Macro

18
12

Πολυμέρης Βόγλης: Εμμονές και προκαταλήψεις για το πανεπιστήμιο

Η επιτροπή προτείνει ένα μοντέλο διοίκησης των πανεπιστημίων στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο θα έχει το Συμβούλιο Ιδρύματος: αυτό θα ορίζει την επιτροπή που θα επιλέγει τον πρύτανη και τους κοσμήτορες, αυτό θα εποπτεύει την οικονομική διαχείριση του πανεπιστημίου, ενώ ο πρύτανης και η σύγκλητος θα περιοριστούν στα ακαδημαϊκά ζητήματα. Ενώ για άλλα θέματα το «Σχέδιο δράσης» είναι αρκετά αναλυτικό, για το συγκεκριμένο δεν διευκρινίζει, όπως θα όφειλε, με ποια διαδικασία θα επιλέγονται ή θα εκλέγονται και από ποιους τα μέλη του Συμβουλίου. Η πρόταση, πάντως, δεν είναι νέα. Είχε περιληφθεί στον γνωστό ως νόμο Διαμαντοπούλου, ο οποίος δεν εφαρμόστηκε ποτέ γιατί απορρίφθηκε από την πλειονότητα της πανεπιστημιακής κοινότητας. Ο λόγος δεν ήταν κάποια «συντεχνιακή» λογική αλλά η υπεράσπιση του δημοκρατικού τρόπου λειτουργίας του πανεπιστημίου. Εδώ και τέσσερις δεκαετίες, το πανεπιστήμιο είναι ένας θεσμός εδραιωμένος στη δημοκρατία και τη συμμετοχή: όλα τα όργανα του πανεπιστημίου εκλέγονται από την πανεπιστημιακή κοινότητα, ενώ το ίδιο πνεύμα διαπνέει τη λειτουργία του πανεπιστημίου από τις συνελεύσεις των τμημάτων μέχρι τη διαχείριση των κονδυλίων στις επιτροπές ερευνών. Η διοίκηση βασίζεται στη δημοκρατική νομιμοποίηση διότι το πανεπιστήμιο είναι ακαδημαϊκός θεσμός έρευνας και διδασκαλίας, δεν είναι επιχείρηση για να διοικείται από μάνατζερ. Γενικότερα, το «Σχέδιο δράσης» διαπνέεται από τη νεοφιλελεύθερη λογική της πλήρους αποδιάρθρωσης του δημόσιου πανεπιστημίου. Πολλές προτάσεις της επιτροπής είναι χαρακτηριστικές αυτής της λογικής, όπως, μεταξύ άλλων, η πλήρης αποσύνδεση του πτυχίου των φοιτητών από συγκεκριμένα εργασιακά δικαιώματα ώστε να διασφαλιστεί η «ευελιξία» τους στην αγορά εργασίας, η σύνδεση της αξιολόγησης με τη χρηματοδότηση, η έγκριση των προγραμμάτων σπουδών των πανεπιστημίων από επαγγελματικούς φορείς και η προσέλκυση χρηματοδότησης από επιχειρήσεις στην προοπτική της μείωσης των κρατικών δαπανών. Επιπλέον, η ίδια η έννοια της πανεπιστημιακής κοινότητας διαλύεται μέσα από την καθιέρωση καθηγητών πολλών «ταχυτήτων»: πλήρους ή μερικής απασχόλησης με φυσική ή διαδικτυακή παρουσία, καθηγητών αμειβόμενων από επιχειρήσεις, καθηγητών στραμμένων στην έρευνα και άλλων στραμμένων στη διδασκαλία, απασχόληση συνταξιούχων καθηγητών του εξωτερικού, κ.λπ. Εδώ και χρόνια το δημόσιο πανεπιστήμιο δυσφημείται συστηματικά από πολλά μέσα ενημέρωσης αλλά και από υπουργούς της παρούσας κυβέρνησης. Τα πανεπιστήμια εμφανίζονται ως χώροι ανομίας, αιώνιων φοιτητών, καθηγητικών συντεχνιών, οικογενειοκρατίας, κ.λπ. Το «Σχέδιο δράσης» δεν ξεφεύγει από αυτή τη λογική. Γι’ αυτόν τον λόγο το «Σχέδιο δράσης» δεν έχει τίποτα να πει για τα πραγματικά προβλήματα, όπως οι ελλείψεις σε μόνιμο διδακτικό προσωπικό, η καθήλωση των μισθών των καθηγητών, οι οικονομικές δυσκολίες των φοιτητών ή η επισφάλεια των νέων ερευνητών που εργάζονται ως συμβασιούχοι στα πανεπιστήμια. Και κάτι τελευταίο. Το «Σχέδιο δράσης» παρουσιάζεται ως «κείμενο συζήτησης». Ομως τι να συζητήσει κανείς με όσους θεωρούν ότι στα πανεπιστήμια κυριαρχεί η κουλτούρα «αδιαφάνειας, έντονης ιδεοληψίας, νεποτισμού και παρεοκρατίας, πελατειασμού και κομματισμού, κυνισμού και καχυποψίας»; Οι εμμονές και προκαταλήψεις, που διαπνέουν συνολικά το «Σχέδιο δράσης», δεν αφήνουν περιθώρια συζήτησης.
Περισσότερα »
18
12

