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις.
Περισσότερα »