Πάνος Λάμπρου: Η αντιπολίτευση πρέπει να είναι ουσίας και όχι κραυγών, για να πείθει

- Λοιπόν, δεν είμαι "οπαδός" των διαγραφών, εκτός από πολύ σοβαρά ζητήματα. Και κυρίως δεν είμαι "οπαδός" διαγραφών, που δεν έχουν θεσμική και συλλογική νομιμοποίηση. Αυτό από θέση αρχής. - Το ζήτημα που προέκυψε στη Βουλή είναι πράγματι σοβαρό και ανοίγει, αν μη τι άλλο, τη συζήτηση για τον τρόπο που ασκείς αντιπολίτευση από θέση αριστεράς. Θα έλεγα, όμως, ότι ο Π. Κουρουμπλής θα έπρεπε να είχε διαγραφεί, με θεσμικό και συλλογικό τρόπο πάντα, όταν συνειδητά επισκέφθηκε και φωτογραφήθηκε μάλιστα με τον ακροδεξιό και νεοναζιστή Αμβρόσιο. Και σε κάθε περίπτωση (αν υποθέσουμε ότι ήταν δύσκολη εκείνη η περίοδος) δεν θα έπρεπε να μπει στη λίστα των υποψηφίων βουλευτών αμέσως μετά στη δυτική Αθήνα. Γιατί αυτό που έγινε τότε ήταν πράγματι θέμα διαγραφής. - Αλλά ας έρθουμε στο βασικό ερώτημα. Πώς κάνουμε αντιπολίτευση; Με ποιον τρόπο θα αντιμετωπίσουμε τον βασικό ιδεολογικό και πολιτικό μας αντίπαλο; Υπάρχει μια προσέγγιση που λέει πως "δεν χρειάζεται καθωσπρεπισμός όταν απέναντί σου έχεις μια τόσο επικίνδυνη για τα λαϊκά συμφέροντα κυβέρνηση". Συμφωνώ, κανένας καθωσπρεπισμός. Η αντιπολίτευση πρέπει να είναι σκληρή, καθολική, δομική θα έλεγα... Και να αναδεικνύει τον πραγματικό στόχο της κυβέρνησης της δεξιάς. Αλλά να τον αναδεικνύει.... Και να είναι αντιπολίτευση ουσίας και όχι κραυγών, για να πείθει. - Η κυβέρνηση της ΝΔ, λοιπόν, δεν συγκροτείται από κάποιους, γενικώς και αορίστως, κακούς ανθρώπους. Δεν είναι εκεί το ζήτημα. Συγκροτείται από ανθρώπους, που είναι εμμονικά προσηλωμένοι σε ένα νεοφιλελεύθερο πολιτικό σχέδιο, το οποίο οδηγεί στην εξαθλίωση, τη φτώχεια, τον αφανισμό των πιο αδύναμων. Με λίγα λόγια είναι η πολιτική της, που βαθαίνει και οξύνει τις ανισότητες. Είναι η πολιτική της, που θέλει το ΕΣΥ αποδυναμωμένο. Είναι η πολιτική της, που βαδίζει χέρι χέρι με τον αυταρχισμό, την καταστολή και την ανελευθερία. Η πολιτική της είναι εντέλει εγκληματική. - Μα, θα πουν κάποιοι και κάποιες, ας το φωνάξουμε. Ας φωνάξουμε δυνατά "δολοφόνοι"! Ας το σκεφτούμε. Ας σκεφτούμε αν αυτή τη λέξη, σε κάθε περίπτωση βαριά, θα μπορούσαν να την πουν και άλλοι, που ουδεμία σχέση έχουν με εμάς, με το δικό μας ιδεολογικό, πολιτικό και αξιακό πλαίσιο. Εμείς δεν είμαστε γενικά αντιδεξιοί. Είμαστε εναντίον της δεξιάς, γιατί είμαστε αριστεροί και αριστερές. Γιατί έχουμε μια άλλη προγραμματική πρόταση, ανταγωνιστική με αυτήν του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Και γιατί το όραμά μας είναι καθολικά απελευθερωτικό. - Υπάρχουν σύντροφοι, οι οποίοι υπενθυμίζουν τον κυνισμό, την ανθρωποφαγία και την τυμβωρυχία της Νέας Δημοκρατίας, όταν εμείς ήμασταν κυβέρνηση. Τι έκαναν και τι είπαν στην τραγική περίπτωση με το Μάτι. Μα εμείς δεν είμαστε ίδιοι ούτε πρέπει να γίνουμε ίδιοι. Έχουμε τα δικά μας όπλα, τις δικές μας ιδέες, τις δικές μας λέξεις, το δικό μας τρόπο, το δικό μας δρόμο.... Και ο Τσίπρας δεν είναι Μητσοτάκης. Ούτε πρέπει να γίνει. Ποτέ... - Όταν σκοτώνεται ένας εργάτης πρέπει να έχουμε στο νου μας τον καπιταλισμό. Όταν πεινάει το παιδί, όταν το ψυγείο είναι άδειο, όταν ο μισθός δεν φτάνει, όταν κάποιος μένει άνεργος, απέναντί μας έχουμε πολιτικές, που ναι, είναι βάναυσες, είναι εγκληματικές. Όταν μειώνουν τον προϋπολογισμό για την υγεία, όταν άνθρωποι πεθαίνουν εκτός ΜΕΘ, όταν οι ιδιωτικές κλινικές συνεχίζουν να είναι εμπορικά μαγαζιά, ο νους μας πρέπει να πηγαίνει στο νεοφιλελεύθερο σχέδιο, που ναι είναι άδικο, λειτουργεί υπέρ των πλουσίων, των λίγων και γι' αυτό είμαστε αντίθετοι και γι' αυτό δίνουμε μάχη να ηττηθεί, ιδεολογικά, κοινωνικά, πολιτικά.... Υγ1. Απέναντί μας έχουμε τη βαρβαρότητα μιας ακραίας και ριζοσπαστικής δεξιάς. Αυτή είναι η αντίπαλός μας. Η πολιτική της.... Και συλλογικά θα τη νικήσουμε.
Περισσότερα »
16
12

Δημήτρης Παπαδημούλης: Η Κομισιόν έχει αποδεχθεί μια de facto αναστολή της εφαρμογής του Κανονισμού για το κράτος δικαίου

Η Κομισιόν έχει αποδεχθεί στην πράξη την επανερμηνεία του συμφωνημένου Κανονισμού, παραβιάζοντας έτσι όσα έχουν συμφωνηθεί και πρέπει να εφαρμοστούν και οδηγώντας σε μια de facto αναστολή της εφαρμογής του Κανονισμού! Κλείνουμε σε λίγο ένα χρόνο από τότε που επιτεύχθηκε αυτός ο Κανονισμός, συμφωνήθηκε και είναι προϊόν και συμβιβασμού μεταξύ μας, αλλά και μεγάλης πίεσης από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκειμένου να υπάρξει. Έχουμε κάθε δικαίωμα να ρωτάμε την Κομισιόν γιατί αποδέχεται τους εκβιασμούς ορισμένων κρατών μελών, που οδήγησαν το Συμβούλιο σε αυτή την επανερμηνεία. Και πότε επιτέλους θα στείλει τις επιστολές που είναι έτοιμες, πότε θα ετοιμάσει τις κατευθυντήριες γραμμές και πότε θα σταματήσει αυτή την προσβλητική απέναντι στο ΕΚ στάση – να τα δίνει στους δημοσιογράφους, αυτά που έστειλε στα δυο κράτη μέλη και να μην τα κοινοποιεί στο Ευρωκοινοβούλιο; Κύριε Κoopman, είστε πολύ ευγενικός , άξιος χειριστής του λόγου, αλλά κι εσείς κι ο Επίτροπος Χαν πρέπει να καταλάβετε ότι το Ευρωκοινοβούλιο στη συντριπτική του πλιοψηφία νιώθει προσβεβλημένο με αυτή τη στάση. Και ότι οφείλετε απαντήσεις: Πότε, πώς και γιατί δεν το κάνετε μέχρι τώρα.
Περισσότερα »
16
12

Έφη Αχτσιόγλου: Προϋπολογισμός περικοπών στη δημόσια υγεία και όξυνσης των ανισοτήτων

Αν η κυβέρνηση ήταν σοβαρή, δεν θα δήλωνε ο Πρωθυπουργός πως δεν έχει ενδείξεις ότι οι άνθρωποι που διασωληνώνονται εκτός ΜΕΘ κινδυνεύουν περισσότερο από αυτούς που βρίσκονται εντός ΜΕΘ. Αν ήταν ειλικρινής δεν θα ισχυριζόταν προκλητικά ότι το δημόσιο σύστημα υγείας έχει επαρκώς στηριχθεί. Αν ήταν υπεύθυνη και διορατική, δεν θα προέβλεπε μείωση κατά 820 εκατ. της χρηματοδότησης του Κρατικού Προϋπολογισμού προς το υπουργείο Υγείας το 2022, σε σχέση με όσα δόθηκαν φέτος. Την ώρα που η χώρα μας έχει τους χειρότερους δείκτες στην πανδημία, η ΝΔ ψάχνει εναγωνίως παράθυρο ευκαιρίας για να αποσύρει ακόμη και την ανεπαρκή στήριξη προς το δημόσιο σύστημα υγείας. (...) Τα φτωχά και μεσαία νοικοκυριά πλήττονται πολύ πιο έντονα απ’ ό,τι σε άλλες χώρες και το μεγάλο κοινωνικό ζήτημα είναι πώς θα ανταποκριθούν στο νέο επίπεδο των τιμών, ακόμη κι όταν η αυξητική τάση του πληθωρισμού σταματήσει. Εργαζόμενοι, νοικοκυριά, μικρομεσαίες επιχειρήσεις σαρώνονται από το γενικευμένο κύμα ακρίβειας, ο πληθωρισμός έφτασε στο 4,8% τον Νοέμβριο, καταγράφοντας ρεκόρ 10ετίας, με δραματικές αυξήσεις σε φυσικό αέριο, πετρέλαιο θέρμανσης, ηλεκτρικό, καύσιμα, τρόφιμα. Οι τιμές σε βασικά ήδη διαβίωσης έχουν εκτοξευθεί όχι μόνο σε σύγκριση με το 2020 αλλά και με το 2019. Ήδη μέχρι το πρώτο μισό του Νοεμβρίου η ακρίβεια έχει μειώσει την αγοραστική δύναμη του κατώτατου μισθού κατά 10%, σύμφωνα με έρευνα του ΙΝΕ-ΓΣΕΕ. (...) Ανάγκη αύξησης του κατώτατου μισθού στα 800 ευρώ. Ήταν απαραίτητο ήδη πριν το ξέσπασμα της ακρίβειας, δεδομένου ότι ο μισθός τελευταία φορά αυξήθηκε στις αρχές του 2019 από τον ΣΥΡΙΖΑ στα 650 ευρώ, οπότε και καταργήθηκε ο ρατσιστικός υποκατώτατος για τους νέους. Τώρα, με την έκρηξη των τιμών, καθίσταται το ελάχιστο αναγκαίο για να έχει ο μισθός στοιχειώδη βιοποριστική λειτουργία. Όμως, η κυβέρνηση τον κρατάει καθηλωμένο, ροκανίζοντας ουσιαστικά το πραγματικό εισόδημα των εργαζομένων. Προφανώς, η προεκλογική δέσμευση της ΝΔ, ότι θα αύξανε τον κατώτατο μισθό σε ποσοστό διπλάσιο της ανάπτυξης, πήγε, και αυτή, στον κάλαθο των αχρήστων.
Περισσότερα »
16
12

Η δημόσια υγεία αποτελεί δικαίωμα όλων

Η κοινή γνώμη παρακολουθεί έκπληκτη όσα γίνονται στην Δημόσια Υγεία. Κανείς και καμιά δεν έχει διάθεση να εκμεταλλευτεί πολιτικά τους κυβερνητικούς χειρισμούς γιατί το πεδίο της Υγείας είναι και πρέπει να είναι εκτός πολιτικών ανταγωνισμών όπως άλλωστε αποδεικνύει καθημερινά με τις τοποθετήσεις του ο τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ και πρώην υπουργός Ανδρέας Ξανθός. Δυστυχώς η δεξιά νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση κάθε μέρα προκαλεί το δημόσιο αίσθημα. Πριν λίγες μέρες επισκέφτηκε την Πάτρα ο νέος υπουργός Υγείας Πλεύρης και εγκαινίασε ιατρεία στο πρώην ΙΚΑ στην Γούναρη ένα κτήριο που υπάρχει εκεί και 65 χρόνια! Τα ιατρεία υπήρχαν, το κτήριο υπήρχε, το μόνο καινούργιο τελικά, ήταν το πρόσωπο του κυρίου υπουργού που όμως αντιπροσωπεύει ό,τι πιο παλιό υπάρχει στην πολιτική! Αντιπροσωπεύει τους κομματάρχες της δεκαετίας του 1950 και του 1960. Όταν τελείωσε με τα εγκαίνια δεν συνέχισε με επισκέψεις στα νοσηλευτικά ιδρύματα όπως όλοι περιμέναμε, Πανεπιστημιακό Άγιος Ανδρέας Καραμανδάνειο Αίγιο. Αντίθετα μετατράπηκε σε υπουργό Αθλητισμού και επισκέφτηκε αθλητικές εγκαταστάσεις!!! Την προηγούμενη εβδομάδα η κυβερνητική πλειοψηφία με το ΚΙΝΑΛ αποφάσισαν την κατάργηση από 1ης Γενάρη 2022 του δικαιώματος των ανασφάλιστων να συνταγραφούν φάρμακα σε ιδιώτες γιατρούς που είχε καθιερώσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Καταλαβαίνει ο καθένας τι σημαίνει αυτό για ειδικές ομάδες πληθυσμού όπως οι ανάπηροι, που θα υποχρεούνται να επισκέπτονται πλέον αποκλειστικά και μόνο τις δημόσιες δομές για μια απλή συνταγογράφηση , ενώ συγχρόνως χτυπάει την ιδιωτικό τομέα ιατρικής αφού αποκλείει τους ανασφάλιστους από το δικαίωμα επίσκεψης σε αυτόν. Χθες με τρόμο διαβάσαμε ότι ο πρωθυπουργός γνώριζε εδώ και 7 μήνες ότι η θνητότητα αυξάνει κατά 90% όταν οι διασωληνωμένοι νοσηλεύονται εκτός ΜΕΘ και όμως πριν δύο ακριβώς εβδομάδες ισχυριζόταν στη Βουλή ότι δεν έχει στοιχεία γι’ αυτό! Οι δαπάνες για τα δημόσια νοσοκομεία στον προϋπολογισμό του 2022, είναι κατά 280 εκατομμύρια λιγότερες. Με λίγα λόγια τα κονδύλια που διατίθενται υπολείπονται των αναγκών. Τα νούμερα είναι αμείλικτα. Ακόμα και το ποσοστό δαπανών για την υγεία που η ίδια η κυβέρνηση ανακοινώνει, είναι 6,3% του ΑΕΠ και είναι σαφώς μικρότερο του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Η συμπεριληπτική πολύχρωμη ανανεωτική ριζοσπαστική Αριστερά ζητάει το αυτονόητο και συγχρόνως υπόσχεται το αυτονόητο: ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ ΟΤΑΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΔΟΜΕΣ ΥΓΕΙΑΣ
Περισσότερα »